- Τι ώρα είχε πει ότι θα έρθει?
- Στις δέκα.
- Και τι ώρα είναι τώρα?
- Δώδεκα.
- Τι μέρα είχε πει ότι θα έρθει?
- Δευτέρα.
- Και τι μέρα είναι σήμερα?
- Παρασκευή.
- Ούτε τηλέφωνο έχει πάρει?
- Ούτε.
- Ανησυχώ.
- Να σου πω την αλήθεια, κι εγώ.
- Δεν το συνηθίζει αυτό. Έχει καθυστερήσει 4 μέρες και δύο ώρες.
- Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Πάρε τον Ευαγγέλου στην Τράπεζα και πες του την επιταγή να τη σφραγίσει. Και μετά πάρε το δικηγόρο να ξεκινήσει τη διαταγή πληρωμής.
- Στις δέκα.
- Και τι ώρα είναι τώρα?
- Δώδεκα.
- Τι μέρα είχε πει ότι θα έρθει?
- Δευτέρα.
- Και τι μέρα είναι σήμερα?
- Παρασκευή.
- Ούτε τηλέφωνο έχει πάρει?
- Ούτε.
- Ανησυχώ.
- Να σου πω την αλήθεια, κι εγώ.
- Δεν το συνηθίζει αυτό. Έχει καθυστερήσει 4 μέρες και δύο ώρες.
- Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Πάρε τον Ευαγγέλου στην Τράπεζα και πες του την επιταγή να τη σφραγίσει. Και μετά πάρε το δικηγόρο να ξεκινήσει τη διαταγή πληρωμής.
Ο αγνοούμενος κύριος Τουρλουμπίδης κάθε φορά που ερχόταν, άπλωνε στο γραφείο τρία κινητά, όλα τελευταίας τεχνολογίας. Το ένα της εταιρίας, το άλλο το προσωπικό του και το τρίτο για την Κρεμένα, την αλλοδαπή οδαλίσκη που τον ηράσθη στην τρίτη νιότη του. Φορούσε ένα ρόλεξ με διαμαντάκια και μια χρυσή ταυτότητα χειρός, τέτοιου μεγέθους που ο Τζίμη Λόντος δύσκολα θα την έσπαγε και ο MC Hammer ακόμα δυσκολότερα θα τη φορούσε. Άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Σε όλους όμως άφησε κάτι. Στους πελάτες του ανεκτέλεστες παραγγελίες, στους προμηθευτές του μια στοίβα ακάλυπτες, στην οικογένειά του, που τον αναζητά εναγωνίως, αναρίθμητους μπελάδες και στην Κρεμένα μια ντουζίνα φο μπιζού και την υπόσχεση για μια ονειρεμένη ζωή στην έπαυλη που διατηρούσε με timesharing στη Μύκονο. Χάσαμε έναν επαγγελματία, ένα πελάτη, έναν φίλο, ένα σύζυγο, έναν πατέρα, έναν εραστή και, ειδικά εμείς, δέκα ζεστά δουλεμένα χιλιαρικάκια που η τύχη τους πλέον αγνοείται.
Σου εύχομαι να είσαι καλά, αγαπημένε φίλε, όπου κι αν είσαι,
κι εσύ να εύχεσαι να μη σε βρώ.
Νομιζω Δράγωνα ότι μας οφείλει μια εξήγηση , που ήσουν και τι έκανες?
ΑπάντησηΔιαγραφή