Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

in memoriam

Δεν θα μπορούσα ποτέ να εξηγήσω στον πιτσιρικά τι του συνέβη εκείνο το βράδυ . Το πρωί της ίδιας μέρας ίσως να πήγε , όπως και εγώ πήγα , στη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του σχολείου του , όπου ίσως και να είδε κάποιους κολλητούς και να κανόνισε να βγει μαζί τους το βράδυ , για ένα ποτό.

Ίσως και να πήγε με τους γονείς του και αν και θα έδειχνε αδιάφορος κατά βάθος θα γούσταρε την όλη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και θα ένοιωθε πολύ όμορφα να βρίσκεται με τους δικούς του ανθρώπους στους χώρους που περνούσε καθημερινά τόσες ώρες...
Ίσως και να βαριόταν λίγο να κατέβει Αθήνα - πάλι Αθήνα ... και μάλλον θα πήγε την τελευταία στιγμή , τυχαία - για έτσι γίνονται όλα τα σοβαρά πράγματα στη ζωή μας : τυχαία.
¨ Πήγαινε αγόρι μου να ξεσκάσεις λιγάκι ”.
Μπορεί πάλι και να είχε μπλέξει με κακές παρέες και να μην μιλούσε και πολύ με τους γονείς του τελευταία .Ισως να ήταν και εκείνο το βιβλίο που είχε διαβάσει τελευταία και ένιωθε λίγο στη απέξω .

Ο μπάτσος στόχευσε κατά τύχη επάνω του.

Εκείνος πάλι είχε βραδινή βάρδια εκείνο το Σαββατόβραδο. Είχε σηκωθεί νωρίς το απόγευμα από τον μεσημεριανό του ύπνο - πάλι είχε φάει πολύ για μεσημέρι , είχε πιει αμίλητος τον καφέ του , έκανε και πεντ'– έξη τσιγάρα και φόρεσε τη στολή του κοιτώντας άκεφος πότε την κοιλιά του και πότετο υπηρεσιακό του περίστροφο .

Πάλι είχε μαλώσει με τη γυναίκα του το μεσημέρι - μου τα ' χεις ζαλίσει με την γρίνια σου ρε κουφάλα.... , και δεν έβλεπε την ώρα να βγει από το διαμέρισμα.
Κάθισε για λίγο πίσω από το ντζαμι της εισόδου της πολυκατοικίας και βγήκε άκεφος από την πολυκατοικία που έμενε , μόλις του έκανε “μια αναπάντητη” ο συνάδελφος που έφτανε με το υπηρεσιακό όχημα κάτω από το σπίτι του .

Μέσα στο αυτοκίνητο οι δύο άντρες θα μίλαγαν για γκόμενες - συνάντησα τις προάλλες μια ξανθιά που με γούσταρε κ.λ.π , για τα φράγκα που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω , ενώ άμα είμαστε ΚΟΥΓΙΕΣ θα είχαμε χεστεί στο χρήμα, για τον τσάτσο που βγάζει τις βάρδιες και τους έχωσε Σαββατιάτικο και για την πόλη και “ τα τσογλάνια που έχουν γεμίσει τελευταία τους δρόμους”.

“Το Σταυρό μου ...- Τι ήταν αυτό ”...σταμάτα το αμαξι ρε ...

3 σχόλια:

  1. είναι ακριβώς ή περίπου όπως τα λες, γνήσιε απόγονε κλπ. Ανθρωποι και ιστορίες της διπλανής πόρτας. Που τυχαία κάποια στιγμή ανοίγει μια άλλη πόρτα και περνάνε στο διπλανό δωμάτιο.
    Ετσι είναι, φίλε μου καλέ.

    υ.γ. χθες γιατί δεν το σήκωνες το τηλερημάδι σου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε Φιλε δεν χτυπησε και δεν εχω αναπαντητη.Μηπως έπαιρνες τηλέφωνο καποια άλλη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ούτε καν μπάτσος δεν είναι ο αλήτης.
    Φρουρός είναι το @#$%*&^%$#~!@#$%^&. Η δουλειά του είναι σκοπός σε δημόσιες υπηρεσίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή