Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Αγάπη στα σκουπίδια 15 :..σαν σπουργίτι στο κλαρί

http://www.youtube.com/watch?v=KhedKAhHqK8&feature=related

(Πόσο γρήγορα αλήθεια αλλάζουν τα πράγματα- και πόσο γρήγορα ωστόσο επανέρχονται στην προηγούμενη κατάσταση – και γενικά πόσο θαυμαστά, απλά και ανάλαφρα είναι όλα αυτά , για να θυμηθούμε τον Κούντερα .

Και ενώ αυτή είχε πια αποφασίσει να διανύσει μόνη της τα τελευταία μέτρα προς τα αστέρια και μόλις σηκώθηκε για να φύγει προς την έξοδο της πτήσης της ,συνέβη.....

...κάτι που οι υπάλληλοι του αεροδρομίου έμελε να συζητούν για χρόνια μετα...

Ο γέρος απλά άρπαξε από το τραπέζι του την ζαχαριέρα και την εκσφενδόνισε προς την κατεύθυνση της ..

Μετά απομακρύνθηκε ήρεμα μέσα στον πανικό.. .)



-Ει …με ακούει κανείς εκεί έξω ; ..ακούστηκε ,μέσα στα όνειρα του ,η φωνή της μελαχρινής πολιτικού, που είχε πάρει πριν λίγο στις τουαλέτες του Mai Tai..

-Μάγκες κουράστηκα σήμερα, πάω να ην πέσω ,είπε ο γέρος , καθώς είδε να μπαίνει στο μπαράκι ο γιάπης δικηγόρος του και φίλος της πολιτικού.
-
Που πας του είπε εκείνος - έρχεται και η φίλη σου..

Ο γέρος , που μετά τα πρωινά ρεζιλίκια δεν είχε όρεξη να δει κανένα , δεν έδωσε απάντηση και απλά βγήκε από το μπαρ ,διέσχισε τον δρόμο και μπήκε στη πολυκατοικία του στην οδό Καρνεάδου.

Στον τρίτο όροφο είχε νοικιάσει ένα μικρό διαμέρισμα δίπλα στο γραφείο του , για να γυρνά , όταν ήθελε να μένει για λίγο μόνος ..

Έπρεπε να σκεφτεί και να βρει γρήγορα μια λύση

Το πρόβλημα είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως δεν χτυπάει κανένα κουδούνι τηλεφώνου ή εξώπορτας σκέφτηκε, όπως συμβαίνει στις ταινίες για να δώσει τη λύση …

Και όμως εκείνη ακριβώς την ώρα χτύπησε το κινητό του – ήταν η τύπα με το tattoo , η σερβιτόρα από το εστιατόριο – πότε άραγε της είχε δώσει το κινητό του - θυμάστε τώρα: η κόρη του ταξιτζή , που αν δεν κάνω λάθος τον είχε περιθάλψει μετά το ατύχημά του , μαζί με την όμορφη φίλη της και τον ζηλόφθονα αρραβωνιαστικό της φίλης της).

-Έλα γέρο ,του είπε – συγγνώμη για το πρωί , ο αρραβωνιαστικός της φίλης μου εκνευρίζεται εύκολα τελευταία.

-Κατεβαίνουμε Κολωνάκι , πάμε για ένα ποτό ?

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Αγάπη στα σκουπίδια 14 : … tragic - magic …

http://www.youtube.com/watch?v=4MHtxDqA9jE

(Αν κοιτάξουμε με προσοχή γύρω μας - αν στρέψουμε όλη μας την προσοχή στις εικόνες με τα χρώματα και τους ήχους που ξετυλίγονται γύρω μας , είναι βέβαιο ότι θα εκπλαγούμε με τις ανοησίες που μας έρχονται στο μυαλό – είναι όμως μια αντιπροσωπευτική εικόνα όλων αυτών που συνήθως μας απασχολούν
Στο μεσοδιάστημα όλοι θα κατάλαβαν πλέον , ότι ο τρόπος που ζουν τελευταία , δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που κάποτε λογάριαζαν να ζήσουν .Το ίδιο βέβαια και η Inga …..)



Η Ινγκα σήκωσε το κεφάλι της και τον κοίταξε παραξενεμένη – ποτέ κατά το παρελθόν δεν της είχε μιλήσει έτσι ..

Μετά τον δείπνο την πήγε στο αεροδρόμια Schwechat της Βιέννης εκείνο το βράδυ , για μια πτήση προς πιο χιονισμένα και κρύα βουνά – έπρεπε και εκείνη να βρει τον δρόμο της - μακριά του φυσικά …

Και ο γέρος έφευγε για Αθήνα .

Κάθισαν να πιούν ένα τελευταίο espresso σε ένα καφέ στον διάδρομο προς τα gates τους – το πράσινο μίλι όπως έλεγε πάντα ο ταξιδιώτης μας ..

-Άκου γέρο του είπε γλυκά φεύγοντας . Θα σε ξαναδώ το ξέρω - και άκου δεν παίζει ρόλο με ποιον και που επέλεξα να ζήσω την ζωή μου .

