Παρά Φύση 15: .."like an anthropologist on Mars*"..

... *Noted autistic Temple Grandin described her inability to understand the social communication of neurotypicals, or people with normal neural development, as leaving her feeling "like an anthropologist on Mars"……..

wikipedia

http://www.youtube.com/watch?v=8PdSI1t7hjc&feature=ರೆಳತೆದ್

O Oskar Wild πέρασε δύσκολες ώρες πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, όταν έγραφε δακρύβρεκτες επιστολές , υπό τη μορφή βιβλίου μάλιστα (de profundis ) , στην μικρή κακομαθημένη ξεκωλη αγγλίδα φιλενάδα του, τον Λόρδο Αλφρεντ Ντάγκλας ,που με τα λούσα και τις κόνξες της τον είχε σπρώξει στην οικονομική και καλλιτεχνική καταστροφή - και εν τέλει στην φυλακή , προσπαθώντας για το ακατόρθωτο : να θίξει στο φιλότιμο την κυρία που τον εγκατέλειψε για άλλες αγκαλιές!

Tι ασυνήθιστο αλήθεια: να σε καταστρέφει η άπληστη και συνήθως άπιστη φιλενάδα σου - πόσα γράμματα είχε γράψει και εκείνος στην Ευτυχία, όταν τον είχε παρατήσει στην Κρήτη για να εξακολουθήσει εκείνο τον δίμετρο βραζιλιάνο χορευτή - και να τώρα που εκείνη είχε ξεφύγει εκ νεου από την πορεία της και είχε ξαναπέσει επάνω του .Έτσι δεν κανουν στο μικρόκοσμο μας τα και τα ηλεκτρόνια που εξαφανίζονται αίφνης από την στιβάδα που τα έχει χαρτογραφήσει ο παρατηρητής και εμφανίζονται ξαφνικά σε άλλη στιφάδα , κάνοντας αυτό που οι φυσικοί αποκαλούν κβαντικό άλμα .....

Η επιστήμη έχει ήδη αποδεχτεί την αδυναμία της να υπολογίσει πότε ακριβώς θα γίνει το άλμα στην νέα στιβάδα, και που ακριβώς θα εμφανιστεί το ηλεκτρόνιο που εξαφανίστηκε . Και κυρίως που πήγε και από πού γύρισε ….

Τα ηλεκτρόνια εμφανίζονται από το πουθενά - το ίδιο και η Ευτυχία - αδιαφορώντας για τις υπόλοιπες συνέπειες και τους φυσικούς και ανθρωπίνους νομους, βάζοντας όμως άθελα της πολλούς ανθρώπους σε μπελάδες .

Οι φίλοι του από την επιστημονική κοινότητα του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι visiting professor – στο τέλος είχαν όμως ξεχάσει από πού τους είχε έρθει για εκείνη την επίσκεψη , που έμοιαζε ωστόσο να παρατείνεται επ’ αόριστον

Τον είχε κατά καιρούς απασχολήσει αυτό που ο Vico ονόμαζε ποιητική μεταφυσική κυρίως όμως με μια διάσταση ,θα λέγαμε καθαρά μεθοδολογική , δηλ. πίστευε βαθύτατα στην πραγματική υπόσταση των δημιουργημάτων της φαντασίας η των μυθων των ποιητών και των παραμυθάδων , σε συνάρτηση με την αδυναμία μας να κατανοήσουμε τα φυσικά φαινόμενα με άλλες πλην τις μυθικές διαστάσεις τους και μονο.

Χώρισαν και έκαναν μερικά βήματα , ενώ είχε ήδη αρχίσει να βρέχει στην γκρίζα μεσογειακή μεγαλούπολη , και ο τύπος άναψε ένα robusto και θυμήθηκε σιγά - σιγά ότι τελικά η ιστορία με την Ευτυχία δεν είχε τελειώσει και τόσο ήρεμα : τον είχε πετάξει από κάτι βράχια ο δίμετρος γκριζαρισμένος δεκαθλητής σύντροφος της …

Με τον εσπρέσο του στο χέρι που είχε πάρει πριν λίγο από το γωνιακό εσπρεσαδικο απομακρυνόταν γρήγορα σκοτεινιασμένος , όταν ξαφνικά έπεσε κάτω και άρχισε να χτυπιέται με βίαιους σπασμούς , να ουρλιάζει από τους πόνους , και να ματώνει από τα χτυπήματα στο πεζοδρόμιο - έπαθε κρίση και λιποθύμησε με το πούρο να καίει ακόμα στο στόμα του και τους καφέδες και τα αίματα να λεκιάζουν το άσπρο πουκάμισο και το όμορφο καμιλό παλτό του …

