Μαυρίκος 14 - Η νεκρανάσταση....

Θυμήθηκε τα γλυκιά ανοιξιάτικα βράδια στην Αθήνα που ξενυχτούσε στο κρεβάτι του ακούγοντας μουσική , στην αρχή ως ανόητος μαθητής και αργότερα ως ζόρικος ροκάς φοιτητής .

Το ίδιο ειδύλλιο θα συναντούσε αργότερα σαραντάρης πια ξαπλωμένος ένα απομεσήμερο δίπλα στο ανοικτό παράθυρο του δωματίου του σε ένα συνοικιακό ξενοδοχείο στα λαϊκά προάστια της Κωσταντινούπολης ακούγοντας τον Ιμάμη του τζαμιού της περιοχής να διαμαρτύρεται.

Στην ζωή του τον εντυπωσίαζε πάντα αυτό που εκείνος ονόμαζε « ειδύλλιο » :

Στιγμές στο χώρο όπου ωραίες μουσικές , ακούσματα ,οσμές και αισθήσεις εναρμονίζονται και σταματάνε για λίγο τον χρόνο .Και τότε μπορούσε να νιώσει για μια στιγμή κάτι διαφορετικό …

Τέτοια ήταν και η στιγμή που γεννήθηκε η κόρη του όταν την κρατούσε στην αγκαλιά της η σύντροφος του μέσα στο χειρουργείο , όταν γύρισε και τους κοίταξε με απορία .

Την ροή των σκέψεων του διέκοψαν οι αγριοφωνάρες των απολίτιστων δήμιων του. Φαίνεται ότι τελικά ότι η Ουκρανή δεν είχε πεθάνει εντελώς, γιατί ξαφνικά έβγαλε ένα μακρόσυρτο βογκητό . Ο τρίτος συγκρατούμενος και συν - εκτελούμενος της κεφάτης παρέας μας , που φαίνεται ότι είχε ιατρικές γνώσεις έσπευσε να τις προσφέρει πρώτες βοήθειες. Και ως εκ θαύματος οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες προφανώς παρερμηνεύοντας ένα από τα δόγματα της ιδιαίτερα πολύπλοκης θρησκεία τους έσπευσαν με θρησκευτική ευλάβεια να βοηθήσουν αυτή τη φορά το παρ ολίγον θύμα τους .

Την μετέφεραν γρήγορα όλοι μαζί στο μαύρο αυτοκίνητο με το οποίο τους είχαν απαγάγει για να την μεταφέρουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο και την στιγμή εκείνη ο Εξορκιστης άρχισε να τρέχει αδιαφορώντας για τους πυροβολισμούς των πατριωτών , που μάζεψαν μετά από λίγο στην περιοχή τους μισούς μπάτσους της πόλης

Θα την συναντούσε πολύ αργότερα στο SANDS RESORT στον Μαυρίκιο , πιο υγιή και πιο όμορφη από ποτέ.......