Θυμήθηκε τα γλυκιά ανοιξιάτικα βράδια στην Αθήνα που ξενυχτούσε στο κρεβάτι του ακούγοντας μουσική , στην αρχή ως ανόητος μαθητής και αργότερα ως ζόρικος ροκάς φοιτητής .
Το ίδιο ειδύλλιο θα συναντούσε αργότερα σαραντάρης πια ξαπλωμένος ένα απομεσήμερο δίπλα στο ανοικτό παράθυρο του δωματίου του σε ένα συνοικιακό ξενοδοχείο στα λαϊκά προάστια της Κωσταντινούπολης ακούγοντας τον Ιμάμη του τζαμιού της περιοχής να διαμαρτύρεται.
Στην ζωή του τον εντυπωσίαζε πάντα αυτό που εκείνος ονόμαζε « ειδύλλιο » :
Στιγμές στο χώρο όπου ωραίες μουσικές , ακούσματα ,οσμές και αισθήσεις εναρμονίζονται και σταματάνε για λίγο τον χρόνο .Και τότε μπορούσε να νιώσει για μια στιγμή κάτι διαφορετικό …
Τέτοια ήταν και η στιγμή που γεννήθηκε η κόρη του όταν την κρατούσε στην αγκαλιά της η σύντροφος του μέσα στο χειρουργείο , όταν γύρισε και τους κοίταξε με απορία .
Την ροή των σκέψεων του διέκοψαν οι αγριοφωνάρες των απολίτιστων δήμιων του. Φαίνεται ότι τελικά ότι η Ουκρανή δεν είχε πεθάνει εντελώς, γιατί ξαφνικά έβγαλε ένα μακρόσυρτο βογκητό . Ο τρίτος συγκρατούμενος και συν - εκτελούμενος της κεφάτης παρέας μας , που φαίνεται ότι είχε ιατρικές γνώσεις έσπευσε να τις προσφέρει πρώτες βοήθειες. Και ως εκ θαύματος οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες προφανώς παρερμηνεύοντας ένα από τα δόγματα της ιδιαίτερα πολύπλοκης θρησκεία τους έσπευσαν με θρησκευτική ευλάβεια να βοηθήσουν αυτή τη φορά το παρ ολίγον θύμα τους .
Την μετέφεραν γρήγορα όλοι μαζί στο μαύρο αυτοκίνητο με το οποίο τους είχαν απαγάγει για να την μεταφέρουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο και την στιγμή εκείνη ο Εξορκιστης άρχισε να τρέχει αδιαφορώντας για τους πυροβολισμούς των πατριωτών , που μάζεψαν μετά από λίγο στην περιοχή τους μισούς μπάτσους της πόλης
Θα την συναντούσε πολύ αργότερα στο SANDS RESORT στον Μαυρίκιο , πιο υγιή και πιο όμορφη από ποτέ.......
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ!
Η συντακτική ομάδα τής ιστοσελίδας μας ενημερώθηκε πρόσφατα από τον δικηγόρο της καλλίγραμμης Ουκρανής , ότι δεν θα γίνουν πλέον ανεκτές ανεύθυνες συμπεριφορές του φερομένου ως δήθεν Ανωνύμου Εξορκιστή , ο οποίος εκμεταλευόμενος την γοητεία του , αλλά και τον (δήθεν) ευγενικό χαρακτήρα της πελάτιδος του (sic) ,συνεχίζει να την ταλαιπωρεί, σέρνοντας την μαζί του σε απίστευτες περιπέτειες ανά την υφήλιο.
...................................................
.....νιώθω όμως την ανάγκη να απολογηθώ εδώ και στους άλλους ήρωές μου , όμως δυστυχώς θα τους σέρνω ακόμα μαζί μου μέχρι να τελειώσει το θεατρικό μου έργο.
Να ανακεφαλαιώσω εδώ ότι η όλη ιστορία ξεκίνησε , όταν μία ομάδα ανθρώπων φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους , πήρε ένα μήνυμα να μεταβεί άμεσα στον Μαυρίκιο , προκειμένου να ενημερωθεί για την τύχη του κοινού εξαφανισμένου τους φίλου , ενός γοητευτικού αλλά επιπόλαιου διανοούμενου.
Με αιφνιδιαστικές αναδρομές στο παρελθόν και ταξιδια στο μέλλον , ο συγγραφέας εξυφαίνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια των αθώων που αναγκάζονται να τον διαβάσουν μια διεθνιστική περιπέτεια τρόμου , δηλ. μια τρομοκρατική περιπέτεια με μπόλικο αστυνομικό μυστήριο και πολλές όμορφες γυναίκες.
Οι ήρωες του κυριολεκτικά αναρχικού αυτού θεατρικού , πολλές φορές διαφωνούν με τις επιλογές του συγγραφέα , αναγκάζοντάς τον να αλλάζει συνεχώς την τροπή της ιστορίας , με τελευταίο παράδειγμα την τελευταία προδοτική πρωτοβουλία της βασικής του ηρωίδας και συντρόφου του , καλλίγραμης Ουκρανής.
Άνθρωποι σε απόλυτη σύγχυση των ορίων μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας , δηλ. πρωταγωνιστές μιάς καθημερινής ιστορίας.....
...................................................
.....νιώθω όμως την ανάγκη να απολογηθώ εδώ και στους άλλους ήρωές μου , όμως δυστυχώς θα τους σέρνω ακόμα μαζί μου μέχρι να τελειώσει το θεατρικό μου έργο.
Να ανακεφαλαιώσω εδώ ότι η όλη ιστορία ξεκίνησε , όταν μία ομάδα ανθρώπων φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους , πήρε ένα μήνυμα να μεταβεί άμεσα στον Μαυρίκιο , προκειμένου να ενημερωθεί για την τύχη του κοινού εξαφανισμένου τους φίλου , ενός γοητευτικού αλλά επιπόλαιου διανοούμενου.
Με αιφνιδιαστικές αναδρομές στο παρελθόν και ταξιδια στο μέλλον , ο συγγραφέας εξυφαίνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια των αθώων που αναγκάζονται να τον διαβάσουν μια διεθνιστική περιπέτεια τρόμου , δηλ. μια τρομοκρατική περιπέτεια με μπόλικο αστυνομικό μυστήριο και πολλές όμορφες γυναίκες.
Οι ήρωες του κυριολεκτικά αναρχικού αυτού θεατρικού , πολλές φορές διαφωνούν με τις επιλογές του συγγραφέα , αναγκάζοντάς τον να αλλάζει συνεχώς την τροπή της ιστορίας , με τελευταίο παράδειγμα την τελευταία προδοτική πρωτοβουλία της βασικής του ηρωίδας και συντρόφου του , καλλίγραμης Ουκρανής.
Άνθρωποι σε απόλυτη σύγχυση των ορίων μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας , δηλ. πρωταγωνιστές μιάς καθημερινής ιστορίας.....
Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009
Μαυρικιος Νο 13
Αμέσως θυμήθηκε τότε μια όμορφη ξανθούλα ντυμένη στα κόκκινα. Του δόθηκε και αυτή ολοκληρωτικά , όμως εκείνος δεν την πρόσεξε όσο έπρεπε .....(ίσως κάτι δεν πήγε καλά με τους τόσους αποχαιρετισμούς και τα τόσα ταξίδια σκεφτόταν) .Όταν πάλι κάποια στιγμή αποφάσισαν να βρεθούν ήταν ήδη πολύ αργά και για τους δύο τους...
Από το νησί θυμόταν ατέλειωτες μοναχικές βόλτες και ίσως τελικά η ξανθούλα ακριβώς αυτό να συμβόλιζε : ένα πολλά υποσχόμενο ειδύλλιο που όμως δεν θα οδηγούσε πουθενά . ..
Τελικά είχε φύγει από εκεί ένα πρωί ταπεινωμένος , και γύρισε αιφνιδιαστικά μετά από 15 χρόνια . Δυστυχώς γι΄ αυτόν δεν είχαν αλλάξει τόσο άνθρωποι και πράγματα όπως ήλπιζε . Η πρόκληση ήταν πάντα εκεί και τον περίμενε...
Θυμόταν τις νύχτες που η ξανθούλα ξεπερνούσε τον εαυτό της στο κρεβάτι και τα σχέδια που έκαναν μαζί για τα ευτυχισμένα χρόνια που ερχόντουσαν. Και θυμόταν και την απογοήτευση που ένιωθαν και οι δύο για τα χρόνια που τελικά ήρθαν !
Σαν σε όραμα την θυμόταν ένα απόγευμα στο υπνοδωμάτιό του σπιτιού τους να ετοιμάζει τις βαλίτζες της για ένα από εκείνα τα μακρινά ταξίδια της προς το νησί τους .Από έξω ο ήλιος έδυε και το φως που περιέβαλλε τα μαλλιά της , έδινε στη ωραία παρουσία κάτι το εξώκοσμο - σε βαθμό που του τράβηξε ξαφνικά την προσοχή .Ήταν πάλι - τώρα το αναγνώριζε βέβαια – μια από εκείνες τις στιγμές ...
Όλα εκείνα τα χρόνια με την πρώτη του σύντροφο είχαν περάσει πολύ γρήγορα - όπως άλλωστε και πολύ γρήγορα χώρισαν .Θα μάθαινε πολύ αργότερα για αυτή ότι αφού τον περίμενε υπομονετικά χρόνια ατέλειωτα, τελικά αφιέρωσε την ζωή της στην τέχνη. Είχε μπλέξει πάλι με κάποιον καλλιτέχνη που της πούλαγε φούμαρα και της έτρωγε τα φράγκα.
Συνήθιζε πάντως να τα ξεχνάει όλα αυτά μέσα στην κοσμογονία που ακολούθησε .Ο χρόνος φαινόταν να έχει σταματήσει και δεν θυμόταν πότε ακριβώς ....
Από το νησί θυμόταν ατέλειωτες μοναχικές βόλτες και ίσως τελικά η ξανθούλα ακριβώς αυτό να συμβόλιζε : ένα πολλά υποσχόμενο ειδύλλιο που όμως δεν θα οδηγούσε πουθενά . ..
Τελικά είχε φύγει από εκεί ένα πρωί ταπεινωμένος , και γύρισε αιφνιδιαστικά μετά από 15 χρόνια . Δυστυχώς γι΄ αυτόν δεν είχαν αλλάξει τόσο άνθρωποι και πράγματα όπως ήλπιζε . Η πρόκληση ήταν πάντα εκεί και τον περίμενε...
Θυμόταν τις νύχτες που η ξανθούλα ξεπερνούσε τον εαυτό της στο κρεβάτι και τα σχέδια που έκαναν μαζί για τα ευτυχισμένα χρόνια που ερχόντουσαν. Και θυμόταν και την απογοήτευση που ένιωθαν και οι δύο για τα χρόνια που τελικά ήρθαν !
Σαν σε όραμα την θυμόταν ένα απόγευμα στο υπνοδωμάτιό του σπιτιού τους να ετοιμάζει τις βαλίτζες της για ένα από εκείνα τα μακρινά ταξίδια της προς το νησί τους .Από έξω ο ήλιος έδυε και το φως που περιέβαλλε τα μαλλιά της , έδινε στη ωραία παρουσία κάτι το εξώκοσμο - σε βαθμό που του τράβηξε ξαφνικά την προσοχή .Ήταν πάλι - τώρα το αναγνώριζε βέβαια – μια από εκείνες τις στιγμές ...
Όλα εκείνα τα χρόνια με την πρώτη του σύντροφο είχαν περάσει πολύ γρήγορα - όπως άλλωστε και πολύ γρήγορα χώρισαν .Θα μάθαινε πολύ αργότερα για αυτή ότι αφού τον περίμενε υπομονετικά χρόνια ατέλειωτα, τελικά αφιέρωσε την ζωή της στην τέχνη. Είχε μπλέξει πάλι με κάποιον καλλιτέχνη που της πούλαγε φούμαρα και της έτρωγε τα φράγκα.
Συνήθιζε πάντως να τα ξεχνάει όλα αυτά μέσα στην κοσμογονία που ακολούθησε .Ο χρόνος φαινόταν να έχει σταματήσει και δεν θυμόταν πότε ακριβώς ....
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Ο Τεό μου κράταγε τρυφερά το χέρι την ώρα που η μέτζο σοπράνο Σύνθια Σαμπούκοβα τελείωνε την πρώτη πράξη του λιμπρέτο του Ντόρφμαν. Λίγες ώρες αργότερα θα έκανε εισαγωγή στο Ινστιτούτο του δρ Μορό στο Σαρλερουά, γιατι όπως του είχαν πει οι γιατροί ήταν επιβεβλημένο να χάσει τουλάχιστον 50 κιλά…
Με τον Τεό είχαμε γνωριστεί στα αμφιθέατρα της Σορβόνης. Ηταν 48 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα αλλά αυτό είχε πολύ μικρή σημασία. Εκείνο που μετρούσε για εμένα ήταν η ευγένεια που τον διέκρινε και η κατανόηση που έδειχνε απέναντι στο κοριτσόπουλο των 20 χρόνων που ήμουν τότε. Από τον πατέρα του, που είχε ένα από τα πιο παλιά αρωματοπωλεία του Παρισιού, είχε κληρονομήσει την ικανότητα να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Και αυτό που είχε πει τότε, λίγο πριν μπει στην κλινική του Δρ Μορό, απεδείχθη προφητικό:
Ποτέ μεζονέτα, μόνο διαμέρισμα! Oι άνρωποι όσο μεγαλώνουν, τόσο περισσότερες φορές επισκέπτονται την τουαλετα...
Με τον Τεό είχαμε γνωριστεί στα αμφιθέατρα της Σορβόνης. Ηταν 48 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα αλλά αυτό είχε πολύ μικρή σημασία. Εκείνο που μετρούσε για εμένα ήταν η ευγένεια που τον διέκρινε και η κατανόηση που έδειχνε απέναντι στο κοριτσόπουλο των 20 χρόνων που ήμουν τότε. Από τον πατέρα του, που είχε ένα από τα πιο παλιά αρωματοπωλεία του Παρισιού, είχε κληρονομήσει την ικανότητα να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Και αυτό που είχε πει τότε, λίγο πριν μπει στην κλινική του Δρ Μορό, απεδείχθη προφητικό:
Ποτέ μεζονέτα, μόνο διαμέρισμα! Oι άνρωποι όσο μεγαλώνουν, τόσο περισσότερες φορές επισκέπτονται την τουαλετα...
Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο Νο 12
Οι επόμενες μέρες πέρασαν πολύ γρήγορα .Την Ουκρανή την είχε δει τυχαία ένα βράδυ στο εστιατόριο του ξενοδοχείου .Ο συνοδός της κάπνιζε ένα cohiba τριάρι (ΙΙΙ) και από τον τρόπο που ήταν αυτή ντυμένη αλλά και που εκείνος την κοίταζε ήταν προφανές ότι θα επακολουθούσαν πολλές στιγμές εντόνου πάθους εκείνο το βράδυ. Δεν τον χαιρέτισαν καν και εκείνος συνέχισε το φαγητό του προβληματισμένος
Κάτι συνέβη το τελευταίο βράδυ – λίγες ώρες προτού φύγει άκουσε χτυπήματα στην πόρτα.. Ανοίγοντας είδε έκπληκτος την όμορφη γυναίκα μπροστά του να τον κοιτάζει με τρόπο που έδειχνε πόσο άσχημα ένοιωθε , καθώς γνώριζε ότι η βραδινή αυτή επίσκεψη θα μπορούσε να παρεξηγηθεί « Μήπως μπορώ να μείνω εδώ σήμερα το βράδυ ?» τον ρώτησε.......
Απορούσε ακόμα με τον εαυτό του : που είχε βρει το θάρρος να τα παρατήσει όλα και να μείνει στο Μαυρίκιο .Θυμόταν ακόμα την στιγμή του αποχωρισμού με τους καλούς του φίλους στην είσοδο του ειδυλλιακού Resort ένα βράδυ λίγο πριν την αναχώρηση της πτήσης για Αθήνα . Ήταν μια από εκείνες τις λίγες στιγμές της ζωής σου που καταλαβαίνεις ότι για ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου ο χρόνος σταματάει και πως κάποιος από την άλλη μεριά προσπαθεί κάτι να πει.....
Στον Μαυρίκιο έμειναν μόνο ένα εξάμηνο . Μετά πήγαν ακόμα πιο μακριά : τον κάλεσαν στην Nομική Σχολή του University of West Indies στο Saint Augustin του Trinidad . Στο Saint Augustin ο χρόνος φτανόταν να έχει σταματήσει . ...Οι άνθρωποι έπαιζαν αμέριμνοι cricket στις μεγάλες καταπράσινες εκτάσεις του campus -αδιαφορώντας προφανώς για το τεράστιο πρόβλημα λειψυδρίας στο νησί, μιλούσαν αγγλικά με την γνωστή τραγουδιστή εκφορά της υπόλοιπη Καραϊβική πλην όμως μόνο με οξφορδιανή προφορά και θεωρούσαν εαυτούς γνησίους εκφραστές του British Commonwealth .Από εκεί πια η επιστροφή φαινόταν εντελώς αδύνατη και ο Εξορκιστής φαινόταν επιτέλους ήσυχος .
