Παρά Φύση 18 : Χαραυγές ...

http://www.youtube.com/watch?v=PdPcT_YnzjY

(Για την μουσική επιμέλεια φροντίζει σήμερα ο φίλος Χρήστος Μαλαμης )




Es gibt so viele Morgenroete , die noch nicht geleuchtet haben...
(Υπάρχουν τόσες χαραυγές , που δεν έχουν ακόμα ροδίσει …)
F.Nietzsche

.….και άλλες τόσες που δεν θα ροδίσουν πότε ….
( Ανώνυμος)



(Όταν ψαρεύεις νέες ιδέες και εμπνεύσεις ξεμακραίνεις και χάνεσαι στο άπειρο ...και όπως φαίνεται , κάπως γίνεται και μπαίνεις πολλές φορές - κατά λάθος - σε επικίνδυνα - απαγορευμένα νερά , όπως οι πειρατές ή πιο καλά όπως οι ραδιοπειρατές , που γουστάρουν να μπαίνουν σε λάθος συχνότητες ..και δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται ,αλλά κάπως έτσι πιάνεις και μηνύματα που μάλλον δεν προβαριζόντουσαν για σένα , αλλά για κάποιον ή κάτι άλλο .Έτσι τα κείμενα σου - εκτός από όποιες φαντασίες , περιέχουν και πολύ εμπιστευτικά μηνύματα της μοίρας ….

Βουτάς έτσι μέσα στο έρεβος , για να ψάξεις - δεν ξερεις ακριβως τι - και ανεβάζεις στη επιφάνεια μαζί σου ένα Άγγελο – που διακρίνεις από μακριά να λαμπιρίζει στο σκοτάδι - άλλα καμιά φορά ο άγγελος αυτός σέρνει πίσω του μια ολόκληρη αγέλη από περίεργα τριχωτά μελαμψά πλάσματα , που έχουν σκαλώσει πάνω του και δεν τον αφήνουν να κουνήσει ρούπι..και έτσι ή θα σε παρασύρει πάλι πίσω μαζί του , η θα τους αφήσεις όλους μαζί να βουλιάξουν …)




- Που είσαι ρε μωρό ;

- Έχω βγει για ψώνια - εσύ που είσαι ;
- Εγώ είμαι ήδη στο ατελιέ σου - θα αργήσεις ;
- ( εκείνη κάπως θορυβημένη) έρχομαι και εγώ - δεν θα αργήσω …
-Πρέπει να φύγω τώρα παιδιά μουρμούρισε η Ευτυχία ..
- Και εγώ έφευγα συμπλήρωσε εκείνος , πάμε …

Μέσα στο ασανσέρ η ατμόσφαιρα παρέμενε τεταμένη - Μίλησε πρώτος εκείνος ..

- Πως είσαι Ευτυχία ..
- Εγώ είμαι καλά - ελπίζω εσύ να είσαι και συ καλά με την υγεία σου...
- Ε …είμαι σε καταστολή - όπως πάντα (και για να της επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα) …. σε λίγες φεύγουμε για Νικαράγουα - θυμάσαι τον Ηavier στα Χανιά ?
-Κοκκίνισε σεμνά και κοίταξε κάτω χαμογελώντας αινιγματικά …
(.. Την τύχη μου … πότε δεν κατάλαβα αυτό το χαμόγελο της σκέφτηκε εκείνος.)

Φαντάζεστε όμως τωρα την έκπληξη της , όταν βγαίνοντας από την είσοδο της κατάλευκης νεοκλασικής πολυκατοικίας έπεσε επάνω σε ένα γεροδεμένο μελαχρινό τύπο με γκρίζους κροτάφους , που τους αγριοκοίταζε ..

-Ήσουν για ψώνια …έτσι δεν είναι μανακι , της είπε πρώτος - πάμε σπίτι να σου ξηγήσω ..
Χώρισαν κάπως βίαια , ο τύπος την έσερνε βίαια πάνω στο πεζοδρόμιο , ενώ ο δικός μας άναψε ένα robusto μπήκε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε για το ελικοδρόμιο ..

