Καθόταν ήρεμος σε ένα ερημικό internet cafe της Σαλονίκης όπου και έκανε τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές του. Έπινε αργά αργά και απολαυστικά το Starxidiamοl του και σκεφτόταν, αν θα πάρει τηλέφωνο τον Zagor μιας και βρισκόταν στα μέρη του. Αποφάσισε να μην τον ενοχλήσει, καθώς γνώριζε καλά ότι ο Zagor ήταν σκασμένος, επειδή δεν κατόρθωσε να πείσει τον μεγάλο παιχταρά Μπαλάφα να παραμείνει στον ΠΑΟΚ.
Και εκεί που σκεφτόταν τι στον πούτσο να κάνει τις 3 ελεύθερες ώρες που διέθετε, αντίκρυσε αυτό που ούτε η διεστραμμέμη φαντασία του Δράγωνα δε μπορούσε να σκαρφιστεί! Τη φράου Ζιμπελίνε αγκαλιά με τον Όσιο Κούγια κάτω από την αψίδα της Καμάρας! Σκέφτηκε ότι μάλλον έχει ανεβάσει πυρετό και βλέπει σαν την Ελένη Λουκά οράματα! Πλησίασε πιο κοντά. Κι όμως ήταν αλήθεια! Ο Όσιος Κούγιας και η φράου Ζιμπελίνε φιλιόντουσαν με γλώσσα σαν δύο ερωτευμένα πιτσουνάκια! Έκθαμβος και απορημένος αποφάσισε να ενημερώσει πάραυτα τη Lola. Έξω φρενών με την αποκάλυψη, η Lola του είπε ότι εκείνη είχε στείλει τη φράου Ζιμπελίνε να μαζέψει ρίζες Ginseng στο Νεπάλ και ότι είχε χάσει τα ίχνη της εδώ και 3 μέρες. Έβαλα τη Νικολούλη να βρει τη Ζιμπελίνε κι αυτή η καριόλα πηδιέται με τον Κούγια, αναφώνησε έξαλλη η Lola! Ακούγοντας την Lola να ουρλιάζει στο τηλέφωνο ένιωσε βέβαιος για το επόμενο βήμα του. Θα γινόταν η σκιά του βλάσφημου ζευγαριού.
Τους ακολούθησε καμιά ώρα καθώς αυτοί περιδιάβαιναν άσκοπα τη συμπρωτεύουσα. Ξάφνου τους είδε να πατούν το κουδούνι μιας πολυκατοικίας στην Άνω Τούμπα. Τους άφησε να ανέβουν πάνω και κοίταξε τα ονόματα στα κουδούνια. Ένα ξεχώριζε: Μαξ Μέρτεν. Έκανε μερικά δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσει τι σήμαινε αυτό το όνομα, αλλά όταν το κατάλαβε, ανατρίχιασε! Ως γνωστόν ο Μαξ Μέρτεν ήταν υπεύθυνος για το θάνατο 56.000 εβραίων της Θεσσαλονίκης. Ανέβηκε στον τελευταίο όροφο της πολυκατοικίας όπου και βρισκόταν το διαμέρισμα του Μέρτεν. Άνοιξε την πόρτα της ταράτσας με τσιμπιδάκι και πέρασε με ένα αεροπλανικό άλμα στη βεράντα του Μέρτεν. Η μπαλκονόπορτα ήταν ανοιχτή. Έστησε αυτί και τους άκουσε να μιλάνε. Ο Μέρτεν έδινε οδηγίες στο ζευγάρι:
" Κάντε αυτό που πρέπει. Για να μπορέσω να ξεθάψω το θησαυρό των εβραίων, σύμφωνα με τις οδηγίες του παππού μου, χρειάζομαι ηρεμία. Και για να έχω την ηρεμία μου, χρειάζομαι να επικρατεί στην Ελλάδα χάος. Κούγια εσύ πρέπει να βάλεις τους μπάτσους να σκοτώσουν και άλλον πιτσιρικά. Και μετά να αναλάβεις την υπεράσπισή τους επιμένοντας και πάλι ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε σε κοσμοσφαίρα του Πούτιν. Εσύ Ζιμπελίνε, δε νομίζω ότι θα δυσκολευτείς να πείσεις τον πρωθυπουργό Καρα- Αμαν- Αλή να κάνει τα στραβά μάτια. Η Gestapo τον κρατάει εδώ και χρόνια. Άλλωστε για αυτό και ο παππούς Καραμανλής αποφυλάκισε τον δικό μου παππού μέσα σε 7 μήνες"...
Δε χρειάστηκε να ακούσει κάτι άλλο! Τώρα πλέον ήξερε. Η χώρα αντιμετώπιζε ασύμμετρη απειλή. Ο Μέγας Πολύδωρας είχε δίκιο! Η Μαύρη Διεθνής ήταν κρυμμένη πίσω από όλα και ο Κούγιας με τη Ζιμπελίνε αποτελούσαν μίσθαρνα όργανά της. Αχ, ρε Lola, τόσα χρόνια εκτρέφεις το αυγό του φιδιού! Ή μήπως είσαι και εσύ φίδι;
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
Τα Γέτι αγαπούν τις μελαχροινές
Αγαπητοί συμπλόγκερς
Χρόνια Πολλά.
Επειδή η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ έχει χτυπήσει πολλούς και πολλές από εμας (με αποτέλεσμα και το βλογ να έχει πέσει σε νάρκη) ο γνωστός Χερ Αρτστ συστήνει ένα φάρμακο δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Είναι το παραπλεύρως εικονιζόμενο και δυστυχώς είναι παρα πολύ δύσκολο
να το βρεις.
Εγώ ήμουν τυχερή γιατί η πολυαγαπημένη μου φράου Ζιμπελίνε ταξίδεψε μέχρι τις παγωμένες στέπες
της Σιβηρίας για να μου το φέρει. Το παρασκευάζει ένα υπεραιωνόβιο Γέτι που γλίτωσε από τις εκκαθαρίσεις των μπολσεβίκων και γουστάρει μελαχροινές κατσαρομάλες... Οποιος ενδιαφέρεται να το αποκτήσει ας επικοινωνήσει μαζί μου.
Χρόνια Πολλά.Επειδή η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ έχει χτυπήσει πολλούς και πολλές από εμας (με αποτέλεσμα και το βλογ να έχει πέσει σε νάρκη) ο γνωστός Χερ Αρτστ συστήνει ένα φάρμακο δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Είναι το παραπλεύρως εικονιζόμενο και δυστυχώς είναι παρα πολύ δύσκολο
να το βρεις.
Εγώ ήμουν τυχερή γιατί η πολυαγαπημένη μου φράου Ζιμπελίνε ταξίδεψε μέχρι τις παγωμένες στέπες
της Σιβηρίας για να μου το φέρει. Το παρασκευάζει ένα υπεραιωνόβιο Γέτι που γλίτωσε από τις εκκαθαρίσεις των μπολσεβίκων και γουστάρει μελαχροινές κατσαρομάλες... Οποιος ενδιαφέρεται να το αποκτήσει ας επικοινωνήσει μαζί μου.
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Καλα Χριστουγεννα!!
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ , ΤΟ ΣΥΝΤΑΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΒΛΟΓ ΜΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ.
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΣΤΟ ΡΕΛΛΟ ΠEΡΝΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ............
μεσα στα φράγκα , τις λαμογιές , τα drugs , τις ανωμαλιες ( αλλα και με τους νταήδες ανώμαλους μπατσους και τα κουγιοειδη της συνομοταξίας τους στα κλουβιά τους) και τέλος με πολύ πολυ τρέλλα ...
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Κατ'αρχας θα ήθελα να ζητήσω απο όλους μας τους αναγνώστες μια μεγάλη συγγνώμη για την καθυστέρηση της ανάρτησης του Β ' μέρους της συνεντευξης του ποινικολόγου Ρούγια , αλλα με απασχόλησε τις τελευταίες ημέρες ο φίλος μας Dragon , που δυστυχώς κατελήφθει εκ νέου απο αγνώστου ταυτότητας δαιμόνιον.
Ειδικότερα, τα συμπτώματα που παρουσιασε αυτή τη φορά ήταν τόσο ακραία που ο εξορκισμός του δε σήκωνε καμμία αναβολή. Συγκεκριμένα περιέστρεφε το κεφάλι του διαρκώς γύρω απο λαιμό του και επιζητούσε μανιωδώς την εγγραφή του στην πλησιέστερη Τοπική Οργάνωση της ΟΝΝΕΔ.
Επιπλέον άκουγε στην διαπασών τον ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδας και μιλούσε την περίεργη διάλεκτο μιας Αλβανικής Φυλής που παλαιά ζούσε στην περιοχή της Νοτίου Γαλλίας αλλα όμως τα τελευταία χρόνια έχει εκλείψει .
Φορούσε τέλος περιβολή τέννις και επιζητούσε επίμονα την ερωτική συντροφιά των περαστικών ανεξαρτήτου φύλου ή ηλικίας .Ο εξορκισμός διήρκεσε 2 ημέρες και οι τελευταίες πληροφορίες τον θέλουν , πιο ώριμο πια και κατασταλαγμένο όσο ποτέ , να εργάζεται για το καινούργιο του βιβλίο.
Ειδικότερα, τα συμπτώματα που παρουσιασε αυτή τη φορά ήταν τόσο ακραία που ο εξορκισμός του δε σήκωνε καμμία αναβολή. Συγκεκριμένα περιέστρεφε το κεφάλι του διαρκώς γύρω απο λαιμό του και επιζητούσε μανιωδώς την εγγραφή του στην πλησιέστερη Τοπική Οργάνωση της ΟΝΝΕΔ.
Επιπλέον άκουγε στην διαπασών τον ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδας και μιλούσε την περίεργη διάλεκτο μιας Αλβανικής Φυλής που παλαιά ζούσε στην περιοχή της Νοτίου Γαλλίας αλλα όμως τα τελευταία χρόνια έχει εκλείψει .
Φορούσε τέλος περιβολή τέννις και επιζητούσε επίμονα την ερωτική συντροφιά των περαστικών ανεξαρτήτου φύλου ή ηλικίας .Ο εξορκισμός διήρκεσε 2 ημέρες και οι τελευταίες πληροφορίες τον θέλουν , πιο ώριμο πια και κατασταλαγμένο όσο ποτέ , να εργάζεται για το καινούργιο του βιβλίο.
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
Ο Ρούγιας και ο 'Οσιος Κούγιας
(Είναι ωραία να κάνεις πλάκα με την καφρίλα τριγύρω σου αλλά κάποια στιγμή η ηλιθιότητα αφορά και εσένα .Όταν δηλαδή σε πυροβολούν , σε κλείνουν φυλακή , σε βασανίζουν , κάνουν κακό στα αγαπημένα σου πρόσωπα , ή σε κάνουν να νιώθεις εν γένει άσχημα που δεν ζεις σαν τους άλλους.)
Έχοντας αυτά κατά νου βρέθηκα στο δικηγορικό γραφείο του γνωστού ποινικολόγου Ρούγια για μια αποκλειστική εφ' όλης της ύλης συνέντευξη για την περίοδο που χόρευε στο μπαλέτο του Λάκη Δαρκέντα.
Anonymoi Exorcistes : Κύριε Ρούγια θέλετε να μας μιλήσετε για εκείνη την περίοδο της ζωής σας.
Ρουγιας : Τότε ήμουν ακόμα ένα αγνό παλικαράκι .Είχα μόλις ανακαλύψει την αγάπη μου για το ποινικό δίκαιο και την Εκκλησία. Αγωνιζόμουν σκληρά : το πρωί στην Σχολή , το απόγευμα στην χριστιανική αδελφότητα Ζωή και το βράδυ χορός στο μπαλέτο του Δαρκέντα.. Ηταν μια περίοδος της ζωής μου που κουράστηκα πολύ, αλλά και που με ανέδειξε αρχικά ως χορευτή και μετέπειτα ως δικηγόρο.
Anonymoi Exorkistes : Είναι τότε που εμπνέεστε την θεωρία των πέντε σημείων και μάχεστε για την εφαρμογή της στο ποινικό δίκαιο.
Ρουγιας : ( αναπολώντας συγκινημένος ) ....και είναι τότε που εμφανίζομαι για πρώτη φορά στην τηλεόραση - στο High Channel - στη εκπομπή της τηλεοπτικής ξεματιάστρας , “ Αθανασίας “ , όπου μάλιστα ανάλυσα περιπτώσεις παρέμβασης του Θείου στην ανθρώπινη καθημερινότητα , καθώς και την νομική αντιμετώπιση αυτών των παρεμβάσεων.
Anonymoi Exorcistes : Πρόσφατα συγκλονίσατε το Πανελλήνιο με το όραμα που είχατε κατά την επίσκεψη σας στον δολοφόνο πελάτη σας νταη - μπάτσο Κουδουνέα ..
Ρούγιας: Βρισκόμουν πράγματι στο κελί του νταή μπάτσου όταν είχα ένα όραμα :
Ενεφανίσθη ο Όσιος Κούγιας και διακήρυξε την ισότητα και την αδελφότητα των λαών . Και ηλεγε λοιπόν ο Όσιος ( έχει αρχίσει να μιλάει σε μια περίεργη διάλεκτο) κάτι που αν το μεταφράσω ελεύθερα θα σήμαινε περίπου ότι ...
( Όμως τι ήλεγε ο Όσιος Κούγιας , θα συμμετάσχει στην νέα Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας , καθώς και πληροφορίες για την σύνθεση της θα διαβάσουν κατ΄ αποκλειστικότητα οι αναγνώστες του Ρέλλου αύριο.)
Έχοντας αυτά κατά νου βρέθηκα στο δικηγορικό γραφείο του γνωστού ποινικολόγου Ρούγια για μια αποκλειστική εφ' όλης της ύλης συνέντευξη για την περίοδο που χόρευε στο μπαλέτο του Λάκη Δαρκέντα.
Anonymoi Exorcistes : Κύριε Ρούγια θέλετε να μας μιλήσετε για εκείνη την περίοδο της ζωής σας.
Ρουγιας : Τότε ήμουν ακόμα ένα αγνό παλικαράκι .Είχα μόλις ανακαλύψει την αγάπη μου για το ποινικό δίκαιο και την Εκκλησία. Αγωνιζόμουν σκληρά : το πρωί στην Σχολή , το απόγευμα στην χριστιανική αδελφότητα Ζωή και το βράδυ χορός στο μπαλέτο του Δαρκέντα.. Ηταν μια περίοδος της ζωής μου που κουράστηκα πολύ, αλλά και που με ανέδειξε αρχικά ως χορευτή και μετέπειτα ως δικηγόρο.
Anonymoi Exorkistes : Είναι τότε που εμπνέεστε την θεωρία των πέντε σημείων και μάχεστε για την εφαρμογή της στο ποινικό δίκαιο.
Ρουγιας : ( αναπολώντας συγκινημένος ) ....και είναι τότε που εμφανίζομαι για πρώτη φορά στην τηλεόραση - στο High Channel - στη εκπομπή της τηλεοπτικής ξεματιάστρας , “ Αθανασίας “ , όπου μάλιστα ανάλυσα περιπτώσεις παρέμβασης του Θείου στην ανθρώπινη καθημερινότητα , καθώς και την νομική αντιμετώπιση αυτών των παρεμβάσεων.
Anonymoi Exorcistes : Πρόσφατα συγκλονίσατε το Πανελλήνιο με το όραμα που είχατε κατά την επίσκεψη σας στον δολοφόνο πελάτη σας νταη - μπάτσο Κουδουνέα ..
Ρούγιας: Βρισκόμουν πράγματι στο κελί του νταή μπάτσου όταν είχα ένα όραμα :
Ενεφανίσθη ο Όσιος Κούγιας και διακήρυξε την ισότητα και την αδελφότητα των λαών . Και ηλεγε λοιπόν ο Όσιος ( έχει αρχίσει να μιλάει σε μια περίεργη διάλεκτο) κάτι που αν το μεταφράσω ελεύθερα θα σήμαινε περίπου ότι ...
( Όμως τι ήλεγε ο Όσιος Κούγιας , θα συμμετάσχει στην νέα Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας , καθώς και πληροφορίες για την σύνθεση της θα διαβάσουν κατ΄ αποκλειστικότητα οι αναγνώστες του Ρέλλου αύριο.)
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
ΚΟΥΙΖ (ΞΕΚΙΝΑΩ ΠΟΛΕΜΟ)
Η Φωτογραφία αυτή προέρχεται από το bachelor party για γάμο του Skotouls που έλαβε χώρα στην Ουγγαρία. Αναδημοσιεύτηκε σε διάφορα Ουγγρικά site. Ποιος εκ των Δράγωνα, Dirladada, Zagor, Lola, Anonymoi Exorcistes, Skotouls όντας μεταμφιεσμένος σε
Άη- Βασίλη δέχεται τις θωπείες (και όχι μόνο) της παλλακίδος με τα άσπρα; Περιμένω τις απαντήσεις σας!
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Αποτελέσματα ψηφοφορίας #4
Κάθε ψηφοφορία τελικά προσελκύει όλο και περσσότερους ψηφοφόρους. Οφείλεται στη δημοτικότητα του blog, ή μήπως η Ζιμπελίνε πουλάει;
Ψήφισαν 22 και είναι προφανές πως ο στόχος της Ζιμπελίνε δεν είναι άλλος από την εξαφάνιση της lola. Τουλάχιστον αυτό πιστεύει το κοινό της.
Ποιός είναι ο στόχος της Φραου Ζιμπελίνε;
Ποιός είναι ο στόχος της Φραου Ζιμπελίνε;
- 50% (11 ψήφοι): Εξόντωση της lola
- 31% (7 ψήφοι): Κατάσκοπος των "Αλλων"
- 13% (3 ψήφοι): Κατάλυση της δημοκρατίας
- 4% (1 ψήφος): Κανένας
- 31% (7 ψήφοι): Κατάσκοπος των "Αλλων"
- 13% (3 ψήφοι): Κατάλυση της δημοκρατίας
- 4% (1 ψήφος): Κανένας
Κανόνες παιχνιδιού
Μια που ο βλογαδμινιστράτορας δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δεν περιφρουρεί σωστά το βλογ και τα ενεργά μέλη του, είμαι αναγκασμένος να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.
Η κριτική είναι δεκτή από όπου κι αν προέρχεται όταν είναι καλόπιστη και τεκμηριώνεται. Όσον αφορά όμως υποδείξεις, ξεκαθαρίζω ότι δέχομαι μόνο από τον Δράγωνα, που ως υπεραιωνόβιος είναι και ο μεγαλύτερος και ο σοφότερος εδώ μέσα και κατ’ εξαίρεση σε επιμέρους τομείς όπου κάποιος αποδεδειγμένα εξειδικεύεται, π.χ. σε ιατρικά θέματα δέχομαι υποδείξεις από τον Χερ Άρτστ, σε θέματα πελατειακών σχέσεων από τον Σκωτούλη κ.ο.κ.
Όσον αφορά λοιπόν τα θέματα που προσφάτως απασχολούν τη δημοσιότητα και ως εκ τούτου και το πάντα επίκαιρο και στον παλμό των γεγονότων βλογ μας, ο μόνος που δικαιούται να μου κάνει υποδείξεις πέραν του Δράγωνα είναι ο Κέλσος, που γνήσια εκφράζει την αντίσταση και την κόντρα με το κατεστημένο (με εξαίρεση το λάθος δρόμο που έχει πάρει στα αθλητικά).
Σε όσους άλλους διαρρηγνύουν δήθεν τα ιμάτιά τους και προσπαθούν να μας πείσουν ότι αφουγκράζονται το σφυγμό των 15χρονων ενώ βρίσκονται στο κέντρο των συστημάτων εξουσίας που αναπαράγουν τα αίτια των γεγονότων αυτών, σε όσους βρίσκουν την ευκαιρία μέσα από ένα βλογ και πίσω από το μανδύα της ανωνυμίας να γράφουν πράγματα που αλλιώς δεν τολμούνε να τα πούνε γιατί τα αφεντικά τους θα τους πούνε να περάσουν από το λογιστήριο, σε όσους μόλις βρουν λίγο τα δύσκολα ξεχνάνε κάθε κανόνα δεοντολογίας και στήνουν πλεκτάνες λογοκρισίας, σε όλους λοιπόν αυτούς επιστρέφω τις υποδείξεις τους και τους διαμηνύω ότι θα συνεχίσω να γράφω αυτά που πιστεύω χωρίς να με ενδιαφέρει αν δε χαϊδεύονται τα αυτιά ορισμένων.
Για να μη λολαθούμε τελείως δηλαδή…
Η κριτική είναι δεκτή από όπου κι αν προέρχεται όταν είναι καλόπιστη και τεκμηριώνεται. Όσον αφορά όμως υποδείξεις, ξεκαθαρίζω ότι δέχομαι μόνο από τον Δράγωνα, που ως υπεραιωνόβιος είναι και ο μεγαλύτερος και ο σοφότερος εδώ μέσα και κατ’ εξαίρεση σε επιμέρους τομείς όπου κάποιος αποδεδειγμένα εξειδικεύεται, π.χ. σε ιατρικά θέματα δέχομαι υποδείξεις από τον Χερ Άρτστ, σε θέματα πελατειακών σχέσεων από τον Σκωτούλη κ.ο.κ.
Όσον αφορά λοιπόν τα θέματα που προσφάτως απασχολούν τη δημοσιότητα και ως εκ τούτου και το πάντα επίκαιρο και στον παλμό των γεγονότων βλογ μας, ο μόνος που δικαιούται να μου κάνει υποδείξεις πέραν του Δράγωνα είναι ο Κέλσος, που γνήσια εκφράζει την αντίσταση και την κόντρα με το κατεστημένο (με εξαίρεση το λάθος δρόμο που έχει πάρει στα αθλητικά).
Σε όσους άλλους διαρρηγνύουν δήθεν τα ιμάτιά τους και προσπαθούν να μας πείσουν ότι αφουγκράζονται το σφυγμό των 15χρονων ενώ βρίσκονται στο κέντρο των συστημάτων εξουσίας που αναπαράγουν τα αίτια των γεγονότων αυτών, σε όσους βρίσκουν την ευκαιρία μέσα από ένα βλογ και πίσω από το μανδύα της ανωνυμίας να γράφουν πράγματα που αλλιώς δεν τολμούνε να τα πούνε γιατί τα αφεντικά τους θα τους πούνε να περάσουν από το λογιστήριο, σε όσους μόλις βρουν λίγο τα δύσκολα ξεχνάνε κάθε κανόνα δεοντολογίας και στήνουν πλεκτάνες λογοκρισίας, σε όλους λοιπόν αυτούς επιστρέφω τις υποδείξεις τους και τους διαμηνύω ότι θα συνεχίσω να γράφω αυτά που πιστεύω χωρίς να με ενδιαφέρει αν δε χαϊδεύονται τα αυτιά ορισμένων.
Για να μη λολαθούμε τελείως δηλαδή…
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΛΕΚΙΝΩΝ
Καταθέτουμε σήμερα με υπευθυνότητα έναν προϋπολογισμό αναπτυξιακό.