Την πρώτη περίοδο και μέχρι να ετοιμαστεί το σπίτι που είχαν βρει στο Maracas , στην βόρεια πλευρά του νησιού , έμεναν στο Port of Spain Hilton .Ο οδηγός που τους είχε διαθέσει το πανεπιστήμιο , ο Alexander , τους μετέφερε καθημερινά στις δουλειές τους και τους περίμενε πιστά μέχρι να ολοκληρώσουν και την τελευταία υποχρέωση της ημέρας προτού φύγει για το σπίτι.. Ακόμα και όταν πήγαιναν για ρούμι σε κάποιο από τα bars της πρωτεύουσας, αυτός καθόταν πάντα κάπου δίπλα τους έτοιμος να αντιμετωπίσει κάθε κατάσταση . Οι επαφές τους με τις πατρίδες τους ήταν ελάχιστες - μόνο και μόνο για να μιλήσουν με τους δικούς τους και να τους καθησυχάσουν.
Η ηρεμία όμως αυτή έμελλε να αποδειχτεί ως η νηνεμία πριν από την καταιγίδα .....
Κάτι συνέβη το τελευταίο βράδυ – λίγες ώρες προτού φύγει άκουσε χτυπήματα στην πόρτα.. Ανοίγοντας είδε έκπληκτος την όμορφη γυναίκα μπροστά του να τον κοιτάζει με τρόπο που έδειχνε πόσο άσχημα ένοιωθε , καθώς γνώριζε ότι η βραδινή αυτή επίσκεψη θα μπορούσε να παρεξηγηθεί « Μήπως μπορώ να μείνω εδώ σήμερα το βράδυ ?» τον ρώτησε.......
Απορούσε ακόμα με τον εαυτό του : που είχε βρει το θάρρος να τα παρατήσει όλα και να μείνει στο Μαυρίκιο .Θυμόταν ακόμα την στιγμή του αποχωρισμού με τους καλούς του φίλους στην είσοδο του ειδυλλιακού Resort ένα βράδυ λίγο πριν την αναχώρηση της πτήσης για Αθήνα . Ήταν μια από εκείνες τις λίγες στιγμές της ζωής σου που καταλαβαίνεις ότι για ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου ο χρόνος σταματάει και πως κάποιος από την άλλη μεριά προσπαθεί κάτι να πει.....
Στον Μαυρίκιο έμειναν μόνο ένα εξάμηνο . Μετά πήγαν ακόμα πιο μακριά : τον κάλεσαν στην Nομική Σχολή του University of West Indies στο Saint Augustin του Trinidad . Στο Saint Augustin ο χρόνος φτανόταν να έχει σταματήσει . ...Οι άνθρωποι έπαιζαν αμέριμνοι cricket στις μεγάλες καταπράσινες εκτάσεις του campus -αδιαφορώντας προφανώς για το τεράστιο πρόβλημα λειψυδρίας στο νησί, μιλούσαν αγγλικά με την γνωστή τραγουδιστή εκφορά της υπόλοιπη Καραϊβική πλην όμως μόνο με οξφορδιανή προφορά και θεωρούσαν εαυτούς γνησίους εκφραστές του British Commonwealth .Από εκεί πια η επιστροφή φαινόταν εντελώς αδύνατη και ο Εξορκιστής φαινόταν επιτέλους ήσυχος .
Την πρώτη περίοδο και μέχρι να ετοιμαστεί το σπίτι που είχαν βρει στο Maracas , στην βόρεια πλευρά του νησιού , έμεναν στο Port of Spain Hilton .Ο οδηγός που τους είχε διαθέσει το πανεπιστήμιο , ο Alexander , τους μετέφερε καθημερινά στις δουλειές τους και τους περίμενε πιστά μέχρι να ολοκληρώσουν και την τελευταία υποχρέωση της ημέρας προτού φύγει για το σπίτι.. Ακόμα και όταν πήγαιναν για ρούμι σε κάποιο από τα bars της πρωτεύουσας, αυτός καθόταν πάντα κάπου δίπλα τους έτοιμος να αντιμετωπίσει κάθε κατάσταση . Οι επαφές τους με τις πατρίδες τους ήταν ελάχιστες - μόνο και μόνο για να μιλήσουν με τους δικούς τους και να τους καθησυχάσουν.
Η ηρεμία όμως αυτή έμελλε να αποδειχτεί ως η νηνεμία πριν από την καταιγίδα .....
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009
Μαυρίκιος 11 - Τα νησιά
Το πρώτο πράγμα που ήθελε να θυμάται ήταν το Μεσογειακό Νησί , με τις ελιές , τις πικροδάφνες , τους κατάλευκους υάκινθους , και τα κατάλευκα μάρμαρα της πλατείας που τον πήγαινε βόλτα κάθε βράδυ η γιαγιά του για να φαει την πάστα του ..
Φαίνεται ότι τα νησιά έπαιζαν ανέκαθεν ένα καθοριστικά ρόλο στη ζωή μου σκέφτηκε .Σε ένα νησί ήταν που έμελλε να γνωρίσει μετά από πολλά χρόνια την τελευταία σύντροφο της ζωής του που κείτονταν τώρα εκεί δίπλα του με τα μυαλά της σκορπισμένα; στις βρώμικες πλάκες της μικρής αυλής .
Καλή κοπέλα η Ουκρανή.....Μια πανέμορφη γιατρός που είχε αφιερώσει τη ζωή της να βοηθάει τα παιδιά του Τρίτη κόσμου και ανάμεσα στα ταξίδια της έβγαζε τα προς το ζην χορεύοντας σε κακόφημα bars.Την είχε γνωρίσει στο Port - Lois στον Μαυρίκιο πριν λίγα χρόνια .
Είχε μόλις φτάσει στο νησί μαζί με φίλους του για μια σειρά μαθημάτων στο Πανεπιστήμιου του Μαυρικίου .Έμεναν όλοι στο παράκτιο πολυτελές ξενοδοχείο «The Sands Resort » στην περιοχή Flique en Flaque .Εκείνο το βράδυ τα έπιναν στο εξωτερικό bar του Sands χαζεύοντας τα φώτα του Port Louis και τον σκοτεινό Ινδικό ωκεανό.
Είχε κατέβει από το δωμάτιο της για να πιει κανένα ποτό . Ο βαθύπλουτος αλλά αψύς σύντροφός της Βιάν κοιμόταν ακόμη και εκείνη ένιωθε την ανάγκη να βγει στο καθαρό αέρα. Της μίλησε χωρίς καλά καλά να το σκεφτεί με εκείνη την απίστευτη οικειότητα που δένει τους ταξιδιώτες των μακρινών προορισμών . Σε λίγο συζητούσαν για την άποψη που έχει η Δύση για το περιεχόμενο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Τρίτο Κόσμο και visa versa .
Ζητούσε επίμονα πληροφορίες για τα μαθήματα που είχαν έρθει να κάνουν στο νησί και ρώτησε αν θα μπορούσε να τα παρακολουθήσει Την προσκάλεσαν να κατέβει μαζί τους στο Campus Πανεπιστημίου του Μαυρικίου με το λεωφοριάκι που τους πηγαινο – έφερνα καθημερινά .
Εν τω μεταξύ είχε κατεβεί και ο αψύς βαθύπλουτος αθλητής Βιάν και κάλεσαν και εκείνο να τους παρακολουθήσει , όμως αυτός έκανε μια απαξιωτική γκριμάτσα που σηματοδοτούσε το τέλος εκείνης της κουβέντας
Φαίνεται ότι τα νησιά έπαιζαν ανέκαθεν ένα καθοριστικά ρόλο στη ζωή μου σκέφτηκε .Σε ένα νησί ήταν που έμελλε να γνωρίσει μετά από πολλά χρόνια την τελευταία σύντροφο της ζωής του που κείτονταν τώρα εκεί δίπλα του με τα μυαλά της σκορπισμένα; στις βρώμικες πλάκες της μικρής αυλής .
Καλή κοπέλα η Ουκρανή.....Μια πανέμορφη γιατρός που είχε αφιερώσει τη ζωή της να βοηθάει τα παιδιά του Τρίτη κόσμου και ανάμεσα στα ταξίδια της έβγαζε τα προς το ζην χορεύοντας σε κακόφημα bars.Την είχε γνωρίσει στο Port - Lois στον Μαυρίκιο πριν λίγα χρόνια .
Είχε μόλις φτάσει στο νησί μαζί με φίλους του για μια σειρά μαθημάτων στο Πανεπιστήμιου του Μαυρικίου .Έμεναν όλοι στο παράκτιο πολυτελές ξενοδοχείο «The Sands Resort » στην περιοχή Flique en Flaque .Εκείνο το βράδυ τα έπιναν στο εξωτερικό bar του Sands χαζεύοντας τα φώτα του Port Louis και τον σκοτεινό Ινδικό ωκεανό.
Είχε κατέβει από το δωμάτιο της για να πιει κανένα ποτό . Ο βαθύπλουτος αλλά αψύς σύντροφός της Βιάν κοιμόταν ακόμη και εκείνη ένιωθε την ανάγκη να βγει στο καθαρό αέρα. Της μίλησε χωρίς καλά καλά να το σκεφτεί με εκείνη την απίστευτη οικειότητα που δένει τους ταξιδιώτες των μακρινών προορισμών . Σε λίγο συζητούσαν για την άποψη που έχει η Δύση για το περιεχόμενο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Τρίτο Κόσμο και visa versa .
Ζητούσε επίμονα πληροφορίες για τα μαθήματα που είχαν έρθει να κάνουν στο νησί και ρώτησε αν θα μπορούσε να τα παρακολουθήσει Την προσκάλεσαν να κατέβει μαζί τους στο Campus Πανεπιστημίου του Μαυρικίου με το λεωφοριάκι που τους πηγαινο – έφερνα καθημερινά .
Εν τω μεταξύ είχε κατεβεί και ο αψύς βαθύπλουτος αθλητής Βιάν και κάλεσαν και εκείνο να τους παρακολουθήσει , όμως αυτός έκανε μια απαξιωτική γκριμάτσα που σηματοδοτούσε το τέλος εκείνης της κουβέντας
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο
( Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και ο θεατής αντικρίζει ένα απίστευτο θέαμα : η καλλίγραμμη Ουκρανή ζέχνει από τη βρώμα και ο Εξορκιστής είναι τυλιγμένος σε κουρέλια και είναι εμφανώς καταβεβλημένος .Όσον αφορά τον μέχρι πρότινος άγνωστο , η οικειότητα που μιλούν οι κρατούμενοι μεταξύ τους δείχνει ότι όλο αυτό το διάστημα στο μικρό υπόγειο τους έφερε όλους πιο κοντά....
Μπροστά στην πόρτα στέκεται τώρα ένας ψηλός μαυροντυμένος άντρας που έχει πιασμένα τα μαλλιά του σε κοτσίδα. )
Εξορκιστής : Πάλι θα μας βιάσουν σύντροφοι ...
Επισκέπτης : Φίλοι μου , ήρθε επιτέλους η ώρα να φύγετε από κοντά μας .Η Εκτελεστική Επιτροπή θεώρησε περιττή την περαιτέρω κράτησή σας .Φαίνεται οτι οι διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις των κρατών όπου κρατούνται οι σύντροφοί μας δεν κατέληξαν πουθενά. .
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Επιτέλους ...
Εξορκιστής : Κάτι δεν μου κολλάει ....
Οι τρεις όμηροι οδηγούνται έξω από το σπίτι και ευθύς ως αντικρίζουν το φως της ημέρας και αναπνέουν φρέσκο αέρα αντιλαμβάνονται ότι έχουν οδηγηθεί σε μια αυλή περιφραγμένη από ψηλούς τοίχους ....
Πρώτη στήνεται στον τοίχο η Ουκρανή . Προτού να καταλάβει καλά - καλά τι γίνεται ο ψηλός άντρας την πυροβολεί εξ επαφής στον κρόταφο !
Τώρα είναι η σειρά του Εξορκιστή , ο οποίος μόλις τον στήνουν στον τοίχο - όπως έχουμε μάθει ότι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις - βλέπει όλη την μέχρι τώρα ζωή του να ξετυλίγεται μπροστά του σε λίγα δευτερόλεπτα .
Πράγματι η μέχρι τώρα ζωή του θα ξετυλιχτεί μπροστά του σε σαράντα δέκατα του δευτερολέπτου ή - όπως συνηθίζω να λεω - στις (εναπομείνασες) σαράντα πράξεις
Μπροστά στην πόρτα στέκεται τώρα ένας ψηλός μαυροντυμένος άντρας που έχει πιασμένα τα μαλλιά του σε κοτσίδα. )
Εξορκιστής : Πάλι θα μας βιάσουν σύντροφοι ...
Επισκέπτης : Φίλοι μου , ήρθε επιτέλους η ώρα να φύγετε από κοντά μας .Η Εκτελεστική Επιτροπή θεώρησε περιττή την περαιτέρω κράτησή σας .Φαίνεται οτι οι διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις των κρατών όπου κρατούνται οι σύντροφοί μας δεν κατέληξαν πουθενά. .
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Επιτέλους ...
Εξορκιστής : Κάτι δεν μου κολλάει ....
Οι τρεις όμηροι οδηγούνται έξω από το σπίτι και ευθύς ως αντικρίζουν το φως της ημέρας και αναπνέουν φρέσκο αέρα αντιλαμβάνονται ότι έχουν οδηγηθεί σε μια αυλή περιφραγμένη από ψηλούς τοίχους ....
Πρώτη στήνεται στον τοίχο η Ουκρανή . Προτού να καταλάβει καλά - καλά τι γίνεται ο ψηλός άντρας την πυροβολεί εξ επαφής στον κρόταφο !
Τώρα είναι η σειρά του Εξορκιστή , ο οποίος μόλις τον στήνουν στον τοίχο - όπως έχουμε μάθει ότι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις - βλέπει όλη την μέχρι τώρα ζωή του να ξετυλίγεται μπροστά του σε λίγα δευτερόλεπτα .
Πράγματι η μέχρι τώρα ζωή του θα ξετυλιχτεί μπροστά του σε σαράντα δέκατα του δευτερολέπτου ή - όπως συνηθίζω να λεω - στις (εναπομείνασες) σαράντα πράξεις
Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
καλοκαιρινες διακοπες ..για παντα!
Αγαπητοι αναγνώστες ,
Δεν μπορω να γράψω - χρειάζομαι διακοπές .Θα αφήσω για λίγο ακόμα τον Εξορκιστή και την καλίγραμμη Ουκρανή στο ακάθαρτο υπόγειο των slams του Παρισιού και θα περάσω λίγες ημέρες με την οικογένεια μου στην εξοχή .
Μαζι μου ο Δραγων και ο Ζαγκόρ με τις οικογένειες τους
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009
ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ 9
Εξορκιστής : ..Τι στο ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ...εδώ κοιμάται κάποιος και μάλιστα φαίνεται χτυπημένος
Εξορκιστής : Άσε με να τον δω ...έχεις αναπτήρα ?
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ΅Είχα εδώ κάτι σπίρτα από το μπαρ χθες βράδυ...
Εξορκιστής : (ανάβοντας το σπίρτο) ....μάλιστα ...πράγματι φαίνεται χτυπημένος
...μα αυτός είναι ο ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Oh God..
Εξορκιστής : … και νόμιζα ότι είμαστε πια μακριά ...
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ...τι θα κάνουμε τώρα...
Εξορκιστής :…..άσε με να σκεφτώ - εσύ ενεργήσου - έχεις κανένα χαρτί ?
Καλλίγραμμη Ουκρανή :... έχω τόσα χαρτομάντιλα ...
Εξορκιστής :….Έχω μια καλή ιδέα , Δώσε μου πάλι τον αναπτήρα σου...
Καλλίγραμμη Ουκρανή ( με περισσό θράσος) : Θα με αφήσεις επιτέλους να
ηρεμήσω ...
Εξορκιστής : Αυτός ο τύπος δεν πρέπει να βρίσκεται τυχαία εδώ μαζί μας - ας τον
ξυπνήσουμε ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Όχι ακόμα - άσε με να τελειώσω...
Εξορκιστής : ...Είστε μαζί μας κύριε... ?
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Πόσο βιάζεσαι Θεέ μου ...
Άγνωστος : Σας ακούω με υπομονή εδώ και ώρα …. Βρισκόμαστε εδώ για τον ίδιο λόγο : οι αναταραχές στο Ιράν .. .Κανείς δεν ξέρει ακόμη πότε θα τελειώσει αυτή η ιστορία .
Προσωπικά βρίσκομαι στο Παρίσι incognito αλλά για κακή μου τύχη έμπλεξα με ένα μπαλέτο Ελλήνων που επισκέπτεται το Παρίσι πλαισιωνοντας τον Έλληνα Υπουργό Παιδείας , την σύζυγό του , τον χορευτή Δαρζέντα και την περίφημη «γυναίκα με το μούσι» – την Λόλα!