Θυμόταν ακόμα τα λόγια της πριν λίγο στο διάδρομο « Άσε φοβάμαι μήπως γίνει καμιά μαλακιά και με δει ο δικός μου εδώ μαζί σου – είναι πολύ ζηλιάρης και βίαιος και για αυτό σε παρακαλώ , αν και δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο , μην με ξαναενοχλήσεις - έχω βάλει πια τη ζωή μου σε μια τάξη …

Τι κόλλημα έχει και αυτός ο τύπος για να παρεξηγείται έτσι , με μια τόσο αθώα ιστορία σκέφτηκε ο καλλιτέχνης – αν το καλοσκεφτείς όμως , ίσως να είναι και η πρώτη στιβαρή αντίδραση ενός μέρους της κοινωνίας σε αυτά που πρεσβεύουμε ...

Την άλλη μέρα , μετά από μια ήρεμη νυχτερινή αρπαχτη και μια καλή τσεπια φράγκα ξύπνησαν αργά το μεσημέρι – αργότερα την ίδια μέρα το βραδύ θα ήταν Φρανκφούρτη και από εκεί θα έφευγαν το άλλο πρωί για Miami …και τέλος από Maiami , το επόμενο απόγευμα θα έπιναν τα εσπρεσσακια τους στο Intercontinental στη Managua , ένα αποικιακού τύπου ξενοδοχείο στην υγρή πρωτεύουσα της Νικαράγουα , που θύμιζε ακόμα αυτό που περιμένει να βρει κανείς σε μια εξωτική χώρα λίγο πριν ή μετά την ανατροπή , καθώς απέπνεε ακόμα ένα λατινοαμερικανικού τύπου αέρα χλιδής και διαφθοράς .

Λίγο πριν φύγουν για το αεροδρομιο – είχαν ήδη τοποθετήσει προσεκτικά άσπρα σεντόνια πάνω στα έπιπλα και τους πινακες – χτύπησε το κουδούνι και ανοίγοντας την πόρτα είδε την Ευτυχία να χαμογελά πικρά ..

-Δεν ξέρω τελικά αν μπορώ να μείνω εδώ, του είπε – είναι λίγο βίαιος αλλά τον αγαπώ βλέπεις ….χρειάζομαι λίγο χρόνο και απόσταση για να σκεφτώ..

Η αλήθεια είναι ότι και εκείνος περίμενε μια τελική απάντηση , σε ένα ερώτημα βέβαια που δεν είχε τεθεί πότε από κανέναν τους - και έτσι βαθειά μέσα του ίσως να την περίμενε αυτή την επίσκεψη .

Και τώρα που περίμενε να έχει κλείσει ένας κύκλος και ότι πιο ελεύθερος από ότι πότε θα μπορούσε να δραπετεύσει με την νεαρή όμορφη γυναίκα του στη Λατινική Αμερική – τώρα , αυτή τη στιγμή έβλεπε ότι τίποτα δεν είχε κλείσει - είχε κάνει πάλι μια τρύπα στο νερό.

-Έλα της είπε , έλα μαζί μας ….
Έχω πάρει μαζί μου το διαβατήριο μου κάλου κάκου…. ψιθύρισε εκείνη θλιμμένα..

Παρά Φύση 17 : o γρίφος των «μοναχικών λύκων»

http://www.youtube.com/watch?v=2BvXBwtrs_k

...We are agents of the free
I've had my fun and now its time to
Serve your conscience overseas (over me, not over me)
Coming in fast, over me......

Τoulouse , Thursday 22 March 2012 ,Mohamed Merah 23 , French serial killer jumps out his flat window with all guns blazing in ,putting a dramatic end to a 32-hour siege .Last week he entered a synagogue and murdered four people ( among them three children). 'Scooter assassin', chillingly, told police that he had attacked the school in a random act of frustration after he failed to locate a soldier to continue his series of street killings of off-duty paratroopers.....

