Παρά Φύση 24 RELOAD : Ένας τρίτος μεταξύ σας

 http://www.youtube.com/watch?v=3uVBproxpNQ&feature=related

Life is dream and XRC teaches us how to dwell in the ¨ονείρεμα¨ state of mind.
Bless you, you tireless meta hippie , we love you for what you write , sometimes ahead of you starting thinking of it....

Jeff Canta Rjeass

Ένας τρίτος μεταξύ σας : ο σφικτήρας μυς

Πριν ενδώσεις στο πρωκτικό σεξ, θα πρέπει να γνωρίζεις τα βασικά όσον αφορά τον την ανατομία της περιοχής. Δηλαδή, είναι καλό να ξέρεις ότι στον πρωκτό υπάρχουν δύο μυς, οι σφικτήρες. Αν τοποθετήσεις το δάχτυλό σου σε βάθος περίπου δυόμιση εκατοστών και το πιέσεις και στις δύο αντίθετες πλευρές, θα τους αισθανθείς (βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των δύο εκατοστών). Παρόλο που μπορείς να ελέγξεις τον εξωτερικό μυ, ο εσωτερικός έχει εντελώς δική του άποψη, αφού δρα αντανακλαστικά…..

Womenonly.gr

...A simplified analogy for paradigm is a habit of reasoning, or "the box" in the commonly used phrase "thinking outside the box". Thinking inside the box is analogous with normal science. The box encompasses the thinking of normal science and thus the box is analogous with paradigm. "Thinking outside the box" would be what Kuhn calls revolutionary science. Revolutionary science is usually unsuccessful, and very rarely leads to new paradigms. However, when they are successful they lead to large scale changes in the scientific worldview. When these large scale shifts in the scientific view are implemented and accepted by the majority, it will then become "the box" and science will progress within it....

Wikipedia

…San Ignacio Río Muerto is a small town surrounded by its municipal area in the southwest of the Mexican state of Sonora  The municipal area is 1,144.00 km² with a population of 13,692 registered in 2000. [1] The population of the municipal seat was 6,937 in 2000. It is located at an elevation that varies between 0 and 50 meters. Neighbouring municipalities are: Guaymas—north  Bácum--north and east. Its western and south-eastern boundaries are with the Gulf of California. The municipality is of recent creation, being established in 1996.  There were 54 schools and one small health clinic in 2000. [2]  Agriculture covered 35,000 productive hectares (2000), most of which were irrigated. Main crops are wheat, garbanzo beans, cártamo, sorghum, watermelon, chile and melons. Agricultural production is transported to Ciudad Obregón for packing and export to the United States.  Cattle raising was carried out on a small scale and there were more than 6,000 head in 2000.

From Wikipedia, the free encyclopedia

Κάποτε ,  κατά τη διάρκεια ενός ονειρέματος  , βρέθηκα σε μια μακρινή εξωτική πόλη – μια πόλη χωρίς όρια   - και θυμάμαι ότι για λίγα δευτερόλεπτα ένιωθα τόσο ελεύθερος και ευτυχισμένος , που συχνά αναρωτιέμαι από τότε , τι ακριβώς ήταν αυτό που μ έκανε να νιώθω έτσι . Νομίζω όμως ότι άθελα μου αντίκρισα την πύλη που με οδηγούσε στην ηρεμία της ψυχής μου…

Κοιμόμουν θυμάται αποκαμωμένος από ένα μακρύ αεροπορικό ταξίδι , όταν ξύπνησα πεινασμένος μέσα στη νύχτα  και έψαξα στην άγνωστη πόλη για να βρω κάτι να φάω.

Δεν ξέρω αν ήταν η προχωρημένη ώρα,  άλλα βγαίνοντας από το άδειο ξενοδοχείο μου , αντίκρισα γύρω μου μια πόλη ,τόσο ανάλαφρη σαν ολόγραμμα και  άδεια από ανθρώπους …αλλά αυτό δεν με τρόμαξε ισα - ισα μου έδωσε την αίσθηση μιας απόλυτης ελευθερίας  - μια φανταστική πόλη , πάνω σε ένα μακρινό νησί , κάπου μέσα στον ωκεανό  ..

Έφαγε όμως και πολλές σφαλιάρες εκείνο το βράδυ και κάποια στιγμή ένιωσε κάτι μεταλλικό να ανοίγει την πλάτη του και να την ξεσκίζει , σαν καποιος να σμπαραλιάζει αδέξια κονσέρβα με χταπόδι  - ετσι μυριζε τουλαχιστον - και του φάνηκε μαλιστα ότι γεύτηκε τη μεταλλική επιφάνεια της λεπίδας ..

Ηταν σαν την γεύση που σου φέρνει στο στόμα κάθε σοβαρή ηλεκτροπληξία , ενώ σε λίγο παρέδιδε τις αιίσθησεις του  - και τις ελπίδες του  - σε εκείνα τα μελιά και συγχρόνως βαθιά πράσινα ματιά, αποκαμωμένος από ένα τόσο έντονο πόνο  που δεν μπορούσε πια να αντέξει!