(.. Είναι βασικώς αναπτυξιακός ο προϋπολογισμός μας…)
Δεν πρόκειται να θυσιάσω το δημόσιο συμφέρον, προκειμένου να είμαι ευχάριστος ή να διασφαλίσω ψήφους
(.. Δημοκρατία σημαίνει άσκησιν υπευθύνου εξουσίας εκ μέρους των εντολοδόχων του λαού προς ικανοποίησιν του δημοσίου συμφέροντος, ανεξαρτήτως του εάν η έκφρασις των ενεργειών, προς διασφάλισιν του δημοσίου συμφέροντος, θα ικανοποιήσει την άλφα, βήτα ή γάμμα τάσιν, προκειμένης της επομένης εκλογής, προκειμένης της επομένης ψηφοθηρίας, δημοκοπίας….)
Εκάναμε ότι μπορούσαμε για την διασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας της χώρας.
(.. εις τον τομέα της Δημοσίας Τάξεως και Ασφαλείας, αντιμετωπίσαμεν πάσαν απόπειρα εμφανισθείσαν προς διασάλευσιν της ειρηνικής και εν ασφαλεία ζωής των πολιτών μας…)
Στην Ελλάδα η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει.
(…η Ελλάς έχει περισοοτέραν και ουσιαστικοτέραν δημοκρατίαν από πλείστας χώρας, αι οποίαι αρέσκονται εις επίδειξιν δημοκρατικής ευαισθησίας…)
Δημιουργήσαμε μια Ελλάδα ισχυρή και υπερήφανη.
(.. Είμεθα σήμερον περισσότερον υπερήφανοι, περισσότερον αισιόδοξοι, περισσότερον ισχυροί. Και τούτο οφείλεται εις την γενικήν βελτίωσιν των συνθηκών της υπάρξεώς μας..)
Γνώμονάς μας είναι ένας και μόνο: Το κράτος για τον πολίτη
(… Σύνθημα και επιταγή είναι: Το Κράτος δια τον πολίτην…)
Ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
(..Είναι μακρά και εδραία η φιλία, ήτις συνδέει τας Ηνωμένες Πολιτείας της Αμερικής και την Ελλάδα…)
Η Ελλάδα αποτελεί σήμερα ένα κράτος ισχυρό στον διεθνή στίβο, αναγνωριζόμενο ως ένας σημαντικός παράγοντας στην διεθνή οικονομική και πολιτική αρένα.
(.. εις τον διεθνή χώρον η Ελλάς εμπνέει σεβασμόν αλλά και αναγνώρισιν, αναγνώρισιν του ρόλου της, τόσον δια την διεθνή ειρήνην, όσο και δια την εν γένει αντιμετώπισιν των διαφόρων προβλημάτων της ανθρωπότητος…)
Επιτέλους θεσμοθετείται στην Ελλάδα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο χωροταξικού σχεδιασμού.
(.. πρέπει η χώρα μας να αναπτυχθεί επί ενός παραδεκτού χωροταξικού σχεδίου..)
Οι κληρικοί δεν είναι πολιτικοί και θα πρέπει να περιορίζονται στον ρόλο τους.
(.. ο ρόλος του κληρικού δεν είναι επάγγελμα. Δεν είναι καν ρόλος διδασκάλου. Είναι ρόλος ψυχοπλάστου, ανθρωποπλάστου….)
Ο Πρωθυπουργός με διαβεβαίωσε ότι κύρια προτεραιότητα του κυβερνητικού έργου θα αποτελέσει ο τομέας της υγείας.
( …κυρίαν προσπάθειαν δια την κοινωνικήν ανάπτυξιν κατά το ερχόμενον έτος θα αποτελέσει ο τομεύς της υγείας….)
Θα πρέπει καταρχήν να αντιληφθούμε ότι μερίδιο ευθύνης για την σημερινή τραγική κατάσταση φέρουμε όλοι.
(… δια την κατάστασιν του παρελθόντος πταίομεν όλοι. Και είναι ανάγκη να το αντιληφθώμεν, εάν επιθυμούμεν να θεραπεύσωμεν τας αδυναμίας, εάν επιθυμούμεν να συγκροτήσωμεν Πολιτείαν κατά το Σύνταγμα, δυναμένην να αντιμετωπίση τα προβλήματα της περιόδου, τα οποία καλείται να καλύψη…)
Η Αστυνομία και τα Σώματα Ασφαλείας έκαναν με υπευθυνότητα την δουλειά τους.
(.. Εξ ονόματός σου, Ελληνικέ Λαέ, απευθύνω προς τα Σώματα Ασφαλείας και γενικώς προς τις Δυνάμεις Εθνικής Ασφαλείας ένα μεγάλο «εύγε» δια τας υπηρεσίας, τας οποίας προσφέρουν, καλύπτουσαι πάντας ημάς ελευθέρους εις την δράσιν μας δια την ανάπτυξιν της Πατρίδος μας….)
Οι εντός παρενθέσεως δηλώσεις αποτελούν αποσπάσματα από το βιβλίο του Γεωργίου Παπαδόπουλου «Το Πιστεύω Μας», Τόμος Ζ, Αθήνα, Απρίλιος 1972.
Οι με έντονη γραφή δηλώσεις, παρότι μου φαίνονται πιο πρόσφατες και οικείες, εντούτοις αδυνατώ να θυμηθώ σε ποιους αποδίδονται. Θα βοηθήσει κανείς???
(.. Είναι βασικώς αναπτυξιακός ο προϋπολογισμός μας…)
Δεν πρόκειται να θυσιάσω το δημόσιο συμφέρον, προκειμένου να είμαι ευχάριστος ή να διασφαλίσω ψήφους
(.. Δημοκρατία σημαίνει άσκησιν υπευθύνου εξουσίας εκ μέρους των εντολοδόχων του λαού προς ικανοποίησιν του δημοσίου συμφέροντος, ανεξαρτήτως του εάν η έκφρασις των ενεργειών, προς διασφάλισιν του δημοσίου συμφέροντος, θα ικανοποιήσει την άλφα, βήτα ή γάμμα τάσιν, προκειμένης της επομένης εκλογής, προκειμένης της επομένης ψηφοθηρίας, δημοκοπίας….)
Εκάναμε ότι μπορούσαμε για την διασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας της χώρας.
(.. εις τον τομέα της Δημοσίας Τάξεως και Ασφαλείας, αντιμετωπίσαμεν πάσαν απόπειρα εμφανισθείσαν προς διασάλευσιν της ειρηνικής και εν ασφαλεία ζωής των πολιτών μας…)
Στην Ελλάδα η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει.
(…η Ελλάς έχει περισοοτέραν και ουσιαστικοτέραν δημοκρατίαν από πλείστας χώρας, αι οποίαι αρέσκονται εις επίδειξιν δημοκρατικής ευαισθησίας…)
Δημιουργήσαμε μια Ελλάδα ισχυρή και υπερήφανη.
(.. Είμεθα σήμερον περισσότερον υπερήφανοι, περισσότερον αισιόδοξοι, περισσότερον ισχυροί. Και τούτο οφείλεται εις την γενικήν βελτίωσιν των συνθηκών της υπάρξεώς μας..)
Γνώμονάς μας είναι ένας και μόνο: Το κράτος για τον πολίτη
(… Σύνθημα και επιταγή είναι: Το Κράτος δια τον πολίτην…)
Ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
(..Είναι μακρά και εδραία η φιλία, ήτις συνδέει τας Ηνωμένες Πολιτείας της Αμερικής και την Ελλάδα…)
Η Ελλάδα αποτελεί σήμερα ένα κράτος ισχυρό στον διεθνή στίβο, αναγνωριζόμενο ως ένας σημαντικός παράγοντας στην διεθνή οικονομική και πολιτική αρένα.
(.. εις τον διεθνή χώρον η Ελλάς εμπνέει σεβασμόν αλλά και αναγνώρισιν, αναγνώρισιν του ρόλου της, τόσον δια την διεθνή ειρήνην, όσο και δια την εν γένει αντιμετώπισιν των διαφόρων προβλημάτων της ανθρωπότητος…)
Επιτέλους θεσμοθετείται στην Ελλάδα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο χωροταξικού σχεδιασμού.
(.. πρέπει η χώρα μας να αναπτυχθεί επί ενός παραδεκτού χωροταξικού σχεδίου..)
Οι κληρικοί δεν είναι πολιτικοί και θα πρέπει να περιορίζονται στον ρόλο τους.
(.. ο ρόλος του κληρικού δεν είναι επάγγελμα. Δεν είναι καν ρόλος διδασκάλου. Είναι ρόλος ψυχοπλάστου, ανθρωποπλάστου….)
Ο Πρωθυπουργός με διαβεβαίωσε ότι κύρια προτεραιότητα του κυβερνητικού έργου θα αποτελέσει ο τομέας της υγείας.
( …κυρίαν προσπάθειαν δια την κοινωνικήν ανάπτυξιν κατά το ερχόμενον έτος θα αποτελέσει ο τομεύς της υγείας….)
Θα πρέπει καταρχήν να αντιληφθούμε ότι μερίδιο ευθύνης για την σημερινή τραγική κατάσταση φέρουμε όλοι.
(… δια την κατάστασιν του παρελθόντος πταίομεν όλοι. Και είναι ανάγκη να το αντιληφθώμεν, εάν επιθυμούμεν να θεραπεύσωμεν τας αδυναμίας, εάν επιθυμούμεν να συγκροτήσωμεν Πολιτείαν κατά το Σύνταγμα, δυναμένην να αντιμετωπίση τα προβλήματα της περιόδου, τα οποία καλείται να καλύψη…)
Η Αστυνομία και τα Σώματα Ασφαλείας έκαναν με υπευθυνότητα την δουλειά τους.
(.. Εξ ονόματός σου, Ελληνικέ Λαέ, απευθύνω προς τα Σώματα Ασφαλείας και γενικώς προς τις Δυνάμεις Εθνικής Ασφαλείας ένα μεγάλο «εύγε» δια τας υπηρεσίας, τας οποίας προσφέρουν, καλύπτουσαι πάντας ημάς ελευθέρους εις την δράσιν μας δια την ανάπτυξιν της Πατρίδος μας….)
Οι εντός παρενθέσεως δηλώσεις αποτελούν αποσπάσματα από το βιβλίο του Γεωργίου Παπαδόπουλου «Το Πιστεύω Μας», Τόμος Ζ, Αθήνα, Απρίλιος 1972.
Οι με έντονη γραφή δηλώσεις, παρότι μου φαίνονται πιο πρόσφατες και οικείες, εντούτοις αδυνατώ να θυμηθώ σε ποιους αποδίδονται. Θα βοηθήσει κανείς???
Ο ΜΠΑΤΣΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
............
Ρωτάει ο γείτονας της διπλανής πόρτας ποιος είναι αυτός που έχει βγει και ρημάζει τα κέντρα των πόλεων και θρηνεί υποκριτικά για το θάνατο του 15χρονου Γρηγορόπουλου -που ξεδιάντροπα όλοι έχουν οικειοποιηθεί ως «Αλέξη», ενώ συνεχίζουν ανεμπόδιστοι τη ζωούλα τους- και το θάνατο του εμποράκου, τον οποίο, επίσης, έχουν γραμμένο εκεί που δεν πιάνει μελάνι, στους θρήνους είμαστε εύκολοι σε τούτη τη χώρα.
Αυτός, λοιπόν, που καίει και καταστρέφει είναι ο πληρωμένος προβοκάτορας της αποσταθεροποίησης, ο άδολος έφηβος της αμφισβήτησης, ο μπαχαλάκιας της αδρεναλίνης, ο περιθωριοποιημένος της οικονομίας. Ο ένας δίπλα στον άλλον, χωρίς να γνωρίζονται.
Αλλά, αυτός που πυροδοτεί την καταστροφή είναι το κράτος μιας κομπλεξικής εξουσίας, που με την καρέκλα και το κουμπούρι μετατρέπει το τίποτε σε κάτι. Είναι το κράτος μιας διαφθοράς, που με την εξαγορά και την πελατεία μετατρέπει τον πολίτη σε συνεργό σ' ένα έγκλημα εναντίον του ίδιου του εαυτού του και των ίδιων των παιδιών του.
Οφρουρός που πυροβόλησε στα Εξάρχεια είναι ο πατέρας, ο ταμίας, ο οδηγός, ο προϊστάμενος, ο δάσκαλος, ο πολιτικάντης, ο δικαστής, ο κάθε καρεκλοκένταυρος μιας οποιασδήποτε εξουσίας, ο κάθε κομπλεξικός, που θέλει να επιβάλει το δικό του λόγο και τρόπο, και που δεν αναγνωρίζει τίποτε άλλο από τον ίδιο του τον εαυτό και τις δικές του μωροφιλοδοξίες.
Είναι ο μπάτσος μέσα στα ίδια μας τα σπίτια.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/12/2008
Ρωτάει ο γείτονας της διπλανής πόρτας ποιος είναι αυτός που έχει βγει και ρημάζει τα κέντρα των πόλεων και θρηνεί υποκριτικά για το θάνατο του 15χρονου Γρηγορόπουλου -που ξεδιάντροπα όλοι έχουν οικειοποιηθεί ως «Αλέξη», ενώ συνεχίζουν ανεμπόδιστοι τη ζωούλα τους- και το θάνατο του εμποράκου, τον οποίο, επίσης, έχουν γραμμένο εκεί που δεν πιάνει μελάνι, στους θρήνους είμαστε εύκολοι σε τούτη τη χώρα.
Αυτός, λοιπόν, που καίει και καταστρέφει είναι ο πληρωμένος προβοκάτορας της αποσταθεροποίησης, ο άδολος έφηβος της αμφισβήτησης, ο μπαχαλάκιας της αδρεναλίνης, ο περιθωριοποιημένος της οικονομίας. Ο ένας δίπλα στον άλλον, χωρίς να γνωρίζονται.
Αλλά, αυτός που πυροδοτεί την καταστροφή είναι το κράτος μιας κομπλεξικής εξουσίας, που με την καρέκλα και το κουμπούρι μετατρέπει το τίποτε σε κάτι. Είναι το κράτος μιας διαφθοράς, που με την εξαγορά και την πελατεία μετατρέπει τον πολίτη σε συνεργό σ' ένα έγκλημα εναντίον του ίδιου του εαυτού του και των ίδιων των παιδιών του.
Οφρουρός που πυροβόλησε στα Εξάρχεια είναι ο πατέρας, ο ταμίας, ο οδηγός, ο προϊστάμενος, ο δάσκαλος, ο πολιτικάντης, ο δικαστής, ο κάθε καρεκλοκένταυρος μιας οποιασδήποτε εξουσίας, ο κάθε κομπλεξικός, που θέλει να επιβάλει το δικό του λόγο και τρόπο, και που δεν αναγνωρίζει τίποτε άλλο από τον ίδιο του τον εαυτό και τις δικές του μωροφιλοδοξίες.
Είναι ο μπάτσος μέσα στα ίδια μας τα σπίτια.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/12/2008
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008
ΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Οι νεκροί δεν κοιμούνται ποτέ, ούτε φεύγουν. Όπου και να είσαι, αυτοί θα βρίσκονται πάντα στο διπλανό δωμάτιο. Μια πόρτα από σένα. Θα τσαντίζονται με ότι πάντα τους εκνεύριζε και θα γελούν με τα αστεία που γελούσανε παλιά. Εσύ θα τους ακούς συχνά και θα σκεφτείς χίλιες φορές να μπεις και εσύ στο διπλανό δωμάτιο, να τους πεις αυτά που δεν πρόλαβες ή ντράπηκες να τους πεις, να γυρίσεις το χρόνο πίσω, ή έστω να τους διώξεις για πάντα. Το κακό είναι ότι αφενός δεν θα τα καταφέρεις ποτέ, αφετέρου, όταν κάποτε φτάσει αισίως κι η δική σου η σειρά, δεν μπορείς να ξέρεις από τώρα με ποιους θα είσαι μαζί,
στο δικό σου διπλανό δωμάτιο.
στο δικό σου διπλανό δωμάτιο.
Μια συνεντευξη...(LIFO προσφατα)
Για πόσο καιρό ακόμα Τζιμάκος;
Κανονικά είναι Τζιπάκος. Επειδή έχω τζιπ. Γεννήθηκα με τζιπ. Είμαι τζιποκένταυρος. Πάντως το Τζιμάκος δεν μου το έδωσε ο κόσμος - όπως συνέβη με το Γιωργάκη. Η πρώτη μου εμφάνιση στη δισκογραφία το 1978, με μια παράνομη κασέτα, έγινε με την επωνυμία «Ο Τζιμάκος και οι Μουσικές Ταξιαρχίες».
Ποιο είναι το κοινό που σας ακούει στον City;
Koίτα. Το ραδιόφωνο το αγαπώ πολύ, γι' αυτό και ξαναγύρισα μετά από τρία χρόνια που κάθισα στον πάγκο και με ενοχλούσε. Κατ' αρχάς, πρέπει να σου πω ότι σιχαίνομαι την τηλεόραση επειδή ο τρόπος που γίνεται εκεί η δουλεά είναι άσχημος. Δεν υπάρχει η ελευθερία που υπάρχει στο ραδιόφωνο, δεν μπορείς να αναφερθείς στον ιδιοκτήτη... Εδώ για να καταλαβεις παίζω από την προσωπική δισκοθήκη της Γιάννας, προχθές έπαιζα Πρόδρομο Τσαουσάκη, ένα σαρανταπεντάρι που μου έδωσε χέρι με χέρι. Ξεπουλάω Chanel, ξέρεις...
Δηλαδή στο ραδιόφωνο δεν υπάρχουν τέτοιου είδους παρεμβάσεις;
Όχι, έχεις το λόγο μου, ποτέ. Επί 15 χρονια που κάνω ραδιόφωνο, έχω δουλέψει τον Κόκκαλη, τον Λαμπράκη, τον Αλαφούζο, ποτέ κανένας δεν μου είπε το παραμικρό. Αλλωστε γι αυτό με παίρνουν κιόλας, για να πω αυτό που θέλω να πω. Ειλικρινά ποτέ δεν υπήρχε καμία παρέμβαση στις εκπομπές μου.
Eχετε αγωνία για τις ακροαματικότητες;
Όχι, γιατί εισπράττω θετικά μηνύματα, όχι μονο για την εκπομπή μου, αλλά για όλο το σταθμό. Όταν μπαίνω σε μια δουλειά μπαίνω σε μια ομάδα, δουλεύουμε όλοι μαζί και αυτό συμβαίνει εδώ. Για πρώτη φορά έχω καθημερινή παρουσία σε δουλειά, είμαι εδώ έξι ώρες κάθε μέρα .Εχω δουλέψει για δυόμισι χρόνια στην Εθνική Τράπεζα, πήγαινα για διευθυντικό στέλεχος. Αλλά πρήστηκα, έβγαλα μια μπάλα στο κεφάλι, αρρώστησα και διαγνώστηκε αλλεργία στη δουλειά. Από τότε, τώρα ξαναδουλεύω για πρώτη φορά κανονικά. Πάντα δούλευα Σαββατοκύριακα που υπολειτουργεί ο σταθμός. Τώρα που έρχομαι καθημερινά έχω επαφή με τα παιδιά του σταθμού, της εφημερίδας δίπλα, των περιοδικών και μου αρέσει πολύ αυτό. Λειτουργούμε πραγματικά ως ομάδα, κάνουμε όλοι μαζί εισηγήσεις, ακόμη και για τις διαφημίσεις του σταθμού. Και φυσικά μου αρέσει που μπορώ και εγώ σαν άνθρωπος να φεύγω τα Σαββατοκύριακα και να πηγαίνω να μποτιλιάρομαι στην Εθνική...
Διάβασα ότι παίρνετε 10.000 ευρώ το μήνα.
Παίρνω πολύ περισσότερα.
Νιώσατε σοκαρισμένος ή πικραμένος;
Όχι, καθόλου. Προτάσεις για ραδιόφωνο είχα πάντα, αλλά όπως σου είπα και πριν θέλω να νιώσω ότι δουλεύω με μια ομάδα. Ο City ξεκινούσε τώρα, ήταν και πολλοί φίλοι μου εδώ, μου άρεσε καλύτερα. Πρέπει να σου πω ότι είχα μια πρόταση για τριπλάσια λεφτά από αυτά που παίρνω εδώ, από το ραδιόφωνο του γνωστού εφοπλιστή. Με φόβισε όμως γιατί πρώτον σκέφτηκα ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες -είναι γνωστό αυτό, ε;- και όσο και να ακουστεί περίεργο -και θα διαβαστεί άσχημα- δεν έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου με γνώμονα μόνο τα λεφτά. Όχι ότι δεν πληρώνομαι. Πληρώνομαι και ζητάω πολλά χρήματα για να κατεβάσω όσο το δυνατόν το ποσό της υπεραξίας που μου παίρνει ο εργοδότης. Παρ' όλα αυτά, δεν θα πάρω απόφαση με βάση μόνο το οικονομικό.
Ποιος είναι αυτός ο τρόπος;
Είναι επίπονος και δύσκολος. Είναι σαν τους λαϊκούς δρόμους στη μουσική που δύσκολα θα φύγεις από αυτούς, αλλά και δύσκολα θα τους μάθεις. Μου έχει τύχει να πάρω τον καλύτερο ντράμερ του εξωτερικού και να μην μπορεί να παίξει ένα απλό ζεϊμπέκικο. Θέλω να σου πω ότι ένας βασικός όρος, απαράβατος, που έχουμε οι καλλιτεχνες της σάτιρας είναι ο όρκος του Απόλλωνα. Είναι ένας άγραφος νόμος που έχει μόνο ένα άρθρο: Δεν συνεργαζόμαστε με την εξουσία. Αν συνεργάζεσαι δεν κάνεις σάτιρα. Και αυτό που είναι τώρα της μόδας, κυρίως στην τηλεόραση, το να σατιρίζουμε ανώδυνα πρόσωπα και να πιάνουμε τον κάθε πεθαμένο και να τον ξεκατινιάζουμε, δεν είναι σωστό. Όχι ότι έχω πρόβλημα, αλλά πρώτα θα σατιρίσεις τον πρωθυπουργό, την εξουσία. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω σε συναδέλφους -σε εισαγωγικά- είναι ότι αν τους ακούσεις είναι σαν να κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ. Ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι κυβερνάει η Νέα Δημοκρατία και αυτός είναι ένας από τους λόγους που επέστρεψα στη σάτιρα. Εντάξει, το ΠΑΣΟΚ τελείωσε, πέθανε, να το σατιρίσουμε, αλλά κυρίως να σατιρίσουμε τον μπουχέσα που μας κυβερνάει τώρα. Είναι απαράδεκτος και έχει το προφίλ του σοβαρού. Δεν μπορώ να μη σατιρίσω τον Αλογοσκούφη ή τον Ρουσόπουλο. Κατ' αρχας, όπου ακούς «όπουλος», εσύ μακριά...
Είναι προσωπική συμβουλή αυτή;
Βέβαια, οι Πελοποννήσιοι είναι Τουρκαλβανοί γιατί ο Αλάριχος κατ' εντολή του Μεγάλου Θεοδοσίου είχε κατέβει και είχε σφάξει κάθε ζώσα ψυχή. Για 400 χρόνια δεν υπήρχε τίποτα και μετά κατέβηκαν οι Τουρκαλβανοί και βγήκε ο Παπαδόπουλος και οι άλλοι που μας κυβερνάνε.
