Μαυρίκιος 37

Αξιο θαυμασμού , το πόσο εύκολα περνάμε από το χρόνια της αναζήτησης σε αυτά της επανάληψης ….

Ήταν μια Κυριακή απόγευμα του 2010 , όταν ο Εξορκιστής συνειδητοποιούσε το απίστευτο μπλέξιμο.

Είχε μόλις επιστρέψει σπίτι από το Μεγάλο Ταξίδι και προσπαθούσε να βρει ένα τομέα της ζωής του που να μην είχε αναστατωθεί : τόσα αισθήματα , φόβοι για υγεία, οικογένεια , ευθύνες , καριέρα, η ζωές των άλλων, οι προσδοκίες , τα λεπτά αισθήματα των άλλων - όμως και τα δικά του λεπτά αισθήματα. …, τα τόσα αγγλικά τραγούδια που ποτέ δεν θα καταλάβαινε τα τόσα βιβλία που ποτέ δεν θα διάβαζε… τόσα χρόνια απομόνωση με τόσα λίγα αποτελέσματα ..ή όχι ?

Είναι πράγματι η πράξη η ιερότερη στιγμή της σκέψης ?

Τις σκέψεις του διέκοψε ένα τηλεφώνημα .

- Έλα τι κάνεις.., ακούστηκε η Margot . Δεν περίμενα να σε βρω εκεί και σίγουρα δεν περίμενα να σε βρω ζωντανό ..

Από το βάθος ακουγόταν το Rambling Man των Allmann Brothers : … and when its time for leaving I hope you’ ll understand , that I was born a rumbling man …

Ο Εξορκιστής ξαφνιάστηκε , καθώς δεν θυμόταν να έχει δώσει το τηλέφωνό του στη Margot Ένιωσε ξανά εκείνο το περίεργο συναίσθημα που ένιωσε εκείνο το βράδυ στην Χαϊδελβέργη όταν την είχε πρωτοφιλήσει…

- Δεν το περίμενες έτσι ? επέμενε η Margot - τώρα όμως ήρθε η σειρά μου να σε ξαφνιάσω τώρα θα μου πεις ποιος είσαι και που το πάς .

- Που είσαι - από πού με καλείς επέμεινε με την σειρά του ο Εξορκιστής

- Αυτό δεν έχει καμία σημασία πια αντέτεινε η Margot .

- Έχει για μένα είπε ο Εξορκιστής , μου αρέσει να κοιτάζω τους ανθρώπους που μιλάω στα μάτια .

- Ακου , με έχεις εμπλέξει σε μια ιστορία χωρίς νόημα – και όχι μόνο εμένα όπως γνωρίζεις . Κάλεσες σε ένα νησί του Ινδικού παλιούς συντρόφους σου από μια οργάνωση φάντασμα , που εσύ είχες συστήσει και μετά κάποιες σκηνοθετημένες εμφανήσεις απο το υπερπέραν εκείνου του παπάρα του Μηνούσου εσύ εξαφανίζεσαι .. : πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό ? Αυτοί οι άνθρωποι πίστευαν σε σένα ..και μετά εγώ τι σου φταίω ?

- Δεν μπορούσα να το αφήσω να περάσει έτσι με σένα Margot – όχι πια .. δεν υπάρχουν περιθώρια

- Says who χρυσέ μου ? Η θα μου πεις και μένα τα παραμύθια για τις δυνάμεις του Σύμπαντος που συνηγορούν υπέρ μας και τα συναφή ..

- Ακου – τώρα πια μου είναι αδύνατο να μιλάω άλλο για αυτά - ειδικά με σένα ..

- Δεν μπορώ να σου προσφέρω κάτι καλύτερο όμως – και να σου πω και κάτι άλλο δεν με ενδιαφέρει κιόλας ..

- Αυτό όμως είναι και πρόβλημα σου - πίστεψέ με .Έτσι και αλλιώς τώρα πια αναζητούν και εσένα ..

- Τι εννοείς ποιοι με αναζητούν - που με έμπλεξες ρε λούστρο?