Μαυρίκιος 38

- Δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε έτσι εμείς οι δύο - πίστεψέ με

-Γιατί - υπάρχει λόγος να μιλάμε καν ;

- Ξέρεις σε σκέφτομαι τελευταία και … , υπάρχει λόγος που μιλάμε νομίζω..

- Όλο λόγια , γρίφοι μυστήρια ..

- Μα μόνο έτσι μπορώ να περιγράψω την κατάσταση που βιώνω καθημερινά - που μπορώ να σε δω ;

- Και ποιος σου είπε ότι θέλω να σε δω ;

- Δεν έχεις να χάσεις και τίποτα …

- Τον χρόνο μου ίσως … ; Θα μου πεις τώρα ποιος με ψάχνει ;

- Θα στο πω μόνο από κοντά..

- Θα είναι και η τελευταία σου φορά μάγκα..

- Ακου - το ξέρω ότι είσαι με άλλον , αλλά δεν έχω σκοπό να κάνω κακό σε κανένα

- Μου κάνεις κακό εμένα , που από τότε που σε γνώρισα δεν με αφήνεις σε χλωρό κλαδί ..

Πράγματι , η συνάντηση έγινε σε πολυσύχναστο μέρος - όπως το είχε ζητήσει εκείνη - κάπου στο κέντρο της πόλης..

Όμως μόλις συναντήθηκαν κάτι άλλαξε στην απότομη συμπεριφορά της. Ίσως γιατί την ηρεμούσαν τα μάτια του , έτσι όπως την κοίταζαν με πρωτοφανή στοργή αδιαφορία αλλά συνάμα και ενδιαφέρον ..

- Έχεις δέκα λεπτά - έχω ένα πολύ βαρύ πρόγραμμα αυτές της ημέρες
- Εσύ όμως έχεις μόνο 40 χρόνια - πριν την αιωνιότητα – αυτά είναι όλα όμως .Ίσως να σε ενδιέφερε σιγά - σιγά να κάνεις κάτι ..

Τι μπορεί να σκεφτεί κανείς όταν ακούει κάτι σαν αυτό ; Οι αντιδράσεις ποικίλουν - συνήθως πάντως ο κόσμος κάνει πως δεν καταλαβαίνει και δυστυχώς αυτό επέλεξε να κάνει και η Margot…

-So long Margot , της είπε μετά από λίγο ο Εξορκιστής και αναχώρησε , πηδώντας στο κόκκινο Cabriole της Καλλίγραμμης που τον περίμενε υπομονετικά μπροστά στο café…

- Ποιοι με ψάχνουν ..πρόλαβε να του φωνάξει ..

- Αργά το θυμήθηκες κούκλα- να ξέρεις μόνο ότι δεν σε επέλεξα εγώ

- και τη πρέπει να κάνω για να ξεμπλέξω ;

- Όπως έλεγε ο Oscar Wilde σκέφτομαι άρα ζώ – επί σκέφτομαι άρα επιζώ – κρίμα Margot ..

Η Margot δεν μπορούσε να ξεχάσει τα τελευταία του λόγια και ειδικά όταν έμαθε για το άσχημο τέλος του από τις ειδήσεις