(Η ανάρτηση γίνεται από τον Δράκοντα, λόγω κατασχέσεως του pc του Εξορκιστή, σε εκτέλεση διαταγής πληρωμής που εξέδωσε ο υπερ ου οπωροπώλης, Βάμβης Αδάμ, για οφειλές του Εξορκιστή προς αυτόν από συστηματικές αγορές αβοκάντο με ακάλυπτες επιταγές. Ο εξορκιστής ευελπιστεί, μετά τον επικείμενο θάνατο της πεθεράς του - συνελήφθη την προηγούμενη εβδομάδα στο Ιράν έχοντας στην κατοχή της κασέτες του μπομπ σφουγγαράκη και καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών - να κληρονομήσει πληθώρα χρημάτων και χρησίμων αντικειμένων και έτσι να μπορέσει να επιστρέψει, απερίσπαστος, στο λειτούργημά του, χωρίς την ανάγκη ενδιάμεσων. )
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ...εδώ κοιμάται κάποιος και μάλιστα φαίνεται χτυπημένος
Εξορκιστής : Άσε με να τον δω ...έχεις αναπτήρα ?
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ΅Είχα εδώ κάτι σπίρτα από το μπαρ χθες βράδυ...
Εξορκιστής : (ανάβοντας το σπίρτο) ....μάλιστα ...πράγματι φαίνεται χτυπημένος
...μα αυτός είναι ο ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Oh God..
Εξορκιστής : … και νόμιζα ότι είμαστε πια μακριά ...
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ...τι θα κάνουμε τώρα...
Εξορκιστής :…..άσε με να σκεφτώ - εσύ ενεργήσου - έχεις κανένα χαρτί ?
Καλλίγραμμη Ουκρανή :... έχω τόσα χαρτομάντιλα ...
Εξορκιστής :….Έχω μια καλή ιδέα , Δώσε μου πάλι τον αναπτήρα σου...
Καλλίγραμμη Ουκρανή ( με περισσό θράσος) : Θα με αφήσεις επιτέλους να
ηρεμήσω ...
Εξορκιστής : Αυτός ο τύπος δεν πρέπει να βρίσκεται τυχαία εδώ μαζί μας - ας τον
ξυπνήσουμε ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Όχι ακόμα - άσε με να τελειώσω...
Εξορκιστής : ...Είστε μαζί μας κύριε... ?
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Πόσο βιάζεσαι Θεέ μου ...
Άγνωστος : Σας ακούω με υπομονή εδώ και ώρα …. Βρισκόμαστε εδώ για τον ίδιο λόγο : οι αναταραχές στο Ιράν .. .Κανείς δεν ξέρει ακόμη πότε θα τελειώσει αυτή η ιστορία .
Προσωπικά βρίσκομαι στο Παρίσι incognito αλλά για κακή μου τύχη έμπλεξα με ένα μπαλέτο Ελλήνων που επισκέπτεται το Παρίσι πλαισιωνοντας τον Έλληνα Υπουργό Παιδείας , την σύζυγό του , τον χορευτή Δαρζέντα και την περίφημη «γυναίκα με το μούσι» – την Λόλα!
(Η ανάρτηση γίνεται από τον Δράκοντα, λόγω κατασχέσεως του pc του Εξορκιστή, σε εκτέλεση διαταγής πληρωμής που εξέδωσε ο υπερ ου οπωροπώλης, Βάμβης Αδάμ, για οφειλές του Εξορκιστή προς αυτόν από συστηματικές αγορές αβοκάντο με ακάλυπτες επιταγές. Ο εξορκιστής ευελπιστεί, μετά τον επικείμενο θάνατο της πεθεράς του - συνελήφθη την προηγούμενη εβδομάδα στο Ιράν έχοντας στην κατοχή της κασέτες του μπομπ σφουγγαράκη και καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών - να κληρονομήσει πληθώρα χρημάτων και χρησίμων αντικειμένων και έτσι να μπορέσει να επιστρέψει, απερίσπαστος, στο λειτούργημά του, χωρίς την ανάγκη ενδιάμεσων. )
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009
Μαυρίκιος 8
( και προτού το ξεχάσω - άγνωστος έδωσε απάντηση σε ένα από τα βασικά ερωτήματα της ζωής μου : γιατί υπάρχει αυτή η απόσταση μεταξύ αυτών που γράφεις και αυτών που ζεις καθημερινά ?
Γιατί αυτή η χαρακτηριστική αμηχανία στη καθημερινή μου ζωή σε σχέση με την ολοκληρωμένη εικόνα που παρουσιάζεται στα διηγήματα μου .
Άγνωστος : γιατί φίλε δεν μπορείς να βρίσκεσαι την ίδια στιγμή σε δύο σημεία του κόσμου - σε κάποια ζωή σου θα πρέπει να ζεις εις βάρος της άλλης ....
Την τελευταία φορά που ακούσατε από εμένα είδαμε ότι ο Εξορκιστής και η καλλίγραμμη Ουκρανή κρατούντο όμηροι σε κάποιο παράπηγμα στα βόρεια προάστια του Παρισιού , αιχμάλωτοi άγνωστης ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης
Τόσο ο Εξορκιστής όσο και η καλλίγραμμη Ουκρανή αντιμετώπιζαν άμεσο κίνδυνο κοινωνικής απομόνωσης και κατακραυγής, εφόσον εν τω μεταξύ όλα τα διεθνή ΜΜΕ τους παρουσίαζαν ως παράνομο ερωτικό ζευγάρι που είχαν δραπετεύσει από την ρουτίνα της Αθήνας για να χαρούν τον έρωτα τους εν αγνοία των αγαπημένων τους !)
Εξορκιστής : Άσε μπλέξαμε άσχημα ..και ειδικά εμείς να την πάθουμε έτσι και ειδικά τώρα.?
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Πω πω μπλέξιμο! Να δώ τι θα πούμε στους δικούς μας όταν μας ελευθερώσουν !
Εξορκιστής : Εννοείς αν μας απελευθερώσουν - γιατί από ότι ακούω αυτό το τελευταίο δεν είναι καθόλου σίγουρο ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : .....πρέπει να γυρίσω το συντομότερο στην Αθήνα - σε μια εβδομάδαπαντρευεται η παιδική μου φίλη Katja ...
Εξορκιστής : ....καλύτερα να γυρίσεις στο Παρίσι.Λοιπόν , μας κρατάει αιχμάλωτους στα slams του Παρισιού μιά ομάδα επαναστατών που είναι ζήτημα ημερών να αρχίσουν να μας βιάζουν ομαδικά προτού μας σκοτώσουν ... Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ έχω αρχίσει να πεινάω και η μυρωδια εδω μέσα δεν με προδιαθέτει για ότι καλύτερο...
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ..θα ήθελα τουαλέτα – να φωνάζαμε τον φρουρό ??
Εξορκιστής : Ναι αν θα ήθελες να στο χωσει ...Πήγαινε στην απέναντι γωνία και ασε τα πολλα ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ( απομακρύνεται και ξαφνικά) : Θεέ μου , εδω κοιμάται κάποιος !!
Γιατί αυτή η χαρακτηριστική αμηχανία στη καθημερινή μου ζωή σε σχέση με την ολοκληρωμένη εικόνα που παρουσιάζεται στα διηγήματα μου .
Άγνωστος : γιατί φίλε δεν μπορείς να βρίσκεσαι την ίδια στιγμή σε δύο σημεία του κόσμου - σε κάποια ζωή σου θα πρέπει να ζεις εις βάρος της άλλης ....
Την τελευταία φορά που ακούσατε από εμένα είδαμε ότι ο Εξορκιστής και η καλλίγραμμη Ουκρανή κρατούντο όμηροι σε κάποιο παράπηγμα στα βόρεια προάστια του Παρισιού , αιχμάλωτοi άγνωστης ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης
Τόσο ο Εξορκιστής όσο και η καλλίγραμμη Ουκρανή αντιμετώπιζαν άμεσο κίνδυνο κοινωνικής απομόνωσης και κατακραυγής, εφόσον εν τω μεταξύ όλα τα διεθνή ΜΜΕ τους παρουσίαζαν ως παράνομο ερωτικό ζευγάρι που είχαν δραπετεύσει από την ρουτίνα της Αθήνας για να χαρούν τον έρωτα τους εν αγνοία των αγαπημένων τους !)
Εξορκιστής : Άσε μπλέξαμε άσχημα ..και ειδικά εμείς να την πάθουμε έτσι και ειδικά τώρα.?
Καλλίγραμμη Ουκρανή : Πω πω μπλέξιμο! Να δώ τι θα πούμε στους δικούς μας όταν μας ελευθερώσουν !
Εξορκιστής : Εννοείς αν μας απελευθερώσουν - γιατί από ότι ακούω αυτό το τελευταίο δεν είναι καθόλου σίγουρο ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : .....πρέπει να γυρίσω το συντομότερο στην Αθήνα - σε μια εβδομάδαπαντρευεται η παιδική μου φίλη Katja ...
Εξορκιστής : ....καλύτερα να γυρίσεις στο Παρίσι.Λοιπόν , μας κρατάει αιχμάλωτους στα slams του Παρισιού μιά ομάδα επαναστατών που είναι ζήτημα ημερών να αρχίσουν να μας βιάζουν ομαδικά προτού μας σκοτώσουν ... Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ έχω αρχίσει να πεινάω και η μυρωδια εδω μέσα δεν με προδιαθέτει για ότι καλύτερο...
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ..θα ήθελα τουαλέτα – να φωνάζαμε τον φρουρό ??
Εξορκιστής : Ναι αν θα ήθελες να στο χωσει ...Πήγαινε στην απέναντι γωνία και ασε τα πολλα ..
Καλλίγραμμη Ουκρανή : ( απομακρύνεται και ξαφνικά) : Θεέ μου , εδω κοιμάται κάποιος !!
Κυριακή 28 Ιουνίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Με αφορμή την τελευταία ανάρτηση της Λόλας ο εξορκιστής επιθυμεί να κάνει την ακόλουθη δήλωση :
Όπως όλοι έχουμε καταλάβει ο Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο αποτελεί υπόδειγμα δια - δραστικού αστυνομικού διηγήματος .Ο συγγραφέας του κυνηγώντας την έμπνευση είχε όλο αυτό τον τελευταίο καιρό διαδοχικές περιπέτειες , ανά την υφήλιο , προκειμένου να αντλήσει υλικό για την πορεία της ιστορίας .
Ταξιδεύοντας ακούραστα από τα αρχοντικά νησιά της Μεσογείου μέχρι τα στέκια των παραγωγών της πορνό - βιομηχανίας στο Βελιγράδι και συνομιλώντας με ντίβες και πόρνες , ο συγγραφέας νιώθει πια ώριμος να προχωρήσει στην συνέχεια του Μαυρίκιου.
Μέχρι τότε παρακαλώ να μην διαρρέουν πληροφορίες από φίλους και συναγωνιστές που αγωνιούν να προεξοφλήσουν το τέλος αυτής της περιπέτειας . Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν δει το πραγματικό πρόσωπο του εξορκιστή - και αυτό γλυκεία μου Λόλα δεν είναι θέμα συμπάθειας ή εκτίμησης .
Όσον δε αφορά την καλλίγραμμη Ουκρανή , συνήθως είναι μελαχρινή. Πάντως καλή ιδέα μου δίνεις - δεν το είχα σκεφτεί .....
Όπως όλοι έχουμε καταλάβει ο Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο αποτελεί υπόδειγμα δια - δραστικού αστυνομικού διηγήματος .Ο συγγραφέας του κυνηγώντας την έμπνευση είχε όλο αυτό τον τελευταίο καιρό διαδοχικές περιπέτειες , ανά την υφήλιο , προκειμένου να αντλήσει υλικό για την πορεία της ιστορίας .
Ταξιδεύοντας ακούραστα από τα αρχοντικά νησιά της Μεσογείου μέχρι τα στέκια των παραγωγών της πορνό - βιομηχανίας στο Βελιγράδι και συνομιλώντας με ντίβες και πόρνες , ο συγγραφέας νιώθει πια ώριμος να προχωρήσει στην συνέχεια του Μαυρίκιου.
Μέχρι τότε παρακαλώ να μην διαρρέουν πληροφορίες από φίλους και συναγωνιστές που αγωνιούν να προεξοφλήσουν το τέλος αυτής της περιπέτειας . Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν δει το πραγματικό πρόσωπο του εξορκιστή - και αυτό γλυκεία μου Λόλα δεν είναι θέμα συμπάθειας ή εκτίμησης .
Όσον δε αφορά την καλλίγραμμη Ουκρανή , συνήθως είναι μελαχρινή. Πάντως καλή ιδέα μου δίνεις - δεν το είχα σκεφτεί .....
Η ΝΥΦΗ ΤΟ ΣΚΑΣΕ
Θεωρώ οτι το μυστήριο με την Ουκρανή και τον Εξορκιστή οδηγείται στη λύση του. Οποιος μπορεί να δώσει περισσότερες πληροφορίες ας το κάνει τώρα, γιατί η θύελλα έρχεται και κανείς δεν είναι (και δεν πρέπει να νιώθει) ασφαλής!..
Κυριακή 21 Ιουνίου 2009
ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ!
-Η μυρουδιά από την τσίκνα μου είχε σπάσει τη μύτη… Ημουν νηστική 24 ώρες και δεν έβλεπα την ώρα να φτάσω στο παλιό μου στέκι. Κατηφορίζω με τον Βάγγο την Ακαδημίας, που είναι άδεια από αυτοκίνητα, όταν…
Ο γερο Τζιμάκος είναι πάνω στην σκηνή που είχε στηθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος έτοιμος να αρχίσει το σόου όταν χτυπάει το κινητό του: «Ελα ρε μάνα! Είμαστε εδώ με διάφορους γκέιδες και γιορτάζουμε. Γιατί τι το κακό έχει ρε μάνα; Που να πάω, στο φεστιβάλ της ΚΝΕ;»… Γκέι, λεσβίες και τρανσέξουαλ ξεσπούν σε χειροκροτήματα κι ένας νταβραντισμένος μαύρος προσπαθεί να του σκίσει το καλσόν. Με την άκρη του ματιού βλέπω δύο μελαψούς τύπους (μάλλον οικονομικοί μετανάστες) να χουφτώνουν την Drug Queen που σε λίγα δευτερόλεπτα τσιμπουκώνει τον έναν από αυτούς (τον πιο νεαρό). Πιο δίπλα δύο ξανθιές λεσβίες μπαλαμουτιάζονται και η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Το σκηνικό σε λίγη ώρα θυμίζει σκηνή από το «Αρωμα» του Ζισκίντ. Στην Κλαυθμώνος γίνεται η μεγαλύτερη παρτούζα από την εποχή του Μεσοπολέμου. Ολοι μα όλοι, (ακόμη και ένας τροχονόμος που πηδάει πίσω από έναν κάδο σκουπιδιών ένα τραβέλι) συνουσιάζονται ασυστόλως. Ο εισαγγελέας που είχε καταφθάσει συνοδεία αστυνομικών οργάνων είναι αγκαλιασμένος και φιλιέται με τον Σομαλό χορευτή του queer show.
-Αγανακτισμένη από το θέαμα γυρνάω στο Βαγγέλη και του λέω:
«Τι σου ρθε ρε παπάρα και ήθελες σήμερα σώνει και καλά να φάμε σουβλάκια στη “Λειβαδιά”. Εδώ γίνεται της πουτάνας!». «Περίμενε», μου λέει, «να αρχίσει η παρέλαση, να φύγουν οι “φίφτ-δες” και μετά θα πάμε να φάμε».
Όταν τελικά μπορέσαμε να πλησιάσουμε στο ψητοπωλείο το βρήκαμε κλειστό. Όπως μας είπε ο προποτζής από δίπλα, ο Θάνος ο ψήστης παρέλασε κι αυτός στους δρόμους της Αθήνας παρέα με έναν Ολλανδό που ανήκε στη φράξια Κόκκινοι Πούστηδες και είχε έρθει για το Athens Pride…
Ο γερο Τζιμάκος είναι πάνω στην σκηνή που είχε στηθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος έτοιμος να αρχίσει το σόου όταν χτυπάει το κινητό του: «Ελα ρε μάνα! Είμαστε εδώ με διάφορους γκέιδες και γιορτάζουμε. Γιατί τι το κακό έχει ρε μάνα; Που να πάω, στο φεστιβάλ της ΚΝΕ;»… Γκέι, λεσβίες και τρανσέξουαλ ξεσπούν σε χειροκροτήματα κι ένας νταβραντισμένος μαύρος προσπαθεί να του σκίσει το καλσόν. Με την άκρη του ματιού βλέπω δύο μελαψούς τύπους (μάλλον οικονομικοί μετανάστες) να χουφτώνουν την Drug Queen που σε λίγα δευτερόλεπτα τσιμπουκώνει τον έναν από αυτούς (τον πιο νεαρό). Πιο δίπλα δύο ξανθιές λεσβίες μπαλαμουτιάζονται και η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Το σκηνικό σε λίγη ώρα θυμίζει σκηνή από το «Αρωμα» του Ζισκίντ. Στην Κλαυθμώνος γίνεται η μεγαλύτερη παρτούζα από την εποχή του Μεσοπολέμου. Ολοι μα όλοι, (ακόμη και ένας τροχονόμος που πηδάει πίσω από έναν κάδο σκουπιδιών ένα τραβέλι) συνουσιάζονται ασυστόλως. Ο εισαγγελέας που είχε καταφθάσει συνοδεία αστυνομικών οργάνων είναι αγκαλιασμένος και φιλιέται με τον Σομαλό χορευτή του queer show.