(Mohamed Merah …., πολλοί τον περιέγραψαν σαν μοναχικό λύκο - αποκομμένο από συστήματα εξουσίας ή τρομοκρατικές ομάδες , ενώ κάποιοι άλλοι - κυρίως gay διανοούμενοι , έσπευσαν να μιλήσουν για τον γρίφο των μοναχικών λύκων στην Ευρώπη..

Εγώ δεν έχω σκοπό να αναλύσω περαιτέρω την έννοια του μοναχικού λύκου της στέπας του Hesse - αρκετά έχει ξεφτιλιστεί ο τύπος από αμερικανικές υπερπαραγωγές και ταινίες καράτε - απλά θέλω να αναφέρω καλού κάκου αυτό , που και έλεγε ο ίδιος - ο κ.Steppenwolf : πόσο δύσκολο δηλ. είναι να το παίζεις μοναχικός cool διανοητής - και πιστέψτε με αδέλφια δεν μπορεί να το κάνει κάποιος τύπος , χωρίς σοβαρά θεματακια ανοικτα…

Απλά αναρωτιέμαι που να είναι ο πιτσιρικάς Μοχάμεντ και κυρίως τα τρία παιδάκια που καθάρισε …)

Όσο έπινε - τόσο ξεχνούσε και έτσι ένιωθε την αναπηρία του να υποχωρεί - και τώρα που είχε πια ξενερώσει για τα καλά , ένοιωθε τις πρώτες σουβλιές στα γεννητικά του όργανα και το πράγμα φαινόταν - δεν ένιωθε πια πολύ καλά , - είχε αρχίσει να νιώθει και άσχημα και για την Ευτυχία και τελικά της μίλησε ..

-Δεν ξέρω πότε τελικά θα πεθάνω γλυκιά μου , της απήντησε .Όμως δεν λένε ότι από τη στιγμή που ο άνθρωπος γεννιέται κάποιος ,κάποιος άλλος έχει ήδη αποφασίσει για η ημερομηνία θανάτου του ; Άρα γιατί να το πολυσκεφτόμαστε , που έλεγε και ο Russell όταν τον ρωτούσαν για την μετά θάνατον ζωή και τον ίδιο το θάνατο ;

- Εκείνη τον κοίταξε λυπημένη : θα το σκεπτόμαστε ακριβώς γιατί δεν είναι έτσι του είπε με εκείνο το χαρακτηριστικό θλιμμένο της πικρό χαμόγελο .Αλλά αν θυμάμαι καλά εσύ θεωρούσες πάντα λίγο αδελφίστικα αυτά που έγραφε ο Jung - έτσι δεν είναι ;

- Και πως είναι δηλαδή αναρωτήθηκε και η νεαρή σύζυγος , σταματώντας εκείνο το εκνευριστικό παρατεταμένο τρέμουλο του πάνω μέρους του σώματος της , που έμοιαζε σαν θρήνος ορθόδοξου εβραίου στο τείχος των Οδυρμών στην Ιερουσαλήμ …

-Όπως και να είναι πάντως , συνέχισε ο τύπος, πονάμε πάντα όταν χάνουμε κάποιο δικό μας αλλά πρέπει να ξέρεις ότι η φύση απεχθάνεται το κενό και ότι ο αδελφός που έφυγε από κοντά μας , κάπου αλλού και κάπως αλλιώς βρίσκεται - όχι μετενσαρκωμένος ή τέτοιες παπαριες , όμως ίσως σε ένα παράλληλο δρώμενο και σίγουρα με ένα τρόπο που εμείς είναι δύσκολο να καταλάβουμε - ας του ευχηθούμε λοιπόν καλό κατευόδιο , και ας ξέρουμε ότι είναι μάλλον απίθανο να τον ξανασυναντήσουμε ..

- Άσε ρε φίλε τα ξέρουμε αυτά , του απήντησε θυμωμένη η Ευτυχία – Τέτοιες μαλακιές μου έλεγες πάντα και με γέμισες tattoo με τριαντάφυλλα - για να ελέγχω και καλά καλύτερα τις δυνάμεις γύρω μου , αλλά το μόνο που σε ενδιέφερε είναι να με σοδομιζεις , φρικιό ..