Πάντως ο Καραμανλής βάλλεται έντονα μετά τη ΔΕΘ.
Καιρός ήταν. Είναι ντροπή, αυτή η κυβέρνηση που έχει κάνει τέτοια αίσχη με τα ομόλογα, με τη γυναίκα του που της έκανε μεταγραφή στην Ιατρική. Σεμνόνητα και Ταπεινότητα Α.Ε. Το ότι πέρασε μπροστά το ΠΑΣΟΚ είναι σαν να κλέβεις εκκλησία. Και γι' αυτο είναι υπεύθυνος ο Γιωργάκης. Τώρα βέβαια περιμένουμε τις επόμενες μέρες να κάνει και άλλη γκάφα, ξέρεις, μετά από αυτή με το ποδήλατο. Και έτσι θα ξαναβγεί ο Καραμανλής. Τον κρατάνε βέβαια, γιατί έχει συμβούλους πρώην Κνίτες και τον κρατάνε κλεισμένο.
Είστε υπέρ του ακτιβισμού, των Ρομπέν των Φτωχών;
Μου αρέσει πολύ, ήμουν και εγώ, έχω κάνει Ρομπέν των Χαζών. Οι φτωχοί, οι χαζοί, μαζί όλοι πρέπει να είναι. Τέτοια πράγματα πρέπει να γίνονται. Έτσι λύνονται τα θέματα,αλλά και με τις πορείες, τις διαδηλώσεις. Δεν λύνονται με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Έλεος, δεν υπάρχει πιο γελοίο ανέκδοτο: μη κυβερνητικές οργανώσεις με χρηματοδότηση από το κράτος. Είναι ντροπή. Και αυτό το παραμύθι για την οικολογία μου τη δίνει.
Δηλαδή;
Ολη αυτή η μοντερνιά «μην πετάξεις το μπουκάλι, μη βάλεις τη λάμπα, κλείσε την τηλεόραση». Ο καπιταλισμός μας δημιουργεί τύψεις ότι εμείς φταίμε για τη μόλυνση του περιβάλλοντος, ενώ αυτός μας βομβαρδίζει με πλουτώνιο και φταίει ο καημένος που άφησε την τηλεόραση και την τοστιέρα να περιμένουν. Είναι αυτή η οικολογία Αλ Γκορ, Αλ Αφούζου, Αλ Καπόνε. Τη σιχαίνομαι. Πιστεύω ότι τα θέματα είναι πολιτικά. Τι Greenpeace και πράσινα άλογα, που παίρνουν και στο λαιμό τους πολύ νεολαία. Τι να κάνω, να σώσω την αρκούδα; Σταμάτησε πρώτα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μετά σώσε την αρκούδα. Αλλά πώς θα τη σώσεις αν δεν έχεις να φας;
Προκλητικό ακούγεται αυτό, κυρίως στη χώρα μας που έχει υποφέρει από τις μεγάλες πυρκαγιές...
Δεν είναι καθόλου προκλητικό και πρέπει να σου πω ότι ο Καραμανλής, που έκαψε όλη την Ελλάδα, ξαναβγήκε εξαιτίας του συστήματος των Πράσινων Οικολόγων. Αυτοί του έδωσαν την αυτοδυναμία.
Την άφησε να καεί εννοείτε;
Ναι, αφού έβαλε την αγροφυλακή με τα νεροπίστολα να σβήσει τις φωτιές. Δεν δουλεύει τίποτα. Δεν είναι υπό διάλυση τα πράγματα, είναι ήδη διαλυμένα. Και εμείς λέμε να φυτέψουμε δεντράκια... Δεν γίνονται έτσι τα πράγματα, χρειάζονται ριζικές αλλάγες. Ο καπιταλισμός είναι αντιοικολογικός από τη φύση του. Καλός και κακός καρκίνος δεν υπάρχει.
Εσείς έχετε να προτείνετε κάτι στο κοινό σας;
Εγώ δεν προτείνω τι να κάνεις, παρ' όλα αυτά, πάντα με μηνύουν λες και βγαίνω με προκηρύξεις. Κάνω μια συγκεκριμένη δουλειά σε συγκεκριμένο χώρο, ο άλλος έρχεται να με δει πληρώνοντας το εισιτήριό του. Υποτιμάνε τόσο πολύ τον κόσμο, ότι δηλαδή κάθεται και πληρώνει λεφτά για να ακούει έναν υβριστή, ένα χυδαίο.
Πόσες φορές έχετε οδηγηθεί στο δικαστήριο;
Άπειρες.
Γεμάτος ο τοίχος χαρακιές;
Όχι, δεν το κάνω αυτό. Το κάνω μόνο με τις κοπέλες στο πέος μου. Το οποίο δεν είναι πολύ χαραγμένο, δεν θα το έλεγες χαρακωμένο. Περιχαρακωμένο ναι.
Ρυθμιστικός παράγοντας υπάρχει; Μπορεί να είναι το ΚΚΕ;
Κοίτα, το ΚΚΕ είναι ένα παλαιολιθικό κόμμα. Εγώ την αγαπώ την Αλέκα, έχω γράψει και τραγούδι γι' αυτήν. Την θεωρώ Τσιτσιολίνα της Ελλάδας .
Τηρουμένων των αναλογιών,πάντα...
Ναι, είναι πιο όμορφη η δικιά μας. Εχει γεράσει πολύ η Τσιτσιολίνα, η δικιά μας μου αρέσει, μου αρέσουν τα ταγεράκια της. Είναι όμως στον κόσμο της. Έχουν μια δικαιολογία όμως εκεί στον Περισσό, το λέω τώρα εκ του περισσού. Παθαίνουν ζημιά γιατί το 902 παίζει συνέχει τηλεμάρκετινγκ που είναι η πιο χυδαία έκφραση του καπιταλισμού. Οπότε το μυαλό τους έχει χαλάσει, βλέπουν συνέχεια εικόνες του Στάλιν και εχω πληροφορίες ότι υπάρχει ταριχευμένο μουστάκι του Στάλιν στην τσάντα της Αλέκας. Εχεις προσέξει ότι κρατάει συνέχεια την ίδια τσάντα; Σερβιέτα αποκλείεται να έχει, άρα είναι το μουστάκι του Στάλιν.
Ποιους βάζετε στο απυρόβλητο;
Κανέναν, ούτε τη μάνα μου. Δεν υπάρχει κάτι που δεν σατιρίζεται, ακόμη και ο Χριστόδουλος. Ο Χριστόδουλος μάζευε πολυελαίους Baccarat και Gucci. Δεν μπορώ να μην τον σατιρίσω επειδή πέθανε. Ούτε ο πεθαμένος δεν δικαιώνεται. Ετσι είναι η σάτιρα, έτσι γίνεται, με όλες τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει.
Ο Ιερώνυμος είναι το άλλο άκρο;
Χαίρομαι που βγήκε ο Ιερώνυμος γιατί είναι ο πρώτος αρχιεπίσκοπος ΕΜΟ. Είναι στενοχωρημένος γιατί απ' ό,τι έχω ακούσει έγινε παπάς επειδή είχε μια ερωτική απογοήτευση. Φαίνεται σοβαρός, δεν μιλάει πολύ. Το άλλο πράγμα ήταν τραγικό, κατέβηκε ο διάολος και μας έφαγε. Βέβαια είχαμε ψωμί για σάτιρα.
Εκτός από το ραδιόφωνο τι άλλο ετοιμάζετε;
Εχω τελειώσει ένα διπλό DVD της παράστασης Της πατρίδας μου η σημαία, που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο με δώρο μια εφημερίδα που έχω φτιάξει. Ξεκινάω τώρα και ένα CD και ξεκινάω παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη Παρασκευοσαββατοκύριακα για δυο μήνες.
Τι περιμένετε από τη δίκη που γίνεται σήμερα, την ημέρα που κυκλοφορεί η LifO;
Δικάζομαι για την περσινή παράσταση, για το Vasileros Bromas, για την αφίσα με την κότα. Δικάζομαι για προσβολή θρησκεύματος και διάφορα τρελά, τα οποία θα καταπέσουν, εκτός αν είναι κανένας δικαστής που συχνάζει στο Βατοπέδι.
Είναι και οικονομικά εξοντωτικό όλο αυτό;
Είναι πολλά τα έξοδα. Όσα χαλάει η Βανδή σε τουαλέτες. Επειδή εγώ φοράω ένα τισερτάκι, τα πληρώνω σε δικαστικά έξοδα. Τα έχω κανονίσει σωστά.
Τι σας φοβίζει;
Εχω πολλές φοβίες την ώρα που βγαίνω στην παράσταση, στο ραδιόφωνο, είναι κάτι διαφορετικό. Μετά ακούω και εγώ ως ακροατής τον εαυτό μου και δεν ντρέπομαι να σου πω ότι μου αρέσει. Είναι κάτι άλλο, δεν είμαι εγώ. Ξέρεις, αν μπερδέψεις τη σκηνή με τη ζωή, είναι πολύ άσχημο. Μου έχει τύχει και το ξέρω. Αυτό που έκανε ο Νταλάρας, που μπέρδεψε τη δημόσια εικόνα με την πραγματική ζωή.
Πώς ξεφύγατε εσείς από αυτό;
Κοίτα, πήγα να μπερδέψω τα τρελά που γίνονται στη δουλειά. Έχω κάνει τέρατα σε χάπενινγκς, σε δρόμους. Αν το μπερδέψεις είναι πρόβλημα. Ετσι και αρρώστησα. Αντέδρασε ο οργανισμός μου, όπως και τότε στην τράπεζα που πρήστηκα. Μου αρέσει μια ρήση του συναδέλφου σοφιστή Γοργία, «το μυστικό της μακροζωίας είναι να μην υπολογίζεις τη γνώμη των άλλων». Εγώ είμαι το εντελώς αντίθετο, σκέφτομαι και το βλέμμα που θα μου ρίξει ο άλλος, αν θα βήξει το κοινό ή δεν θα με κοιτάξει. Αυτό είναι θάνατος. Όταν κάνω εκπομπή έχω τρομερό άγχος .
Κανονικά είναι Τζιπάκος. Επειδή έχω τζιπ. Γεννήθηκα με τζιπ. Είμαι τζιποκένταυρος. Πάντως το Τζιμάκος δεν μου το έδωσε ο κόσμος - όπως συνέβη με το Γιωργάκη. Η πρώτη μου εμφάνιση στη δισκογραφία το 1978, με μια παράνομη κασέτα, έγινε με την επωνυμία «Ο Τζιμάκος και οι Μουσικές Ταξιαρχίες».
Ποιο είναι το κοινό που σας ακούει στον City;
Koίτα. Το ραδιόφωνο το αγαπώ πολύ, γι' αυτό και ξαναγύρισα μετά από τρία χρόνια που κάθισα στον πάγκο και με ενοχλούσε. Κατ' αρχάς, πρέπει να σου πω ότι σιχαίνομαι την τηλεόραση επειδή ο τρόπος που γίνεται εκεί η δουλεά είναι άσχημος. Δεν υπάρχει η ελευθερία που υπάρχει στο ραδιόφωνο, δεν μπορείς να αναφερθείς στον ιδιοκτήτη... Εδώ για να καταλαβεις παίζω από την προσωπική δισκοθήκη της Γιάννας, προχθές έπαιζα Πρόδρομο Τσαουσάκη, ένα σαρανταπεντάρι που μου έδωσε χέρι με χέρι. Ξεπουλάω Chanel, ξέρεις...
Δηλαδή στο ραδιόφωνο δεν υπάρχουν τέτοιου είδους παρεμβάσεις;
Όχι, έχεις το λόγο μου, ποτέ. Επί 15 χρονια που κάνω ραδιόφωνο, έχω δουλέψει τον Κόκκαλη, τον Λαμπράκη, τον Αλαφούζο, ποτέ κανένας δεν μου είπε το παραμικρό. Αλλωστε γι αυτό με παίρνουν κιόλας, για να πω αυτό που θέλω να πω. Ειλικρινά ποτέ δεν υπήρχε καμία παρέμβαση στις εκπομπές μου.
Eχετε αγωνία για τις ακροαματικότητες;
Όχι, γιατί εισπράττω θετικά μηνύματα, όχι μονο για την εκπομπή μου, αλλά για όλο το σταθμό. Όταν μπαίνω σε μια δουλειά μπαίνω σε μια ομάδα, δουλεύουμε όλοι μαζί και αυτό συμβαίνει εδώ. Για πρώτη φορά έχω καθημερινή παρουσία σε δουλειά, είμαι εδώ έξι ώρες κάθε μέρα .Εχω δουλέψει για δυόμισι χρόνια στην Εθνική Τράπεζα, πήγαινα για διευθυντικό στέλεχος. Αλλά πρήστηκα, έβγαλα μια μπάλα στο κεφάλι, αρρώστησα και διαγνώστηκε αλλεργία στη δουλειά. Από τότε, τώρα ξαναδουλεύω για πρώτη φορά κανονικά. Πάντα δούλευα Σαββατοκύριακα που υπολειτουργεί ο σταθμός. Τώρα που έρχομαι καθημερινά έχω επαφή με τα παιδιά του σταθμού, της εφημερίδας δίπλα, των περιοδικών και μου αρέσει πολύ αυτό. Λειτουργούμε πραγματικά ως ομάδα, κάνουμε όλοι μαζί εισηγήσεις, ακόμη και για τις διαφημίσεις του σταθμού. Και φυσικά μου αρέσει που μπορώ και εγώ σαν άνθρωπος να φεύγω τα Σαββατοκύριακα και να πηγαίνω να μποτιλιάρομαι στην Εθνική...
Διάβασα ότι παίρνετε 10.000 ευρώ το μήνα.
Παίρνω πολύ περισσότερα.
Νιώσατε σοκαρισμένος ή πικραμένος;
Όχι, καθόλου. Προτάσεις για ραδιόφωνο είχα πάντα, αλλά όπως σου είπα και πριν θέλω να νιώσω ότι δουλεύω με μια ομάδα. Ο City ξεκινούσε τώρα, ήταν και πολλοί φίλοι μου εδώ, μου άρεσε καλύτερα. Πρέπει να σου πω ότι είχα μια πρόταση για τριπλάσια λεφτά από αυτά που παίρνω εδώ, από το ραδιόφωνο του γνωστού εφοπλιστή. Με φόβισε όμως γιατί πρώτον σκέφτηκα ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες -είναι γνωστό αυτό, ε;- και όσο και να ακουστεί περίεργο -και θα διαβαστεί άσχημα- δεν έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου με γνώμονα μόνο τα λεφτά. Όχι ότι δεν πληρώνομαι. Πληρώνομαι και ζητάω πολλά χρήματα για να κατεβάσω όσο το δυνατόν το ποσό της υπεραξίας που μου παίρνει ο εργοδότης. Παρ' όλα αυτά, δεν θα πάρω απόφαση με βάση μόνο το οικονομικό.
Ποιος είναι αυτός ο τρόπος;
Είναι επίπονος και δύσκολος. Είναι σαν τους λαϊκούς δρόμους στη μουσική που δύσκολα θα φύγεις από αυτούς, αλλά και δύσκολα θα τους μάθεις. Μου έχει τύχει να πάρω τον καλύτερο ντράμερ του εξωτερικού και να μην μπορεί να παίξει ένα απλό ζεϊμπέκικο. Θέλω να σου πω ότι ένας βασικός όρος, απαράβατος, που έχουμε οι καλλιτεχνες της σάτιρας είναι ο όρκος του Απόλλωνα. Είναι ένας άγραφος νόμος που έχει μόνο ένα άρθρο: Δεν συνεργαζόμαστε με την εξουσία. Αν συνεργάζεσαι δεν κάνεις σάτιρα. Και αυτό που είναι τώρα της μόδας, κυρίως στην τηλεόραση, το να σατιρίζουμε ανώδυνα πρόσωπα και να πιάνουμε τον κάθε πεθαμένο και να τον ξεκατινιάζουμε, δεν είναι σωστό. Όχι ότι έχω πρόβλημα, αλλά πρώτα θα σατιρίσεις τον πρωθυπουργό, την εξουσία. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω σε συναδέλφους -σε εισαγωγικά- είναι ότι αν τους ακούσεις είναι σαν να κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ. Ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι κυβερνάει η Νέα Δημοκρατία και αυτός είναι ένας από τους λόγους που επέστρεψα στη σάτιρα. Εντάξει, το ΠΑΣΟΚ τελείωσε, πέθανε, να το σατιρίσουμε, αλλά κυρίως να σατιρίσουμε τον μπουχέσα που μας κυβερνάει τώρα. Είναι απαράδεκτος και έχει το προφίλ του σοβαρού. Δεν μπορώ να μη σατιρίσω τον Αλογοσκούφη ή τον Ρουσόπουλο. Κατ' αρχας, όπου ακούς «όπουλος», εσύ μακριά...
Είναι προσωπική συμβουλή αυτή;
Βέβαια, οι Πελοποννήσιοι είναι Τουρκαλβανοί γιατί ο Αλάριχος κατ' εντολή του Μεγάλου Θεοδοσίου είχε κατέβει και είχε σφάξει κάθε ζώσα ψυχή. Για 400 χρόνια δεν υπήρχε τίποτα και μετά κατέβηκαν οι Τουρκαλβανοί και βγήκε ο Παπαδόπουλος και οι άλλοι που μας κυβερνάνε.
Πάντως ο Καραμανλής βάλλεται έντονα μετά τη ΔΕΘ.
Καιρός ήταν. Είναι ντροπή, αυτή η κυβέρνηση που έχει κάνει τέτοια αίσχη με τα ομόλογα, με τη γυναίκα του που της έκανε μεταγραφή στην Ιατρική. Σεμνόνητα και Ταπεινότητα Α.Ε. Το ότι πέρασε μπροστά το ΠΑΣΟΚ είναι σαν να κλέβεις εκκλησία. Και γι' αυτο είναι υπεύθυνος ο Γιωργάκης. Τώρα βέβαια περιμένουμε τις επόμενες μέρες να κάνει και άλλη γκάφα, ξέρεις, μετά από αυτή με το ποδήλατο. Και έτσι θα ξαναβγεί ο Καραμανλής. Τον κρατάνε βέβαια, γιατί έχει συμβούλους πρώην Κνίτες και τον κρατάνε κλεισμένο.
Είστε υπέρ του ακτιβισμού, των Ρομπέν των Φτωχών;
Μου αρέσει πολύ, ήμουν και εγώ, έχω κάνει Ρομπέν των Χαζών. Οι φτωχοί, οι χαζοί, μαζί όλοι πρέπει να είναι. Τέτοια πράγματα πρέπει να γίνονται. Έτσι λύνονται τα θέματα,αλλά και με τις πορείες, τις διαδηλώσεις. Δεν λύνονται με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Έλεος, δεν υπάρχει πιο γελοίο ανέκδοτο: μη κυβερνητικές οργανώσεις με χρηματοδότηση από το κράτος. Είναι ντροπή. Και αυτό το παραμύθι για την οικολογία μου τη δίνει.
Δηλαδή;
Ολη αυτή η μοντερνιά «μην πετάξεις το μπουκάλι, μη βάλεις τη λάμπα, κλείσε την τηλεόραση». Ο καπιταλισμός μας δημιουργεί τύψεις ότι εμείς φταίμε για τη μόλυνση του περιβάλλοντος, ενώ αυτός μας βομβαρδίζει με πλουτώνιο και φταίει ο καημένος που άφησε την τηλεόραση και την τοστιέρα να περιμένουν. Είναι αυτή η οικολογία Αλ Γκορ, Αλ Αφούζου, Αλ Καπόνε. Τη σιχαίνομαι. Πιστεύω ότι τα θέματα είναι πολιτικά. Τι Greenpeace και πράσινα άλογα, που παίρνουν και στο λαιμό τους πολύ νεολαία. Τι να κάνω, να σώσω την αρκούδα; Σταμάτησε πρώτα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μετά σώσε την αρκούδα. Αλλά πώς θα τη σώσεις αν δεν έχεις να φας;
Προκλητικό ακούγεται αυτό, κυρίως στη χώρα μας που έχει υποφέρει από τις μεγάλες πυρκαγιές...
Δεν είναι καθόλου προκλητικό και πρέπει να σου πω ότι ο Καραμανλής, που έκαψε όλη την Ελλάδα, ξαναβγήκε εξαιτίας του συστήματος των Πράσινων Οικολόγων. Αυτοί του έδωσαν την αυτοδυναμία.
Την άφησε να καεί εννοείτε;
Ναι, αφού έβαλε την αγροφυλακή με τα νεροπίστολα να σβήσει τις φωτιές. Δεν δουλεύει τίποτα. Δεν είναι υπό διάλυση τα πράγματα, είναι ήδη διαλυμένα. Και εμείς λέμε να φυτέψουμε δεντράκια... Δεν γίνονται έτσι τα πράγματα, χρειάζονται ριζικές αλλάγες. Ο καπιταλισμός είναι αντιοικολογικός από τη φύση του. Καλός και κακός καρκίνος δεν υπάρχει.
Εσείς έχετε να προτείνετε κάτι στο κοινό σας;
Εγώ δεν προτείνω τι να κάνεις, παρ' όλα αυτά, πάντα με μηνύουν λες και βγαίνω με προκηρύξεις. Κάνω μια συγκεκριμένη δουλειά σε συγκεκριμένο χώρο, ο άλλος έρχεται να με δει πληρώνοντας το εισιτήριό του. Υποτιμάνε τόσο πολύ τον κόσμο, ότι δηλαδή κάθεται και πληρώνει λεφτά για να ακούει έναν υβριστή, ένα χυδαίο.
Πόσες φορές έχετε οδηγηθεί στο δικαστήριο;
Άπειρες.
Γεμάτος ο τοίχος χαρακιές;
Όχι, δεν το κάνω αυτό. Το κάνω μόνο με τις κοπέλες στο πέος μου. Το οποίο δεν είναι πολύ χαραγμένο, δεν θα το έλεγες χαρακωμένο. Περιχαρακωμένο ναι.
Ρυθμιστικός παράγοντας υπάρχει; Μπορεί να είναι το ΚΚΕ;
Κοίτα, το ΚΚΕ είναι ένα παλαιολιθικό κόμμα. Εγώ την αγαπώ την Αλέκα, έχω γράψει και τραγούδι γι' αυτήν. Την θεωρώ Τσιτσιολίνα της Ελλάδας .
Τηρουμένων των αναλογιών,πάντα...
Ναι, είναι πιο όμορφη η δικιά μας. Εχει γεράσει πολύ η Τσιτσιολίνα, η δικιά μας μου αρέσει, μου αρέσουν τα ταγεράκια της. Είναι όμως στον κόσμο της. Έχουν μια δικαιολογία όμως εκεί στον Περισσό, το λέω τώρα εκ του περισσού. Παθαίνουν ζημιά γιατί το 902 παίζει συνέχει τηλεμάρκετινγκ που είναι η πιο χυδαία έκφραση του καπιταλισμού. Οπότε το μυαλό τους έχει χαλάσει, βλέπουν συνέχεια εικόνες του Στάλιν και εχω πληροφορίες ότι υπάρχει ταριχευμένο μουστάκι του Στάλιν στην τσάντα της Αλέκας. Εχεις προσέξει ότι κρατάει συνέχεια την ίδια τσάντα; Σερβιέτα αποκλείεται να έχει, άρα είναι το μουστάκι του Στάλιν.