-Ναι ξέρω , θα με έχεις πάντα στην καρδιά σου συμπλήρωσε ο γέρος ειρωνικά …

-Μην μου κρατάς κακία …

- Μόνο πες μου Inga - γιατί ..

- Αφού ξέρεις - εγώ ποτέ δεν σου έταξα ..

- Ξέρεις , είπε ο γέρος κάνοντας έναν μορφασμό απελπισίας, δεν είναι αυτό το θέμα μας . Το ζήτημα μας είναι ότι από εδώ που είμαστε δεν μπορούμε να πάμε αλλού - μόνο μπρός ή πίσω ….

Και όποιος πάει πίσω , υποχρεωτικά κάποια στιγμή θα αναγκαστεί να προχωρήσει και πάλι μπροστά στην ίδια όμως – damned ! - στην ίδια πολιά γνώριμη ρoτα ! ( Nietzsche’s ewige Wiederkehr - eternal return ).

-Δεν με ενδιαφέρουν πια αυτά που λες – εγώ θέλω να γυρίσω σπίτι μια ώρα αρχύτερα..

- Τι κάθομαι και σου λέω και εγώ τώρα… Συγχώρα με αν σε στενοχωρώ

- Συχωρεμένος γλυκέ μου – au revoir λοιπόν…

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Αγάπη στα σκουπίδια 13 : σιωπές ..

(Αν μπορούσα να έγραφα ποτέ , όπως ακριβώς θα ήθελα , θα είχα βρει και ένα τρόπο να περιγράφω αυτές τις χαρακτηριστικές σιωπές , που αν το καλοσκεφτείς γεμίζουν και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας ..και αναρωτιέμαι μήπως θα πρέπει να περιμένουμε εκεί ένα βαθύτερο νόημα..)

http://www.youtube.com/watch?v=6FOUTWbu5WM&feature=related


Η Inga κάθισε εξουθενωμένη στο σαλόνι της σουίτας τους και απολάμβανε τα mohito της , που μόλις είχε φέρει το room service - ο δύστυχος σερβιτόρος που την πρόλαβε βγαίνοντας από το ντους έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη …
Έβαλε δυνατά την μουσική και άναψε ένα cohiba singlo - II , εισπνέοντας αχόρταγα την …μυρωδιά της γονιμότητας …

Φόρεσε σκεπτική τις μεταξωτές της κάλτσες και προχωρώντας έτσι - ουσιαστική γυμνή - μέσα στο δωμάτιο άνοιξε την ντουλάπα της και σκεφτόταν να φορέσει ένα ανοιχτό κρεμ , ολομέταξο , σχεδόν διαφανές φόρεμα από την πρόσφατη συλλογή του Valentino .

Την ίδια ώρα βέβαια μεθυσμένοι Σλοβένοι χούλιγκανς γρονθοκοπούσαν ανελέητα τον γέρο μέσα στην τουαλέτα του παραπήγματος της προηγούμενης σκηνής , όπου τον είχε οδηγήσει η πλανεύτρα ξανθιά ..

Ολοκλήρωσαν το βρωμόξυλο με λίγες καλοζυγισμένες κλωτσιές στο στομάχι του - ενώ ο γέρος σιωπηλος δεν ήξερε αν έπρεπε να γελάσει ή να κλάψει..

Κάποια στιγμή , άνοιξε η πόρτα της τουαλέτας , τον άρπαξε ένα μπράβος που τον πέταξε έξω στο χιόνι .Το κρύο τον συνέφερε κάπως και γύρισε τρεκλίζοντας στο δωμάτιο τους.

Ευτυχώς που η σουίτα τους απαρτίζοταν από δυο ξεχωριστά δωμάτια με το ιδιαίτερο τους μπάνιο που κατέληγαν σε ένα όμορφο σαλόνι …Μπήκε στο μπάνιο , κλειδώθηκε και έκανε ένα καυτό ντους για να συνέλθει - κάλυψε όπως - όπως τις πληγές του με κρέμες νυκτός και ειδικές κρέμες για γέρους - παρήγγειλε ένα διπλό εσπρέσο και έβαλε από το bar ένα γεμάτο dimple με πάγο για να ξεδιψάσει .

Μετά από λίγο άκουσε την φωνή της :

-Γλυκέ μου θα δειπνήσουμε - θυμάσαι ; black tie ..

Η ορχήστρα έπαιζε carlos cardel και ο γέρος την σήκωσε να χορέψουν - όταν την είχε παντρευτεί δεν της είχε ζητήσει τίποτα άλλο : να ταξιδεύει και να χορεύει μαζί του -nτίποτε άλλο ή όπως έλεγε και η ίδια : no contact whatsoever!!

Η Inga είχε τραβήξει τα μαλλιά της πάνω από το κεφάλι και ακουμπούσε τρυφερά στον ώμο του που ακόμα πονούσε από τα κλωτσίδια .

-Γιατί τον ρώτησε κοιτάζοντας τον τρυφερά - τι προσπαθείς να αποδείξεις ;

Ο γέρος την κοίταξε αμήχανα και απλά έσκυψε και την φύλησε τρυφερά στο στόμα - λήξερε ότι σε λίγο οι δρόμοι τους θα χώριζαν!