Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο

( Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και ο θεατής αντικρίζει ένα απίστευτο θέαμα : η καλλίγραμμη Ουκρανή ζέχνει από τη βρώμα και ο Εξορκιστής είναι τυλιγμένος σε κουρέλια και είναι εμφανώς καταβεβλημένος .Όσον αφορά τον μέχρι πρότινος άγνωστο , η οικειότητα που μιλούν οι κρατούμενοι μεταξύ τους δείχνει ότι όλο αυτό το διάστημα στο μικρό υπόγειο τους έφερε όλους πιο κοντά....

Μπροστά στην πόρτα στέκεται τώρα ένας ψηλός μαυροντυμένος άντρας που έχει πιασμένα τα μαλλιά του σε κοτσίδα. )

Εξορκιστής : Πάλι θα μας βιάσουν σύντροφοι ...

Επισκέπτης : Φίλοι μου , ήρθε επιτέλους η ώρα να φύγετε από κοντά μας .Η Εκτελεστική Επιτροπή θεώρησε περιττή την περαιτέρω κράτησή σας .Φαίνεται οτι οι διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις των κρατών όπου κρατούνται οι σύντροφοί μας δεν κατέληξαν πουθενά. .

Καλλίγραμμη Ουκρανή : Επιτέλους ...

Εξορκιστής : Κάτι δεν μου κολλάει ....



Οι τρεις όμηροι οδηγούνται έξω από το σπίτι και ευθύς ως αντικρίζουν το φως της ημέρας και αναπνέουν φρέσκο αέρα αντιλαμβάνονται ότι έχουν οδηγηθεί σε μια αυλή περιφραγμένη από ψηλούς τοίχους ....

Πρώτη στήνεται στον τοίχο η Ουκρανή . Προτού να καταλάβει καλά - καλά τι γίνεται ο ψηλός άντρας την πυροβολεί εξ επαφής στον κρόταφο !

Τώρα είναι η σειρά του Εξορκιστή , ο οποίος μόλις τον στήνουν στον τοίχο - όπως έχουμε μάθει ότι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις - βλέπει όλη την μέχρι τώρα ζωή του να ξετυλίγεται μπροστά του σε λίγα δευτερόλεπτα .

Πράγματι η μέχρι τώρα ζωή του θα ξετυλιχτεί μπροστά του σε σαράντα δέκατα του δευτερολέπτου ή - όπως συνηθίζω να λεω - στις (εναπομείνασες) σαράντα πράξεις