-Αγανακτισμένη από το θέαμα γυρνάω στο Βαγγέλη και του λέω:
«Τι σου ρθε ρε παπάρα και ήθελες σήμερα σώνει και καλά να φάμε σουβλάκια στη “Λειβαδιά”. Εδώ γίνεται της πουτάνας!». «Περίμενε», μου λέει, «να αρχίσει η παρέλαση, να φύγουν οι “φίφτ-δες” και μετά θα πάμε να φάμε».
Όταν τελικά μπορέσαμε να πλησιάσουμε στο ψητοπωλείο το βρήκαμε κλειστό. Όπως μας είπε ο προποτζής από δίπλα, ο Θάνος ο ψήστης παρέλασε κι αυτός στους δρόμους της Αθήνας παρέα με έναν Ολλανδό που ανήκε στη φράξια Κόκκινοι Πούστηδες και είχε έρθει για το Athens Pride…
Τετάρτη 13 Μαΐου 2009
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
Αποχαιρετισμος στον Μαυρίκειο Νο 7
Μπαίνοντας στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο , τους συνεπήρε μια oriental μουσική που έπαιζε στην διαπασών και η υγρή μπόχα των ανταρτών . Καθόντουσαν εκεί τρεις άντρες και η μοιραία γυναίκα Οι άντρες καθόντουσαν ο ένας στο τιμόνι και οι άλλοι δύο δεξιά και αριστερά από τους ομήρους , τον ΅Εξορκιστή και την Ουκρανή.
Οι δράστες φώναζαν μεταξύ τους σε μια ακαταλαβίστικη μάλλον αραβο - γαλλική διάλεκτο , ενώ η γυναίκα τους παρακολουθούσε ατάραχη .Ξαφνικά η νέα φώναξε κάτι και οι φωνές σταμάτησαν απότομα .Το αυτοκίνητο ξεκίνησε και κατευθύνθηκε προς άγνωστη κατεύθυνση. Μόνο μετά από λίγο τα θύματα θα συνειδητοποιούσαν ότι βρίσκονταν σε μια περιοχή που θύμιζε γκέτο ...
Σταμάτησαν μπροστά από ένα παράπηγμα από κόντρα πλακέ που το φρουρούσαν δυο σωματώδεις μελαχρινοί τύποι με μουστάκι. Οι απαγωγείς τους έσπρωξαν μέσα στο παράπηγμα όπου επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι. Ξαφνικά κάποιος άναψε ένα κερί και στην άκρη της αίθουσας αντίκρισαν έναν κοντόχοντρο άνδρα που τους εξηγούσε σε σπασμένα αγγλικά : η επιλογή έγινε τυχαία – απλά θέλαμε να απαγάγουμε ένα ζευγάρι τουρίστες και βρεθήκατε εσείς μπροστά μας .Θα μας βοηθήσετε να απελευθερώσουμε δύο φυλακισμένους συντρόφους μας - θα τους ανταλλάξουμε με σας .
Η Ουκρανή του έριξε μια σπαρακτική ματιά - αυτό τους έλειπε τώρα : βρισκόντουσαν και οι δύο κρυφά στο Παρίσι. Αυτός το είχε σκάσει από την απελπισμένη γυναίκα του και εκείνη από τον αυστηρό Ουκρανό αρραβωνιαστικό της , τον αθλητή Ιβάν.
Οι συνέπειες θα ήταν οδυνηρές και για τους δύο αφού σε λίγο όλος ο κόσμος θα ήξερε ότι είχαν επισκεφτεί το Παρίσι σαν παράνομο ερωτικό ζευγάρι.
Οι δράστες φώναζαν μεταξύ τους σε μια ακαταλαβίστικη μάλλον αραβο - γαλλική διάλεκτο , ενώ η γυναίκα τους παρακολουθούσε ατάραχη .Ξαφνικά η νέα φώναξε κάτι και οι φωνές σταμάτησαν απότομα .Το αυτοκίνητο ξεκίνησε και κατευθύνθηκε προς άγνωστη κατεύθυνση. Μόνο μετά από λίγο τα θύματα θα συνειδητοποιούσαν ότι βρίσκονταν σε μια περιοχή που θύμιζε γκέτο ...
Σταμάτησαν μπροστά από ένα παράπηγμα από κόντρα πλακέ που το φρουρούσαν δυο σωματώδεις μελαχρινοί τύποι με μουστάκι. Οι απαγωγείς τους έσπρωξαν μέσα στο παράπηγμα όπου επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι. Ξαφνικά κάποιος άναψε ένα κερί και στην άκρη της αίθουσας αντίκρισαν έναν κοντόχοντρο άνδρα που τους εξηγούσε σε σπασμένα αγγλικά : η επιλογή έγινε τυχαία – απλά θέλαμε να απαγάγουμε ένα ζευγάρι τουρίστες και βρεθήκατε εσείς μπροστά μας .Θα μας βοηθήσετε να απελευθερώσουμε δύο φυλακισμένους συντρόφους μας - θα τους ανταλλάξουμε με σας .
Η Ουκρανή του έριξε μια σπαρακτική ματιά - αυτό τους έλειπε τώρα : βρισκόντουσαν και οι δύο κρυφά στο Παρίσι. Αυτός το είχε σκάσει από την απελπισμένη γυναίκα του και εκείνη από τον αυστηρό Ουκρανό αρραβωνιαστικό της , τον αθλητή Ιβάν.
Οι συνέπειες θα ήταν οδυνηρές και για τους δύο αφού σε λίγο όλος ο κόσμος θα ήξερε ότι είχαν επισκεφτεί το Παρίσι σαν παράνομο ερωτικό ζευγάρι.
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΧΜΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ.....
Σας το έχω πει και παλαιότερα φίλοι μου , ότι η πραγματικότητα γύρω μας ξεπερνά πολλές φορές κάθε φαντασία. Όταν το άκουσα νόμιζα ότι ήταν το τελευταίο αστείο του : ότι δηλαδή ο Πανούσης μηνύθηκε από ελληνική ΠΑΡΑΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ της Θεσσαλονίκης με αφορμή τις τελευταίες sexy φωτογραφίες του τελευταίου με αμφιέσεις που παρέπεμπαν στην Θεομήτωρα.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΦΩΝΟΙ – ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΝ!
Και μετά κάποιοι ανώνυμοι ανεγκέφαλοι μας ασκούν κριτική για το σενάρια μας που δεν έχουν δήθεν καμία σχέση με την πραγματικότητα ....
ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΦΩΝΟΙ – ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΝ!
Και μετά κάποιοι ανώνυμοι ανεγκέφαλοι μας ασκούν κριτική για το σενάρια μας που δεν έχουν δήθεν καμία σχέση με την πραγματικότητα ....
Δευτέρα 27 Απριλίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Πολλοί αναγνώστες διαμαρτυρήθηκαν για την αναποφασιστικότητα του συγγραφέα , όσον αφορά την τροπή του διηγήματος . Θα ήθελα όμως να διαβεβαιώσω το κοινό μου ότι πολλές φορές οι πρωταγωνιστές μου ακολουθούν άλλο - δικό τους αυτόνομο δρόμο από αυτόν που τους προόριζα όταν τους ανέβαζα στην σκηνή και μου ανατρέπουν έτσι κάθε προηγούμενο σχεδιασμό .
Είναι βλέπεις όπως όταν κάθεσαι να φτιάξεις ένα σχήμα - που ίσως χρειαστεί να αλλάξεις πολλές φορές το περίγραμμα του αντικειμένου σου προκειμένου να του δώσεις την τελική του μορφή.
Δράττομαι της ευκαιρίας να ευχηθώ στον Dragon καλές δουλειές στο καινούργιο του κατάστημα εμπορίας αδειών ταξί επί της Πλατείας Καραΐσκάκη όπως επίσης και να ευχηθώ στον πρωθυπουργό της χώρας καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο του!
Τετάρτη 15 Απριλίου 2009
Αποχαιρετισμος στον Μαυρίκιο 6η Πράξη
2015 - και ο υπερήλιξ δημοσιογράφος και πρώην υπουργός Pavlini συνελήφθη την περασμένη Πέμπτη on camera και μάλιστα στηλιτεύτηκε η ωμή βία που ασκήθηκε από τους χωροφύλακες που έσπευσαν επί τόπου. Η κατηγορία ήταν βαρύτατη και αφορούσε στον κεντρικό ρόλο που είχε παίξει ο Pavlini στην απαγωγή και μετέπειτα τον βιασμό της 30 χρονης ουρανής καλλονής .
Ο Εξορκιστής ήξερε την Ουκρανή από παλιά και αναπολούσε τώρα την πρώτη τους γνωριμία στο Παρίσι και το όμορφο χαμόγελο της. Την είχε γνωρίσει πριν χρόνια σε μια κοινή αποστολή στον Μαυρίκιο , καθ οδόν προς τον οποίο ένα μοιραίο συμβάν έμελλε να σταθεί η αφορμή να γνωριστούν πολύ καλά... Έχασαν την ανταπόκριση τους για Μαυρίκιο και αναγκάστηκαν να περάσουν μια νύχτα στο Παρίσι.
Τις ημέρες εκείνες το Παρίσι φιλοξενούσε τους παγκόσμιους αγώνες rugby και όλα τα ξενοδοχεία της πόλης ήταν γεμάτα. Αναγκάστηκαν έτσι να απλωθούν σε όλο το Παρίσι και πως έτυχε ο ίδιος να πρέπει να μοιραστεί ένα δωμάτιο με την Ουκρανή.
Έφαγαν μαζί , μίλησαν , έκαναν ντους , το ένα έφερε το άλλο και τελικά κατάληξαν στο κρεβάτι όπου πέρασαν μια συναρπαστική βραδιά όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα στις ταινίες και ποτέ στην πραγματικότητα..
Θα έφευγαν για τον Μαυρίκιο από το Παρίσι νωρίς το απόγευμα. Το πρωί τους βρήκε ξεκούραστους σε ένα καφέ της Place Concorde να απολαμβάνουν τον καφέ τους λίγο πριν ξεκινήσουν για την τελευταία τους βόλτα στο κέντρο της Πόλης.
Περνούσαν έξω από την Σορβόνη όταν τους πλησίασαν δυο μαυριδεροί τύποι και τους έσπρωξαν μέσα σε μια παλιά Mercedes που τους περίμενε με αναμμένη μηχανή. Μέσα στο αυτοκίνητο τους περίμενε μια νέα όμορφη κοπέλα που σε λίγο θα μαθαίναμε ότι την έλεγαν Jasmine...
Ο Εξορκιστής ήξερε την Ουκρανή από παλιά και αναπολούσε τώρα την πρώτη τους γνωριμία στο Παρίσι και το όμορφο χαμόγελο της. Την είχε γνωρίσει πριν χρόνια σε μια κοινή αποστολή στον Μαυρίκιο , καθ οδόν προς τον οποίο ένα μοιραίο συμβάν έμελλε να σταθεί η αφορμή να γνωριστούν πολύ καλά... Έχασαν την ανταπόκριση τους για Μαυρίκιο και αναγκάστηκαν να περάσουν μια νύχτα στο Παρίσι.
Τις ημέρες εκείνες το Παρίσι φιλοξενούσε τους παγκόσμιους αγώνες rugby και όλα τα ξενοδοχεία της πόλης ήταν γεμάτα. Αναγκάστηκαν έτσι να απλωθούν σε όλο το Παρίσι και πως έτυχε ο ίδιος να πρέπει να μοιραστεί ένα δωμάτιο με την Ουκρανή.
Έφαγαν μαζί , μίλησαν , έκαναν ντους , το ένα έφερε το άλλο και τελικά κατάληξαν στο κρεβάτι όπου πέρασαν μια συναρπαστική βραδιά όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα στις ταινίες και ποτέ στην πραγματικότητα..
Θα έφευγαν για τον Μαυρίκιο από το Παρίσι νωρίς το απόγευμα. Το πρωί τους βρήκε ξεκούραστους σε ένα καφέ της Place Concorde να απολαμβάνουν τον καφέ τους λίγο πριν ξεκινήσουν για την τελευταία τους βόλτα στο κέντρο της Πόλης.
Περνούσαν έξω από την Σορβόνη όταν τους πλησίασαν δυο μαυριδεροί τύποι και τους έσπρωξαν μέσα σε μια παλιά Mercedes που τους περίμενε με αναμμένη μηχανή. Μέσα στο αυτοκίνητο τους περίμενε μια νέα όμορφη κοπέλα που σε λίγο θα μαθαίναμε ότι την έλεγαν Jasmine...
ΚΑΛΟ ΠΑΣΚΑ
ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΗΡΤΕ ΠΑΣΚΑ , ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙΣ ΛΙΓΟ ΛΑΣΚΑ?
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ
ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ PAVLINI ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑ .
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκειο - Πράξη 5
Ήταν μια Κυριακή απόγευματου 2015 όταν ο Εξορκιστής συνειδητοποιούσε το απίστευτο μπλέξιμο. Ειχε μόλις επιστρέψει σπίτι από ένα μεγάλο ταξίδι και προσπαθούσε να βρει ένα τομέα της ζωής του που να μην είχε αναστατωθεί : τόσα αισθήματα , φόβοι για υγεία, οικογένεια , ευθύνες , καριέρα, η ζωές των άλλων, οι προσδοκίες , οι σπουδές , τα λεπτά αισθήματα των άλλων όμως και τα δικά του λεπτά αισθήματα. …, τα τόσα αγγλικά τραγούδια που ποτέ δεν θα καταλάβαινε τα τόσα βιβλία που ποτέ δεν θα διάβαζε… τόσα χρόνια απομόνωση με τόσα λίγα αποτελέσματα ..ή όχι ? Υπάρχει πράγματι ηθική υποχρέωση για την ανάληψη πρωτοβουλιών κατά την διάρκεια της ζωής μας και πάντως πριν και μετά κάθε μεγάλο ταξίδι?
Με αυτές τις σκέψεις διαβάζοντας ο εξορκιστης την Κυριακάτικη Εφημερίδα του έπεσε σε μια είδηση που τράβηξε την προσοχή του : « Συνελήφθει στην Αθήνα την Τετάρτη ο γνωστός ιταλός δημοσιογράφος και πρώην Υπουργός Pavlidi κατά την διάρκεια της πρωινής κουτσομπολίστικης εκπομπής του , κατηγορούμενος για συναυτουργία στην πολύκροτη υπόθεση απαγωγής νεαρής Ουκρανης χορεύτριας .
Ο ίδιος ήξερε την Ουκρανή προσωπικά και είχε εκπλαγεί όταν στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας είχε μάθει σχετικά με την απαγωγή της. Οι αρχές μιλούσαν τότε για έγκλημα πάθους εκείνος όμως θεώρησε σκόπιμο να σπεύσει να ενημερώσει την αστυνομία σχετικά με κάποιες άγνωστες πτυχές της ζωής της που ίσως να έριχναν άπλετο φώς στο μυστήριο….
Είχε γνωρίσει τηνζΟυκρανή ένα βράδυ σε ένα μακρινό ταξίδι στον Μαυρίκιο , στο pool - bar του πολυτελούς ξενοδοχείου Sands Resort στο Flick en Flaque - σε ένα πραγματικά εξωτικό περιβάλλον που τις φυτείες Ζαχαροκάλαμου διαδέχονταν παραλίες κατάφυτες με φοινικοειδή και κατόπιν καταπράσινα νερά….
Αρχικά δεν την είχε καταλάβει και όταν την κατάλαβε ήταν μάλλον πολύ αργά .Αυτό είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν και συνεπώς θα μπορούσε ακόμα να το προλάβει .
Ειδικά όταν μετά από λίγα λεπτά δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από επάνω της. Και ακριβώς τότε είναι συνήθως , όπως ολοι οι ανδρες γνωρίζουμε, ήδη πολύ αργά …Για ένα περίεργο λόγο πρέπει να η επίθεση να ολοκληρώνεται στα πρώτα λεπτά κάθε γνωριμίας.
Εκείνος θυμόταν ακόμα εκείνο το πρωινό στο Παρίσι στην περιοχή της Place Concorde , λίγες μέρες πριν την αναχώρησή του για το νησί του Μαυρικίου και εκείνη πλησίασε το bar παραγγέλνοντας μια μαργαρίτα.
Με αυτές τις σκέψεις διαβάζοντας ο εξορκιστης την Κυριακάτικη Εφημερίδα του έπεσε σε μια είδηση που τράβηξε την προσοχή του : « Συνελήφθει στην Αθήνα την Τετάρτη ο γνωστός ιταλός δημοσιογράφος και πρώην Υπουργός Pavlidi κατά την διάρκεια της πρωινής κουτσομπολίστικης εκπομπής του , κατηγορούμενος για συναυτουργία στην πολύκροτη υπόθεση απαγωγής νεαρής Ουκρανης χορεύτριας .
Ο ίδιος ήξερε την Ουκρανή προσωπικά και είχε εκπλαγεί όταν στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας είχε μάθει σχετικά με την απαγωγή της. Οι αρχές μιλούσαν τότε για έγκλημα πάθους εκείνος όμως θεώρησε σκόπιμο να σπεύσει να ενημερώσει την αστυνομία σχετικά με κάποιες άγνωστες πτυχές της ζωής της που ίσως να έριχναν άπλετο φώς στο μυστήριο….
Είχε γνωρίσει τηνζΟυκρανή ένα βράδυ σε ένα μακρινό ταξίδι στον Μαυρίκιο , στο pool - bar του πολυτελούς ξενοδοχείου Sands Resort στο Flick en Flaque - σε ένα πραγματικά εξωτικό περιβάλλον που τις φυτείες Ζαχαροκάλαμου διαδέχονταν παραλίες κατάφυτες με φοινικοειδή και κατόπιν καταπράσινα νερά….
Αρχικά δεν την είχε καταλάβει και όταν την κατάλαβε ήταν μάλλον πολύ αργά .Αυτό είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν και συνεπώς θα μπορούσε ακόμα να το προλάβει .
Ειδικά όταν μετά από λίγα λεπτά δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από επάνω της. Και ακριβώς τότε είναι συνήθως , όπως ολοι οι ανδρες γνωρίζουμε, ήδη πολύ αργά …Για ένα περίεργο λόγο πρέπει να η επίθεση να ολοκληρώνεται στα πρώτα λεπτά κάθε γνωριμίας.
Εκείνος θυμόταν ακόμα εκείνο το πρωινό στο Παρίσι στην περιοχή της Place Concorde , λίγες μέρες πριν την αναχώρησή του για το νησί του Μαυρικίου και εκείνη πλησίασε το bar παραγγέλνοντας μια μαργαρίτα.
Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο - Ακόμα σην 4η πράξη - όμως όχι για πολύ ακόμα.....
Ο Εξορκιστής φεύγει με την Jasmine και την Ουκρανή. Στην ομήγυρη επικρατεί αυτή η χαρακτηριστική αναστάτωση που επικρατεί στις ανδροπαρέες όταν έρχονται ή φεύγουν όμορφες γυναίκες....
Νικολέτα : Θα ακούσατε αυτά που είπε πάλι ο κοντόχοντρος εισαγγελέας για περιστολή συνταγματικών δικαιωμάτων στην περιοχή του Κολωνακίου . Οι κάτοικοι έχουν διχαστεί και σύντομα αναμένεται νέο ξέσπασμα βίας . Η κυβέρνηση προσανατολίζεται προς την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων ....
Lilla: ....οι σύντροφοί μας θα χειριστούν κατάλληλα το θέμα...έχουμε όμως γίνει ρόμπες με τις καθυστερημένες προκηρύξεις του Εξορκιστή .Όπου να είναι θα γίνουν πολλαπλές επιθέσεις στα ΜΜΕ γιατί μόνο έτσι θα καταπολεμήσουμε την απάθεια και την κακογουστιά. Ήδη έγιναν και οι πρώτες δοκιμές.
Κέλσος : ....μόλις χθες γύρισα από Βελιγράδι - οι σύντροφοι μας εκεί είναι έτοιμοι ....Μίλαγα και τις προάλλες με τον σύντροφο Μάρκο...
Lilla : Πάντως δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο ....
Ανώνυμος : Ρε παιδιά είστε σίγουροι για αυτό που πάμε να κάνουμε ;
Dragon : Έχουμε ηθικό χρέος απέναντι στα παιδιά μας να αντισταθούμε στην αισθητική των κοντόχοντρων με τα άσπρα ατθίς .Εκεί που πάμε να ξεκινήσουμε μας πέρνει πάλι από κάτω ...
Πίσω στο διαμέρισμά του ο Εξορκιστής σκύβει σκεπτικός πάνω από τα χαρτιά του. Σηκώνεται , κάνει μια νευρική βόλτα , ανάβει το πούρο του και σκέφτεται. Στο διαμέρισμα έχει μείνει η πανέμορφη Ουκρανή που όμως έχει κάτσει σε μία γωνία και κάτι διαβάζει. Στο ραδιόφωνο ακούγεται η είδηση για τους πυροβολισμούς σε νηπιαγωγείο στην Λυών .....
Τέλος της 4ης πράξης που αφιερώνεται στον Αρχι – Βλάχο Υπουργό Γιώργο Σουσουφλιά
Νικολέτα : Θα ακούσατε αυτά που είπε πάλι ο κοντόχοντρος εισαγγελέας για περιστολή συνταγματικών δικαιωμάτων στην περιοχή του Κολωνακίου . Οι κάτοικοι έχουν διχαστεί και σύντομα αναμένεται νέο ξέσπασμα βίας . Η κυβέρνηση προσανατολίζεται προς την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων ....
Lilla: ....οι σύντροφοί μας θα χειριστούν κατάλληλα το θέμα...έχουμε όμως γίνει ρόμπες με τις καθυστερημένες προκηρύξεις του Εξορκιστή .Όπου να είναι θα γίνουν πολλαπλές επιθέσεις στα ΜΜΕ γιατί μόνο έτσι θα καταπολεμήσουμε την απάθεια και την κακογουστιά. Ήδη έγιναν και οι πρώτες δοκιμές.
Κέλσος : ....μόλις χθες γύρισα από Βελιγράδι - οι σύντροφοι μας εκεί είναι έτοιμοι ....Μίλαγα και τις προάλλες με τον σύντροφο Μάρκο...
Lilla : Πάντως δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο ....
Ανώνυμος : Ρε παιδιά είστε σίγουροι για αυτό που πάμε να κάνουμε ;
Dragon : Έχουμε ηθικό χρέος απέναντι στα παιδιά μας να αντισταθούμε στην αισθητική των κοντόχοντρων με τα άσπρα ατθίς .Εκεί που πάμε να ξεκινήσουμε μας πέρνει πάλι από κάτω ...
Πίσω στο διαμέρισμά του ο Εξορκιστής σκύβει σκεπτικός πάνω από τα χαρτιά του. Σηκώνεται , κάνει μια νευρική βόλτα , ανάβει το πούρο του και σκέφτεται. Στο διαμέρισμα έχει μείνει η πανέμορφη Ουκρανή που όμως έχει κάτσει σε μία γωνία και κάτι διαβάζει. Στο ραδιόφωνο ακούγεται η είδηση για τους πυροβολισμούς σε νηπιαγωγείο στην Λυών .....
Τέλος της 4ης πράξης που αφιερώνεται στον Αρχι – Βλάχο Υπουργό Γιώργο Σουσουφλιά
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρικειο - Πράξη Τέταρτη
Η αυλαία ανοίγει και βρισκόμαστε ακόμα στο σπίτι της Λόλας Φερνάντεζ , όπου βλέπουμε νεαρούς μουσάτους να συνομιλούν αναστατωμένοι καθισμένοι γύρω γύρω επάνω στο χαλί. Έχουν ήδη καταφτάσει ο Εξορκιστής με την νεαρή Jasmine .
Lilla ( καπνίζει τώρα ένα singlo) : ladies την προσοχή σας παρακαλώ.... όπως καταλαβαίνετε οι εξελίξεις μας πρόλαβαν για τα καλά ...
Εξορκιστής : προτείνω να εγκαταλείψουμε την χώρα , όσο είναι καιρός Καθώς ερχόμαστε εδώ με την Jasmine είδαμε μια μεγάλη φασαρία στην Αλεξάνδρας : οι μπάτσοι επιτέθηκαν σε μια ομάδα γέρων που έκαναν διαδήλωση και χτύπησαν άσχημα τέσσερις από αυτούς .Βλέποντας τους ανθρώπους ξαπλωμένους στον δρόμο στον καυγά μπήκε και μια ομάδα διανοούμενων από τα Εξάρχεια και οι μπάτσοι άρχισαν να ρίχνουν στο ψαχνό. Πρέπει να σκότωσαν ένα πιτσιρικά ...
Σκηνοθέτης Ιωάννης Γεωργίου : Φασαρίες γίνονται πια σε κάθε γειτονιά ... Τις προάλλες ένας συνταξιούχος μπήκε στο καφενείο της γειτονιάς μου και εκτέλεσε εν ψυχρώ ένα μπάτσο. Ερχόμουν τώρα από το Σύνταγμα και οι διαδηλωτές έχουν περικυκλώσει το Κοινοβούλιο ζητώντας να ανασταλούν οι προγραμματισμένοι εις βάρος τους πλειστηριασμοί . Ακολούθησε έκρηξη βόμβας έξω από το Υπουργείο Οικονομικών και μέσα από τους καπνούς βγήκαν τα ΜΑΤ που πυροβολούσαν τον κόσμο. Νομίζω Εξορκιστή ότι πρέπει να αλλάξουμε στρατηγική και κυρίως να αλλάξεις εσύ το μανιφέστο που συντάσσεις...
Ουκρανή (δεν ξέρουμε γιατί , αλλά έτσι την αποκαλούν όλοι - ωστόσο αν κρίνουμε από την βαριά προφορά της μάλλον είναι από την Ουκρανία ) : Τα τελευταία βράδια βλέπω ένα μεσήλικα κάτω από το σπίτι μου και ανησυχώ ρε παιδιά - τι την θέλατε αυτή τη διεύρυνση προς Aνατολάς – να δω τώρα πως θα πάρω άδεια παραμονής ...
Εξορκιστής : Θέλω να πάω σπίτι μου να τα σκεφτώ όλα αυτά από την αρχή
Lilla ( καπνίζει τώρα ένα singlo) : ladies την προσοχή σας παρακαλώ.... όπως καταλαβαίνετε οι εξελίξεις μας πρόλαβαν για τα καλά ...
Εξορκιστής : προτείνω να εγκαταλείψουμε την χώρα , όσο είναι καιρός Καθώς ερχόμαστε εδώ με την Jasmine είδαμε μια μεγάλη φασαρία στην Αλεξάνδρας : οι μπάτσοι επιτέθηκαν σε μια ομάδα γέρων που έκαναν διαδήλωση και χτύπησαν άσχημα τέσσερις από αυτούς .Βλέποντας τους ανθρώπους ξαπλωμένους στον δρόμο στον καυγά μπήκε και μια ομάδα διανοούμενων από τα Εξάρχεια και οι μπάτσοι άρχισαν να ρίχνουν στο ψαχνό. Πρέπει να σκότωσαν ένα πιτσιρικά ...
Σκηνοθέτης Ιωάννης Γεωργίου : Φασαρίες γίνονται πια σε κάθε γειτονιά ... Τις προάλλες ένας συνταξιούχος μπήκε στο καφενείο της γειτονιάς μου και εκτέλεσε εν ψυχρώ ένα μπάτσο. Ερχόμουν τώρα από το Σύνταγμα και οι διαδηλωτές έχουν περικυκλώσει το Κοινοβούλιο ζητώντας να ανασταλούν οι προγραμματισμένοι εις βάρος τους πλειστηριασμοί . Ακολούθησε έκρηξη βόμβας έξω από το Υπουργείο Οικονομικών και μέσα από τους καπνούς βγήκαν τα ΜΑΤ που πυροβολούσαν τον κόσμο. Νομίζω Εξορκιστή ότι πρέπει να αλλάξουμε στρατηγική και κυρίως να αλλάξεις εσύ το μανιφέστο που συντάσσεις...
Ουκρανή (δεν ξέρουμε γιατί , αλλά έτσι την αποκαλούν όλοι - ωστόσο αν κρίνουμε από την βαριά προφορά της μάλλον είναι από την Ουκρανία ) : Τα τελευταία βράδια βλέπω ένα μεσήλικα κάτω από το σπίτι μου και ανησυχώ ρε παιδιά - τι την θέλατε αυτή τη διεύρυνση προς Aνατολάς – να δω τώρα πως θα πάρω άδεια παραμονής ...
Εξορκιστής : Θέλω να πάω σπίτι μου να τα σκεφτώ όλα αυτά από την αρχή
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
Θεός φυλάξοι!
Εβλεπα στην τηλεόραση τον γνωστό (και μη εξαιρετέο) κομμωτή Τρύφωνα Σαμαρά να εξομολογείται στον ρεπόρτερ ότι όταν ήταν μικρός του άρεσε να κουρεύει και να χτενίζει τις κούκλες Μπάρμπι που έκλεβε από την αδερφή του.
Τότε μου ήρθε στο μυαλό η σκηνή του Γιωργάκη που, πριν μια εβδομάδα, κρατούσε στα χέρια του ένα ψαλίδι και μια κούκλα της Μαρίας. Λέτε να γίνει κι αυτός διάσημος και να βγαίνει στην τηλεόραση σαν τον Τρύφωνα;
ΕΝΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ (και μητέρα μαζί)
Τότε μου ήρθε στο μυαλό η σκηνή του Γιωργάκη που, πριν μια εβδομάδα, κρατούσε στα χέρια του ένα ψαλίδι και μια κούκλα της Μαρίας. Λέτε να γίνει κι αυτός διάσημος και να βγαίνει στην τηλεόραση σαν τον Τρύφωνα;
ΕΝΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ (και μητέρα μαζί)
Σάββατο 7 Μαρτίου 2009
Μακρυκέρατες βουβάλες και στενοκέφαλοι επενδυτές
Είχε αργήσει να έρθει στο ραντεβού στο παραλιακό μπαράκι κοντά στο Λευκό Πύργο όπου είχαμε δώσει ραντεβού για να τα πούμε από κοντά. Το γκαρσόν (ξανθός με γαλανά μάτια) δεν είχε ανταποκριθεί στο κλείσιμο του ματιού μου και το φλερτάρισμα είχε σταματήσει απότομα. Η φράου Ζιμπελίνε (συνήθως ψύχραιμη) είχε αρχίσει να εκνευρίζεται: «Πρέπει να φύγουμε, έχουμε τη συνάντηση στο Καλοχώρι και δεν πρέπει να στήσουμε τους ανθρώπους». Το ραντεβού ήταν με δύο σοβαρούς επιχειρηματίες (έτσι μου είχαν πει) της περιοχής για την αγορά οικοπέδων «πάνω στην θάλασσα».
Όπως είπε και η φράου «ο Zagorιανόγλου μπορεί να περιμένει, μια καλή μπίζνα ποτέ»...
Μέσα από τα φιμέ τζάμια της λιμουζίνας, στο δρόμο προς το Καλοχώρι, έβλεπα τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που ανοίγονταν μπροστά μου: Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αγνης, παρθένας γής ήταν εκεί και περίμεναν τον επενδυτή.
Εκείνο που προκαλούσε εντύπωση ήταν τα δεκάδες κοπάδια βουβαλιών που βοσκούσαν αμέριμνα στο παχύ χορτάρι ενώ κάποιες επαύλεις μαρτυρούσαν τον πλούτο των ιδιοκτητών τους. Όπως μας εξήγησε ο Ινδός οδηγός της λιμουζίνας οι γαιοκτήμονες αυτοί θεωρούνταν από τους πιο πλούσιους του Βορρά. «Φανταστείτε ότι τα βουβάλια τα έχουν κάνει εισαγωγή από το Μέξικο» μας είπε συμπληρώνοντας: «Γι αυτά τα ζωά έχουν πληρώσει μέχρι και ένα εκατομμύριο το κεφάλι». Εντυπωσιάστηκα. Αν και έχω γυρίσει όλο τον κόσμο πουθενά δεν είχα συναντήσει την μακρυκέρατη βουβάλα (έτσι αποκαλούσαν αυτή τη σπάνια ράτσα).
Η λιμουζίνα παρκάριζε στο (γεμάτο από μερσεντές) πάρκινγκ του παραθαλάσσιου ρεστοράν με το όνομα Μπαγκλαντές που βρισκόταν σε μια χερσόνησο καλυμένη από φοινικόδενδρα. Η περιοχή θύμιζε έντονα εξωτικό νησί εκπέμποντας ταυτόχρονα μια βαλκανική αύρα. Οι μυρωδιές της φυσης ήταν μαγευτικές. Εκλεισα τα μάτια και είδα μπροστά μου τα γήπεδα του γκόλφ, τις μαρίνες με τα πολυτελή γιοτ, τα σαλέ με τις πισίνες και τους πολυτελείς ουρανοξύστες...