- Λυπάμαι αν αυτό μόνο σου έμεινε από την διαδικασία μύησης των ροδόσταυρων ιπποτών! Πραγματικά λυπάμαι! Ευτυχία άφησε λίγο την τέχνη παρά πέρα για να συναντήσεις και τους υπόλοιπους μοναχικούς λύκους ..

Και όλα αυτά τα έλεγε, καθώς δεν ήταν τελικά μόνο η νεαρή σύζυγος του , εκείνη που ανυπομονούσε να αλλάξει η ζωή της - και ποιος δεν ανυπομονεί άλλωστε , και αυτός το ίδιο σκέπτονταν και είχε αρχίσει να γλυκοκοίταζε την Ευτυχία , που ίσως τελικά να του έφερνε την ευτυχία…

Εκείνη όμως ήταν πια δεσμευμένη - αν και της καλάρεσε η ιδέα να τον ακολουθήσει στη λίμνη Νικαράγουα , στην ενδοχώρα της Λατινικής Αμερικής , όπου εκείνος , ο έρωτας της ζωής της υπό την προκάλυψη και καλά της ανθρωπιστικής βοήθειας , θα οργάνωνε την νέα μεγάλη επανάσταση των ιθαγενών .

Και πράγματι , σε λίγο χτύπησε το κινητό της …

Παρά Φύση 16: … I could have been one of these things first…..

http://www.youtube.com/watch?v=tUe6-0sUQU0&feature=related

I could have been a sailor, could have been a cook
A real live lover, could have been a book.
I could have been a signpost, could have been a clock
As simple as a kettle, steady as a rock.
I could be
Here and now
I would be, I should be
But how?
I could have been
One of these things first
I could have been
One of these things first………..

Nicholas Rodney Drake (19 June 1948 – 25 November 1974) was an English singer-songwriter and musician, known for his sombre guitar-based songs. He failed to find a wide audience during his lifetime, but his work has gradually achieved wider notice and recognition; today he is widely considered among the most influential English singer-songwriters of the last 50 years. Drake signed to Island Records when he was 20 years old and released his debut album, Five Leaves Left, in 1969. By 1972, he had recorded two more albums—Bryter Layter and Pink Moon. Neither sold more than 5,000 copies on initial release.^[5] Drake's reluctance to perform live, or be interviewed, contributed to his lack of commercial success.

Drake suffered from depression and insomnia throughout his life, and these topics were often reflected in his lyrics. On completion of his third album, 1972's Pink Moon, he withdrew from both live performance and recording, retreating to his parents' home in rural Warwickshire. There is no known footage of the adult Drake; he was only ever captured in still photographs and in home footage from his childhood.^[6] On 25 November 1974, Drake died from an overdose of amitriptyline, a prescribed antidepressant; he was 26 years old.

Wiki

Μας έχει συμβεί καμπόσες φορές αδέλφια …Νιώθω αλήθεια βαθύτατα προσβεβλημένος , σαν με άφορα προσωπικά , όταν σπουδαίοι συγγραφείς , μουσικοί e.t.c. ,που ζουν και μεγαλουργούν ανάμεσα μας , κάποια στιγμή απλά αποφασίζουν να εξαφανιστούν …..εμείς δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο , εκείνοι όμως κάτι θα ξέρουν…

Άλλες φορές πάλι , έχω παρατηρήσει ότι αναπτύσσω μια ιδιαίτερη αμοιβαία βαθιά συμπάθεια και εκτίμηση προς ανθρώπους που χάνονται νωρίς και αιφνίδια από τη ζωή , και μετά κουνώ το κεφάλι μου και λέω – α …για αυτό ...και καταλαβαίνω από τον τρόπο που με κοίταζαν ότι ότι πρέπει πια να συνεχίσω να γράφω και για αυτούς ....