Αυτές οι ενοχλητικές κρίσεις γίνονταν με τα χρόνια όλο και πιο τακτικές - στην ουσία η κρίσεις ήταν πια καθημερινότητα και η συνέπεια ήταν, ότι δεν ήταν πια σίγουρος τι από αυτά που ζούσε έπρεπε να καταγράψει σαν πραγματικό – ο ίδιος είχε την αίσθηση ότι τίποτα πια - άσε που γυρνώντας απότομα το κεφάλι του έβλεπε σκιές του παρελθόντος η του παρόντος δεν μπορούσε να πει …

Απλή συνέπεια ήταν ότι δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ζωντανούς η νεκρούς , καλούς κακούς , γυναίκα ‘η άνδρα και οι παρέες του γινόντουσαν πια όλο και πια εξεζητημένες…

Η νεαρή γυναίκα του έσκυψε από πάνω του πανικόβλητη ,όταν η Ευτυχία την παραμέρισε ευγενικά – άφησε με λίγο της είπε , το έχω ξανακάνει αυτό .Τον γράπωσε από εκεί χαμηλά και τον έσφιξε καλά στο τσάρκα των γεννητικών οργάνων.

Ο τύπος ξαναβρήκε τις αισθήσεις του ,ακόμα ερεθισμένος ωστόσο από την λαβή , ενώ οι δυο γυναίκες τον μετέφεραν μαζί σε ένα κοντινό μπαράκι , οπού έπνιξε τους πόνους του σε ποτήρι με λίγο bourbon με σόδα και ένα χάπι degretol. Εν τω μεταξύ βέβαια ,εκείνες είχαν αρχίσει ήδη να κοιτάζονται περίεργα.

- Μπορούμε να σε πάμε σπίτι να ξεκουραστείς πρότεινε η καλλίγραμμη νεαρή σύζυγος του ….

Στο σπίτι έβαλε να ακούσουν Ζappa , ενώ εκείνος έτριψε ένα τσιγάρο για να χαλαρώσουν .Σε λίγο οι δυο κούκλες μελαχρινή και ξανθιά αγγελιάστηκαν τρυφερά και άρχισαν να χαϊδεύονται , σύντομα τα μεγάλα στητά φυσικά στήθη γέμισαν την εικόνα, ένα stip tease που συνοδεύονταν από πολλά υγρά παθιασμένα φιλιά μεταξύ των δυο γυναικών , που σε λίγο είχαν μείνει και οι δυο μόνο με δυο μικροσκοπικά μαυρόασπρα στρινγκακια .

-Έλα και εσύ γλυκά , τον προσκάλεσαν - και σε λίγο έβλεπες έξη χεριά να κωλομεριαζονται , στην αρχή διστακτικά όπως επιβάλει το τακτ σε τέτοιες περιπτώσεις ( για να μην μας περάσουν για κάφρους.. ) και μετά από λίγο ,που κανείς πια δεν δίνει σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες , με μεγάλο θόρυβο μέσα και έξω από αμφισβητούμενης νομιμότητας περιοχές , γεννητικά όργανα …κλπ .

Πράγματι , σε λίγο οι νεαρές γυναίκες γονάτισαν μπροστά του και τον βοήθησαν να απαλλαγεί από το παντελόνι του , αλλά και από ένα πρώτο κύμα νευρικότητας επάνω στο πρόσωπο και στα στήθη τους – ενώ εκείνος τις έλουζε με bourbon ….

Ήδη μπαίνοντας στο σπίτι όμως , εκείνος οραματιζόταν τη συνέχεια με τις δυο γυναίκες στον δικό του κόσμο - και έτσι μετά την τελευταία κραυγή του οργασμού αρχίζει πάλι η αμφιβολία …Και μετά το πήδημα με την καλλίγραμμη , μετά τον τελευταίο αναστεναγμό του οργασμου , τι , …σκεπτόταν προκαταβολικά ..

Πάντα έτσι έκανε ,όταν γνώριζε μια καινούρια Ωραία : στο μυαλό του ρολαρε σε γρήγορους ρυθμούς η εξέλιξη από γνωριμία σε φλερτ, γάμο, χωρισμό , θάνατο , decade ,που εικονικά αποτυπώνονταν στην εικόνα μια νεαρής όμορφης γυναικάς που μέσα σε κλάσματα δευτερόλεπτου να χάνει την φρεσκάδα και την ομορφιά της, να συρρικνώνεται και να γεμίζει ρυτίδες ,να ζαρώνει και να εξαφανίζεται σε μια έκρηξη σκόνης …

Και αυτός να περιμένει παντα που θα εμφανιστεί το επόμενο ηλεκτρόνιο!