Είχα ήδη κλείσει τη συμφωνία με τους επιχειρηματίες (μου συστήθηκαν σαν Αιγυπτιώτες) όταν χτύπησε το κινητό. Ήταν ο Zagorιανόγλου. «Που είσαι; Με έστησες! Θέλω να πάω για λαγάνα και ταραμοσαλάτα…» φώναζε στο τηλέφωνο (ήθελε πάντα να έχει τον τελευταίο λόγο). Όταν του είπα ότι ήμουν στο Καλοχώρι για τη μπίζνα με τα οικόπεδα έπεσε από τα σύννεφα: «Μα αυτή είναι βιομηχανική περιοχή και από όσο ξέρω έχει αγοραστεί όλη από τσιγγάνους, Αλβανούς και άλλες εθνότητες των Βαλκανίων με τις οποίες δεν θέλω να έχω σχέση» (πάντα ρατσιστής).
Πίστευα ότι ποτέ δεν ήξερε από μπίζνες. Δεν μπορούσε να δεί την ανάπτυξη. Δεν μπορούσε να δει ότι πίσω από τα άθλια και παρατημένα εργοστάσια, τα ρέματα με τα βοθρολύματα και τους τόνους των μπάζων βρισκόταν το μέλλον του Βορρά. Δεν μπορούσε να δει ότι οι μπαζωμένες εκτάσεις και η επέκταση της παραλίας θα καλύπτονταν από γκαζόν για τα γκολφογήπεδα και ότι στις παράγκες – ταβέρνες θα δημιουργούσαν οι μεγαλύτεροι σεφ της υφηλίου.
Εκλεισα το τηλέφωνο, πέταξα χαρταετό (μαζί με τις υπόλοιπες φυλές) και πήρα το δρόμο της επιστροφής. Στο ύψος του Πλαταμώνα θυμήθηκα τον Dirladaντίδη και τις επενδύσεις του (είχε αγοράσει όλη την εκταση από τον Ολυμπο εως την παραλία). Αυτός μάλιστα, ήξερε να επενδύει…
Όπως είπε και η φράου «ο Zagorιανόγλου μπορεί να περιμένει, μια καλή μπίζνα ποτέ»...
Μέσα από τα φιμέ τζάμια της λιμουζίνας, στο δρόμο προς το Καλοχώρι, έβλεπα τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που ανοίγονταν μπροστά μου: Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αγνης, παρθένας γής ήταν εκεί και περίμεναν τον επενδυτή.
Εκείνο που προκαλούσε εντύπωση ήταν τα δεκάδες κοπάδια βουβαλιών που βοσκούσαν αμέριμνα στο παχύ χορτάρι ενώ κάποιες επαύλεις μαρτυρούσαν τον πλούτο των ιδιοκτητών τους. Όπως μας εξήγησε ο Ινδός οδηγός της λιμουζίνας οι γαιοκτήμονες αυτοί θεωρούνταν από τους πιο πλούσιους του Βορρά. «Φανταστείτε ότι τα βουβάλια τα έχουν κάνει εισαγωγή από το Μέξικο» μας είπε συμπληρώνοντας: «Γι αυτά τα ζωά έχουν πληρώσει μέχρι και ένα εκατομμύριο το κεφάλι». Εντυπωσιάστηκα. Αν και έχω γυρίσει όλο τον κόσμο πουθενά δεν είχα συναντήσει την μακρυκέρατη βουβάλα (έτσι αποκαλούσαν αυτή τη σπάνια ράτσα).
Η λιμουζίνα παρκάριζε στο (γεμάτο από μερσεντές) πάρκινγκ του παραθαλάσσιου ρεστοράν με το όνομα Μπαγκλαντές που βρισκόταν σε μια χερσόνησο καλυμένη από φοινικόδενδρα. Η περιοχή θύμιζε έντονα εξωτικό νησί εκπέμποντας ταυτόχρονα μια βαλκανική αύρα. Οι μυρωδιές της φυσης ήταν μαγευτικές. Εκλεισα τα μάτια και είδα μπροστά μου τα γήπεδα του γκόλφ, τις μαρίνες με τα πολυτελή γιοτ, τα σαλέ με τις πισίνες και τους πολυτελείς ουρανοξύστες...
Είχα ήδη κλείσει τη συμφωνία με τους επιχειρηματίες (μου συστήθηκαν σαν Αιγυπτιώτες) όταν χτύπησε το κινητό. Ήταν ο Zagorιανόγλου. «Που είσαι; Με έστησες! Θέλω να πάω για λαγάνα και ταραμοσαλάτα…» φώναζε στο τηλέφωνο (ήθελε πάντα να έχει τον τελευταίο λόγο). Όταν του είπα ότι ήμουν στο Καλοχώρι για τη μπίζνα με τα οικόπεδα έπεσε από τα σύννεφα: «Μα αυτή είναι βιομηχανική περιοχή και από όσο ξέρω έχει αγοραστεί όλη από τσιγγάνους, Αλβανούς και άλλες εθνότητες των Βαλκανίων με τις οποίες δεν θέλω να έχω σχέση» (πάντα ρατσιστής).
Πίστευα ότι ποτέ δεν ήξερε από μπίζνες. Δεν μπορούσε να δεί την ανάπτυξη. Δεν μπορούσε να δει ότι πίσω από τα άθλια και παρατημένα εργοστάσια, τα ρέματα με τα βοθρολύματα και τους τόνους των μπάζων βρισκόταν το μέλλον του Βορρά. Δεν μπορούσε να δει ότι οι μπαζωμένες εκτάσεις και η επέκταση της παραλίας θα καλύπτονταν από γκαζόν για τα γκολφογήπεδα και ότι στις παράγκες – ταβέρνες θα δημιουργούσαν οι μεγαλύτεροι σεφ της υφηλίου.
Εκλεισα το τηλέφωνο, πέταξα χαρταετό (μαζί με τις υπόλοιπες φυλές) και πήρα το δρόμο της επιστροφής. Στο ύψος του Πλαταμώνα θυμήθηκα τον Dirladaντίδη και τις επενδύσεις του (είχε αγοράσει όλη την εκταση από τον Ολυμπο εως την παραλία). Αυτός μάλιστα, ήξερε να επενδύει…
Y.Γ. Οι κοπέλες της φωτογραφίας φρουρούσαν τις μακρυκέρατες βουβάλες γιατί όπως μας ενημέρωσαν τα κρούσματα ζωοκλοπών είχαν αυξηθεί ανησυχητικά. Οι ντόπιοι γαιοκτημονες τις είχαν προσλάβει για να φυλάνε τα κοπάδια τους.
Ξυπνήστε ρε!
To blog αυτό πρέπει να ξυπνήσει και θα ΞΥΠΝΗΣΕΙ!
Μόνο ο Εξορκιστής άντεξε τον ζόφο των ημερών και αντιστάθηκε!
Τιμή και δόξα στον τελευταίο των ΕΞΟΡΚΙΣΤΩΝ!
Ο Δραγωνας κάτι προσπάθησε αλλά τον κατάπιε η οικονομική κρίση.
Θα επανέλθω...
Μόνο ο Εξορκιστής άντεξε τον ζόφο των ημερών και αντιστάθηκε!
Τιμή και δόξα στον τελευταίο των ΕΞΟΡΚΙΣΤΩΝ!
Ο Δραγωνας κάτι προσπάθησε αλλά τον κατάπιε η οικονομική κρίση.
Θα επανέλθω...
Τρίτη 3 Μαρτίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο ( προσπάθεια συγγραφής της τρίτης πράξης)
(Η αυλαία ανόίγει και βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακατάστατο δωμάτιο γεμάτο βιβλία , φωτογραφίες με γυμνές γυναίκες στους τοίχους και στη μέση ένα ξύλινο ξεχαρβαλoμένο γραφείο.
Μπροστα στο γραφείο κάθεται ένας μακρυμάλης μουσατος νεαρός μπροστά σε μια αφίσα του Τσε - και οι δύο καπνίζουν μακρυα Churchill και φοράνε τα ίδια στρατιωτικά αμπέχονα .
Καθώς τα φώτα δυναμώνουν σιγα- σιγα διακρίνουμε καποιες λεπτομέρειες που ολοκληρώνουν την εικόνα
Πάνω στο τραπέζι βλέπουμε βιβλία χαρτιά μία λάμπα γραφίου και ένα σαρανταπεντάρι περίστροφο , ενώ καταλαβαίνουμε σιγα - σιγά ότι έχουμε γυρίσει πάλι στο παρελθόν και για κάποιο λόγο που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε πάλι στο 2009.
Ακούγεται στη διαπασών Jimmy Hendrix ( cross town Traffic) ενώ από τα ανοικτά παράθυρα μπαίνει πράγματι στο δωμάτιο ο θόρυβος της μεγαλούπολης.
Χτυπάει το κουδούνι και μπαίνει στο δωμάτιο λαχανιασμένη μια νεαρή όμορφη κοπέλλα που την αναγνωρίζουμε αμέσως.....)
Jasmine : ( με ξενική προφορά ) : Που είσαι , γιατί δεν απαντάς στα μηνύματα μου ....ανησύχησα....Σήμερα το βράδυ είχαμε πάλι επεισόδια . . έλα ετοιμάσου .....σε περιμένουμε . Έχει κατέβει και η Λίλα και σε ζητάει.
Exorcista :( πίνει μια γουλιά από τον espresso που μόλις έψησε και ανάβει πάλι το πούρο του) Δεν έχω όρεξη σήμερα ...έχω να γράψω και εκείνο το γ… μανιφέστο..
Jasmine : φοβάμαι ότι δεν έχουμε πια καιρό.. Η αστική τάξη γύρω μας καταρρέει καθημερινά. Θα σε συμβούλευα να βγεις λίγο από το σπίτι για να το διαπιστώσεις και μόνος σου..
Exorcista : Μα κάτσε κάποιες φασαρίες στα Εξάρχεια....
Jasmine : Μα δεν ακούς ραδιόφωνο ;
Exorcista : Όχι χάλασε …. ...
Jasmine : Μετά την διακήρυξη της Νίκαιας ακολούθησαν και άλλοι Δήμοι του Πειραιά , έγιναν πάλι οι γνωστές δηλώσεις από εκείνο τον looser κοντοχοντρο εισαγγελέα που κάνει τον υπουργό και η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο ....ο Πειραιάς καίγεται ....
Exorcista : …αν είναι έτσι όπως έλεγε και ένας φίλος περάσαμε από την πραγματικότητα του ονείρου στο όνειρο της πραγματικότητας...
Jasmine : …έλα λοιπόν μας περιμένουν ...
( βρισκόμαστε ακόμα στην συνέχεια της τρίτης πράξης όμως μεταφερόμαστε πλέον σε ένα άλλο πιο μεγάλο δωμάτιο όπου βρίσκονται συγκεντρωμένοι νέοι άνθρωπο γύρω από την νεαρή φοιτήτρια Lilla de Barbeira - Fernandez )
Η αυλαία πέφτει και ποίος ξέρει πως θα μας βρεί όταν ανέβει ....
Μπροστα στο γραφείο κάθεται ένας μακρυμάλης μουσατος νεαρός μπροστά σε μια αφίσα του Τσε - και οι δύο καπνίζουν μακρυα Churchill και φοράνε τα ίδια στρατιωτικά αμπέχονα .
Καθώς τα φώτα δυναμώνουν σιγα- σιγα διακρίνουμε καποιες λεπτομέρειες που ολοκληρώνουν την εικόνα
Πάνω στο τραπέζι βλέπουμε βιβλία χαρτιά μία λάμπα γραφίου και ένα σαρανταπεντάρι περίστροφο , ενώ καταλαβαίνουμε σιγα - σιγά ότι έχουμε γυρίσει πάλι στο παρελθόν και για κάποιο λόγο που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε πάλι στο 2009.
Ακούγεται στη διαπασών Jimmy Hendrix ( cross town Traffic) ενώ από τα ανοικτά παράθυρα μπαίνει πράγματι στο δωμάτιο ο θόρυβος της μεγαλούπολης.
Χτυπάει το κουδούνι και μπαίνει στο δωμάτιο λαχανιασμένη μια νεαρή όμορφη κοπέλλα που την αναγνωρίζουμε αμέσως.....)
Jasmine : ( με ξενική προφορά ) : Που είσαι , γιατί δεν απαντάς στα μηνύματα μου ....ανησύχησα....Σήμερα το βράδυ είχαμε πάλι επεισόδια . . έλα ετοιμάσου .....σε περιμένουμε . Έχει κατέβει και η Λίλα και σε ζητάει.
Exorcista :( πίνει μια γουλιά από τον espresso που μόλις έψησε και ανάβει πάλι το πούρο του) Δεν έχω όρεξη σήμερα ...έχω να γράψω και εκείνο το γ… μανιφέστο..
Jasmine : φοβάμαι ότι δεν έχουμε πια καιρό.. Η αστική τάξη γύρω μας καταρρέει καθημερινά. Θα σε συμβούλευα να βγεις λίγο από το σπίτι για να το διαπιστώσεις και μόνος σου..
Exorcista : Μα κάτσε κάποιες φασαρίες στα Εξάρχεια....
Jasmine : Μα δεν ακούς ραδιόφωνο ;
Exorcista : Όχι χάλασε …. ...
Jasmine : Μετά την διακήρυξη της Νίκαιας ακολούθησαν και άλλοι Δήμοι του Πειραιά , έγιναν πάλι οι γνωστές δηλώσεις από εκείνο τον looser κοντοχοντρο εισαγγελέα που κάνει τον υπουργό και η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο ....ο Πειραιάς καίγεται ....
Exorcista : …αν είναι έτσι όπως έλεγε και ένας φίλος περάσαμε από την πραγματικότητα του ονείρου στο όνειρο της πραγματικότητας...
Jasmine : …έλα λοιπόν μας περιμένουν ...
( βρισκόμαστε ακόμα στην συνέχεια της τρίτης πράξης όμως μεταφερόμαστε πλέον σε ένα άλλο πιο μεγάλο δωμάτιο όπου βρίσκονται συγκεντρωμένοι νέοι άνθρωπο γύρω από την νεαρή φοιτήτρια Lilla de Barbeira - Fernandez )
Η αυλαία πέφτει και ποίος ξέρει πως θα μας βρεί όταν ανέβει ....
Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο - Τελος 2ης πράξης
( βρισκόμαστε ακόμα στο παραθαλάσσιο μπαρ του ξενοδοχείου “The Sands Resort “ στην εξωτική παραλία Flique en Flaque του Μαυρικίου. Στην πολυπληθή παρέα των Ελλήνων που συνεχίζουν να συνωστίζονται γύρω από την αποστολή των επωνύμων , αναζητώντας τον επιπόλαιο doctora , έχουν ειδοποιηθεί και παρευρίσκονται ο επίσης επιπόλαιος κουμπάρος του , και επίσης ντόκτορ ο σκηνοθέτης Ιωάννης Γεωργίου , καθώς και ο παλιός του συνεργάτης από τα φοιτητικά του χρόνια στο Τρίνινταντ ντόκτορ Χρήστου , που παρακολουθούν στεναχωρημένοι την εξέλιξη της κουβέντας και αποφασίζουν τελικά να μιλήσουν , μια και κανείς δεν τους είχε μέχρι τώρα απευθύνει τον λόγο , αν και ήταν οι τελευταίοι που τον είχαν δει πριν εξαφανιστεί )
Χρήστου : Νομίζω φίλοι μου ότι η εξαφάνιση του δόκτορα δεν σας ενδιαφέρει κατά βάθος Ομολογήστε το : οι διακοπές στον Μαυρίκιο δεν κοστίζουν ιδιαίτερα, υπάρχει μάλιστα μια βολική και σχετικά σύντομη πτήση από Αθήνα , μέσω Ντουμπάι , που δεν παίρνει πάνω από 7 ώρες .Η εξαφάνιση είναι απλώς μια αφορμή για σας , για να ζήσετε την τελευταία περιπέτεια της βαρετής ζωής σας.
Ιωάννης Γεωργίου : ( λίγο μπλαζέ , με την αυτοπεποίθηση που δίνει στους ανθρώπους η ενασχόληση με την τέχνη) ...ή την πρώτη και τελευταία ...Την τελευταία φορά που τον είχαμε συναντήσει εδώ είχαμε μόλις τελειώσει την σάουνα μας και τρώγαμε όλοι μαζί με όρεξη ένα κλαμπ σάντουιτς. Σε λίγο θα χωρίζαμε , αυτός θα γύρναγε στην Αθήνα και εγώ θα έμενα στον Μαυρίκιο , φιλοξενούμενος της οικογένειας του φοιτητικού μου έρωτα , που ωστόσο ζούσε στην Ινδία με τον Ινδό επιχειρηματία σύζυγο της.
Νιώσαμε πολύ παράξενα όταν χωρίζαμε και νομίζω ότι αν και συναντηθήκαμε και μεταγενέστερα πολλές φορές , τότε ήταν που χώρισαν οι δρόμοι μας . Το νιώσαμε και οι δύο σε μια μικρή αναλαμπή , άλλα σύντομα το ξεχάσαμε . . .