Σαν να ξερω οτι με κοιτάζουν από κάπου αλλού και κάτι ( ….ξέρω, οποία προπέτεια εκ μέρους μου…) .Γιατί ξέρετε κάτι ; τέτοια πλάσματα δεν περιμένουν τίποτα από κανένα …

Αυτή η περίεργη κατάσταση εντάσσεται σε αυτό που χαρακτηριστικά ονομάζω «το φαινόμενο "eye witness " δηλ. υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θαρρείς βρεθήκαν ανάμεσα μας κατά λάθος , σαν να ήρθαν μόνο για να δουν την κατάσταση και μετά να φύγουν για να ξανασκεφτούν τα πράγματα …

Είχαμε λοιπόν ένα μεγάλο λαμπερό δωμάτιο με σκούρο καφέ παρκέ , ένα μεγάλο μαύρο δερμάτινο καναπέ , από όπου κοιταζόντουσαν όλοι κλεφτά στον τεράστιο καθρέφτη του σαλονιού και αντικριστά σαν σε ανάκριση το υπόλοιπο σετ από τρεις πανομοιότυπες πολυθρόνες .

Κάπου εκεί δίπλα υπήρχε ένας χρυσός πύργος maranzt και στον απέναντι τοίχο ένα τεράστιος αντίγραφο Dali – ένα τεράστιο ροζ τριαντάφυλλο σε ένα σιέλ ουρανό την ώρα της δύσης του Ήλιου κάπου στην έρημο της Αριζόνα , ή στο Νέο Μεξικό , πρέπει να ήταν το ‘meditative rose ΄, σε μεταξοτυπία.

Η νεαρή γυναικά του καθόταν αγκαλιά του , φορώντας ακόμα ένα κολλητό δερμάτινο γιλέκο και το στρινγκ της , τη στολή των ανωμαλιών δηλ. , με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι ..Το θέαμα από τα οπίσθια της νεαρής , προσεκτικά απλωμένα πάνω στο καφέ σκούρο δέρμα του καναπέ , με το tattoo στην εσωτερική , μεριά να αιωρείται απειλητικά ανάμεσα στις μισάνοιχτες γάμπες τον εμπόδιζαν να συγκεντρωθεί…

-Πως την πέρασες λοιπόν τα τελευταία αυτά χρόνια κούκλα ; ρώτησε την Ευτυχία ο τύπος, μόλις εκείνη βγήκε από το μπάνιο με τα μαλλιά της υγρά ακόμα μετά από ένα ξεγυρισμένο golden shower …ενώ από το άνοιγμα του μπουρνουζιού του με το χαρακτηριστικό μονόγραμμα DF ( Definite Fuck ) ξεπρόβαλλε ένα γνώριμο σε αυτόν tattoo - ένα από τα εννέα - όλα ωστόσο γύρω από το ίδιο θέμα : ένα οκταφυλλο τριαντάφυλλο , το ρόδο της γνώσης των Ροδόσταυρων …θυμόταν τώρα και το πιο συγκλονιστικό , το tattoo στον ποπό της που προσκαλούσε φιλόξενα τον περαστικό ταξιδιώτη να μπει και να ξαποστάσει …

-Βαλε με το μυαλό σου τι ακριβώς θα ,μπορούσε να κάνει μια όμορφη γυναικά με το σώμα μου τόσα χρόνια , και ίσως να καταλάβεις …

-Εσύ αλήθεια , πότε θα πεθάνεις ; τον ρώτησε η Ευτυχία με τον παιδικό της αυθορμητισμό..

Ο τύπος έμεινε άφωνος - η αλήθεια είναι ότι δεν το είχε σκεφτεί ποτέ έτσι μέχρι τότε ..δεν το είχε συμπερίλαβε καν στα σχέδια του …

-Κάνε τεστ για να βρεις την πραγματική ημερομηνία του θανάτου σου επανήλθε εκείνη και μετά το ξανασυζητάμε πάντως - το τεστ υπάρχει στο internet !

Τότε άκουσε κάποιον να μουρμουρίζει δίπλα του και βγήκε από τις μαύρες σκέψεις του. Γύρισε και είδε την νέα όμορφη γυναίκα του ….και εσύ τελικά πως θα περάσεις σκέφτηκε χαϊδεύοντας την τρυφερά στο μάγουλο …Τα μαύρα μαλλιά της έπεφταν επάνω στο γυμνό στήθος καθώς περίμενε γυμνή υπομονετικά τη σειρά της για α μπει στο ντους .