Ποιους βάζετε στο απυρόβλητο;
Κανέναν, ούτε τη μάνα μου. Δεν υπάρχει κάτι που δεν σατιρίζεται, ακόμη και ο Χριστόδουλος. Ο Χριστόδουλος μάζευε πολυελαίους Baccarat και Gucci. Δεν μπορώ να μην τον σατιρίσω επειδή πέθανε. Ούτε ο πεθαμένος δεν δικαιώνεται. Ετσι είναι η σάτιρα, έτσι γίνεται, με όλες τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει.
Ο Ιερώνυμος είναι το άλλο άκρο;
Χαίρομαι που βγήκε ο Ιερώνυμος γιατί είναι ο πρώτος αρχιεπίσκοπος ΕΜΟ. Είναι στενοχωρημένος γιατί απ' ό,τι έχω ακούσει έγινε παπάς επειδή είχε μια ερωτική απογοήτευση. Φαίνεται σοβαρός, δεν μιλάει πολύ. Το άλλο πράγμα ήταν τραγικό, κατέβηκε ο διάολος και μας έφαγε. Βέβαια είχαμε ψωμί για σάτιρα.
Εκτός από το ραδιόφωνο τι άλλο ετοιμάζετε;
Εχω τελειώσει ένα διπλό DVD της παράστασης Της πατρίδας μου η σημαία, που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο με δώρο μια εφημερίδα που έχω φτιάξει. Ξεκινάω τώρα και ένα CD και ξεκινάω παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη Παρασκευοσαββατοκύριακα για δυο μήνες.
Τι περιμένετε από τη δίκη που γίνεται σήμερα, την ημέρα που κυκλοφορεί η LifO;
Δικάζομαι για την περσινή παράσταση, για το Vasileros Bromas, για την αφίσα με την κότα. Δικάζομαι για προσβολή θρησκεύματος και διάφορα τρελά, τα οποία θα καταπέσουν, εκτός αν είναι κανένας δικαστής που συχνάζει στο Βατοπέδι.
Είναι και οικονομικά εξοντωτικό όλο αυτό;
Είναι πολλά τα έξοδα. Όσα χαλάει η Βανδή σε τουαλέτες. Επειδή εγώ φοράω ένα τισερτάκι, τα πληρώνω σε δικαστικά έξοδα. Τα έχω κανονίσει σωστά.
Τι σας φοβίζει;
Εχω πολλές φοβίες την ώρα που βγαίνω στην παράσταση, στο ραδιόφωνο, είναι κάτι διαφορετικό. Μετά ακούω και εγώ ως ακροατής τον εαυτό μου και δεν ντρέπομαι να σου πω ότι μου αρέσει. Είναι κάτι άλλο, δεν είμαι εγώ. Ξέρεις, αν μπερδέψεις τη σκηνή με τη ζωή, είναι πολύ άσχημο. Μου έχει τύχει και το ξέρω. Αυτό που έκανε ο Νταλάρας, που μπέρδεψε τη δημόσια εικόνα με την πραγματική ζωή.
Πώς ξεφύγατε εσείς από αυτό;
Κοίτα, πήγα να μπερδέψω τα τρελά που γίνονται στη δουλειά. Έχω κάνει τέρατα σε χάπενινγκς, σε δρόμους. Αν το μπερδέψεις είναι πρόβλημα. Ετσι και αρρώστησα. Αντέδρασε ο οργανισμός μου, όπως και τότε στην τράπεζα που πρήστηκα. Μου αρέσει μια ρήση του συναδέλφου σοφιστή Γοργία, «το μυστικό της μακροζωίας είναι να μην υπολογίζεις τη γνώμη των άλλων». Εγώ είμαι το εντελώς αντίθετο, σκέφτομαι και το βλέμμα που θα μου ρίξει ο άλλος, αν θα βήξει το κοινό ή δεν θα με κοιτάξει. Αυτό είναι θάνατος. Όταν κάνω εκπομπή έχω τρομερό άγχος .
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008
Ο Κούγιας και η θεωρία των πέντε (5) σημείων ή "παντού θα υπάρχουν πέντε σημεία"
Μια νέα καινοτόμος θεωρία πού έρχεται να ανατρέψει όσα μαθαίναμε στην Νομική Σχολή αναπτύσσεται στην Ελλάδα από τον συνήγορο υπεράσπισης του νταή μπάτσου - επίσης ζοχάδα - Κούγια.
Είναι η περίφημη “ Θεωρία των 5 Σημείων του Κούγια ” ή απλά η “θεωρία του εξοστρακισμού ".
Υπό την εποψιν της θεωρίας αυτής η συμπεριφορά του βαρύμαγκα μπάτσου τυγχάνει διαφόρου αντιμετώπισης στα πλαίσια της ποινικής της αξιολόγησης . Η θεωρία των 5 σημείων ξεκινάει από μια βαθεία φιλοσοφική επίγνωση : στην ζωή δεν ευθυνόμαστε για καμμία από πράξη μας - ολα στη ζωή είναι απλές συμπτώσεις.
Η θεωρία των 5 σημείων εφαρμόζεται στην περίπτωση μας ως εξής :
Ο μπάτσος καταδιωκόμενος από πλήθος εξαγριωμένων μπόντι μπιλντεραδων - αναρχικών - καρατέκα , πυροβόλησε στον αέρα ενώ έτρεχε πανικόβλητος να ξεφύγει ( ΣΗΜΕΙΟ1).
Η σφαίρα χτυπά στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου ( ΣΗΜΕΙΟ 2) και εξοστρακίζεται προ το απέναντι μπαλκόνι του 2 ορόφου ( ΣΗΜΕΙΟ 3).
Από εκεί όμως η σφαίρα εξοστρακίζεται προς το κάτω μέρος του ρετιρέ της παραδίπλα πολυκατοικίας ( ΣΗΜΕΙΟ 4 ) και από εκεί καταλήγει στο θύμα (ΣΗΜΕΙΟ 5) .
Η θεωρία των πέντε σημείων του Κούγια εφαρμόζεται στα πλαίσια της ποινικής αξιολόγησης κάθε παραβατικής συμπεριφοράς , όμως για την εφαρμογή της στην πράξη απαιτούνται γνώσεις αστροφυσικής και για αυτό άλλωστε καθυστερεί το πόρισμα της βαλλιστικής έρευνας.
( Συγγνώμη για όλα αυτά που ακούς Αλέξη αγόρι μου , άλλα τελικά όλοι εμείς οι μεγάλοι , που θα έπρεπε να σε προστατευουμε , έχουμε μάλλον δώσει την εντύπωση ότι είμαστε πολύ μαλάκες και όπως είχε προειδοποιήσει κάποιος σοφός "μετά την σιωπή σειρά έχει η ντροπή ")
Είναι η περίφημη “ Θεωρία των 5 Σημείων του Κούγια ” ή απλά η “θεωρία του εξοστρακισμού ".
Υπό την εποψιν της θεωρίας αυτής η συμπεριφορά του βαρύμαγκα μπάτσου τυγχάνει διαφόρου αντιμετώπισης στα πλαίσια της ποινικής της αξιολόγησης . Η θεωρία των 5 σημείων ξεκινάει από μια βαθεία φιλοσοφική επίγνωση : στην ζωή δεν ευθυνόμαστε για καμμία από πράξη μας - ολα στη ζωή είναι απλές συμπτώσεις.
Η θεωρία των 5 σημείων εφαρμόζεται στην περίπτωση μας ως εξής :
Ο μπάτσος καταδιωκόμενος από πλήθος εξαγριωμένων μπόντι μπιλντεραδων - αναρχικών - καρατέκα , πυροβόλησε στον αέρα ενώ έτρεχε πανικόβλητος να ξεφύγει ( ΣΗΜΕΙΟ1).
Η σφαίρα χτυπά στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου ( ΣΗΜΕΙΟ 2) και εξοστρακίζεται προ το απέναντι μπαλκόνι του 2 ορόφου ( ΣΗΜΕΙΟ 3).
Από εκεί όμως η σφαίρα εξοστρακίζεται προς το κάτω μέρος του ρετιρέ της παραδίπλα πολυκατοικίας ( ΣΗΜΕΙΟ 4 ) και από εκεί καταλήγει στο θύμα (ΣΗΜΕΙΟ 5) .
Η θεωρία των πέντε σημείων του Κούγια εφαρμόζεται στα πλαίσια της ποινικής αξιολόγησης κάθε παραβατικής συμπεριφοράς , όμως για την εφαρμογή της στην πράξη απαιτούνται γνώσεις αστροφυσικής και για αυτό άλλωστε καθυστερεί το πόρισμα της βαλλιστικής έρευνας.
( Συγγνώμη για όλα αυτά που ακούς Αλέξη αγόρι μου , άλλα τελικά όλοι εμείς οι μεγάλοι , που θα έπρεπε να σε προστατευουμε , έχουμε μάλλον δώσει την εντύπωση ότι είμαστε πολύ μαλάκες και όπως είχε προειδοποιήσει κάποιος σοφός "μετά την σιωπή σειρά έχει η ντροπή ")
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
Μια αποτίμηση των γεγονότων των τελευταίων ημερών και η θεωρία της πεταλούδας…
Αφορμή: Ο σύγχρονος ράμπο τραβάει το όπλο του και πυροβολεί για να πουλήσει μούρη και μαγκιά στα ανήλικα. Για κακή του τύχη (και κακή μας τύχη) μια από τις σφαίρες εξοστρακίζεται και καρφώνεται στον πιτσιρικά. Η επικρατούσα άποψη της εν ψυχρώ δολοφονίας είναι προφανώς η λιγότερο πιθανή αν και πουλάει.
Αποτέλεσμα: Ακολουθεί αυτό που ακολούθησε και που ανέδειξε σε όλο του το μεγαλείο την ανικανότητα, ανεπάρκεια και γελοιότητα του συνόλου σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων του τόπου μας (κι όχι μόνο της κυβέρνησης όπως λένε κάποιοι καλοκαιρινοί, άλλωστε σιγά μην εφαρμόζει η κυβέρνηση κάποιο σχέδιο, εντελώς ανήμποροι και πανικόβλητοι είναι). Επίσης ανέδειξε για πολλοστή φορά την ανικανότητα, ανεπάρκεια και γελοιότητα του συνόλου σχεδόν των ΜΜΕ, που συναγωνίζονται σε ανευθυνότητα και ηλιθιότητα τους πολιτικούς μας.
Κατά συνέπεια ανέδειξε και την χρεοκοπία μας ως κοινωνία γιατί μάλλον αυτό μας αξίζει όπως ανέλυσε και ο Μέγας Δράγωνας. Η οικονομική κρίση που έρχεται φοβάμαι ότι σε βάθους χρόνου θα μετεξελιχθεί σε βαθύτατη κοινωνική κρίση (βλ. βάρβαροι των μητροπόλεων) και θα μας φέρει προ των ευθυνών μας. Όλα πληρώνονται…
Θεωρία της πεταλούδας: Κάποιος αθλητικογράφος ονόματι Πανούτσος που μένει στα Εξάρχεια, παραγγέλνει μια πίτσα από τη Pizza Fan της περιοχής. Έρχεται ο ντελιβεράς, ανεβάζει πάνω την πίτσα, αλλά ο Πανούτσος δεν έχει παρά μόνο κατοστάρικα για να πληρώσει. Ο ντελιβεράς πηγαίνει στο διπλανό περίπτερο, κάνει ψιλά κι εκείνη την ώρα ακούγονται τρεις πυροβολισμοί. Τρέχει και βλέπει τι έγινε καθώς και μια γρατζουνιά από σφαίρα στο παπάκι του. Ακολουθούν τα γνωστά γεγονότα και καίγεται το κατάστημα παιχνιδιών στην Εγνατία κι έτσι δε θα πληρωθεί ό Κινέζος εξαγωγέας με αποτέλεσμα να ξεσπάει στη γυναίκα του και να αρχίσει να τη δέρνει.
Στο μεταξύ ο μέγας αθλητικογράφος Πανούτσος γράφει ένα άρθρο όπου αισθάνεται δικαιωμένος διότι κατά την άποψή του αυτοί που τα σπάνε είναι οπαδοί του ΠΑΟΚ όπως αποδεικνύεται από το σύνθημα «βάλτε φωτιά, κάψτε καλά Ομόνοια και Πειραιά, το Σύνταγμα και τη Βουλή…» που χρησιμοποιούνε.
Ξέρω ότι η ανάρτηση αυτή είναι λίγο controversial, αλλά τι να κάνουμε, σε όποιον αρέσουμε...
Αποτέλεσμα: Ακολουθεί αυτό που ακολούθησε και που ανέδειξε σε όλο του το μεγαλείο την ανικανότητα, ανεπάρκεια και γελοιότητα του συνόλου σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων του τόπου μας (κι όχι μόνο της κυβέρνησης όπως λένε κάποιοι καλοκαιρινοί, άλλωστε σιγά μην εφαρμόζει η κυβέρνηση κάποιο σχέδιο, εντελώς ανήμποροι και πανικόβλητοι είναι). Επίσης ανέδειξε για πολλοστή φορά την ανικανότητα, ανεπάρκεια και γελοιότητα του συνόλου σχεδόν των ΜΜΕ, που συναγωνίζονται σε ανευθυνότητα και ηλιθιότητα τους πολιτικούς μας.
Κατά συνέπεια ανέδειξε και την χρεοκοπία μας ως κοινωνία γιατί μάλλον αυτό μας αξίζει όπως ανέλυσε και ο Μέγας Δράγωνας. Η οικονομική κρίση που έρχεται φοβάμαι ότι σε βάθους χρόνου θα μετεξελιχθεί σε βαθύτατη κοινωνική κρίση (βλ. βάρβαροι των μητροπόλεων) και θα μας φέρει προ των ευθυνών μας. Όλα πληρώνονται…
Θεωρία της πεταλούδας: Κάποιος αθλητικογράφος ονόματι Πανούτσος που μένει στα Εξάρχεια, παραγγέλνει μια πίτσα από τη Pizza Fan της περιοχής. Έρχεται ο ντελιβεράς, ανεβάζει πάνω την πίτσα, αλλά ο Πανούτσος δεν έχει παρά μόνο κατοστάρικα για να πληρώσει. Ο ντελιβεράς πηγαίνει στο διπλανό περίπτερο, κάνει ψιλά κι εκείνη την ώρα ακούγονται τρεις πυροβολισμοί. Τρέχει και βλέπει τι έγινε καθώς και μια γρατζουνιά από σφαίρα στο παπάκι του. Ακολουθούν τα γνωστά γεγονότα και καίγεται το κατάστημα παιχνιδιών στην Εγνατία κι έτσι δε θα πληρωθεί ό Κινέζος εξαγωγέας με αποτέλεσμα να ξεσπάει στη γυναίκα του και να αρχίσει να τη δέρνει.
Στο μεταξύ ο μέγας αθλητικογράφος Πανούτσος γράφει ένα άρθρο όπου αισθάνεται δικαιωμένος διότι κατά την άποψή του αυτοί που τα σπάνε είναι οπαδοί του ΠΑΟΚ όπως αποδεικνύεται από το σύνθημα «βάλτε φωτιά, κάψτε καλά Ομόνοια και Πειραιά, το Σύνταγμα και τη Βουλή…» που χρησιμοποιούνε.
Ξέρω ότι η ανάρτηση αυτή είναι λίγο controversial, αλλά τι να κάνουμε, σε όποιον αρέσουμε...
in memoriam
Δεν θα μπορούσα ποτέ να εξηγήσω στον πιτσιρικά τι του συνέβη εκείνο το βράδυ . Το πρωί της ίδιας μέρας ίσως να πήγε , όπως και εγώ πήγα , στη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του σχολείου του , όπου ίσως και να είδε κάποιους κολλητούς και να κανόνισε να βγει μαζί τους το βράδυ , για ένα ποτό.
Ίσως και να πήγε με τους γονείς του και αν και θα έδειχνε αδιάφορος κατά βάθος θα γούσταρε την όλη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και θα ένοιωθε πολύ όμορφα να βρίσκεται με τους δικούς του ανθρώπους στους χώρους που περνούσε καθημερινά τόσες ώρες...
Ίσως και να βαριόταν λίγο να κατέβει Αθήνα - πάλι Αθήνα ... και μάλλον θα πήγε την τελευταία στιγμή , τυχαία - για έτσι γίνονται όλα τα σοβαρά πράγματα στη ζωή μας : τυχαία.
¨ Πήγαινε αγόρι μου να ξεσκάσεις λιγάκι ”.
Μπορεί πάλι και να είχε μπλέξει με κακές παρέες και να μην μιλούσε και πολύ με τους γονείς του τελευταία .Ισως να ήταν και εκείνο το βιβλίο που είχε διαβάσει τελευταία και ένιωθε λίγο στη απέξω .
Ο μπάτσος στόχευσε κατά τύχη επάνω του.
Εκείνος πάλι είχε βραδινή βάρδια εκείνο το Σαββατόβραδο. Είχε σηκωθεί νωρίς το απόγευμα από τον μεσημεριανό του ύπνο - πάλι είχε φάει πολύ για μεσημέρι , είχε πιει αμίλητος τον καφέ του , έκανε και πεντ'– έξη τσιγάρα και φόρεσε τη στολή του κοιτώντας άκεφος πότε την κοιλιά του και πότετο υπηρεσιακό του περίστροφο .
Πάλι είχε μαλώσει με τη γυναίκα του το μεσημέρι - μου τα ' χεις ζαλίσει με την γρίνια σου ρε κουφάλα.... , και δεν έβλεπε την ώρα να βγει από το διαμέρισμα.
Κάθισε για λίγο πίσω από το ντζαμι της εισόδου της πολυκατοικίας και βγήκε άκεφος από την πολυκατοικία που έμενε , μόλις του έκανε “μια αναπάντητη” ο συνάδελφος που έφτανε με το υπηρεσιακό όχημα κάτω από το σπίτι του .
Μέσα στο αυτοκίνητο οι δύο άντρες θα μίλαγαν για γκόμενες - συνάντησα τις προάλλες μια ξανθιά που με γούσταρε κ.λ.π , για τα φράγκα που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω , ενώ άμα είμαστε ΚΟΥΓΙΕΣ θα είχαμε χεστεί στο χρήμα, για τον τσάτσο που βγάζει τις βάρδιες και τους έχωσε Σαββατιάτικο και για την πόλη και “ τα τσογλάνια που έχουν γεμίσει τελευταία τους δρόμους”.
“Το Σταυρό μου ...- Τι ήταν αυτό ”...σταμάτα το αμαξι ρε ...
Ίσως και να πήγε με τους γονείς του και αν και θα έδειχνε αδιάφορος κατά βάθος θα γούσταρε την όλη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και θα ένοιωθε πολύ όμορφα να βρίσκεται με τους δικούς του ανθρώπους στους χώρους που περνούσε καθημερινά τόσες ώρες...
Ίσως και να βαριόταν λίγο να κατέβει Αθήνα - πάλι Αθήνα ... και μάλλον θα πήγε την τελευταία στιγμή , τυχαία - για έτσι γίνονται όλα τα σοβαρά πράγματα στη ζωή μας : τυχαία.
¨ Πήγαινε αγόρι μου να ξεσκάσεις λιγάκι ”.
Μπορεί πάλι και να είχε μπλέξει με κακές παρέες και να μην μιλούσε και πολύ με τους γονείς του τελευταία .Ισως να ήταν και εκείνο το βιβλίο που είχε διαβάσει τελευταία και ένιωθε λίγο στη απέξω .
Ο μπάτσος στόχευσε κατά τύχη επάνω του.
Εκείνος πάλι είχε βραδινή βάρδια εκείνο το Σαββατόβραδο. Είχε σηκωθεί νωρίς το απόγευμα από τον μεσημεριανό του ύπνο - πάλι είχε φάει πολύ για μεσημέρι , είχε πιει αμίλητος τον καφέ του , έκανε και πεντ'– έξη τσιγάρα και φόρεσε τη στολή του κοιτώντας άκεφος πότε την κοιλιά του και πότετο υπηρεσιακό του περίστροφο .
Πάλι είχε μαλώσει με τη γυναίκα του το μεσημέρι - μου τα ' χεις ζαλίσει με την γρίνια σου ρε κουφάλα.... , και δεν έβλεπε την ώρα να βγει από το διαμέρισμα.
Κάθισε για λίγο πίσω από το ντζαμι της εισόδου της πολυκατοικίας και βγήκε άκεφος από την πολυκατοικία που έμενε , μόλις του έκανε “μια αναπάντητη” ο συνάδελφος που έφτανε με το υπηρεσιακό όχημα κάτω από το σπίτι του .
Μέσα στο αυτοκίνητο οι δύο άντρες θα μίλαγαν για γκόμενες - συνάντησα τις προάλλες μια ξανθιά που με γούσταρε κ.λ.π , για τα φράγκα που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω , ενώ άμα είμαστε ΚΟΥΓΙΕΣ θα είχαμε χεστεί στο χρήμα, για τον τσάτσο που βγάζει τις βάρδιες και τους έχωσε Σαββατιάτικο και για την πόλη και “ τα τσογλάνια που έχουν γεμίσει τελευταία τους δρόμους”.
“Το Σταυρό μου ...- Τι ήταν αυτό ”...σταμάτα το αμαξι ρε ...
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
«Εξυμνώντας τους βαρβάρους»
Ο Δημήτρης Αναστασόπουλος (ούτε που τον είχα ξανακούσει) με αφορμή το βιβλίο του Αμερικανού Μάικ Ντέιβις με τίτλο «Εξυμνώντας τους βαρβάρους»
γράφει στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 09-12-2008:
Οι νέοι βάρβαροι των μητροπόλεων
Το γυμνό χέρι που σηκώνει την πέτρα ενάντια στην πάνοπλη εξουσία. Το πρόσωπο που μισοκρύβεται από το μαντίλι, βήχοντας από τα δακρυγόνα. Ενα σύνθημα στον τοίχο που απειλεί «δεν υπάρχουν λόγια μόνο φωτιά». Ιδού λοιπόν, ξανακάνει την εμφάνισή του ένα κίνημα που συντρίβει την τόσο αγαπημένη τάξη και ασφάλεια, επιτίθεται στην αναγκαία τις μέρες της κρίσης «κοινωνική ειρήνη», ξεφεύγει από τον βάλτο των ιδεολογικών φαντασιώσεων και πραγματώνει τη σύγκρουση. Ιδού λοιπόν οι νέοι βάρβαροι που στέκονται στις πύλες της αυτοκρατορίας.