Kelsos : Ακούστε : Όλοι εδώ λάβαμε πριν ένα μήνα την ίδια επιστολή που μας καλούσε στο the Sands Resort ¨αν θέλαμε να μάθουμε νέα του...” Εγώ τον αναζητώ εναγωνίως καθώς ψάχνω εδώ και χρόνια τον Δραγωνα και ξέρω ότι οι δύο άνδρες μιλάνε που και που στο τηλέφωνο. Αφήστε λοιπόν τις εξυπνάδες..Πιστεύω ότι μιλώντας εδώ μεταξύ μας , ίσως να εντοπίσουμε τον αποστολέα του μηνύματος .
Ανώνυμος Μ : Πάντως η πολιτεία έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τον εντοπισμό τους. Πιστεύουμε ότι αυτά που έλεγαν και κυρίως αυτά που έγραφαν προκάλεσαν την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος το 2009 και την απόσχιση και ανεξαρτητοποίηση των Επτανήσων , της Κρήτης και την κατάληψη των Δωδεκανήσων και των Κυκλάδων από τον Τουρκικό ζυγό .
( τα φώτα χαμηλώνουν , η αυλαία κλίνει και γίνεται διάλειμμα)
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009
ΧΑΡΑ - ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ
- Τι ώρα είχε πει ότι θα έρθει?
- Στις δέκα.
- Και τι ώρα είναι τώρα?
- Δώδεκα.
- Τι μέρα είχε πει ότι θα έρθει?
- Δευτέρα.
- Και τι μέρα είναι σήμερα?
- Παρασκευή.
- Ούτε τηλέφωνο έχει πάρει?
- Ούτε.
- Ανησυχώ.
- Να σου πω την αλήθεια, κι εγώ.
- Δεν το συνηθίζει αυτό. Έχει καθυστερήσει 4 μέρες και δύο ώρες.
- Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Πάρε τον Ευαγγέλου στην Τράπεζα και πες του την επιταγή να τη σφραγίσει. Και μετά πάρε το δικηγόρο να ξεκινήσει τη διαταγή πληρωμής.
- Στις δέκα.
- Και τι ώρα είναι τώρα?
- Δώδεκα.
- Τι μέρα είχε πει ότι θα έρθει?
- Δευτέρα.
- Και τι μέρα είναι σήμερα?
- Παρασκευή.
- Ούτε τηλέφωνο έχει πάρει?
- Ούτε.
- Ανησυχώ.
- Να σου πω την αλήθεια, κι εγώ.
- Δεν το συνηθίζει αυτό. Έχει καθυστερήσει 4 μέρες και δύο ώρες.
- Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Πάρε τον Ευαγγέλου στην Τράπεζα και πες του την επιταγή να τη σφραγίσει. Και μετά πάρε το δικηγόρο να ξεκινήσει τη διαταγή πληρωμής.
Ο αγνοούμενος κύριος Τουρλουμπίδης κάθε φορά που ερχόταν, άπλωνε στο γραφείο τρία κινητά, όλα τελευταίας τεχνολογίας. Το ένα της εταιρίας, το άλλο το προσωπικό του και το τρίτο για την Κρεμένα, την αλλοδαπή οδαλίσκη που τον ηράσθη στην τρίτη νιότη του. Φορούσε ένα ρόλεξ με διαμαντάκια και μια χρυσή ταυτότητα χειρός, τέτοιου μεγέθους που ο Τζίμη Λόντος δύσκολα θα την έσπαγε και ο MC Hammer ακόμα δυσκολότερα θα τη φορούσε. Άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Σε όλους όμως άφησε κάτι. Στους πελάτες του ανεκτέλεστες παραγγελίες, στους προμηθευτές του μια στοίβα ακάλυπτες, στην οικογένειά του, που τον αναζητά εναγωνίως, αναρίθμητους μπελάδες και στην Κρεμένα μια ντουζίνα φο μπιζού και την υπόσχεση για μια ονειρεμένη ζωή στην έπαυλη που διατηρούσε με timesharing στη Μύκονο. Χάσαμε έναν επαγγελματία, ένα πελάτη, έναν φίλο, ένα σύζυγο, έναν πατέρα, έναν εραστή και, ειδικά εμείς, δέκα ζεστά δουλεμένα χιλιαρικάκια που η τύχη τους πλέον αγνοείται.
Σου εύχομαι να είσαι καλά, αγαπημένε φίλε, όπου κι αν είσαι,
κι εσύ να εύχεσαι να μη σε βρώ.
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Μαυρίκιο - Πραξη Δευτερη , Ι
( Η αυλαία σηκώνεται και η μουσική που ακούγεται είναι το τραγούδι Lola των Kings – είναι το ίδιο τραγούδι που ακουγόταν στο τέλος της πρώτης πράξης ...Καθώς όμως τα φώτα δυναμώνουν καταλαβαίνουμε ότι ενώ βρισκόμαστε πάλι στο ίδιο μπαρ στην παραλία Flique en Flaque του Μαυρικίου , οι πρωταγωνιστές μας φαίνονται α γερασμένοι – σαν να έχουν περάσει ας πούμε 30 χρόνια από το προηγούμενο ταξείδι τους εδώ....)
Νικολέτα : ..Και τι σας έλεγε λοιπόν ...
Kelsos : ...Δεν πρόλαβε να μας πει και πολλά .Βιαζόταν να φύγει βλέπεις .....
Jasmine ( αδιάφορα δήθεν , άλλα κατά βάθος ακόμα πικαρισμένη) : ...Τι κάνει λοιπόν η Περσίδα ;
Ανώνυμος Μ. : Δεν είναι πια μαζί . Έχουν χωρίσει εδώ και χρόνια. Τελευταία παντρεύτηκε μια καλλίγραμμη Ουκρανη , την Ειρήνη , που είχε γνωρίσει πρόσφατα σε κάποιο ερευνητικό του ταξείδι.
Kelsos : Εκείνο που κανείς μας δεν κατάλαβε ποτέ ήταν η συμπεριφορά του Dragon.
Νικολέτα : Και όμως είχε και αυτός πάντα εκείνο το ονειροπόλο βλέμμα ...σαν να σχεδίαζε κάτι ..
Ανώνυμος Μ : Μπα από την πρέζα ήταν, ... ο αλήτης ...
Skotouls και Zagor ( ένα περίεργο ζευγάρι ξεμωραμένων γιατρών , που είχε έρθει από την Αθήνα συνοδεύοντας τον ψυχασθενή Kelso και που φαίνεται ότι γνώριζαν τους δύο απόντες ) : Τίποτα... ήταν και οι δύο πάντα χαμένα κορμιά , όλο ύφος και εξυπνάδα ...Έτσι έκανα και εγώ τον έξυπνο...
Kelsos : Πως κλείνει τελικά έτσι απλά ο κύκλος της ζωής , πάντα περίμενα ότι κάποιος θα με ειδοποιούσε ....( και ξαφνικά με θυμό) : ελάτε κυρίες μου ας κάνουμε κάτι εδώ - τώρα .
Νικολέτα ( εμφανώς θορυβημένη) : Ίσως να πρέπει να πάμε για ύπνο ...αύριο έχουμε μακρύ ταξείδι...
Νικολέτα : ..Και τι σας έλεγε λοιπόν ...
Kelsos : ...Δεν πρόλαβε να μας πει και πολλά .Βιαζόταν να φύγει βλέπεις .....
Jasmine ( αδιάφορα δήθεν , άλλα κατά βάθος ακόμα πικαρισμένη) : ...Τι κάνει λοιπόν η Περσίδα ;
Ανώνυμος Μ. : Δεν είναι πια μαζί . Έχουν χωρίσει εδώ και χρόνια. Τελευταία παντρεύτηκε μια καλλίγραμμη Ουκρανη , την Ειρήνη , που είχε γνωρίσει πρόσφατα σε κάποιο ερευνητικό του ταξείδι.
Kelsos : Εκείνο που κανείς μας δεν κατάλαβε ποτέ ήταν η συμπεριφορά του Dragon.
Νικολέτα : Και όμως είχε και αυτός πάντα εκείνο το ονειροπόλο βλέμμα ...σαν να σχεδίαζε κάτι ..
Ανώνυμος Μ : Μπα από την πρέζα ήταν, ... ο αλήτης ...
Skotouls και Zagor ( ένα περίεργο ζευγάρι ξεμωραμένων γιατρών , που είχε έρθει από την Αθήνα συνοδεύοντας τον ψυχασθενή Kelso και που φαίνεται ότι γνώριζαν τους δύο απόντες ) : Τίποτα... ήταν και οι δύο πάντα χαμένα κορμιά , όλο ύφος και εξυπνάδα ...Έτσι έκανα και εγώ τον έξυπνο...
Kelsos : Πως κλείνει τελικά έτσι απλά ο κύκλος της ζωής , πάντα περίμενα ότι κάποιος θα με ειδοποιούσε ....( και ξαφνικά με θυμό) : ελάτε κυρίες μου ας κάνουμε κάτι εδώ - τώρα .
Νικολέτα ( εμφανώς θορυβημένη) : Ίσως να πρέπει να πάμε για ύπνο ...αύριο έχουμε μακρύ ταξείδι...
Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009
Οι Πράσινοι
Σηκώθηκα την Κυριακή το πρωί με ένα τρομερό άγχος. Η υπόσχεση που είχα δώσει δεν με είχε αφήσει να κλείσω μάτι. Η δενδροφύτευση στον Κοκκιναρά, όπως όλοι μου είχαν πει, δεν μπορούσε να γίνει χωρίς εμένα.
-Η φράου Ζιμπελίνε (λατρευτή και αγαπημένη), είχε ετοιμάσει από μέρες την ειδική φόρμα, τα μποτάκια και τα εργαλεία της δενδροφύτευσης. Μετά από τόσα χρόνια συμβίωσης κατάφερε να μου μεταδώσει την παθολογική αγάπη της για το περιβάλλον. (Στα νιάτα της είχε πρωτοστατήσει για να απαγορευθεί το ψάρεμα του σπάρου από ερασιτέχνες ψαράδες στην Μήλο. Ακόμη τραβιέται στα δικαστήρια μετά από μηνύσεις αλιέων που την κατηγορούν ότι τους έκοβε τις πετονιές και έσπαγε τα καλάμια τους.)
-Ο dirladadas (ψαγμένος οικολόγος) μου το είχε ξεκαθαρίσει έχοντας έναν περίεργο, μάλλον απειλητικό, τόνο στη φωνή του: «Θα έλθεις, πρέπει να το κάνουμε για εμάς αλλά και για τις γενιές που θα ακολουθήσουν». (Ως νέος είχε αντιταχθεί σθεναρά στους ψεκασμούς για την εξολόθρευση του Λεπτοκώνωπα στην Κωπαίδα, ισχυριζόμενος ότι δεν ευθύνεται το έντομο για την ελονοσία. Μάλιστα ακόμη τον τρέχουν στα δικαστήρια γιατί είχε καταρρίψει με φλόμπερ το «Πετζετέλ» που ψέκαζε τα σμήνη των κουνουπιών στον Ορχομενό.)
-Ο Skotouls (άτομο με σπάνια οικολογική συνείδηση) με είχε τρελάνει στα τηλεφωνήματα όλη την προηγούμενη εβδομάδα: «Μην ξεχάσεις την αναδάσωση της Κυριακής, θα είμαστε όλοι εκεί». (Στα 15 του είχε πουλήσει την σφεντόνα του και είχε αγoράσει ένα υπολογιστή για να έχει καθημερινή επικοινωνία με το WWF. Λέγεται ότι έχει σώσει περισσότερες από 50 καφέ αρκούδες, με τη συνδρομή μιας «μεταφερόμενης» ακτιβίστριας, στην περιοχή του Ζαγαρά στον Ελικώνα)
-Ο Dragon (εξ ορισμού οικολόγος λόγω καταγωγής) μου είχε στείλει δεκάδες e-mails και sms που έγραφαν: «Μην ξεχνάς!». (Στο πανεπιστήμιο είχε υπερασπιστεί με πάθος το δικαίωμα του κυπρίνου να γεννά τα αυγά του μέχρι και 10 μέτρα από τον αιγιαλό. Χάρη σε αυτόν ο πληθυσμός των ψαριών έχει αυξηθεί σημαντικά στη Μεσόγειο αλλά έχει προβλήματα με τα σωματεία των αλιέων γιατί έπεσε η τιμή των αλιευμάτων).
-Ο Kelsos (γνωστός ακτιβιστής) δεν μου είχε τίποτε γιατί η θεωρία του ήταν: «Πράξεις και όχι λόγια» (Στα 18 του είχε σπάσει μια ηλεκτρική κιθάρα στο κεφάλι ενός ηχολήπτη, γιατί τον θεώρησε υπεύθυνο για την ηχο-ρύπανση σε μπαρ των Βριλησσίων. Τον καταδίκασαν σε εθελοντική εργασία και του επέβαλαν να βάζει μουσική των ‘80ς σε ντισκοτέκ του Ξυλόκαστρου.)
-Ο Aνώνυμος Eξορκιστής (στοχαστής και δυναμικός οικο-λόγιος) μέσω κωδικοποιημένων μηνυμάτων μου το είχε κάνει σαφές: «Φύτεψε και συ ένα φοινικόδενδρο, μπορείς». (Ως φοιτητής είχε εκπονήσει μελέτη για τον κίνδυνο εξαφάνισης των δράκων από τα νερά του Σηκουάνα. Οι γαλλικές αρχές τον απέλασαν γιατί στο υπόγειο του σπιτιού του είχε εκτροφείο κροκοδείλων).
-Ο Zagor (διάσημος σκεπτικιστής) μου είχε θέσει ευθέως το ερώτημα: «Γιατί πρέπει να πάς; Σκέψου το!». (Στα χρόνια της πρώτης του νιότης, επηρεασμένος από τις επιστημονικές παραινέσεις του Ντιρλανταντά, είχε αντιταχθεί σθεναρά στην γενοκτονία της μαύρης βδέλας στα έλη της Ατλάντα. Ακόμη εισπράττει ποσοστά από τις φαρμακευτικές εταιρείες και επενδύει σε ομόλογα του γερμανικού δημοσίου.)
Τελικά αφού το ξανασκέφτηκα αποφάσισα να συνεχίσω τον ύπνο μου και να μην πάρω μέρος στην δενδροφύτευση στο ρέμα του Κοκκιναρά. (Στα νιάτα μου είχα σκοτώσει μια δεκαοχτούρα με ένα αεροβόλο. Ακόμη με βασανίζουν οι τύψεις…)
Υ.Γ. Στην Πεντέλη ακόμη μαζεύουν τα σκουπίδια που άφησαν κάποιοι επίδοξοι οικολόγοι…
-Η φράου Ζιμπελίνε (λατρευτή και αγαπημένη), είχε ετοιμάσει από μέρες την ειδική φόρμα, τα μποτάκια και τα εργαλεία της δενδροφύτευσης. Μετά από τόσα χρόνια συμβίωσης κατάφερε να μου μεταδώσει την παθολογική αγάπη της για το περιβάλλον. (Στα νιάτα της είχε πρωτοστατήσει για να απαγορευθεί το ψάρεμα του σπάρου από ερασιτέχνες ψαράδες στην Μήλο. Ακόμη τραβιέται στα δικαστήρια μετά από μηνύσεις αλιέων που την κατηγορούν ότι τους έκοβε τις πετονιές και έσπαγε τα καλάμια τους.)
-Ο dirladadas (ψαγμένος οικολόγος) μου το είχε ξεκαθαρίσει έχοντας έναν περίεργο, μάλλον απειλητικό, τόνο στη φωνή του: «Θα έλθεις, πρέπει να το κάνουμε για εμάς αλλά και για τις γενιές που θα ακολουθήσουν». (Ως νέος είχε αντιταχθεί σθεναρά στους ψεκασμούς για την εξολόθρευση του Λεπτοκώνωπα στην Κωπαίδα, ισχυριζόμενος ότι δεν ευθύνεται το έντομο για την ελονοσία. Μάλιστα ακόμη τον τρέχουν στα δικαστήρια γιατί είχε καταρρίψει με φλόμπερ το «Πετζετέλ» που ψέκαζε τα σμήνη των κουνουπιών στον Ορχομενό.)
-Ο Skotouls (άτομο με σπάνια οικολογική συνείδηση) με είχε τρελάνει στα τηλεφωνήματα όλη την προηγούμενη εβδομάδα: «Μην ξεχάσεις την αναδάσωση της Κυριακής, θα είμαστε όλοι εκεί». (Στα 15 του είχε πουλήσει την σφεντόνα του και είχε αγoράσει ένα υπολογιστή για να έχει καθημερινή επικοινωνία με το WWF. Λέγεται ότι έχει σώσει περισσότερες από 50 καφέ αρκούδες, με τη συνδρομή μιας «μεταφερόμενης» ακτιβίστριας, στην περιοχή του Ζαγαρά στον Ελικώνα)
-Ο Dragon (εξ ορισμού οικολόγος λόγω καταγωγής) μου είχε στείλει δεκάδες e-mails και sms που έγραφαν: «Μην ξεχνάς!». (Στο πανεπιστήμιο είχε υπερασπιστεί με πάθος το δικαίωμα του κυπρίνου να γεννά τα αυγά του μέχρι και 10 μέτρα από τον αιγιαλό. Χάρη σε αυτόν ο πληθυσμός των ψαριών έχει αυξηθεί σημαντικά στη Μεσόγειο αλλά έχει προβλήματα με τα σωματεία των αλιέων γιατί έπεσε η τιμή των αλιευμάτων).