Εκείνη γύρισε και τον κοίταξε πιο προσεκτικά : ένας σκυθρωπός τύπος , κουρεμένος με την ψιλή , αξύριστος -μάλλον αλκοολικός , με μποέμ εμφάνιση! Και είναι η αλήθεια ότι ο ύπνος γινόταν όλο και πιο δύσκολος ολοένα και πιο δύσκολος και εκείνος ολοένα και πιο δύστροπος .

-Κανείς δεν χάνει τον ύπνο του για κάτι που δεν έχει - τουλάχιστον όχι εγώ...μονολογούσε κάθε μέρα όταν ξυπνούσε..

-Μα βλέπεις που είσαι άπειρος , του έλεγε εκείνη , αν το έχεις δεν υπάρχει λόγος να μην κοιμάσαι γιατί το έχεις κάνει ήδη δικό σου...τον χάνεις όταν δεν το έχεις…..

Εκείνη την ήμερα ωστόσο θα έκανε άλλη μια γερή μπάζα ως πιλότος ενός μικρού ιδιωτικού ελικοπτέρου της συμφοράς , πετώντας πάνω από την πόλη με κατεύθυνση μάλλον κάποιο τσιγαράδικο στην παρακείμενη θαλάσσια περιοχή , για να χρηματοδοτήσει έτσι την πολυέξοδη ζωή τους και ετοιμάστηκε σιγά - σιγά να φύγει

-Χάλια με έκανε πάλι ο κερατας , σκεφτόταν εκείνη και κολλούσε ολόκληρη . Και κάποια στιγμή έσκυψε ξανά επάνω του για να αποτελειώσει μόνη της ότι είχε αρχίσει πριν λίγο και με του τρεις τους - και αυτή τη φορά τον βούτηξε λίγο πριν στο bourbon του , τραβώντας καλού κακού λίγο από τον χαρακτηριστικό γαλάζιο καπνό των cubαnos του ..

Όλα αυτά , αγωνίες και ξενύχτια , θα τελειώσουν τον άλλο μήνα σκέφτηκε εκείνη καθώς ανεβοκατέβαζε το κεφάλι της - επιτέλους το ταξίδι στην Λίμνη Νικαράγουα - όλη την ήμερα ξάπλα στην όχθη , ιστιοπλοΐα , βαρβάτοι τυχοδιώκτες με μαυρισμένα κορμιά , δουλευμένους κοιλιακούς, ωραία χέρια, , σαρκώδη χείλια, μεγάλες πλάτες, γρατζουνιές, ωραίο στέρνο και φυσικά ωραίο κώλο...και γενικά τα πιο βασικά που κοιτάνε οι γυναίκες...!

Παρά Φύση 15: .."like an anthropologist on Mars*"..

... *Noted autistic Temple Grandin described her inability to understand the social communication of neurotypicals, or people with normal neural development, as leaving her feeling "like an anthropologist on Mars"……..

wikipedia

http://www.youtube.com/watch?v=8PdSI1t7hjc&feature=ರೆಳತೆದ್

O Oskar Wild πέρασε δύσκολες ώρες πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, όταν έγραφε δακρύβρεκτες επιστολές , υπό τη μορφή βιβλίου μάλιστα (de profundis ) , στην μικρή κακομαθημένη ξεκωλη αγγλίδα φιλενάδα του, τον Λόρδο Αλφρεντ Ντάγκλας ,που με τα λούσα και τις κόνξες της τον είχε σπρώξει στην οικονομική και καλλιτεχνική καταστροφή - και εν τέλει στην φυλακή , προσπαθώντας για το ακατόρθωτο : να θίξει στο φιλότιμο την κυρία που τον εγκατέλειψε για άλλες αγκαλιές!