Ξύπνησε την άλλη μέρα το σούρουπο στο μικρό διώροφο  νοσοκομείο  του  San Ignacio Río Muerto , την ώρα που ο ήλιος έδυε – και θυμήθηκε τον Don Juan , που έλεγε ότι το σούρουπο είναι το πέρασμα από τον κόσμο της ημέρας , στον κόσμο της νύχτας , το πέρασμα μεταξύ δυο κόσμων,  όταν  ανοίγει μια μεγάλη πύλη και τότε όλα μπορούν να συμβούν …

Και σαν κάποιος να περίμενε να τελειώσει ο ξένος με τους συνειρμούς του ,  φάνηκε τότε ακριβώς , μέσα στο εκτυφλωτικό ροδακινί φως του σούρουπου μια ασημένια οπτασία ,  ενώ- όσο την κοίταζε καλύτερα η εικόνα ξεκαθάριζε ..ήταν η κοπελιά από χθες ντυμένη στα άσπρα ,  η αίτια να μαχαιρωθεί , που εκτός των άλλων όταν και νοσοκόμα στο κοινοτικό νοσοκομείο  του  San Ignacio Río Muerto..

Όποιος έχει χαϊδέψει τα οπίσθια όμορφης μεξικάνας ,  είναι πια βέβαιος , ότι  δεν μπορεί να υπάρξει πιο απόλυτη λαμπερή καμπύλη στο σύμπαν  - και άσε κάποιους  άκαπνους διανοούμενους να κάνουν ακόμα συγκρίσεις για την καμπύλη της ορθοδοξίας αντιπαραθέτοντας την στην ευθύγραμμη αντίληψη του κόσμου του καθολικισμού. 

Και όσο την κοίταζε να του χαμογελά καταριόταν την μοίρα του που όταν έβλεπε μια γυναίκα με ωραία οπίσθια , δεν σκεπτόταν πότε τίποτε άλλο.

- Πως είσαι γκρινγκο ; τον ρώτησε , κοιτώντας γύρω της  νευρικά ,  συμμαζεύοντας τις καμπύλες της μέσα στο λεπτό στενό της φόρεμα της - το βράδυ θα είσαι καλύτερα θα δεις και θα σου φέρω κάτι να φας ...

- Πόσο καιρό πρέπει να μείνω εδώ και τι έγινε ; ρώτησε εκείνος .

- Ευτυχώς το τραύμα δεν χτύπησε ζωτικά όργανα ,  σε καμία εβδομάδα θα έχεις ξεπλέξει..και ο τύπος είναι ήδη φυλακή άλλα ορκίστηκε εκδίκηση!

Μέσα στην έκπληξη του δεν την  ρώτησε καν πως έμαθε να μιλά τόσο καλά αγγλικά -  και η αλήθεια είναι ότι είχε εκπαιδευτεί σαν νοσηλεύτρια σε μια αποστολή της UNESCO .

Παρα Φύση 23 : …οn the conditions of a Solitary Bird

http://www.youtube.com/watch?v=QLn1GXDppxg

"I tighten my face muscles, I open my right eye, and I see it reflected in the squares of glass sewn onto a woman's handbag. That's what I am. That's what I am. That old man whose features are fragmented by the uneven squares of glass. I am that eye. I am that eye. I am that eye furrowed by accumulated rage, and old, forgotten, but always renewed rage."

 

(Carlos Fuentes , The Death of Artemio Cruz)

… Όλη μας τη ζωή ευχόμαστε να μπορούσαμε να έχουμε  αυτή την διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων  -  και αιφνιδιαζόμαστε όταν κάποια στιγμή διαπιστώνουμε  , ότι μετά από χρόνια προσπαθειών μπορούμε τελικά να το κάνουμε  , στην αρχή χαιρόμαστε με αυτό το θειο δώρο , όμως κάποια στιγμή διαπιστώνουμε με τρόμο ότι δεν υπάρχει επιστροφή στην πρότερη κατάσταση , βλέπεις φιλέ όταν διαβαίνεις αυτό το κατώφλι δεν μπορείς ποτέ να γυρίσεις πίσω ..

Και  μένουμε  έτσι κλαψουρίζοντας στην αντίπερα όχθη , κουνώντας  το μαντίλι στους άλλους  ….είναι στην ουσία ότι κάνουν  οι περισσού συγγραφείς όταν γράφουν  , οι ζωγράφοι όταν ζωγραφίζουν, οι μουσικοί  όταν συνθέτουν κοκ – μας στέλνουν σινιάλα …

Το έχω προσέξει και τελικά μάλλον ειχε δικο ο Popper όταν  διαπιστωνε ότι και τα προιοντα της ανθρωπινης σκεψης εχουν μια ποιοτητα  πραγματικοτητας , καθως από ένα σημειο και μετα εξελλισονται αυτονομα από την βουληση μας ..

