Παρά Φύση 18 : Χαραυγές ...

http://www.youtube.com/watch?v=PdPcT_YnzjY

(Για την μουσική επιμέλεια φροντίζει σήμερα ο φίλος Χρήστος Μαλαμης )




Es gibt so viele Morgenroete , die noch nicht geleuchtet haben...
(Υπάρχουν τόσες χαραυγές , που δεν έχουν ακόμα ροδίσει …)
F.Nietzsche

.….και άλλες τόσες που δεν θα ροδίσουν πότε ….
( Ανώνυμος)



(Όταν ψαρεύεις νέες ιδέες και εμπνεύσεις ξεμακραίνεις και χάνεσαι στο άπειρο ...και όπως φαίνεται , κάπως γίνεται και μπαίνεις πολλές φορές - κατά λάθος - σε επικίνδυνα - απαγορευμένα νερά , όπως οι πειρατές ή πιο καλά όπως οι ραδιοπειρατές , που γουστάρουν να μπαίνουν σε λάθος συχνότητες ..και δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται ,αλλά κάπως έτσι πιάνεις και μηνύματα που μάλλον δεν προβαριζόντουσαν για σένα , αλλά για κάποιον ή κάτι άλλο .Έτσι τα κείμενα σου - εκτός από όποιες φαντασίες , περιέχουν και πολύ εμπιστευτικά μηνύματα της μοίρας ….

Βουτάς έτσι μέσα στο έρεβος , για να ψάξεις - δεν ξερεις ακριβως τι - και ανεβάζεις στη επιφάνεια μαζί σου ένα Άγγελο – που διακρίνεις από μακριά να λαμπιρίζει στο σκοτάδι - άλλα καμιά φορά ο άγγελος αυτός σέρνει πίσω του μια ολόκληρη αγέλη από περίεργα τριχωτά μελαμψά πλάσματα , που έχουν σκαλώσει πάνω του και δεν τον αφήνουν να κουνήσει ρούπι..και έτσι ή θα σε παρασύρει πάλι πίσω μαζί του , η θα τους αφήσεις όλους μαζί να βουλιάξουν …)




- Που είσαι ρε μωρό ;

- Έχω βγει για ψώνια - εσύ που είσαι ;
- Εγώ είμαι ήδη στο ατελιέ σου - θα αργήσεις ;
- ( εκείνη κάπως θορυβημένη) έρχομαι και εγώ - δεν θα αργήσω …
-Πρέπει να φύγω τώρα παιδιά μουρμούρισε η Ευτυχία ..
- Και εγώ έφευγα συμπλήρωσε εκείνος , πάμε …

Μέσα στο ασανσέρ η ατμόσφαιρα παρέμενε τεταμένη - Μίλησε πρώτος εκείνος ..

- Πως είσαι Ευτυχία ..
- Εγώ είμαι καλά - ελπίζω εσύ να είσαι και συ καλά με την υγεία σου...
- Ε …είμαι σε καταστολή - όπως πάντα (και για να της επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα) …. σε λίγες φεύγουμε για Νικαράγουα - θυμάσαι τον Ηavier στα Χανιά ?
-Κοκκίνισε σεμνά και κοίταξε κάτω χαμογελώντας αινιγματικά …
(.. Την τύχη μου … πότε δεν κατάλαβα αυτό το χαμόγελο της σκέφτηκε εκείνος.)

Φαντάζεστε όμως τωρα την έκπληξη της , όταν βγαίνοντας από την είσοδο της κατάλευκης νεοκλασικής πολυκατοικίας έπεσε επάνω σε ένα γεροδεμένο μελαχρινό τύπο με γκρίζους κροτάφους , που τους αγριοκοίταζε ..

-Ήσουν για ψώνια …έτσι δεν είναι μανακι , της είπε πρώτος - πάμε σπίτι να σου ξηγήσω ..
Χώρισαν κάπως βίαια , ο τύπος την έσερνε βίαια πάνω στο πεζοδρόμιο , ενώ ο δικός μας άναψε ένα robusto μπήκε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε για το ελικοδρόμιο ..

Θυμόταν ακόμα τα λόγια της πριν λίγο στο διάδρομο « Άσε φοβάμαι μήπως γίνει καμιά μαλακιά και με δει ο δικός μου εδώ μαζί σου – είναι πολύ ζηλιάρης και βίαιος και για αυτό σε παρακαλώ , αν και δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο , μην με ξαναενοχλήσεις - έχω βάλει πια τη ζωή μου σε μια τάξη …

Τι κόλλημα έχει και αυτός ο τύπος για να παρεξηγείται έτσι , με μια τόσο αθώα ιστορία σκέφτηκε ο καλλιτέχνης – αν το καλοσκεφτείς όμως , ίσως να είναι και η πρώτη στιβαρή αντίδραση ενός μέρους της κοινωνίας σε αυτά που πρεσβεύουμε ...

Την άλλη μέρα , μετά από μια ήρεμη νυχτερινή αρπαχτη και μια καλή τσεπια φράγκα ξύπνησαν αργά το μεσημέρι – αργότερα την ίδια μέρα το βραδύ θα ήταν Φρανκφούρτη και από εκεί θα έφευγαν το άλλο πρωί για Miami …και τέλος από Maiami , το επόμενο απόγευμα θα έπιναν τα εσπρεσσακια τους στο Intercontinental στη Managua , ένα αποικιακού τύπου ξενοδοχείο στην υγρή πρωτεύουσα της Νικαράγουα , που θύμιζε ακόμα αυτό που περιμένει να βρει κανείς σε μια εξωτική χώρα λίγο πριν ή μετά την ανατροπή , καθώς απέπνεε ακόμα ένα λατινοαμερικανικού τύπου αέρα χλιδής και διαφθοράς .

Λίγο πριν φύγουν για το αεροδρομιο – είχαν ήδη τοποθετήσει προσεκτικά άσπρα σεντόνια πάνω στα έπιπλα και τους πινακες – χτύπησε το κουδούνι και ανοίγοντας την πόρτα είδε την Ευτυχία να χαμογελά πικρά ..

-Δεν ξέρω τελικά αν μπορώ να μείνω εδώ, του είπε – είναι λίγο βίαιος αλλά τον αγαπώ βλέπεις ….χρειάζομαι λίγο χρόνο και απόσταση για να σκεφτώ..

Η αλήθεια είναι ότι και εκείνος περίμενε μια τελική απάντηση , σε ένα ερώτημα βέβαια που δεν είχε τεθεί πότε από κανέναν τους - και έτσι βαθειά μέσα του ίσως να την περίμενε αυτή την επίσκεψη .

Και τώρα που περίμενε να έχει κλείσει ένας κύκλος και ότι πιο ελεύθερος από ότι πότε θα μπορούσε να δραπετεύσει με την νεαρή όμορφη γυναίκα του στη Λατινική Αμερική – τώρα , αυτή τη στιγμή έβλεπε ότι τίποτα δεν είχε κλείσει - είχε κάνει πάλι μια τρύπα στο νερό.

-Έλα της είπε , έλα μαζί μας ….
Έχω πάρει μαζί μου το διαβατήριο μου κάλου κάκου…. ψιθύρισε εκείνη θλιμμένα..