Είναι αυτοί που τα επίσημα ΜΜΕ, ζαλισμένα, αδυνατούν να δώσουν ταυτότητα και εμμένουν στην κουκούλα και τα πυρπολημένα μαγαζιά. Είναι αυτοί που μια εν ψυχρώ δολοφονία από αστυνομικό όπλο τους ωθεί να βάλουν φωτιά την πόλη. «Αντιεξουσιαστές» τούς βαφτίζουν οι ταγοί της ενημέρωσης, αμήχανοι. Αντίθετα, ο Αμερικανός στοχαστής και ακτιβιστής Μάικ Ντέιβις τους γνωρίζει πολύ καλά όταν τους περιγράφει ως «νέους βαρβάρους» που παίρνουν εκδίκηση για τις αδικίες που υφίστανται από τους υπηκόους της αυτοκρατορίας. Και δεν χρειάζεται παρά ένα ολιγοσέλιδο βιβλιαράκι με τίτλο «Εξυμνώντας τους βαρβάρους» (εκδόσεις «Ελευθεριακή Κουλτούρα») για να μιλήσει για τους καινούργιους «της Γης τους κολασμένους», το νεανικό τμήμα της ανθρωπότητας που τώρα δείχνει τα δόντια του.
Να λοιπόν οι ανοργάνωτες μάζες που καίνε την πόλη, χωρίς προγράμματα και κεντρικές επιτροπές, όπως έβαλαν φωτιά στο Λος Αντζελες το '92 και το Παρίσι το 2006. «Το ανεπίσημο προλεταριάτο» κατά τον Ντέιβις, τα εκατομμύρια των κατοίκων των πόλεων, «που στριμώχνονται για να μοιραστούν κάποιες περιφερειακές θέσεις απασχόλησης», η «ταχύτερα αναπτυσσόμενη νέα κοινωνική τάξη στον πλανήτη». Ή αλλιώς το «περίσσευμα ανθρώπων», οι μη ενσωματώσιμοι, όπως τους αποκαλεί ο ίδιος.
Η κάμερα ενός καναλιού μπορεί να μεταδίδει μόνο τη φωτιά, την αγριότητα της οδομαχίας με τους πραιτωριανούς της εξουσίας. Ομως αφήνει όλα τα άλλα ανέγγιχτα. Οπως τη στρατιωτικοποίηση του αστικού χώρου με τις εκατοντάδες κάμερες ασφάλειας και τους πάνοπλους φρουρούς, την κατάληψη του δημόσιου χώρου από πελώρια εμπορικά κέντρα και τη δημιουργία των ακριβών και ασφαλών προαστίων με ιδιωτική ασφάλεια στις πύλες. Ενα τοπίο που, όπως είχε προβλέψει ο Ντέιβις, θα ήταν το μέλλον κάθε μητρόπολης.
Σε κάθε τέτοια μητρόπολη είναι οι Βάρβαροι των πόλεων που δεν θα «σβήσουν ήσυχα στη σκοτεινή νύχτα», όπως υπογραμμίζει ο Ντέιβις. Αντίθετα, με κάθε αφορμή, θα ξεσηκώνονται σε μια οξύτατη σύγκρουση με τις δυνάμεις της τάξης, καθώς δεν έχουν τίποτε να χάσουν. Και όταν η αφορμή είναι μια εν ψυχρώ δολοφονία ενός πιτσιρικά από αστυνομικό, τότε η σύγκρουση θα είναι αμείλικτη. Ετσι, το βιβλιαράκι με δύο άρθρα και μία συνέντευξη του Ντέιβις είναι σημαντικό εργαλείο για την κατανόηση των σύντομων εξεγέρσεων στις μητροπόλεις. Γιατί ο Ντέιβις, ως διαυγής αναλυτής προειδοποιεί ότι η πόλη θα είναι το διαρκές πεδίο μάχης του 21ου αιώνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/12/2008
γράφει στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 09-12-2008:
Οι νέοι βάρβαροι των μητροπόλεων
Το γυμνό χέρι που σηκώνει την πέτρα ενάντια στην πάνοπλη εξουσία. Το πρόσωπο που μισοκρύβεται από το μαντίλι, βήχοντας από τα δακρυγόνα. Ενα σύνθημα στον τοίχο που απειλεί «δεν υπάρχουν λόγια μόνο φωτιά». Ιδού λοιπόν, ξανακάνει την εμφάνισή του ένα κίνημα που συντρίβει την τόσο αγαπημένη τάξη και ασφάλεια, επιτίθεται στην αναγκαία τις μέρες της κρίσης «κοινωνική ειρήνη», ξεφεύγει από τον βάλτο των ιδεολογικών φαντασιώσεων και πραγματώνει τη σύγκρουση. Ιδού λοιπόν οι νέοι βάρβαροι που στέκονται στις πύλες της αυτοκρατορίας.
Είναι αυτοί που τα επίσημα ΜΜΕ, ζαλισμένα, αδυνατούν να δώσουν ταυτότητα και εμμένουν στην κουκούλα και τα πυρπολημένα μαγαζιά. Είναι αυτοί που μια εν ψυχρώ δολοφονία από αστυνομικό όπλο τους ωθεί να βάλουν φωτιά την πόλη. «Αντιεξουσιαστές» τούς βαφτίζουν οι ταγοί της ενημέρωσης, αμήχανοι. Αντίθετα, ο Αμερικανός στοχαστής και ακτιβιστής Μάικ Ντέιβις τους γνωρίζει πολύ καλά όταν τους περιγράφει ως «νέους βαρβάρους» που παίρνουν εκδίκηση για τις αδικίες που υφίστανται από τους υπηκόους της αυτοκρατορίας. Και δεν χρειάζεται παρά ένα ολιγοσέλιδο βιβλιαράκι με τίτλο «Εξυμνώντας τους βαρβάρους» (εκδόσεις «Ελευθεριακή Κουλτούρα») για να μιλήσει για τους καινούργιους «της Γης τους κολασμένους», το νεανικό τμήμα της ανθρωπότητας που τώρα δείχνει τα δόντια του.
Να λοιπόν οι ανοργάνωτες μάζες που καίνε την πόλη, χωρίς προγράμματα και κεντρικές επιτροπές, όπως έβαλαν φωτιά στο Λος Αντζελες το '92 και το Παρίσι το 2006. «Το ανεπίσημο προλεταριάτο» κατά τον Ντέιβις, τα εκατομμύρια των κατοίκων των πόλεων, «που στριμώχνονται για να μοιραστούν κάποιες περιφερειακές θέσεις απασχόλησης», η «ταχύτερα αναπτυσσόμενη νέα κοινωνική τάξη στον πλανήτη». Ή αλλιώς το «περίσσευμα ανθρώπων», οι μη ενσωματώσιμοι, όπως τους αποκαλεί ο ίδιος.
Η κάμερα ενός καναλιού μπορεί να μεταδίδει μόνο τη φωτιά, την αγριότητα της οδομαχίας με τους πραιτωριανούς της εξουσίας. Ομως αφήνει όλα τα άλλα ανέγγιχτα. Οπως τη στρατιωτικοποίηση του αστικού χώρου με τις εκατοντάδες κάμερες ασφάλειας και τους πάνοπλους φρουρούς, την κατάληψη του δημόσιου χώρου από πελώρια εμπορικά κέντρα και τη δημιουργία των ακριβών και ασφαλών προαστίων με ιδιωτική ασφάλεια στις πύλες. Ενα τοπίο που, όπως είχε προβλέψει ο Ντέιβις, θα ήταν το μέλλον κάθε μητρόπολης.
Σε κάθε τέτοια μητρόπολη είναι οι Βάρβαροι των πόλεων που δεν θα «σβήσουν ήσυχα στη σκοτεινή νύχτα», όπως υπογραμμίζει ο Ντέιβις. Αντίθετα, με κάθε αφορμή, θα ξεσηκώνονται σε μια οξύτατη σύγκρουση με τις δυνάμεις της τάξης, καθώς δεν έχουν τίποτε να χάσουν. Και όταν η αφορμή είναι μια εν ψυχρώ δολοφονία ενός πιτσιρικά από αστυνομικό, τότε η σύγκρουση θα είναι αμείλικτη. Ετσι, το βιβλιαράκι με δύο άρθρα και μία συνέντευξη του Ντέιβις είναι σημαντικό εργαλείο για την κατανόηση των σύντομων εξεγέρσεων στις μητροπόλεις. Γιατί ο Ντέιβις, ως διαυγής αναλυτής προειδοποιεί ότι η πόλη θα είναι το διαρκές πεδίο μάχης του 21ου αιώνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/12/2008
Η θεωρία του ύστατου σφάλματος και το σωστό γκουβέρνο
Η θεωρία λέει ότι, σε μια σειριακή διαδοχή λαθών, αυτός που έκανε το τελευταίο χρεώνεται (καλώς ή κακώς – αδιάφορο) και την μερίδα του λέοντος της ευθύνης για το τελικό (δυσάρεστο) αποτέλεσμα. Σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που καταλήγει σε ήττα, η ευθύνη βαρύνει περισσότερο αυτόν που έχασε την κλασική ευκαιρία στο 90’, παρά εκείνον τον άμπαλο που κατάφερε να αστοχήσει προ κενής εστίας στο 5’.
Η θεωρία βρίσκει όχι μόνο ποδοσφαιρικές, αλλά και πολιτικές εφαρμογές, Μπροστά σε μια εικόνα απόλυτης καταστροφής της πρωτεύουσας και αρκετών πόλεων της χώρας, την κύρια ευθύνη φέρουν φυσικά οι γνωστοί διψασμένοι για βία άγνωστοι. Δευτερευόντως ίσως και η αστυνομία να παραήτανε παθητική, άντε και ως ένα βαθμό η κυβέρνηση δεν έλαβε έγκαιρα μέτρα. Όλα αναλυόνται με βάση το τι συνέβη στα τελευταία λεπτά του αγώνα. Δεν υπάρχει παρελθόν (για μέλλον ούτε συζήτηση, το ξέρουμε).
Δεν υπήρξε ποτέ ο Κοσκωτάς, το βρώμικο 89, η κομπίνα του Χρηματιστηρίου, το πόρτο καρράς, οι υποκλοπές, τα χαμένα ομόλογα, η Siemens, οι ζαρντινιέρες, οι φωτιές στην Ηλεία, το παραδικαστικό, οι business-oriented καλογέροι, η ανήλικη παραβατικότητα, τα ναρκωτικά, η ανεργία, η εξαθλίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, η οικονομική κρίση. Απλώς, μια ωραία πρωία, μετά την δολοφονία ενός παιδιού, κάποιοι θεώρησαν ότι είναι μια χρυσή ευκαιρία για να κάψουμε την Αθήνα και κάποιοι άλλοι ότι είναι μια σοφή απόφαση το να τους αφήσουμε ήσυχα-ήσυχα να την κάψουν.
Από εκεί και πέρα, για το κράτος είναι εύκολη η δουλειά (βούτυρο στο ψωμί). Ομόθυμα, ομόψυχα, απερίφραστα, θα καταδικάσουμε όλοι, αφενός την δολοφονία, αφετέρου δε τους βανδαλισμούς.(ζούμε στην δημοκρατία εκείνη, όπου η επανάληψη και διατράνωση του αυτονόητου συνιστά πολιτική θέση, ας μην το ξεχνάμε) Άλλωστε, είναι τα μόνα δύο γεγονότα που μπορούμε, ως πολιτικό σύστημα, ομόθυμα να καταδικάσουμε. Για όλα τα υπόλοιπα (βλ. από «ο Κοσκωτάς…έως…..κρίση», συν ότι άλλο ξέχασα ενδιαμέσως) δεν είμαστε ακριβώς σίγουροι ποιος φταίει.
Τι ευτυχία όμως που προέκυψαν επιτέλους δύο γεγονότα (δολοφονία και βανδαλισμοί) που μπορούμε, ενωμένοι σαν μια γροθιά, όλοι ανεξαιρέτως πανηγυρικά να καταδικάσουμε, διατρανώνοντας την βεβαιότητά μας, ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα! Φταίει λοιπόν ο κακός μπάτσος και τα περιθωριακά στοιχεία (‘butler did it’*). Απλά και ξεκάθαρα.
Κατά συνέπεια, το κράτος έχει πράγματι εύκολη δουλειά και η δουλειά είναι εύκολη, γιατί το κράτος ξέρει σε ποιους πολίτες βασίζεται. Στους πολίτες εκείνους, που είδαν το σύμπαν να καίγεται επί μια εβδομάδα στην Πελοπόννησο, εγκαταλελειμμένοι και ξεχασμένοι από τους πάντες, στο έλεος του στρατηγού ανέμου, και οι οποίοι πολίτες, με αντάλλαγμα τρία χιλιαρικάκια και μερικές υποσχέσεις, πήγαν με καμάρι και ψήφισαν όπως ψήφισαν. (τι, δεν τους ξέρετε? Είναι οι ίδιοι πολίτες που τους πήραν και το τελευταίο ευρουδάκι στο grand slam του Χρηματιστηρίου, διαβεβαιώνοντάς τους ότι θα πλουτίσουν και οι οποίοι, φτωχότεροι, χρεωμένοι αλλά αδιόρθωτοι, θα πάνε αύριο να ψηφίσουν όπως θα ψηφίσουν)
Και τώρα πάμε για το δεύτερο ημίχρονο με την συνταγή που δεν χάνει. Μια απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για τα καταστήματα, λίγα ψίχουλα αποζημιώσεων, μια κάλυψη των μισθών Δεκεμβρίου, μια γερή αληθοφανής υπόσχεση, και θα τα ξεχάσουμε πάλι όλα. Και θα πάμε πάλι με καμάρι στην κάλπη.
Γιατί τούτο εδώ το γκουβέρνο, τούτο το χάλι (όπως και των προηγουμένων κυβερνήσεων) δεν μας προέκυψε ουρανοκατέβατο. Είναι αυτό που εμείς, με τα τίμια χεράκια μας, εκλέξαμε.
Είναι δηλαδή τελικά, το γκουβέρνο που μας αξίζει.
* η φράση “butler did it” (ο μπάτλερ το έκανε) ξεκίνησε από τα αστυνομικά μυθιστορήματα του μεσοπολέμου, όπου ο δολοφόνος ήταν συνήθως ο μπάτλερ, και χρησιμοποιείται για να απεικονίσει την κατάσταση εκείνη, όπου οι ευθύνες για ένα γεγονός αποδίδονται στον συνήθη ύποπτο.
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008
Η κυβέρνηση πενθεί
Η κυβέρνηση πενθεί
Του Αλέξη Καλοκαιρινού
Ο ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΣ και θερμοκέφαλος μπάτσος σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο Αλέξη. Το κράτος, η Πολιτεία και η Αστυνομία πενθούν πρώτοι απ΄ όλους. Μέσα στο πένθος τους, αφήνουν να καίγονται τα αυτοκίνητα και τα μαγαζιά. Αφήνουν την οργή για τη δολοφονία να αναμειχθεί με την οργή για τις καταστροφές. Όταν το μείγμα της οργής φτάσει στη σωστή αναλογία, η κυβέρνηση θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της προσδοκώντας το αντίστοιχο πολιτικό όφελος. Μια δόση ανεξέλεγκτης βίας εγγράφεται στις ανοχές του συστήματος, που προστατεύεται εκφράζοντας ενοχές και επιτρέποντας την εκτόνωση των αποκλεισμένων, τους οποίους με αυτόν τον τρόπο ενσωματώνει. Υπό αυτήν την έννοια, η ανεξέλεγκτη βία είναι ελεγχόμενη. Αλλά το πολιτικό διακύβευμα παραμένει ο προσεταιρισμός (δηλαδή, ο έλεγχος) της μεσαίας τάξης. Η κυβέρνηση μπορεί να φαντασιώνεται έναν μικρό Μάη του ΄68 μέσα στον Δεκέμβρη του 2008, για να ανακάμψει πολιτικά. Αλλά και οι αντίπαλοί της δεν είναι ανυποψίαστοι εξωσυστημικοί. Ο καθένας πενθεί με τον τρόπο του.
ΤΑ ΝΕΑ - 8 Δεκεμβρίου 2008
Του Αλέξη Καλοκαιρινού
Ο ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΣ και θερμοκέφαλος μπάτσος σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο Αλέξη. Το κράτος, η Πολιτεία και η Αστυνομία πενθούν πρώτοι απ΄ όλους. Μέσα στο πένθος τους, αφήνουν να καίγονται τα αυτοκίνητα και τα μαγαζιά. Αφήνουν την οργή για τη δολοφονία να αναμειχθεί με την οργή για τις καταστροφές. Όταν το μείγμα της οργής φτάσει στη σωστή αναλογία, η κυβέρνηση θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της προσδοκώντας το αντίστοιχο πολιτικό όφελος. Μια δόση ανεξέλεγκτης βίας εγγράφεται στις ανοχές του συστήματος, που προστατεύεται εκφράζοντας ενοχές και επιτρέποντας την εκτόνωση των αποκλεισμένων, τους οποίους με αυτόν τον τρόπο ενσωματώνει. Υπό αυτήν την έννοια, η ανεξέλεγκτη βία είναι ελεγχόμενη. Αλλά το πολιτικό διακύβευμα παραμένει ο προσεταιρισμός (δηλαδή, ο έλεγχος) της μεσαίας τάξης. Η κυβέρνηση μπορεί να φαντασιώνεται έναν μικρό Μάη του ΄68 μέσα στον Δεκέμβρη του 2008, για να ανακάμψει πολιτικά. Αλλά και οι αντίπαλοί της δεν είναι ανυποψίαστοι εξωσυστημικοί. Ο καθένας πενθεί με τον τρόπο του.
ΤΑ ΝΕΑ - 8 Δεκεμβρίου 2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΕΞΟΚΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΘΩΣ ΝΙΩΘΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΜΗΧΑΝΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΦΡΙΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ..... ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΩΣΤΟΣΟ ΝΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ....
ΝΑΙ, ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ!
- Πονάτε εδώ?, διέκοψε με ήρεμη φωνή τα ουρλιαχτά μου ο έμπειρος γαστρεντερολόγος.
- Πεθαίνω…
- Υπάρχει πρόβλημα σοβαρό. Τις έχετε χρόνια τις αιμορροϊδες?
- Επί Σημίτη δεν τις είχα.
- Λογικό αυτό. Άλλα χρόνια. Μην το συγκρίνετε. Ελένη, φέρε μου τα εργαλεία.
Η Ελένη πλησίασε χαρούμενα, με τις μακριές στιλπνές φαβορίτες της να παιχνιδίζουν στο φως του εξεταστηρίου.
- Εν να βάνω τζιε αιρ κον-ντίσσιον? Επύρωσα τζαμέ, δήλωσε σε ακατάληπτη εσπεράντο η νησιώτισσα βοηθός.
- Να βάλεις. Και χαμήλωσε πια αυτή τη μουσική. Γιατί την έβαλες στη διαπασών, παιδάκι μου?
- Εφοάμουν άμπα τζι ακούσον τον οι ασθενείς που περιμένουν.
Είχα αρχίσει να πανικοβάλομαι. Ο γιατρός όμως με καθησύχασε με την απαλή, σίγουρη φωνή του, διαβεβαιώνοντάς με ότι το μόνο που θα συνέβαινε ήταν ότι θα μου έβαζε στον κώλο έναν διευρυντήρα, μια σωλήνα Φ-12, μια δεύτερη σωλήνα με ένα φακό, ένα νυστέρι, ένα νυχοκόπτη και ένα σκαλιστήρι.
Καταλάβα αμέσως πόσο άδικος ήμουν όταν λοιδωρούσα γνωστή λαϊκή αοιδό, που εφημολογείτο ότι της αφαίρεσαν ένα μπουκάλι από τα οπίσθιά της, την ίδια ώρα που στα δικά μου ήταν έτοιμο να εισέλθει το μισό PRAKTIKER.
Ο γιατρός αποστείρωνε κρυφογελώντας τα λάστιχα του ποτίσματος, η Ελένη έβαζε στο φουλ το αιρ κοντίσιον, σιγοσφυρίζοντας τα «ριάλια, ριάλια, ριάλια..» και εγώ ανέβασα ήρεμα το παντελόνι μου και έφυγα από το ιατρείο τρέχοντας.
- Πεθαίνω…
- Υπάρχει πρόβλημα σοβαρό. Τις έχετε χρόνια τις αιμορροϊδες?
- Επί Σημίτη δεν τις είχα.
- Λογικό αυτό. Άλλα χρόνια. Μην το συγκρίνετε. Ελένη, φέρε μου τα εργαλεία.
Η Ελένη πλησίασε χαρούμενα, με τις μακριές στιλπνές φαβορίτες της να παιχνιδίζουν στο φως του εξεταστηρίου.
- Εν να βάνω τζιε αιρ κον-ντίσσιον? Επύρωσα τζαμέ, δήλωσε σε ακατάληπτη εσπεράντο η νησιώτισσα βοηθός.
- Να βάλεις. Και χαμήλωσε πια αυτή τη μουσική. Γιατί την έβαλες στη διαπασών, παιδάκι μου?
- Εφοάμουν άμπα τζι ακούσον τον οι ασθενείς που περιμένουν.
Είχα αρχίσει να πανικοβάλομαι. Ο γιατρός όμως με καθησύχασε με την απαλή, σίγουρη φωνή του, διαβεβαιώνοντάς με ότι το μόνο που θα συνέβαινε ήταν ότι θα μου έβαζε στον κώλο έναν διευρυντήρα, μια σωλήνα Φ-12, μια δεύτερη σωλήνα με ένα φακό, ένα νυστέρι, ένα νυχοκόπτη και ένα σκαλιστήρι.
Καταλάβα αμέσως πόσο άδικος ήμουν όταν λοιδωρούσα γνωστή λαϊκή αοιδό, που εφημολογείτο ότι της αφαίρεσαν ένα μπουκάλι από τα οπίσθιά της, την ίδια ώρα που στα δικά μου ήταν έτοιμο να εισέλθει το μισό PRAKTIKER.
Ο γιατρός αποστείρωνε κρυφογελώντας τα λάστιχα του ποτίσματος, η Ελένη έβαζε στο φουλ το αιρ κοντίσιον, σιγοσφυρίζοντας τα «ριάλια, ριάλια, ριάλια..» και εγώ ανέβασα ήρεμα το παντελόνι μου και έφυγα από το ιατρείο τρέχοντας.
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
Ο ΚΟΤΣΙΔΑΣ (ΙΙ) - Φθείρες και φθορές
Είχε περάσει ένας μήνας και η φαγούρα επέμενε. Τα ζωύφια είχαν εγκατασταθεί για τα καλά στο τριχωτό της κεφαλής μου. Είχα δοκιμάσει τα πάντα. Από μια ροζ σκονη που μύριζε απαίσια και την έβαζα κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ μέχρι ένα πρωτοποριακό πιστολάκι που όπως διαφήμιζαν «στεγνώνει τα μαλλιά και σκοτώνει τις φθείρες». Εις μάτην.
Η φράου Ζιμπελίνε είχε μετακομίσει - φοβόταν μην κολλήσει - και διέμενε σε ένα ξενοδοχείο στο Καπανδρίτι. Εγώ είχα βρει ευκαιρία και φιλοξενούσα στο σπίτι μια φίλη από το Παρίσι, τη Ντόρα – την είχα γνωρίσει ένα μελαγχολικό πρωινό του Μαίου στην πλατεία Ντανφερ Ροσρό να διαδηλώνει κατά του Ντε Γκολ.