-Ο Kelsos (γνωστός ακτιβιστής) δεν μου είχε τίποτε γιατί η θεωρία του ήταν: «Πράξεις και όχι λόγια» (Στα 18 του είχε σπάσει μια ηλεκτρική κιθάρα στο κεφάλι ενός ηχολήπτη, γιατί τον θεώρησε υπεύθυνο για την ηχο-ρύπανση σε μπαρ των Βριλησσίων. Τον καταδίκασαν σε εθελοντική εργασία και του επέβαλαν να βάζει μουσική των ‘80ς σε ντισκοτέκ του Ξυλόκαστρου.)
-Ο Aνώνυμος Eξορκιστής (στοχαστής και δυναμικός οικο-λόγιος) μέσω κωδικοποιημένων μηνυμάτων μου το είχε κάνει σαφές: «Φύτεψε και συ ένα φοινικόδενδρο, μπορείς». (Ως φοιτητής είχε εκπονήσει μελέτη για τον κίνδυνο εξαφάνισης των δράκων από τα νερά του Σηκουάνα. Οι γαλλικές αρχές τον απέλασαν γιατί στο υπόγειο του σπιτιού του είχε εκτροφείο κροκοδείλων).
-Ο Zagor (διάσημος σκεπτικιστής) μου είχε θέσει ευθέως το ερώτημα: «Γιατί πρέπει να πάς; Σκέψου το!». (Στα χρόνια της πρώτης του νιότης, επηρεασμένος από τις επιστημονικές παραινέσεις του Ντιρλανταντά, είχε αντιταχθεί σθεναρά στην γενοκτονία της μαύρης βδέλας στα έλη της Ατλάντα. Ακόμη εισπράττει ποσοστά από τις φαρμακευτικές εταιρείες και επενδύει σε ομόλογα του γερμανικού δημοσίου.)
Τελικά αφού το ξανασκέφτηκα αποφάσισα να συνεχίσω τον ύπνο μου και να μην πάρω μέρος στην δενδροφύτευση στο ρέμα του Κοκκιναρά. (Στα νιάτα μου είχα σκοτώσει μια δεκαοχτούρα με ένα αεροβόλο. Ακόμη με βασανίζουν οι τύψεις…)
Υ.Γ. Στην Πεντέλη ακόμη μαζεύουν τα σκουπίδια που άφησαν κάποιοι επίδοξοι οικολόγοι…
Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009
Αποχαιρετισμός στο Μαυρίκιο - Πράξη Πρώτη Μερος Δευτερο
( Φαίνεται τελικά ότι η πραγματικότητα ορίζεται ως ένα σύνολο εν εξελιξη ευρισκομένων και συνάλληλα δρώντων πιθανών σεναρίων - για αυτό άλλωστε λένε ότι πολλές φορές η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία ...
Βρισκόμαστε ακόμα στο εξωτερικό μπαρ του Ξενοδοχείου “ the Sands Resort στην περιοχή Clique en Claque της νήσου του Μαυρικίου , όπου μια παρέα Ελλήνων προβληματίζεται για την εξαφάνιση του οικογενειάρχη φίλου τους , που ενώ ήρθε στο Μαυρίκιο για μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο , συνοδευόμενος από την ερωμένη του , εν τούτοις αυτός εξαφανίστηκε εκ νέου - αυτή τη φορά με άλλο πρόσωπο , σε μια στιγμή ερωτικής παράκρουσης .
Ο Dragon εχει μόλις αποχωρήσει αποφασισμένος να ανακοινώσει αυτός στην νόμιμη σύζυγο του εξαφανισμένου , ότι ενώ κατ' αρχάς τον είχαν εντοπίσει στην προσπάθεια του να αρχίσει μια νέα ζωή με την ερωμένη του στο εξωτικό νησί του Μαυρικίου , όπου αυτός διατηρούσε προσωπικές επαφές με το πανεπιστημιακό κατεστημένο , εν τούτοις ο περί ου ο λόγος είχε διαφύγει εκ νέου προς άγνωστη κατεύθυνση , αυτή την φορά με νεαρή φοιτήτρια του ...)
Νικολέτα : .......Έχει στενοχωρηθεί και ο Dragon , γιατί έκαναν σχέδιο για το μέλλον και ονειρευόντουσαν να παντρέψουν κάποτε τα παιδιά τους ....
Ανώνυμος : .....Και εγώ τον ήξερα από το Στρατό ... και ήταν πάντα μυστήριος τύπος. Όλο κάτι τον απασχολούσε και ποτέ δεν πρόσεχε τι συνέβαινε γύρω του.
Νικολέτα : Ρε μήπως ήταν πούστης ;
Ανώνυμος : Πάντως δεν ήταν άνθρωπος αυτός για να ανοίξει σπιτικό ..
Jasmine : ..Όμως εγώ θα τον άλλαζα , το ξέρω. Ήταν άλλωστε πάντα ένας πολύ στοργικός πατέρας και για να σταματήσει πια αυτή η συζήτηση , υπήρξε πάντα ένας πολύ καλός εραστής !Νομίζω πάντως ότι εσείς οι Ελληνες έχετε κάποιο πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους , σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που και αυτό να καταντάει παγκόσμια πρωτοτυπία ...
Kelsos : Jasmine σεβάσου σε παρακαλώ τις ιδιαιτερότητες της φυλής μας. Ήμαστε η μόνη φυλή στον πολιτισμένο κόσμο που δεν έχουμε ανάγκη να ολοκληρώσουμε ένα βιβλίο προτού να σχολιάσουμε διεξοδικά το περιεχόμενο του και που μπορούμε να απαντήσουμε στο συνομιλητή μας προτού καν να ακούσουμε τι έχει να μας πει.
Νικολέτα : Δεν πάμε να ξαπλώσουμε τώρα... γιατί αύριο μας περιμένει μεγάλο ταξείδι . Μέχρι το Παρίσι είναι 14 ώρες και θέλω να είμαι ξεκούραστη στο πάρτι που διοργανώνει προς τιμή μου στην Place Concorde η φίλη μου Hester .
( τα φώτα σβήνουν και η αυλαία πέφτει . (στο μέρος της αυλαίας που βλέπει προς τους θεατές είναι ζωγραφισμένο το είδωλο του Νωτη Σφακιανάκη)
Βρισκόμαστε ακόμα στο εξωτερικό μπαρ του Ξενοδοχείου “ the Sands Resort στην περιοχή Clique en Claque της νήσου του Μαυρικίου , όπου μια παρέα Ελλήνων προβληματίζεται για την εξαφάνιση του οικογενειάρχη φίλου τους , που ενώ ήρθε στο Μαυρίκιο για μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο , συνοδευόμενος από την ερωμένη του , εν τούτοις αυτός εξαφανίστηκε εκ νέου - αυτή τη φορά με άλλο πρόσωπο , σε μια στιγμή ερωτικής παράκρουσης .
Ο Dragon εχει μόλις αποχωρήσει αποφασισμένος να ανακοινώσει αυτός στην νόμιμη σύζυγο του εξαφανισμένου , ότι ενώ κατ' αρχάς τον είχαν εντοπίσει στην προσπάθεια του να αρχίσει μια νέα ζωή με την ερωμένη του στο εξωτικό νησί του Μαυρικίου , όπου αυτός διατηρούσε προσωπικές επαφές με το πανεπιστημιακό κατεστημένο , εν τούτοις ο περί ου ο λόγος είχε διαφύγει εκ νέου προς άγνωστη κατεύθυνση , αυτή την φορά με νεαρή φοιτήτρια του ...)
Νικολέτα : .......Έχει στενοχωρηθεί και ο Dragon , γιατί έκαναν σχέδιο για το μέλλον και ονειρευόντουσαν να παντρέψουν κάποτε τα παιδιά τους ....
Ανώνυμος : .....Και εγώ τον ήξερα από το Στρατό ... και ήταν πάντα μυστήριος τύπος. Όλο κάτι τον απασχολούσε και ποτέ δεν πρόσεχε τι συνέβαινε γύρω του.
Νικολέτα : Ρε μήπως ήταν πούστης ;
Ανώνυμος : Πάντως δεν ήταν άνθρωπος αυτός για να ανοίξει σπιτικό ..
Jasmine : ..Όμως εγώ θα τον άλλαζα , το ξέρω. Ήταν άλλωστε πάντα ένας πολύ στοργικός πατέρας και για να σταματήσει πια αυτή η συζήτηση , υπήρξε πάντα ένας πολύ καλός εραστής !Νομίζω πάντως ότι εσείς οι Ελληνες έχετε κάποιο πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους , σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που και αυτό να καταντάει παγκόσμια πρωτοτυπία ...
Kelsos : Jasmine σεβάσου σε παρακαλώ τις ιδιαιτερότητες της φυλής μας. Ήμαστε η μόνη φυλή στον πολιτισμένο κόσμο που δεν έχουμε ανάγκη να ολοκληρώσουμε ένα βιβλίο προτού να σχολιάσουμε διεξοδικά το περιεχόμενο του και που μπορούμε να απαντήσουμε στο συνομιλητή μας προτού καν να ακούσουμε τι έχει να μας πει.
Νικολέτα : Δεν πάμε να ξαπλώσουμε τώρα... γιατί αύριο μας περιμένει μεγάλο ταξείδι . Μέχρι το Παρίσι είναι 14 ώρες και θέλω να είμαι ξεκούραστη στο πάρτι που διοργανώνει προς τιμή μου στην Place Concorde η φίλη μου Hester .
( τα φώτα σβήνουν και η αυλαία πέφτει . (στο μέρος της αυλαίας που βλέπει προς τους θεατές είναι ζωγραφισμένο το είδωλο του Νωτη Σφακιανάκη)
Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΜΑΥΡΙΚΙΟ ( Δραμα σε είκοσι πράξεις)
Πράξη πρώτη
(Είναι βράδυ, επάνω στη σκηνή που φωτίζεται αργά φαίνεται μια παρέα να πίνει , να καπνίζει και να μιλάει συνωμοτικά σε ένα σκοτεινό μπαράκι κτισμένο κάτω από φοινικόδεντρα και με θέα την θάλασσα , που όπως μαθαίνουμε κατά τη διάρκεια της βραδιάς πρόκειται για παραλία στην περιοχή Flique en Flaque του Μαυρικίου και η θάλασσα είναι ο Ινδικός Ωκεανός ).
Νικολέτα : .... και πότε είπατε τον είδαν τελευταία ;
Χαιδω: ....ήταν εδώ πριν λίγο καιρό όμως έφυγε με νεαρή καλλονή προς άγνωστη κατεύθυνση.
Dragon : ...και εγώ έχω καιρό να του μιλήσω
Χαιδω: Μα να γράφει το παλιόπαιδο τέτοια πράγματα για τον κόσμο...
Dragon :.....Η αλήθεια είναι ότι και εμείς τον είχαμε αφήσει μόνο τελευταία...
Νικολέτα : Πάντως εμένα δεν μου φαινόταν ποτέ καλά . Μήπως ήταν πούστης ;
Dragon : Ακούστε ...εγώ τον δικαιολογώ , είχε τραβήξει πολλά στη ζωή του.
Χαιδω: Ναι άλλα θα έπρεπε να έχει φερθεί σαν ώριμος ενήλικος και να μην προκαλεί με αυτά που κάνει και κυρίως αυτά που γράφει ....
Jasmine : ( που για πρώτη φορά μπαίνει στη συζήτηση ) Είχαμε έρθει εδώ στο Μαυρίκιο για να αρχίσουμε μαζί μια καινούργια ζωή. Αυτός θα έκανε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και εγώ θα ξεκινούσα μια δική μου εταιρεία. Όμως από τότε που συνάντησε εκείνη την Ιρανή φοιτήτρια του με ξέχασε τελείως , εμένα που από ότι τι μου έλεγε του είχα εμπνεύσει τόσο δυνατά συναισθήματα.
Kelsos : (που τους άκουγε όλους πολύ σκεπτικός μέχρι που θεώρησε πως είχε έρθει η στιγμή να μιλήσει. ) Τώρα πια φίλοι μου είναι αργά. Αύριο γυρίζουμε πάλι στην Ελλάδα άπρακτοι και να δούμε τι θα πούμε στη γυναίκα του και την κόρη του.
Jasmine : Δε ξέρω ρε παιδιά άλλα , νομίζω όμως πώς ο άνθρωπος αυτός προσπαθούσε πάντα να πει κάτι που είχε στο μυαλό του , αλλά κανείς από εμάς δεν ενδιαφερόταν να τον αφήσει να ολοκληρώσει τις φράσεις του .
(.... επικρατεί σιγή και ανταλάσσονται αμήχανα βλέμματα)
Dragon : Θα να τους μεταφέρω εγώ τα νέα. Τον ήξερα χρόνια και ήταν καλός μου φίλος!
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
Νέα κόντρα Μαρκογιαννακη - Παυλόπουλου
Νέα εμπλοκή προκλήθηκε σήμερα το πρωί στις ήδη διαταραγμένες σχέσεις μεταξύ του κραταιού Υπουργού Εσωτερικών και του Υπουργού Εσωτερικών Ιmitation , με αφορμή μια σύντομη συνάντηση που είχαν οι δύο άνδρες κατά την διάρκεια της τελετής αποφοίτησης των Μαθητών της Σχολής Χορευτών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Συγκεκριμένα , με αφορμή κάποιο άστοχο σχόλιο που έκανε ο Υπουργός Μπάτσων σχετικά με την - όπως πάντα κάπως extravagant - εμφάνιση του Διευθυντού της Σχολής Λάκη Δαρκέντα , ο Υπουργός Εσωτερικών τον επέπληξε, ο ένας λόγος έφερε τον άλλο , κάτι είπαν για τις οικογένειες τους, κάτι μισόλογα ψιθύρισαν για τις μανάδες τους και τελικά ήρθαν στα χέρια και τα χειρότερα αποφεύχθησαν μόνο χάρη στην έγκαιρη επέμβαση των ανδρών της προσωπικής ασφαλείας του ποινικολόγου Ρούγια , ο οποίος ήταν παρών για να καμαρώσει τον ανιψιό του να αποφοιτά δεύτερος τη τάξη την Σχολή .
Να θυμίσουμε εδώ ότι και ο ίδιος ο maitre είχε χορεύψει για αρκετά χρόνια στο μπαλέτο του πρωτοπόρου για τα χρονια της μεταπολίτευσης Δαρκέντα.
Συγκεκριμένα , με αφορμή κάποιο άστοχο σχόλιο που έκανε ο Υπουργός Μπάτσων σχετικά με την - όπως πάντα κάπως extravagant - εμφάνιση του Διευθυντού της Σχολής Λάκη Δαρκέντα , ο Υπουργός Εσωτερικών τον επέπληξε, ο ένας λόγος έφερε τον άλλο , κάτι είπαν για τις οικογένειες τους, κάτι μισόλογα ψιθύρισαν για τις μανάδες τους και τελικά ήρθαν στα χέρια και τα χειρότερα αποφεύχθησαν μόνο χάρη στην έγκαιρη επέμβαση των ανδρών της προσωπικής ασφαλείας του ποινικολόγου Ρούγια , ο οποίος ήταν παρών για να καμαρώσει τον ανιψιό του να αποφοιτά δεύτερος τη τάξη την Σχολή .
Να θυμίσουμε εδώ ότι και ο ίδιος ο maitre είχε χορεύψει για αρκετά χρόνια στο μπαλέτο του πρωτοπόρου για τα χρονια της μεταπολίτευσης Δαρκέντα.
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
Και ο Ψωμιάδης στην νεα κυβέρνηση !!
Τελευταίες πληροφορίες που έφτασαν πριν λίγο στο Ρελλο , θέλουν το Νομάρχη Θεσσαλονίκης να εισέρχεται στην νέα - ανασχηματισθείσα - Κυβέρνηση της χώρας .
Εν μέσω πυρετωδών διαβουλεύσεων ο Νομάρχης , που δεν είχε κρύψει ποτέ την πρόθεση του να εισέλθει στην κυβέρνηση , κλήθηκε σήμερα το πρωί να στελεχώσει την νέα κυβέρνηση της χώρας, που θα υπηρετήσει πλέον από την θέση του υφυπουργού Άμυνας.
Εν μέσω πυρετωδών διαβουλεύσεων ο Νομάρχης , που δεν είχε κρύψει ποτέ την πρόθεση του να εισέλθει στην κυβέρνηση , κλήθηκε σήμερα το πρωί να στελεχώσει την νέα κυβέρνηση της χώρας, που θα υπηρετήσει πλέον από την θέση του υφυπουργού Άμυνας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