Tι ασυνήθιστο αλήθεια: να σε καταστρέφει η άπληστη και συνήθως άπιστη φιλενάδα σου - πόσα γράμματα είχε γράψει και εκείνος στην Ευτυχία, όταν τον είχε παρατήσει στην Κρήτη για να εξακολουθήσει εκείνο τον δίμετρο βραζιλιάνο χορευτή - και να τώρα που εκείνη είχε ξεφύγει εκ νεου από την πορεία της και είχε ξαναπέσει επάνω του .Έτσι δεν κανουν στο μικρόκοσμο μας τα και τα ηλεκτρόνια που εξαφανίζονται αίφνης από την στιβάδα που τα έχει χαρτογραφήσει ο παρατηρητής και εμφανίζονται ξαφνικά σε άλλη στιφάδα , κάνοντας αυτό που οι φυσικοί αποκαλούν κβαντικό άλμα .....

Η επιστήμη έχει ήδη αποδεχτεί την αδυναμία της να υπολογίσει πότε ακριβώς θα γίνει το άλμα στην νέα στιβάδα, και που ακριβώς θα εμφανιστεί το ηλεκτρόνιο που εξαφανίστηκε . Και κυρίως που πήγε και από πού γύρισε ….

Τα ηλεκτρόνια εμφανίζονται από το πουθενά - το ίδιο και η Ευτυχία - αδιαφορώντας για τις υπόλοιπες συνέπειες και τους φυσικούς και ανθρωπίνους νομους, βάζοντας όμως άθελα της πολλούς ανθρώπους σε μπελάδες .

Οι φίλοι του από την επιστημονική κοινότητα του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι visiting professor – στο τέλος είχαν όμως ξεχάσει από πού τους είχε έρθει για εκείνη την επίσκεψη , που έμοιαζε ωστόσο να παρατείνεται επ’ αόριστον

Τον είχε κατά καιρούς απασχολήσει αυτό που ο Vico ονόμαζε ποιητική μεταφυσική κυρίως όμως με μια διάσταση ,θα λέγαμε καθαρά μεθοδολογική , δηλ. πίστευε βαθύτατα στην πραγματική υπόσταση των δημιουργημάτων της φαντασίας η των μυθων των ποιητών και των παραμυθάδων , σε συνάρτηση με την αδυναμία μας να κατανοήσουμε τα φυσικά φαινόμενα με άλλες πλην τις μυθικές διαστάσεις τους και μονο.

Χώρισαν και έκαναν μερικά βήματα , ενώ είχε ήδη αρχίσει να βρέχει στην γκρίζα μεσογειακή μεγαλούπολη , και ο τύπος άναψε ένα robusto και θυμήθηκε σιγά - σιγά ότι τελικά η ιστορία με την Ευτυχία δεν είχε τελειώσει και τόσο ήρεμα : τον είχε πετάξει από κάτι βράχια ο δίμετρος γκριζαρισμένος δεκαθλητής σύντροφος της …

Με τον εσπρέσο του στο χέρι που είχε πάρει πριν λίγο από το γωνιακό εσπρεσαδικο απομακρυνόταν γρήγορα σκοτεινιασμένος , όταν ξαφνικά έπεσε κάτω και άρχισε να χτυπιέται με βίαιους σπασμούς , να ουρλιάζει από τους πόνους , και να ματώνει από τα χτυπήματα στο πεζοδρόμιο - έπαθε κρίση και λιποθύμησε με το πούρο να καίει ακόμα στο στόμα του και τους καφέδες και τα αίματα να λεκιάζουν το άσπρο πουκάμισο και το όμορφο καμιλό παλτό του …

Αυτές οι ενοχλητικές κρίσεις γίνονταν με τα χρόνια όλο και πιο τακτικές - στην ουσία η κρίσεις ήταν πια καθημερινότητα και η συνέπεια ήταν, ότι δεν ήταν πια σίγουρος τι από αυτά που ζούσε έπρεπε να καταγράψει σαν πραγματικό – ο ίδιος είχε την αίσθηση ότι τίποτα πια - άσε που γυρνώντας απότομα το κεφάλι του έβλεπε σκιές του παρελθόντος η του παρόντος δεν μπορούσε να πει …

Απλή συνέπεια ήταν ότι δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ζωντανούς η νεκρούς , καλούς κακούς , γυναίκα ‘η άνδρα και οι παρέες του γινόντουσαν πια όλο και πια εξεζητημένες…

Η νεαρή γυναίκα του έσκυψε από πάνω του πανικόβλητη ,όταν η Ευτυχία την παραμέρισε ευγενικά – άφησε με λίγο της είπε , το έχω ξανακάνει αυτό .Τον γράπωσε από εκεί χαμηλά και τον έσφιξε καλά στο τσάρκα των γεννητικών οργάνων.