Η Ντόρα που είχε εμπειρία στις φθείρες - από τις παρέες του Καρτιέ Λατέν - μου είπε ότι χρειάζονταν δραστικά μέτρα για να λύσω το πρόβλημα. Ετσι βαλθήκαμε να ψάχνουμε τον κομμωτή που θα ασελγούσε στα υπέροχα ξανθοκόκκινα μαλλιά μου. Απέκλεισα αμέσως τον Αγγελο γιατί έτσι όπως είναι κουτσομπόλης ήμουν σίγουρη ότι όλες θα μάθαιναν για το πρόβλημά μου. Καταλήξαμε στην Κυψέλη σε ένα περιθωριακό κομμωτήριο.
Στο σαλονάκι τρεις καρέκλες πιο πέρα καθόταν ένας όμορφος νεαρός, μάλλον κοντός, με μια εντυπωσιακή ΚΟΤΣΙΔΑ. Μπροστά είχε καράφλα, οι πλούσιοι βόστρυχοι του ωστόσο πλαισίωναν το πίσω μέρος του καλοσχηματισμένου κορμιού του. Τον άκουσα να λέει στην κομμώτρια ότι παρουσιαζόταν την επόμενη ημέρα στο ΣΕΜ (Σώμα Εφοδιασμού Μεταφορών) στη Σπάρτη και έπρεπε να κουρευτεί.
Ηταν ο ίδιος που είχα συναντήσει στα κρατητήρια του Μιλάνο. Με αναγνώρισε κι αυτός και ήρθε διστακτικά προς το μέρος μου. «Εχεις και εσύ ψείρες;» με ρώτησε (ακόμη αναρωτιέμαι από πού το κατάλαβε). Όταν έγνευσα καταφατικά με αγκάλιασε, με φίλησε και έκανε να φύγει. Κοντοστάθηκε λίγο και γύρισε προς εμένα: «Τις ψείρες τις έχω από το Μιλάνο…» είπε και ένα δάκρυ κύλησε στο αξύριστο πρόσωπό του.
Οι φθείρες εξαφανίστηκαν αλλά μαζί τους έφυγε και το παλληκάρι. Και δεν έφυγε μόνος αλλά μαζί με τη Θοδώρα. Εμαθα ότι πήγαν στη Ρουμανία όπου άνοιξαν μαγαζί με ανδρικά εσώρουχα.
Θα τον θυμάμαι πάντα να ξύνει με μανία το όμορφο κεφάλι του. Ποιος ξέρει, ίσως συναντηθούμε ξανά σε κάποιο κουρείο στην Κυψέλη…
Η φράου Ζιμπελίνε είχε μετακομίσει - φοβόταν μην κολλήσει - και διέμενε σε ένα ξενοδοχείο στο Καπανδρίτι. Εγώ είχα βρει ευκαιρία και φιλοξενούσα στο σπίτι μια φίλη από το Παρίσι, τη Ντόρα – την είχα γνωρίσει ένα μελαγχολικό πρωινό του Μαίου στην πλατεία Ντανφερ Ροσρό να διαδηλώνει κατά του Ντε Γκολ.
Η Ντόρα που είχε εμπειρία στις φθείρες - από τις παρέες του Καρτιέ Λατέν - μου είπε ότι χρειάζονταν δραστικά μέτρα για να λύσω το πρόβλημα. Ετσι βαλθήκαμε να ψάχνουμε τον κομμωτή που θα ασελγούσε στα υπέροχα ξανθοκόκκινα μαλλιά μου. Απέκλεισα αμέσως τον Αγγελο γιατί έτσι όπως είναι κουτσομπόλης ήμουν σίγουρη ότι όλες θα μάθαιναν για το πρόβλημά μου. Καταλήξαμε στην Κυψέλη σε ένα περιθωριακό κομμωτήριο.
Στο σαλονάκι τρεις καρέκλες πιο πέρα καθόταν ένας όμορφος νεαρός, μάλλον κοντός, με μια εντυπωσιακή ΚΟΤΣΙΔΑ. Μπροστά είχε καράφλα, οι πλούσιοι βόστρυχοι του ωστόσο πλαισίωναν το πίσω μέρος του καλοσχηματισμένου κορμιού του. Τον άκουσα να λέει στην κομμώτρια ότι παρουσιαζόταν την επόμενη ημέρα στο ΣΕΜ (Σώμα Εφοδιασμού Μεταφορών) στη Σπάρτη και έπρεπε να κουρευτεί.
Ηταν ο ίδιος που είχα συναντήσει στα κρατητήρια του Μιλάνο. Με αναγνώρισε κι αυτός και ήρθε διστακτικά προς το μέρος μου. «Εχεις και εσύ ψείρες;» με ρώτησε (ακόμη αναρωτιέμαι από πού το κατάλαβε). Όταν έγνευσα καταφατικά με αγκάλιασε, με φίλησε και έκανε να φύγει. Κοντοστάθηκε λίγο και γύρισε προς εμένα: «Τις ψείρες τις έχω από το Μιλάνο…» είπε και ένα δάκρυ κύλησε στο αξύριστο πρόσωπό του.
Οι φθείρες εξαφανίστηκαν αλλά μαζί τους έφυγε και το παλληκάρι. Και δεν έφυγε μόνος αλλά μαζί με τη Θοδώρα. Εμαθα ότι πήγαν στη Ρουμανία όπου άνοιξαν μαγαζί με ανδρικά εσώρουχα.
Θα τον θυμάμαι πάντα να ξύνει με μανία το όμορφο κεφάλι του. Ποιος ξέρει, ίσως συναντηθούμε ξανά σε κάποιο κουρείο στην Κυψέλη…
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
Τα μυστήρια του Δαρκεντα
( … την προηγούμενη φορά ο Λάκης Δαρκέντας έκανε μια πολύ προσωπική εξομολόγηση αφηγούμενος μια ιστορία από το πρώτα βήματα του στο πάλκο μπροστά σε νταβραντισμένος , άπλυτους και απολίτιστους αγρότες του Θεσσαλικού κάμπου.
Είχαμε μείνει στο σημείο που ο Μέντορας του Λάκη Άγγελος Αντιλόπουλος προσπαθούσε να καθησυχάσει τους εξαγριωμένους αγρότες που παρακολουθούσαν τον γυναικωτό Δαρκέντα να χορεύει , μιλώντας τους για τον μικρό Ηλία και τον ρόλο που εν γένει επιφυλάσσει η κοινωνία μας στις ευπαθείς μονάδες του πληθυσμού.... )
AGGELOS : Ο μικρός Ηλίας λοιπόν έπεσε στα μαλακά , πλην όμως προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του Δικτάτορα και των Σωματοφυλάκων του που έσπευσαν , όπως συνηθιζόταν τότε , να λογχίσουν τον μικρό προδότη Ηλία .
Αίφνης , εκείνος άρχισε να τραγουδάει με μια φωνή βγαλμένη από τις παιδικά τους όνειρα και τους υπολογισμούς τους για ζωή πού τότε έμοιαζε να είναι αιώνια και να μην τους αφορά. Κανείς δεν άκουγε τι έλεγε ο ο μικρός Ηλίας και όμως τους είχε καθηλώσει χωρίς να χρησιμοποιήσει βία ή να μπει στην μίζερη διαδικασία της αντιπαράθεσης
Γυρνάμε στην σημερινή εποχή και όλοι έχουν πια ηρεμήσει στο ακροατήριο , ακόμα και οι αλαλάζοντες βλάχοι , που βγήκαν από την αίθουσα του θεάτρου και έσπευσαν ουρλιάζοντας διαγκωνιζόμενοι και οι 14 να κρεμαστούν , το συντομότερο, από τα πλησιέστερα δέντρα της κεντρικής πλατείας του χωριού.
DARKENTA : ... και έτσι ο Άγγελος τους έβαλε όλους στη θέση τους όμως τότε συνειδητοποίησα ότι η βία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με βία , ούτε καν με λογική ή διάλογο παρά μόνο και αποκλειστικά με την μη βία...
ORELLOS : ….... Μας αναφέρετε Κύριε Δαρκέντα μια στιγμή θριάμβου από την μακρόχρονη καριέρα σας ;
DARKENTA : Θεωρώ πολλή σημαντικές τις εμφανίσεις του μπαλέτου μου στο Παρίσι , στην Βιέννη και στο Μιλάνο!
ORELLOS : Ακούγονται όλα πολύ εντυπωσιακά , θέλετε να μας πείτε λεπτομέρειες ;
DARKENTA : Στο Παρίσι το 1975 χορέψαμε στον χορό των παιδεραστών του Μετρό , στην Βιέννη χορέψαμε για την ΟΝΝΕΔ Βιέννης και στο Μιλάνο στο εργοστάσιο FIRMANI .
ORELLOS : Πώς περνάτε τα τελευταία χρόνια κύριε Δαρκεντα ;
DARKENTA : Είμαι συνταξιούχος του ΤΕΒΕ και μάλιστα συνδικαλισμένος...Έτσι η ζωή μου τελευταία μοιράζεται μεταξύ του Γραφείου μας επί της Χαλκοκονδύλη και του σπιτιού μου στον Άγιο Δημήτριο ...
ORELLOS : Τελευταία κυκλοφόρησαν φήμες για την σχέση σας με τον απερχόμενο πρόεδρο των Αγροτοσυνδικαλιστών Θεσσαλίας κύριο Σανμοσχάρογλου...
( συνεχίζεται )
Είχαμε μείνει στο σημείο που ο Μέντορας του Λάκη Άγγελος Αντιλόπουλος προσπαθούσε να καθησυχάσει τους εξαγριωμένους αγρότες που παρακολουθούσαν τον γυναικωτό Δαρκέντα να χορεύει , μιλώντας τους για τον μικρό Ηλία και τον ρόλο που εν γένει επιφυλάσσει η κοινωνία μας στις ευπαθείς μονάδες του πληθυσμού.... )
AGGELOS : Ο μικρός Ηλίας λοιπόν έπεσε στα μαλακά , πλην όμως προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του Δικτάτορα και των Σωματοφυλάκων του που έσπευσαν , όπως συνηθιζόταν τότε , να λογχίσουν τον μικρό προδότη Ηλία .
Αίφνης , εκείνος άρχισε να τραγουδάει με μια φωνή βγαλμένη από τις παιδικά τους όνειρα και τους υπολογισμούς τους για ζωή πού τότε έμοιαζε να είναι αιώνια και να μην τους αφορά. Κανείς δεν άκουγε τι έλεγε ο ο μικρός Ηλίας και όμως τους είχε καθηλώσει χωρίς να χρησιμοποιήσει βία ή να μπει στην μίζερη διαδικασία της αντιπαράθεσης
Γυρνάμε στην σημερινή εποχή και όλοι έχουν πια ηρεμήσει στο ακροατήριο , ακόμα και οι αλαλάζοντες βλάχοι , που βγήκαν από την αίθουσα του θεάτρου και έσπευσαν ουρλιάζοντας διαγκωνιζόμενοι και οι 14 να κρεμαστούν , το συντομότερο, από τα πλησιέστερα δέντρα της κεντρικής πλατείας του χωριού.
DARKENTA : ... και έτσι ο Άγγελος τους έβαλε όλους στη θέση τους όμως τότε συνειδητοποίησα ότι η βία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με βία , ούτε καν με λογική ή διάλογο παρά μόνο και αποκλειστικά με την μη βία...
ORELLOS : ….... Μας αναφέρετε Κύριε Δαρκέντα μια στιγμή θριάμβου από την μακρόχρονη καριέρα σας ;
DARKENTA : Θεωρώ πολλή σημαντικές τις εμφανίσεις του μπαλέτου μου στο Παρίσι , στην Βιέννη και στο Μιλάνο!
ORELLOS : Ακούγονται όλα πολύ εντυπωσιακά , θέλετε να μας πείτε λεπτομέρειες ;
DARKENTA : Στο Παρίσι το 1975 χορέψαμε στον χορό των παιδεραστών του Μετρό , στην Βιέννη χορέψαμε για την ΟΝΝΕΔ Βιέννης και στο Μιλάνο στο εργοστάσιο FIRMANI .
ORELLOS : Πώς περνάτε τα τελευταία χρόνια κύριε Δαρκεντα ;
DARKENTA : Είμαι συνταξιούχος του ΤΕΒΕ και μάλιστα συνδικαλισμένος...Έτσι η ζωή μου τελευταία μοιράζεται μεταξύ του Γραφείου μας επί της Χαλκοκονδύλη και του σπιτιού μου στον Άγιο Δημήτριο ...
ORELLOS : Τελευταία κυκλοφόρησαν φήμες για την σχέση σας με τον απερχόμενο πρόεδρο των Αγροτοσυνδικαλιστών Θεσσαλίας κύριο Σανμοσχάρογλου...
( συνεχίζεται )
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008
ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ DRAGON
( Αφήνοντας για λίγο το πόστο του στο μπλόκο των Τεμπών , ο γνωστός Αγροτο - συνδικαλιστής Σανμοσχάρογλου παρεμβαίνει για πρώτη φορά δημόσια στον διάλογο που ξεκίνησε πρόσφατα ,
σχετικά με της επιπτώσεις του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου στον τρόπο που διεξάγεται ο Δημόσιος διάλογος στην χώρα μας , με αποκορύφωμα ίσως την αποπομπή και εξαναγκασμό σε παραίτηση του γνωστού διανοουμένου Δράγωνα από το συντακτικό επιτελείο του διασημότερου ίσως βλογ που λειτουργεί σήμερα στη χώρα μας , του Ρέλλου.
Μαζί μας και ο σύνδεσμος μας Νίκος Τζιαμήτρας , απόγονος του λήσταρχου Τζιαμήτρα , που αφού μας βοήθησε πρώτα να το εντοπίσουμε , μας μετέφραζε τον φίλο ΣΑΝΜΟΣΧΟ )
ORELLOS: Κύριε Σανμοσχαρογλου , τι κάνετε εδώ σήμερα μόνος και γιατί με κίνδυνο της ζωής επιχειρείτε να κλείσετε την εθνική οδό μόνος σας με το τρακτέρ σας ;
SANMOSXOS : …......
ORELLOS: Σήμερα οι αγρότες κλίνουν την εθνική σε άλλα σημεία και πάντως όχι εδώ ....Θα μας πείτε τώρα την άποψή σας για την εκπαραθύρωση του Δράγωνα από το συντακτικό επιτελείο γνωστού Αθηναϊκού βλογ ;
SANMOSXOS: Γνωρίζω τον Δραγωνα από την εποχή της ίδρυσης του Αγροτικό Κόμματος .Η φωνή του πάντα ισχυρή και αδέσμευτη είχε δυσαρεστήσει και τότε πολλούς..Εδώ στον κάμπο πιστεύουμε ότι το συμβάν έχει άμεση σχέση με τα διαδραματιζόμενα στην Εξεταστική της Βουλής για την Μονή Βατοπεδίου.
ORELLOS: Μπορείτε να μας πείτε τι εννοείτε , αφού όμως πρώτα μας πείτε λίγα λόγια για εσάς.
SANMOSXOS : Γεννήθηκα στην Θεσσαλία από κολίγους γονείς . Εγώ ήμουν ο πρώτος από την οικογένεια μου που βγήκε από το χωρίο , αφού τελείωσα το ενιαίο μονοθέσιο δημοτικό , γυμνάσιο και λύκειο λύκειο του χωριού μου , άλλα τα πρώτο χρόνια της παραμονής μου στην “ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ θα μου μείνουν για πάντα βαθιά χαραγμένα στην ψυχή μου ....
(Σημ. δεν ήξερε να μας πει το όνομα της πόλης όπου μετοίκησε , γιατί τότε νόμιζε ότι πέρα από το χωριό του υπάρχει μόνο μια πόλη που λεγόταν ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ και έτσι δεν το έψαξε περισσότερο)
ORELLOS : Να , στο χωριό δεν πλενόμαστε σχεδόν ποτέ και θεωρούσαμε ότι ένα στρώμα αγελαδινής κοπριάς επάνω στο δέρμα μας μας προ φύλασσε από τα κρυολογήματα.
Καταλαβαίνετε έτσι ότι δεν ήμουν ευπρόσδεκτος στα πάρτια που διοργάνωναν οι πλούσιοι συμφοιτητές μου και ότι ,όταν με καλούσαν, με φώναζαν για να με γελοιοποιήσουν. Εκμεταλλεύονταν την αγνή καρδιά και τις ορμές του αγρότη και έβαζαν να μου τρίβεται κάποια από της όμορφες πλούσιες της παρέας .Δεν ήθελα πολλά και εγώ για να της ορμίσω και συνήθως τότε έβγαινε από την κρυψώνα του ο Αγροφύλακας της περιοχής που για τιμωρία με έκλεινε σε ένα σκοτεινό στάβλο με την πιο καλλίγραμμη προβατίνα της περιοχής.. Ε , άντρας ήμουνα και μάλιστα ξαναμμένος και την άλλη μέρα ο πρωί όλη η πόλη ήταν γεμάτη από τις φωτογραφίες μου πλαισιωμένες από το όνομά μου και την διεύθυνση μου.....Τότε συνειδητοποίησα για πρώτη φορά τι σημαίνει προδοτική μεγαλοαστικη αγροτική τάξη .
ORELLOS : Θα μας πείτε τώρα και λίγα λόγια για το περιστατικό των Αθηνών .
SANMOSXOS : Σε μια κοινωνία διαβρωμένη και μεθυσμένη από το κυνήγι της εφήμερης ευημερίας και τι κυνήγι του εύκολου πλουτισμού όπως διεφάνη και πρόσφατα με αφορμή την υπόθεση Βατοπεδίου φαινόμενα σήψης σαν την εκπαραθύρωση του Δράγωνα απο τον ΡΕΛΛΟ θα πληθαίνουν .
Το αγροτικό κίνημα όμως των στηρίζει και θα επανέλθουμε επί του θέματος με δυναμικές κινητοποιήσεις .
( Λόγω της έκτακτης επικαιρότητας η προγραμματισμένη για σήμερα συνέχεια της συνέντευξης του Λάκη Δαρκέντα θα αναρτηθεί αύριο)
σχετικά με της επιπτώσεις του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου στον τρόπο που διεξάγεται ο Δημόσιος διάλογος στην χώρα μας , με αποκορύφωμα ίσως την αποπομπή και εξαναγκασμό σε παραίτηση του γνωστού διανοουμένου Δράγωνα από το συντακτικό επιτελείο του διασημότερου ίσως βλογ που λειτουργεί σήμερα στη χώρα μας , του Ρέλλου.
Μαζί μας και ο σύνδεσμος μας Νίκος Τζιαμήτρας , απόγονος του λήσταρχου Τζιαμήτρα , που αφού μας βοήθησε πρώτα να το εντοπίσουμε , μας μετέφραζε τον φίλο ΣΑΝΜΟΣΧΟ )
ORELLOS: Κύριε Σανμοσχαρογλου , τι κάνετε εδώ σήμερα μόνος και γιατί με κίνδυνο της ζωής επιχειρείτε να κλείσετε την εθνική οδό μόνος σας με το τρακτέρ σας ;
SANMOSXOS : …......
ORELLOS: Σήμερα οι αγρότες κλίνουν την εθνική σε άλλα σημεία και πάντως όχι εδώ ....Θα μας πείτε τώρα την άποψή σας για την εκπαραθύρωση του Δράγωνα από το συντακτικό επιτελείο γνωστού Αθηναϊκού βλογ ;
SANMOSXOS: Γνωρίζω τον Δραγωνα από την εποχή της ίδρυσης του Αγροτικό Κόμματος .Η φωνή του πάντα ισχυρή και αδέσμευτη είχε δυσαρεστήσει και τότε πολλούς..Εδώ στον κάμπο πιστεύουμε ότι το συμβάν έχει άμεση σχέση με τα διαδραματιζόμενα στην Εξεταστική της Βουλής για την Μονή Βατοπεδίου.
ORELLOS: Μπορείτε να μας πείτε τι εννοείτε , αφού όμως πρώτα μας πείτε λίγα λόγια για εσάς.
SANMOSXOS : Γεννήθηκα στην Θεσσαλία από κολίγους γονείς . Εγώ ήμουν ο πρώτος από την οικογένεια μου που βγήκε από το χωρίο , αφού τελείωσα το ενιαίο μονοθέσιο δημοτικό , γυμνάσιο και λύκειο λύκειο του χωριού μου , άλλα τα πρώτο χρόνια της παραμονής μου στην “ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ θα μου μείνουν για πάντα βαθιά χαραγμένα στην ψυχή μου ....
(Σημ. δεν ήξερε να μας πει το όνομα της πόλης όπου μετοίκησε , γιατί τότε νόμιζε ότι πέρα από το χωριό του υπάρχει μόνο μια πόλη που λεγόταν ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ και έτσι δεν το έψαξε περισσότερο)
ORELLOS : Να , στο χωριό δεν πλενόμαστε σχεδόν ποτέ και θεωρούσαμε ότι ένα στρώμα αγελαδινής κοπριάς επάνω στο δέρμα μας μας προ φύλασσε από τα κρυολογήματα.
Καταλαβαίνετε έτσι ότι δεν ήμουν ευπρόσδεκτος στα πάρτια που διοργάνωναν οι πλούσιοι συμφοιτητές μου και ότι ,όταν με καλούσαν, με φώναζαν για να με γελοιοποιήσουν. Εκμεταλλεύονταν την αγνή καρδιά και τις ορμές του αγρότη και έβαζαν να μου τρίβεται κάποια από της όμορφες πλούσιες της παρέας .Δεν ήθελα πολλά και εγώ για να της ορμίσω και συνήθως τότε έβγαινε από την κρυψώνα του ο Αγροφύλακας της περιοχής που για τιμωρία με έκλεινε σε ένα σκοτεινό στάβλο με την πιο καλλίγραμμη προβατίνα της περιοχής.. Ε , άντρας ήμουνα και μάλιστα ξαναμμένος και την άλλη μέρα ο πρωί όλη η πόλη ήταν γεμάτη από τις φωτογραφίες μου πλαισιωμένες από το όνομά μου και την διεύθυνση μου.....Τότε συνειδητοποίησα για πρώτη φορά τι σημαίνει προδοτική μεγαλοαστικη αγροτική τάξη .
ORELLOS : Θα μας πείτε τώρα και λίγα λόγια για το περιστατικό των Αθηνών .
SANMOSXOS : Σε μια κοινωνία διαβρωμένη και μεθυσμένη από το κυνήγι της εφήμερης ευημερίας και τι κυνήγι του εύκολου πλουτισμού όπως διεφάνη και πρόσφατα με αφορμή την υπόθεση Βατοπεδίου φαινόμενα σήψης σαν την εκπαραθύρωση του Δράγωνα απο τον ΡΕΛΛΟ θα πληθαίνουν .
Το αγροτικό κίνημα όμως των στηρίζει και θα επανέλθουμε επί του θέματος με δυναμικές κινητοποιήσεις .