Ο τύπος ξαναβρήκε τις αισθήσεις του ,ακόμα ερεθισμένος ωστόσο από την λαβή , ενώ οι δυο γυναίκες τον μετέφεραν μαζί σε ένα κοντινό μπαράκι , οπού έπνιξε τους πόνους του σε ποτήρι με λίγο bourbon με σόδα και ένα χάπι degretol. Εν τω μεταξύ βέβαια ,εκείνες είχαν αρχίσει ήδη να κοιτάζονται περίεργα.

- Μπορούμε να σε πάμε σπίτι να ξεκουραστείς πρότεινε η καλλίγραμμη νεαρή σύζυγος του ….

Στο σπίτι έβαλε να ακούσουν Ζappa , ενώ εκείνος έτριψε ένα τσιγάρο για να χαλαρώσουν .Σε λίγο οι δυο κούκλες μελαχρινή και ξανθιά αγγελιάστηκαν τρυφερά και άρχισαν να χαϊδεύονται , σύντομα τα μεγάλα στητά φυσικά στήθη γέμισαν την εικόνα, ένα stip tease που συνοδεύονταν από πολλά υγρά παθιασμένα φιλιά μεταξύ των δυο γυναικών , που σε λίγο είχαν μείνει και οι δυο μόνο με δυο μικροσκοπικά μαυρόασπρα στρινγκακια .

-Έλα και εσύ γλυκά , τον προσκάλεσαν - και σε λίγο έβλεπες έξη χεριά να κωλομεριαζονται , στην αρχή διστακτικά όπως επιβάλει το τακτ σε τέτοιες περιπτώσεις ( για να μην μας περάσουν για κάφρους.. ) και μετά από λίγο ,που κανείς πια δεν δίνει σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες , με μεγάλο θόρυβο μέσα και έξω από αμφισβητούμενης νομιμότητας περιοχές , γεννητικά όργανα …κλπ .

Πράγματι , σε λίγο οι νεαρές γυναίκες γονάτισαν μπροστά του και τον βοήθησαν να απαλλαγεί από το παντελόνι του , αλλά και από ένα πρώτο κύμα νευρικότητας επάνω στο πρόσωπο και στα στήθη τους – ενώ εκείνος τις έλουζε με bourbon ….

Ήδη μπαίνοντας στο σπίτι όμως , εκείνος οραματιζόταν τη συνέχεια με τις δυο γυναίκες στον δικό του κόσμο - και έτσι μετά την τελευταία κραυγή του οργασμού αρχίζει πάλι η αμφιβολία …Και μετά το πήδημα με την καλλίγραμμη , μετά τον τελευταίο αναστεναγμό του οργασμου , τι , …σκεπτόταν προκαταβολικά ..

Πάντα έτσι έκανε ,όταν γνώριζε μια καινούρια Ωραία : στο μυαλό του ρολαρε σε γρήγορους ρυθμούς η εξέλιξη από γνωριμία σε φλερτ, γάμο, χωρισμό , θάνατο , decade ,που εικονικά αποτυπώνονταν στην εικόνα μια νεαρής όμορφης γυναικάς που μέσα σε κλάσματα δευτερόλεπτου να χάνει την φρεσκάδα και την ομορφιά της, να συρρικνώνεται και να γεμίζει ρυτίδες ,να ζαρώνει και να εξαφανίζεται σε μια έκρηξη σκόνης …

Και αυτός να περιμένει παντα που θα εμφανιστεί το επόμενο ηλεκτρόνιο!