( Λόγω της έκτακτης επικαιρότητας η προγραμματισμένη για σήμερα συνέχεια της συνέντευξης του Λάκη Δαρκέντα θα αναρτηθεί αύριο)
Ο ΚΟΤΣΙΔΑΣ
Είχαμε πολύ δρόμο ακόμη μέχρι το Μιλάνο…
Με τη φράου και ένα φιλικό ζευγάρι είχαμε απολαύσει ένα υπέροχο δείπνο δίπλα στη λίμνη, στο ρεστοράν της Villa Favorita. Το μενού περιελάμβανε (εκτός των άλλων) ρολό προσούτο καρυκευμένο με τρούφες των Αλπεων, φρέσκο κυνήγι και ψάρια από την πλούσια ιχθυοπανίδα του Λουγκάνο. Είχαμε παραβλέψει το γεγονός ότι στο διπλανό τραπέζι μια παρέα Γερμανών, έχοντας καταναλώσει πολλές φιάλες Μαυροδάφνης, τραγουδούσε (όχι με επιτυχία) επιτυχίες της εποχής του Μεσοπολέμου ενώ κάποιοι από αυτούς ανακούφιζαν την κύστη τους στα ήσυχα νερά της λίμνης.
Η Πόρσε διέσχιζε τώρα με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους δρόμους της ήσυχης πόλης στη νότια Ελβετία.
Τότε ήταν που ένιωσα μια σουβλιά στα νεφρά. Ο πόνος αμέσως έγινε πιο δυνατός και μεταφέρθηκε στην κοιλιά…
Επεσα στα φρένα, έσβησα τη μηχανή αναζητώντας ταυτόχρονα κάποιο ΜΕΡΟΣ… Τίποτε! Σκοτάδι. Ούτε ένα καφέ ανοιχτό. Με έκοψε κρύος ιδρώτας!
Η φράου όλη αυτή την ώρα παρέμενε ψύχραιμη. Είχε καταλάβει το πρόβλημα μου. Όπως πάντα… Και ήταν εκεί δίπλα μου για να με βοηθήσει...
«Δεν επρεπε να είχες φάει τόσο πολύ» μου πέταξε κατάμουτρα και την ίδια στιγμή μου πρότεινε ένα πακέτο Εvita (δίφυλα χαρτομάντηλα). «Το κρέας κυνηγού τι το ήθελες; Δεν σου έφταναν όλα τα άλλα!..» σχολίασε επιτιμητικά και μου έδειξε μια «κλαίουσα» στο παρακείμενο αλσύλιο, που τα κλαδιά της θα μπορούσαν να με προστατέψουν από τα αδιάκριτα μάτια των Ιταλοελβετών…
-Σε όλη τη διαδρομή ως το Μιλάνο είχα την αίσθηση ότι με παρακολουθούσαν. Παρκάρισα την Πόρσε στο γκαράζ του ξενοδοχείου και κατευθύνθηκα προς την ρεσεψιόν σκεφτόμενη το ζεστό ντους που θα με ηρεμούσε.
Τότε πρόσεξα τους δύο καραμπινιέρους που έρχονταν προς το μέρος μου.
Πέρασα τη νύχτα στα κρατητήρια του τμήματος ασφαλείας του Μιλάνο.
Οι δημοτικές αρχές του Λουγκάνο είχαν τοποθετήσει παντού κάμερες. Όπως είχαν πει σε συνέντευξη τύπου (στις αρχές του έτους) δεν θα αφήναν κανέναν και τίποτε να μαγαρίσει την (πράγματι) πεντακάθαρη πόλη τους…
Υ.Γ. Στο κρατητήριο πέρασα τη νύχτα με έναν νεαρό Ελληνα με ΚΟΤΣΙΔΑ που με λυπημένο ύφος επαναλάμβανε συνεχώς: «Εμπρός αετέ Δικέφαλε. Εμπρός αετέ Δικέφαλε…». Όπως μου είπε την άλλη μέρα ο έλληνας πρόξενος, επρόκειτο για οπαδό της ΑΕΚ που είχε συλληφθεί να ουρεί έξω από το San Siro μετά τον αγώνα για το UEFA μεταξύ Ιντερνατσιονάλε και ΑΕΚ.
Με τη φράου και ένα φιλικό ζευγάρι είχαμε απολαύσει ένα υπέροχο δείπνο δίπλα στη λίμνη, στο ρεστοράν της Villa Favorita. Το μενού περιελάμβανε (εκτός των άλλων) ρολό προσούτο καρυκευμένο με τρούφες των Αλπεων, φρέσκο κυνήγι και ψάρια από την πλούσια ιχθυοπανίδα του Λουγκάνο. Είχαμε παραβλέψει το γεγονός ότι στο διπλανό τραπέζι μια παρέα Γερμανών, έχοντας καταναλώσει πολλές φιάλες Μαυροδάφνης, τραγουδούσε (όχι με επιτυχία) επιτυχίες της εποχής του Μεσοπολέμου ενώ κάποιοι από αυτούς ανακούφιζαν την κύστη τους στα ήσυχα νερά της λίμνης.
Η Πόρσε διέσχιζε τώρα με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους δρόμους της ήσυχης πόλης στη νότια Ελβετία.
Τότε ήταν που ένιωσα μια σουβλιά στα νεφρά. Ο πόνος αμέσως έγινε πιο δυνατός και μεταφέρθηκε στην κοιλιά…
Επεσα στα φρένα, έσβησα τη μηχανή αναζητώντας ταυτόχρονα κάποιο ΜΕΡΟΣ… Τίποτε! Σκοτάδι. Ούτε ένα καφέ ανοιχτό. Με έκοψε κρύος ιδρώτας!
Η φράου όλη αυτή την ώρα παρέμενε ψύχραιμη. Είχε καταλάβει το πρόβλημα μου. Όπως πάντα… Και ήταν εκεί δίπλα μου για να με βοηθήσει...
«Δεν επρεπε να είχες φάει τόσο πολύ» μου πέταξε κατάμουτρα και την ίδια στιγμή μου πρότεινε ένα πακέτο Εvita (δίφυλα χαρτομάντηλα). «Το κρέας κυνηγού τι το ήθελες; Δεν σου έφταναν όλα τα άλλα!..» σχολίασε επιτιμητικά και μου έδειξε μια «κλαίουσα» στο παρακείμενο αλσύλιο, που τα κλαδιά της θα μπορούσαν να με προστατέψουν από τα αδιάκριτα μάτια των Ιταλοελβετών…
-Σε όλη τη διαδρομή ως το Μιλάνο είχα την αίσθηση ότι με παρακολουθούσαν. Παρκάρισα την Πόρσε στο γκαράζ του ξενοδοχείου και κατευθύνθηκα προς την ρεσεψιόν σκεφτόμενη το ζεστό ντους που θα με ηρεμούσε.
Τότε πρόσεξα τους δύο καραμπινιέρους που έρχονταν προς το μέρος μου.
Πέρασα τη νύχτα στα κρατητήρια του τμήματος ασφαλείας του Μιλάνο.
Οι δημοτικές αρχές του Λουγκάνο είχαν τοποθετήσει παντού κάμερες. Όπως είχαν πει σε συνέντευξη τύπου (στις αρχές του έτους) δεν θα αφήναν κανέναν και τίποτε να μαγαρίσει την (πράγματι) πεντακάθαρη πόλη τους…
Υ.Γ. Στο κρατητήριο πέρασα τη νύχτα με έναν νεαρό Ελληνα με ΚΟΤΣΙΔΑ που με λυπημένο ύφος επαναλάμβανε συνεχώς: «Εμπρός αετέ Δικέφαλε. Εμπρός αετέ Δικέφαλε…». Όπως μου είπε την άλλη μέρα ο έλληνας πρόξενος, επρόκειτο για οπαδό της ΑΕΚ που είχε συλληφθεί να ουρεί έξω από το San Siro μετά τον αγώνα για το UEFA μεταξύ Ιντερνατσιονάλε και ΑΕΚ.
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΔΕΝΜΠΟΡΩΝΑΤΟΝΠΩΧΩΡΙΣΝΑΓΕΛΑΣΩ
- Κάθεστε αναπαυτικά?
- Βασικά, ξαπλωμένος είμαι.
- Ωραία. Θέλω πρώτα να μου μιλήσετε για την παιδική σας ηλικία.
- Τι σας ενδιαφέρει να μάθετε, γιατρέ?
- Πεστε μου κάτι που σας έκανε εντύπωση στα σχολικά σας χρόνια.
- Η μικρή διάρκεια των διαλειμμάτων.
- Κάτι άλλο?
- Όχι, δεν θάλεγα. Όλα τα άλλα ήταν λίγο πολύ νορμάλ.
- Σε τι ηλικία αρχίσατε σεξουαλικές σχέσεις?
- Στα δεκαπέντε.
- ΜΜμμ, στα δεκαπέντε...
- Έπρεπε νωρίτερα, εε? Εγώ της το έλεγα της Ελένης, αλλά εκείνη φοβότανε.
- Στα δεκαπέντε, είχατε ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις?
- Από την πλευρά μου, σίγουρα. Για την Ελένη, τι να σας πω?
- Ομοφυλοφιλικές τάσεις?
- Η Ελένη? Με τίποτα, γιατρέ.
- Για σας ρωτάω. Γνωρίζετε ότι για να πάρετε αυτή τη θέση είναι απαραίτητη η γνωμάτευση ψυχιάτρου, οπότε θα σας συνιστούσα να σοβαρευτείτε.
- Εντάξει. Δεν είμαι ομοφυλόφιλος.
- Δεν σας ρώτησα αυτό. Ρώτησα αν είχατε ποτέ, έστω περιστασιακά, ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
- Δεν είχα.
- Ούτε καν ομοφυλοφιλικές τάσεις?
- Συγγνώμη, για να πάρω τη δουλειά, θα πρέπει να έχω τουλάχιστον τάσεις? (..γιατί, αν είναι έτσι, τώρα που το ξανασκέφτομαι, υπήρχε πράγματι ένα αγοράκι που...)
- Όχι απαραίτητα.
- Δεν είχα τάσεις. Μου αρέσουν οι γυναίκες και μου αρέσουν πολύ.
- Να υποθέσω συνεπώς ότι δεν είστε μονογαμικός.
- Είμαι μονογαμικός, αλλά για μικρά διαστήματα.
- Κάποιες ιδιαίτερες προτιμήσεις ή γούστα, έχετε?
- Εκτός από την κοπρολαγνεία και την ουρολαγνεία, είμαι ανοικτός σε κάθε βίτσιο.
- Είστε παντρεμένος βλέπω, και έχετε και παιδιά.
- Δύο.
- Υπάρχουν βίαιες συμπεριφορές μέσα στην οικογένειά σας?
- Υπάρχουν, γιατρέ. Και τα δύο με δέρνουν συχνά.
- Θα λέγατε ότι τα παιδιά σας, ως χαρακτήρες, σας μοιάζουν?
- Σκέφτεστε να τα προσλάβετε και αυτά?
- Αν σας μοιάζουν, δεν θα έλεγα ότι έχουν ιδιαίτερες ελπίδες. Σας ευχαριστώ.
Σηκώθηκα απρόθυμα από το κίτρινο αναπαυτικό καναπεδάκι. Αυτός συνέχισε να σκαλίζει κάτι στα χαρτιά του, όσο εγώ άναβα τσιγάρο. Με κοίταξε αυστηρά πάνω από τα χοντρά μυωπικά γυαλιά του, τον κοίταξα και εγώ και έφυγα.
Δεν πήρα τη δουλειά, ούτε ξαναπήγα ποτέ σε ψυχίατρο..
- Βασικά, ξαπλωμένος είμαι.
- Ωραία. Θέλω πρώτα να μου μιλήσετε για την παιδική σας ηλικία.
- Τι σας ενδιαφέρει να μάθετε, γιατρέ?
- Πεστε μου κάτι που σας έκανε εντύπωση στα σχολικά σας χρόνια.
- Η μικρή διάρκεια των διαλειμμάτων.
- Κάτι άλλο?
- Όχι, δεν θάλεγα. Όλα τα άλλα ήταν λίγο πολύ νορμάλ.
- Σε τι ηλικία αρχίσατε σεξουαλικές σχέσεις?
- Στα δεκαπέντε.
- ΜΜμμ, στα δεκαπέντε...
- Έπρεπε νωρίτερα, εε? Εγώ της το έλεγα της Ελένης, αλλά εκείνη φοβότανε.
- Στα δεκαπέντε, είχατε ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις?
- Από την πλευρά μου, σίγουρα. Για την Ελένη, τι να σας πω?
- Ομοφυλοφιλικές τάσεις?
- Η Ελένη? Με τίποτα, γιατρέ.
- Για σας ρωτάω. Γνωρίζετε ότι για να πάρετε αυτή τη θέση είναι απαραίτητη η γνωμάτευση ψυχιάτρου, οπότε θα σας συνιστούσα να σοβαρευτείτε.
- Εντάξει. Δεν είμαι ομοφυλόφιλος.
- Δεν σας ρώτησα αυτό. Ρώτησα αν είχατε ποτέ, έστω περιστασιακά, ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
- Δεν είχα.
- Ούτε καν ομοφυλοφιλικές τάσεις?
- Συγγνώμη, για να πάρω τη δουλειά, θα πρέπει να έχω τουλάχιστον τάσεις? (..γιατί, αν είναι έτσι, τώρα που το ξανασκέφτομαι, υπήρχε πράγματι ένα αγοράκι που...)
- Όχι απαραίτητα.
- Δεν είχα τάσεις. Μου αρέσουν οι γυναίκες και μου αρέσουν πολύ.
- Να υποθέσω συνεπώς ότι δεν είστε μονογαμικός.
- Είμαι μονογαμικός, αλλά για μικρά διαστήματα.
- Κάποιες ιδιαίτερες προτιμήσεις ή γούστα, έχετε?
- Εκτός από την κοπρολαγνεία και την ουρολαγνεία, είμαι ανοικτός σε κάθε βίτσιο.
- Είστε παντρεμένος βλέπω, και έχετε και παιδιά.
- Δύο.
- Υπάρχουν βίαιες συμπεριφορές μέσα στην οικογένειά σας?
- Υπάρχουν, γιατρέ. Και τα δύο με δέρνουν συχνά.
- Θα λέγατε ότι τα παιδιά σας, ως χαρακτήρες, σας μοιάζουν?
- Σκέφτεστε να τα προσλάβετε και αυτά?
- Αν σας μοιάζουν, δεν θα έλεγα ότι έχουν ιδιαίτερες ελπίδες. Σας ευχαριστώ.
Σηκώθηκα απρόθυμα από το κίτρινο αναπαυτικό καναπεδάκι. Αυτός συνέχισε να σκαλίζει κάτι στα χαρτιά του, όσο εγώ άναβα τσιγάρο. Με κοίταξε αυστηρά πάνω από τα χοντρά μυωπικά γυαλιά του, τον κοίταξα και εγώ και έφυγα.
Δεν πήρα τη δουλειά, ούτε ξαναπήγα ποτέ σε ψυχίατρο..
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, Η ΚΑΤΑΡΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΩ ΠΡΟΓΟΜΦΙΟΣ
Η ΕΠΑΡΑΤΟΣ ΔΕΞΙΑ, ΕΠΙΚΟΥΡΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ (ΑΝ ΟΧΙ ΥΠΟΚΙΝΗΣΗ) ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΜΕ, ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΕΤΣΙΘΕΛΙΚΑ ΕΝΑ ΑΘΩΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.
ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ?
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΚΑΤΑΡΙΝΑ, Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ, Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ?
ΕΧΟΥΜΕ Ή ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ?
ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΟΙ ΑΠΟ ΙΣΟΥΣ?
ΓΙΑΤΙ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ (καλό, ε?) ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ?
ΠΟΙΟΣ Η ΠΟΙΑ (για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?
ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΡΕΛΛΟΥ, ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!!
Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ (ΚΑΙ) ΕΔΩ!!!
ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ?
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΚΑΤΑΡΙΝΑ, Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ, Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ?
ΕΧΟΥΜΕ Ή ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ?
ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΟΙ ΑΠΟ ΙΣΟΥΣ?
ΓΙΑΤΙ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ (καλό, ε?) ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ?
ΠΟΙΟΣ Η ΠΟΙΑ (για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?
ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΡΕΛΛΟΥ, ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!!
Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ (ΚΑΙ) ΕΔΩ!!!
Η Συνέντευξη της Τρίτης
Μεσουράνησαν στα 70's .Η Μεταπολίτευση και τα επόμενα χρόνια τούς βρήκαν κουρασμένους να χορεύουν σε σκοτεινά υπόγεια ανά την επικράτεια μαζί με τις γερασμένες πια αδελφές Καράμπα. Σήμερα σχολιάζουν πικραμένοι άλλα πιο σοφοί από ποτέ όλα αυτά που έζησαν κατά την διάρκεια της πολυτάραχης ζωής τους : Είναι οι δυσώνυμοι χορευτές Δαρμεντας και η παρτενέρ του Ντόρονυ.
(Στα πλαίσια της ενημερωτικής εκστρατείας τού Ρέλλου γύρω από τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα στη χώρα μας οι Ανώνυμοι Εξορκιστές και το δημοσιογραφικό επιτελείο της ΜΚΟ Dragon προχωρούν σήμερα σε μια σκληρή εφ' όλης της ύλης συνέντευξη με τον Λάκη Δαρμέντα ) .
ORELLOS : Ζήσατε την ζωή σας έντονα όσο λίγοι άνθρωποι. Όμως υπάρχει σίγουρα ένα μελανό σημείο στην εξέλιξη της Ελληνικής Πολιτείας που εγείρει κάποια ερωτήματα και συγκεκριμένα η στάση της καλλιτεχνικής ελίτ κατά την διάρκεια της επταετίας και για να γίνουμε ποιο ξεκάθαροι :
Είναι δυνατόν από την επανάσταση που στα 60ς και 70ς ανέτρεψε την ζωή σε όλο τον κόσμο το μόνο που έφτασε στη Ελλάδα να είναι αλλόφρονες και ασυγχρόνιστες αδελφάρες χορεύτριες , που ντυμένες με εφαρμοστές πορτοκαλί καμπάνες και γυαλιστερές στολές με πούλια , χαριεντίζονται σαν να μην τρέχει τίποτα με μπουρτζόβλαχους μπασκίνες και θρησκόληπτες συζύγους εξωραϊστικών Συλλόγων της Περιφέρειας;
ΔΑΡΜΕΝΤΑΣ : Φοβάμαι ότι έχετε μπερδευτεί : Όλοι εμείς ζήσαμε κατά τη διάρκεια της επταετίας . Πρέπει λοιπόν να λάβετε σοβαρά υπ΄ όψιν σας το πολύ απλό ότι πολλά από αυτά που κάναμε τότε στισ ταινίες και τα tv shows μας είχαν επιβληθεί .
' Η θα ξεχάσουμε ποτέ της αντιδράσεις της κοινωνίας των επίπεδο της Ελληνικής Κοινωνίας των 60's …
ORELLOS : Θυμάστε κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό ;
ΔΑΡΜΕΝΤΑΣ : Τότε παίζαμε πολύ με την Ντόρορυ σε ελληνικές ταινίες και επιθεωρήσεις . Μετά το τέλος της θεατρικής σεζόν γυρνούσαμε με τα ονομαζόμενα μπουλούκια την ελληνική επαρχία. Σε κάποια παράσταση λοιπόν που είχαμε δώσει με τον θίασο του Άγγελου Αντιλόπουλου σην Κόρινθο, είχα παρατηρήσει ότι κάποιοι νεαροί προέβαιναν σε απαράδεκτες χειρονομίες όσο χόρευα το I will survive και κατά τα κοινώς λεγόμενα μας 'έκραζαν” φωνάζοντας : όξω Λούγκρες , όξω μοδίστρες και άλλα κοσμητικά .Ο Άγγελος ζήτησε τότε να σταματήσουμε να χορεύουμε και περνώντας το μικρόφωνο μας είπε μια ιστορία :
ΑΓΓΕΛΟΣ : Όταν σπούδαζα στην Δραματική Σχολή του RUSTY - ΠΟΥΛΟΥ πίσω από εμένα καθόταν ένα παλικάρι , o Ηλίας , που μάλλον δεν έβλεπε τόσο καλά όσο εμείς.. Όμως ο RUSTY - ΠΟΥΛΟΣ τον είχε πείσει ότι ήταν γεννημένος για να γίνει ηθοποιός μόνο και μόνο για να εισπράττει τα δίδακτρα.
Ένα βράδυ λοιπόν σε μια κρίσιμη για το μέλλον μας παράσταση , πού δώσαμε ενώπιον των γονέων μας ο Ηλίας δεν μπόρεσε να υπολογίσει που τελείωνε το πάλκο και εκτοξεύτηκε μέσα από μια δύσκολη φιγούρα επάνω στις πρώτεσ σειρές του θεάτρου επάνω στην ευτραφή γυναίκα του δικτάτορα Μεξαξά.
(συνεχίζεται)
(Στα πλαίσια της ενημερωτικής εκστρατείας τού Ρέλλου γύρω από τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα στη χώρα μας οι Ανώνυμοι Εξορκιστές και το δημοσιογραφικό επιτελείο της ΜΚΟ Dragon προχωρούν σήμερα σε μια σκληρή εφ' όλης της ύλης συνέντευξη με τον Λάκη Δαρμέντα ) .
ORELLOS : Ζήσατε την ζωή σας έντονα όσο λίγοι άνθρωποι. Όμως υπάρχει σίγουρα ένα μελανό σημείο στην εξέλιξη της Ελληνικής Πολιτείας που εγείρει κάποια ερωτήματα και συγκεκριμένα η στάση της καλλιτεχνικής ελίτ κατά την διάρκεια της επταετίας και για να γίνουμε ποιο ξεκάθαροι :
Είναι δυνατόν από την επανάσταση που στα 60ς και 70ς ανέτρεψε την ζωή σε όλο τον κόσμο το μόνο που έφτασε στη Ελλάδα να είναι αλλόφρονες και ασυγχρόνιστες αδελφάρες χορεύτριες , που ντυμένες με εφαρμοστές πορτοκαλί καμπάνες και γυαλιστερές στολές με πούλια , χαριεντίζονται σαν να μην τρέχει τίποτα με μπουρτζόβλαχους μπασκίνες και θρησκόληπτες συζύγους εξωραϊστικών Συλλόγων της Περιφέρειας;
ΔΑΡΜΕΝΤΑΣ : Φοβάμαι ότι έχετε μπερδευτεί : Όλοι εμείς ζήσαμε κατά τη διάρκεια της επταετίας . Πρέπει λοιπόν να λάβετε σοβαρά υπ΄ όψιν σας το πολύ απλό ότι πολλά από αυτά που κάναμε τότε στισ ταινίες και τα tv shows μας είχαν επιβληθεί .
' Η θα ξεχάσουμε ποτέ της αντιδράσεις της κοινωνίας των επίπεδο της Ελληνικής Κοινωνίας των 60's …
ORELLOS : Θυμάστε κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό ;
ΔΑΡΜΕΝΤΑΣ : Τότε παίζαμε πολύ με την Ντόρορυ σε ελληνικές ταινίες και επιθεωρήσεις . Μετά το τέλος της θεατρικής σεζόν γυρνούσαμε με τα ονομαζόμενα μπουλούκια την ελληνική επαρχία. Σε κάποια παράσταση λοιπόν που είχαμε δώσει με τον θίασο του Άγγελου Αντιλόπουλου σην Κόρινθο, είχα παρατηρήσει ότι κάποιοι νεαροί προέβαιναν σε απαράδεκτες χειρονομίες όσο χόρευα το I will survive και κατά τα κοινώς λεγόμενα μας 'έκραζαν” φωνάζοντας : όξω Λούγκρες , όξω μοδίστρες και άλλα κοσμητικά .Ο Άγγελος ζήτησε τότε να σταματήσουμε να χορεύουμε και περνώντας το μικρόφωνο μας είπε μια ιστορία :
ΑΓΓΕΛΟΣ : Όταν σπούδαζα στην Δραματική Σχολή του RUSTY - ΠΟΥΛΟΥ πίσω από εμένα καθόταν ένα παλικάρι , o Ηλίας , που μάλλον δεν έβλεπε τόσο καλά όσο εμείς.. Όμως ο RUSTY - ΠΟΥΛΟΣ τον είχε πείσει ότι ήταν γεννημένος για να γίνει ηθοποιός μόνο και μόνο για να εισπράττει τα δίδακτρα.
Ένα βράδυ λοιπόν σε μια κρίσιμη για το μέλλον μας παράσταση , πού δώσαμε ενώπιον των γονέων μας ο Ηλίας δεν μπόρεσε να υπολογίσει που τελείωνε το πάλκο και εκτοξεύτηκε μέσα από μια δύσκολη φιγούρα επάνω στις πρώτεσ σειρές του θεάτρου επάνω στην ευτραφή γυναίκα του δικτάτορα Μεξαξά.
(συνεχίζεται)
Lost in translation
Καλή η λογοτεχνία, δε λέω, καλό και το βλογ των χαμένων σεναριογράφων, αλλά κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη οφείλουμε να έρθουμε και λίγο πιο κοντά στον μέσο πολίτη.
Διότι Κύριοι, Μαντάμες και Λολίτες, πρέπει ως βλογ να προσθέτουμε κάποια αξία (value added blog), είτε μέσω του σχολιασμού της επικαιρότητας με ριζοσπαστικό/ανατρεπτικό τρόπο, είτε μέσω της αποκάλυψης ή συγκάλυψης σκανδάλων είτε προσφέροντας διέξοδο στα καθημερινά προβλήματα του έλληνα πολίτη που πολλές φορές είναι αναγκασμένος να παίζει δύο ρόλους για να αντεπεξέλθει (π.χ. δημοσιογράφος/εκβιαστής, δικηγόρος/λαμόγιο, γιατρός/ταχυδρόμος ή επιχειρηματίας/φοροφυγάς). Αυτό άλλωστε είχαμε αποφασίσει ομοφώνως και οι 150 απ’ ότι μαρτυρούν και τα πρακτικά της ιδρυτικής μάζωξης.
Πάρα ταύτα λοιπόν κι αφού το βλογ βρίθει κουλτούρας, για να εναρμονιστώ κι εγώ (προσωρινά και μόνο) με την επικρατούσα τάση, αποφάσισα να ασχοληθώ με το τιτάνειο έργο της μετάφρασης στα νεοελληνικά ενός μεγάλου πεζογράφου και λογοπλάστη του οποίου τα έργα αξίζει να έχουν περίοπτη θέση σε κάθε σπίτι, σε κάθε ελληνική οικογένεια. Πρόκειται για τον Γιώργο Μίνο, από το εμπνευσμένο έργο του οποίου σας παραθέτω ένα μικρό αμετάφραστο ακόμη απόσπασμα γιατί φοβάμαι ότι κάτι μπορεί να μην αποδοθεί σωστά και να χαθεί στη μετάφραση.
«Η αγωνιστική ανάταση του ΠΑΟΚ συνεχίζεται ενώ εδώ και δύο 24ωρα ξεκίνησε και το μεγάλο στοίχημα για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.
Ο ΠΑΟΚ έχει φίλους παντού. Και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με τη συμπάθεια που τρέφουν μεγάλοι οικονομικοί και εύρωστοι επιχειρηματίες. Που βλέπουν στο πρόσωπο του Θοδωρή Ζαγοράκη την εξυγίανση. Πάνω σε αυτό το πνεύμα ο Παύλος Κανελόπουλος, ο γνωστός γιος της οικογενείας Κανελόπουλου που έχει το ΤΙΤΑΝ, επιχειρηματίας που έχει ασφάλειες και μεγάλη ασφαλιστική εταιρία και δημόσια έργα. Η σύνταξη του Παύλου Κανελόπουλου στην 50λεπτη συνάντηση που είχε σε ρεστοράν του ισογείου του ξενοδοχείου που διέμειναν οι διοικούντες της ΠΑΕ στην Αθήνα λέει πολλά. Ο Παύλος Κανελόπουλος δεν έκρυψε την αγάπη προς τον ΠΑΟΚ παρότι μένει στην Αθήνα και φυσικά δεν έκρυψε τη συμπάθεια που τρέφει στον ΠΑΟΚ και την οικογένεια του και ιδιαίτερα στον πρόεδρο του. Απλά ντυμένος με ένα λευκό τι σερτ και ένα άσπρο παντελόνι εμφανίστηκε στη συνάντηση του με το Θοδωρή Ζαγοράκη χωρίς τυμπανοκρουσίες, ενώ στη διάρκεια της συζήτησης παραβρέθηκαν επίσης ο αντιπρόεδρος Ηλίας Βιολίδης και οι σύμβουλοι Μανδρίνος και Μιχαηλίδης. Ο Παύλος Κανελόπουλος δεν θέλει να πει πολλά λόγια, αφού είναι εκφραστής με πράξεις και η αδυναμία του στο Δικέφαλο με την Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου να μεγαλουργήσει ο ΠΑΟΚ παντού είναι δεδομένη. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι χωρίς να βγαίνουν στα ΜΜΕ, οι οποίοι έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους να συμμετέχουν στη μεγάλη προσπάθεια του ΠΑΟΚ χωρίς διαφήμιση. Ο Παύλος Κανελόπουλος, παρότι κάτοικος Αθήνας δεν χάνει όταν δεν έχει ώρες απασχόλησης με τις επιχειρήσεις του να παρακολουθεί τον ΠΑΟΚ. Σε ερώτηση μου, επειδή τον γνωρίζω αρκετά χρόνια, μου είπε σ’ ακούω και βλέπω τι λες και ανατριχιάζω, για αυτό συνέχισε όπως και εγώ αγαπώ τον ΠΑΟΚ. Μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, χωρίς λόγια, αλλά πράξεις η αύξηση θα πάρει σάρκα και οστά. Το μήνυμα είναι ένα: ο ΠΑΟΚ πάνω από όλα»
Τα σχόλια περιττεύουν. Αυτά για τώρα, με καλεί το καθήκον…
Υ.Γ. Κατεβαίνω προς το μαντείο των Δελφών για λίγη βοήθεια ως προς την ερμηνεία της ανάρτησης του ντιρλαντα ντιρλανταντα
Υ.Γ.2 Ο βλογαδμινιστράτορας ας σταθεί επιτέλους στο ύψος του
Διότι Κύριοι, Μαντάμες και Λολίτες, πρέπει ως βλογ να προσθέτουμε κάποια αξία (value added blog), είτε μέσω του σχολιασμού της επικαιρότητας με ριζοσπαστικό/ανατρεπτικό τρόπο, είτε μέσω της αποκάλυψης ή συγκάλυψης σκανδάλων είτε προσφέροντας διέξοδο στα καθημερινά προβλήματα του έλληνα πολίτη που πολλές φορές είναι αναγκασμένος να παίζει δύο ρόλους για να αντεπεξέλθει (π.χ. δημοσιογράφος/εκβιαστής, δικηγόρος/λαμόγιο, γιατρός/ταχυδρόμος ή επιχειρηματίας/φοροφυγάς). Αυτό άλλωστε είχαμε αποφασίσει ομοφώνως και οι 150 απ’ ότι μαρτυρούν και τα πρακτικά της ιδρυτικής μάζωξης.
Πάρα ταύτα λοιπόν κι αφού το βλογ βρίθει κουλτούρας, για να εναρμονιστώ κι εγώ (προσωρινά και μόνο) με την επικρατούσα τάση, αποφάσισα να ασχοληθώ με το τιτάνειο έργο της μετάφρασης στα νεοελληνικά ενός μεγάλου πεζογράφου και λογοπλάστη του οποίου τα έργα αξίζει να έχουν περίοπτη θέση σε κάθε σπίτι, σε κάθε ελληνική οικογένεια. Πρόκειται για τον Γιώργο Μίνο, από το εμπνευσμένο έργο του οποίου σας παραθέτω ένα μικρό αμετάφραστο ακόμη απόσπασμα γιατί φοβάμαι ότι κάτι μπορεί να μην αποδοθεί σωστά και να χαθεί στη μετάφραση.
«Η αγωνιστική ανάταση του ΠΑΟΚ συνεχίζεται ενώ εδώ και δύο 24ωρα ξεκίνησε και το μεγάλο στοίχημα για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.
Ο ΠΑΟΚ έχει φίλους παντού. Και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με τη συμπάθεια που τρέφουν μεγάλοι οικονομικοί και εύρωστοι επιχειρηματίες. Που βλέπουν στο πρόσωπο του Θοδωρή Ζαγοράκη την εξυγίανση. Πάνω σε αυτό το πνεύμα ο Παύλος Κανελόπουλος, ο γνωστός γιος της οικογενείας Κανελόπουλου που έχει το ΤΙΤΑΝ, επιχειρηματίας που έχει ασφάλειες και μεγάλη ασφαλιστική εταιρία και δημόσια έργα. Η σύνταξη του Παύλου Κανελόπουλου στην 50λεπτη συνάντηση που είχε σε ρεστοράν του ισογείου του ξενοδοχείου που διέμειναν οι διοικούντες της ΠΑΕ στην Αθήνα λέει πολλά. Ο Παύλος Κανελόπουλος δεν έκρυψε την αγάπη προς τον ΠΑΟΚ παρότι μένει στην Αθήνα και φυσικά δεν έκρυψε τη συμπάθεια που τρέφει στον ΠΑΟΚ και την οικογένεια του και ιδιαίτερα στον πρόεδρο του. Απλά ντυμένος με ένα λευκό τι σερτ και ένα άσπρο παντελόνι εμφανίστηκε στη συνάντηση του με το Θοδωρή Ζαγοράκη χωρίς τυμπανοκρουσίες, ενώ στη διάρκεια της συζήτησης παραβρέθηκαν επίσης ο αντιπρόεδρος Ηλίας Βιολίδης και οι σύμβουλοι Μανδρίνος και Μιχαηλίδης. Ο Παύλος Κανελόπουλος δεν θέλει να πει πολλά λόγια, αφού είναι εκφραστής με πράξεις και η αδυναμία του στο Δικέφαλο με την Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου να μεγαλουργήσει ο ΠΑΟΚ παντού είναι δεδομένη. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι χωρίς να βγαίνουν στα ΜΜΕ, οι οποίοι έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους να συμμετέχουν στη μεγάλη προσπάθεια του ΠΑΟΚ χωρίς διαφήμιση. Ο Παύλος Κανελόπουλος, παρότι κάτοικος Αθήνας δεν χάνει όταν δεν έχει ώρες απασχόλησης με τις επιχειρήσεις του να παρακολουθεί τον ΠΑΟΚ. Σε ερώτηση μου, επειδή τον γνωρίζω αρκετά χρόνια, μου είπε σ’ ακούω και βλέπω τι λες και ανατριχιάζω, για αυτό συνέχισε όπως και εγώ αγαπώ τον ΠΑΟΚ. Μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, χωρίς λόγια, αλλά πράξεις η αύξηση θα πάρει σάρκα και οστά. Το μήνυμα είναι ένα: ο ΠΑΟΚ πάνω από όλα»
Τα σχόλια περιττεύουν. Αυτά για τώρα, με καλεί το καθήκον…
Υ.Γ. Κατεβαίνω προς το μαντείο των Δελφών για λίγη βοήθεια ως προς την ερμηνεία της ανάρτησης του ντιρλαντα ντιρλανταντα
Υ.Γ.2 Ο βλογαδμινιστράτορας ας σταθεί επιτέλους στο ύψος του
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
ΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ
Χάιδεψε όσα μαλλιά του είχαν απομείνει. Πέντε έξι τρίχες όλες όλες, που στέκονταν
- περήφανα μόνες - πάνω στο λαμπερό του σκάλπ.
Τρίχες, δηλαδή.
Ηπιε κι έφαγε έναν σκασμό, χόρεψε, γέλασε, έκλασε, ίδρωσε, και, τελειώνοντας ικανοποιημένος, πέρασε το χέρι πάνω από το κεφάλι του, σαν swiffer, να στραγγίξει τις ψιχάλες του ιδρώτα που τον γαργαλούσαν.
Ήθελε να γυρίσει σπίτι, γιατί την πολυκοσμία δεν την πολυάντεχε πιά, να βάλει ΣΚΑΪ, να σιγουρευτεί αν γάμησε τελικά ο Πλατυπόδαρος Αυστραλοπίθηκας, γιατί τον είχε κι έγνοια όλο το βράδι.
Ακριβώς την στιγμή που αφαιρούσε τις ξύλινες κάλτσες από τα πόδια του, πετώντας τις σαν μπούμερανγκ στο παράθυρο για να αποτελειώσει την αλογόμυγα (που ήδη αργοπέθαινε από τη βρώμα), ξεκινούσε η αγαπημένη του εκπομπή.
«Ο Βιότοπος του Μπαμπουίνου».
Ντοκυμαντέρ κλάσης.
Η μαϊμού αυτή ζούσε σε ένα παλιοδάσος ξεχασμένο από το Θεό, παρέα με κάτι αλάνια χιμπατζήδες που χοροπηδούσαν όλη την ώρα και πηδούσαν σπάνια, περνώντας το μεγαλύτερο κομμάτι της μέρας τους ξεψυρίζοντας ο ένας την κουρούπα του αλλουνού.
Σαββατόβραδο, σου λέει ο άλλος.
Τρίχες.
- περήφανα μόνες - πάνω στο λαμπερό του σκάλπ.
Τρίχες, δηλαδή.
Ηπιε κι έφαγε έναν σκασμό, χόρεψε, γέλασε, έκλασε, ίδρωσε, και, τελειώνοντας ικανοποιημένος, πέρασε το χέρι πάνω από το κεφάλι του, σαν swiffer, να στραγγίξει τις ψιχάλες του ιδρώτα που τον γαργαλούσαν.
Ήθελε να γυρίσει σπίτι, γιατί την πολυκοσμία δεν την πολυάντεχε πιά, να βάλει ΣΚΑΪ, να σιγουρευτεί αν γάμησε τελικά ο Πλατυπόδαρος Αυστραλοπίθηκας, γιατί τον είχε κι έγνοια όλο το βράδι.
Ακριβώς την στιγμή που αφαιρούσε τις ξύλινες κάλτσες από τα πόδια του, πετώντας τις σαν μπούμερανγκ στο παράθυρο για να αποτελειώσει την αλογόμυγα (που ήδη αργοπέθαινε από τη βρώμα), ξεκινούσε η αγαπημένη του εκπομπή.
«Ο Βιότοπος του Μπαμπουίνου».
Ντοκυμαντέρ κλάσης.
Η μαϊμού αυτή ζούσε σε ένα παλιοδάσος ξεχασμένο από το Θεό, παρέα με κάτι αλάνια χιμπατζήδες που χοροπηδούσαν όλη την ώρα και πηδούσαν σπάνια, περνώντας το μεγαλύτερο κομμάτι της μέρας τους ξεψυρίζοντας ο ένας την κουρούπα του αλλουνού.
Σαββατόβραδο, σου λέει ο άλλος.
Τρίχες.
Μια επικαιρη συνεντευξη - Μέρος Τρίτο
( Σημ. Βρισκόμαστε σε ένα πολύ λεπτό σημείο της συνέντευξης , όταν ο Ανανδρούτσος ετοιμάζεται για πρώτη φορά να αποκαλύψει - και μάλιστα ειδικά για τους αναγνώστες του Ρέλλου - ποιο ήταν το πρόσωπο , το επονομαζόμενο “Αηδόνι του Θεσσαλικού κάμπου” , που τον έσπρωξε στην πολιτική... )
ANANDROUTSO : Τις ημέρες εκείνες είχα γίνει πια περιζήτητος για τις δυναμικές εμφανίσεις μου στις εμποροπανηγύρεις του κάμπου και σκεφτόμουν σοβαρά να αφοσιωθώ οριστικά στο τραγούδι , ώσπου ένα βράδυ κατά την διάρκεια ενός γλεντιού συνέβη κάτι εντελώς αναπάντεχο .....
Εκείνο το βράδυ κρύωνα και είχα συχνοουρία .Αναγκαζόμουν έτσι να επισκέπτομαι συχνά τη τουαλέτα της ταβέρνας που διοργάνωνε το γαμήλιο γλέντι. Οι τουαλέτες της υπαίθρου είναι συνήθως απλές και ενιαίες για άνδρες και γυναίκες και πέρα από αυτό είναι πολύ βρώμικες. Αποτελούνται από μια καμπίνα , που στο μέσον της έχει μια τρύπα πλαισιωμένη από μια στρατιωτικού τύπου λεκάνη. Η λεκάνη αυτή είναι γεμάτη ακαθαρσίες που συνήθως καλύπτουν όλη την επιφάνεια της τουαλέτας και έτσι πολλές φορές κινδυνεύεις άθελά σου να λερωθείς. Από την άλλη είναι πολύ δύσκολη η θέση σου στην περίπτωση που την στιγμή που βγαίνεις από την τουαλέτα συναντήσεις καμιά από τις όμορφες γυναίκες που πριν λίγη ώρα σε αποθέωναν στο παλκοσένικο.
Ήμουν κρυωμένος και βγήκα από την τουαλέτα κλάνοντας....
Την είχα προσέξει αμέσως ,μόλις μπήκε στην κρύα αίθουσα του Κέντρου .Είχε βαμμένα ξανθά μαλλιά και οι δικοί της την φώναζαν Έφη. Ήταν η μεγάλη κόρη γνωστού κτηνοτρόφου της περιοχής του Νικολάκη του Θώτοδου και μόλις μπήκε μέσα έλαμψε η αίθουσα .
Σηκώθηκε μετά από λίγο με το ύφος της κακομαθημένη ντίβας και τραγούδησε ξένα αρχίζοντας με μια παραλλαγή του γνωστού άσματος sex bomb , που κανένας από εμάς δεν καταλάβαινε και συνεχίζοντας με βαριά λαϊκά και δημοτικά με αποκορύφωμα τις γνωστές επιτυχίες της εποχής που τραγουδούσε προκαλώντας το ακροατήριο λικνίζοντας το κορμί της στον ρυθμό της μουσικής .
Έπεσα επάνω της βγαίνοντας από την τουαλέτα .Κοκκινίσαμε και οι δύο ψελλίζοντας τρέμοντας ένα γεια σου. Αυτή ήταν η απαρχή μιας θυελλώδους σχέσης που με βοήθησε να καταλάβω πολλά για τον εαυτό μου. Αυτή με έριξε στην πολιτική .
Χωρίσαμε όταν γνωρίστηκε με τον αρραβωνιαστικό της , ένα κυβερνήτη της British Airways και από τότε την βλέπω μόνο στη τηλεόραση , όμως ξέρω ότι ο ερωτάς μας δεν θα σβήσει ποτέ.
ORELLOS: Για μια στιγμή πράγματι ταξιδέψαμε για αλλού .....Θα μας χαρίσετε τώρα ένα τελευταίο πολιτικό σχόλιο ; Ποιες προβλέπετε να είναι οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας ;
ANANDROUTSO : Ε άντρες είμαστε, αϊτοί, και πέσαμε και λίγο έξω τι να κάνουμε. Όμως φοράμε πανταλόνια και ο σοφός λαός μας στο τέλος θα μας στηρίξει
ANANDROUTSO : Τις ημέρες εκείνες είχα γίνει πια περιζήτητος για τις δυναμικές εμφανίσεις μου στις εμποροπανηγύρεις του κάμπου και σκεφτόμουν σοβαρά να αφοσιωθώ οριστικά στο τραγούδι , ώσπου ένα βράδυ κατά την διάρκεια ενός γλεντιού συνέβη κάτι εντελώς αναπάντεχο .....
Εκείνο το βράδυ κρύωνα και είχα συχνοουρία .Αναγκαζόμουν έτσι να επισκέπτομαι συχνά τη τουαλέτα της ταβέρνας που διοργάνωνε το γαμήλιο γλέντι. Οι τουαλέτες της υπαίθρου είναι συνήθως απλές και ενιαίες για άνδρες και γυναίκες και πέρα από αυτό είναι πολύ βρώμικες. Αποτελούνται από μια καμπίνα , που στο μέσον της έχει μια τρύπα πλαισιωμένη από μια στρατιωτικού τύπου λεκάνη. Η λεκάνη αυτή είναι γεμάτη ακαθαρσίες που συνήθως καλύπτουν όλη την επιφάνεια της τουαλέτας και έτσι πολλές φορές κινδυνεύεις άθελά σου να λερωθείς. Από την άλλη είναι πολύ δύσκολη η θέση σου στην περίπτωση που την στιγμή που βγαίνεις από την τουαλέτα συναντήσεις καμιά από τις όμορφες γυναίκες που πριν λίγη ώρα σε αποθέωναν στο παλκοσένικο.
Ήμουν κρυωμένος και βγήκα από την τουαλέτα κλάνοντας....
Την είχα προσέξει αμέσως ,μόλις μπήκε στην κρύα αίθουσα του Κέντρου .Είχε βαμμένα ξανθά μαλλιά και οι δικοί της την φώναζαν Έφη. Ήταν η μεγάλη κόρη γνωστού κτηνοτρόφου της περιοχής του Νικολάκη του Θώτοδου και μόλις μπήκε μέσα έλαμψε η αίθουσα .
Σηκώθηκε μετά από λίγο με το ύφος της κακομαθημένη ντίβας και τραγούδησε ξένα αρχίζοντας με μια παραλλαγή του γνωστού άσματος sex bomb , που κανένας από εμάς δεν καταλάβαινε και συνεχίζοντας με βαριά λαϊκά και δημοτικά με αποκορύφωμα τις γνωστές επιτυχίες της εποχής που τραγουδούσε προκαλώντας το ακροατήριο λικνίζοντας το κορμί της στον ρυθμό της μουσικής .
Έπεσα επάνω της βγαίνοντας από την τουαλέτα .Κοκκινίσαμε και οι δύο ψελλίζοντας τρέμοντας ένα γεια σου. Αυτή ήταν η απαρχή μιας θυελλώδους σχέσης που με βοήθησε να καταλάβω πολλά για τον εαυτό μου. Αυτή με έριξε στην πολιτική .
Χωρίσαμε όταν γνωρίστηκε με τον αρραβωνιαστικό της , ένα κυβερνήτη της British Airways και από τότε την βλέπω μόνο στη τηλεόραση , όμως ξέρω ότι ο ερωτάς μας δεν θα σβήσει ποτέ.
ORELLOS: Για μια στιγμή πράγματι ταξιδέψαμε για αλλού .....Θα μας χαρίσετε τώρα ένα τελευταίο πολιτικό σχόλιο ; Ποιες προβλέπετε να είναι οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας ;
ANANDROUTSO : Ε άντρες είμαστε, αϊτοί, και πέσαμε και λίγο έξω τι να κάνουμε. Όμως φοράμε πανταλόνια και ο σοφός λαός μας στο τέλος θα μας στηρίξει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