Κάτι παρόμοιο με αυτό που είχαν κατά νου  οι Τολτεκοι  στο Μεξικό , όταν δίδασκαν ότι με τις κατάλληλες μεθόδους ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει το " ενεργειακό "διπλό"  του - μια οντότητα η οποία δεν μπορεί να καταστραφεί και είναι ικανή να δράσει μόνη της.

Τελικά , όπως αποδείχτηκε , ο  τύπος είχε στοκάρει κάπου στα βόρεια παράλια της θάλασσας του Cortez  , κατά πάσα πιθανότητα στις ακτές της επαρχίας Σονόρα , στα βόρεια του Μεξικού και από εκείνη τη μαστούρα της τσουλήθρας πάνω στις μεταξωτές ίνες του ουρανού , που αντηχούσε τους ήχους και το χρώμα τις θάλασσας -  ξύπνησε  απότομα βουτώντας από ψηλά μέσα σε  ένα κοκτέιλ  από πράσινα νερά και ασημένια άμμο , σε άφθονο πάγο …

Στο μπαρ που μπήκε καταϊδρωμένος  , στα πρώτο χωρίο που συνάντησε μπροστά του , μετά από ώρες πεζοπορείας στους χωματόδρομους της ερημου , σύχναζαν όπως αποδείχτηκε υπερήφανοι ινδιάνοι Yaqui , γνωστοί σαν μάγοι στην περιοχή και κατά κανόνα άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Σαμάνοι , που οι ντόπιοι κρατούσαν καλού κακού σε κάποια απόσταση...

-Rio Yaqui  …είσαι στο Rio Yaqui φιλέ  , έσπευσε να του απαντήσει ο διπλανός θαμώνας με σπασμένα αγγλικά … ένας τύπος με τζιν πουκάμισο και παντελόνι και ένα δερμάτινο καουμπόικο καπέλο, που του φαινόταν και κάπως  περίεργα λαμπερός   -  όταν εκείνος σταμάτησε να πίνει και άρχισε να κοίτα απορημένος γύρω του ..

- Κοίτα να δεις που σε λίγο θα συναντήσω και τον Don Juan να μου μιλεί για την τέχνη του ονειρέματος σκέφτηκε εκείνος …

( Σημ. Όπως αναφέρει ο Castoneda στα βιβλία του αποδίδοντας την διδασκαλία του Don Juan , Το «ονείρεμα» ξεκινάει με τον μαθητευόμενο να κινείται με συνείδηση στο περιβάλλον των ονείρων του με τα, τέτοιο τρόπο όπως και στην καθημερινή του ζωή. Αυτή η τεχνική συμπληρώνεται από την «τέχνη της παραφύλαξης», η οποία έχει την «ανασκόπηση» ως βασικό συστατικό της , το οποίο περιλαμβάνει το να ξαναζήσει ο μαθητευόμενος τις εμπειρίες της ζωής του, ώστε να καταλάβει πράγματα για τον ίδιο και να ανακτήσει τη χαμένη του ενέργεια από τα γεγονότα. Το "ονείρεμα" και η "ανασκόπηση" μαζί, σε κάνουν ικανό να δημιουργήσεις το ενεργειακό "διπλό" - μια οντότητα η οποία δεν μπορεί να καταστραφεί και είναι ικανή να δράσει μόνη της…)

Πίσω του στη γωνιά καθόταν ένα κατά πάσα πιθανότητα  παράνομο ζευγαράκι,  με εκείνο το χαρακτηριστικό εκνευρισμό (..είναι ο ίδιος σε όλο τον κόσμο ) , που ερωτοτροπούσε συνωμοτικά .Η γυναικά φορούσε ένα κοντό κατακόκκινο μεταξωτό φόρεμα , και οι μακριές μαύρες μπούκλες  της ήταν πιασμενες πίσω από το αυτί της με ένα μεγάλο κόκκινο γαρύφαλλο.

Είχε πια νυχτώσει και μέσα από το παράθυρο φαινόταν ένα τεράστιο ολοστρόγγυλο φεγγάρι . Και καθώς η έρημος της Σονόρα σκάει κατευθείαν στην ακτή , ένα ολόγιομο φεγγάρι της έρημου να λαμπει .. πάνω από τους χωματόδρομους του Μεξικάνικου χωρίου , και τους κάτοικοι του , που γυρνουσαν κουρασμένοι σπίτια τους , ελπίζοντας ότι αύριο θα ξημερώσει μια καλύτερη μέρα- όπως παντού στον κόσμο …

Μετά από λίγο , ήρθε και μια παρέα από νεαρους Μεξικανούς , που κάθισαν διπλα του στη μπαρα , ενώ κάποια από τις κοπέλες άρχισε να του χαμογελάει  ….και  ένας ξέμπαρκος  , που μάλλον την συνόδευε , φάνηκε  να παρεξηγήθηκε  . Αργοτερα το βραδυ  μίλησε η τεκίλα , η φλόγα μέσα στα υπεροχα ματια της , οι ενδοξη προγονοι, το αίμα άναψε και η κατάσταση έγινε πάλι επικίνδυνη ..

- Πως πάω και μπλέκω έτσι ρε γαμωτο , μονολόγησε ..

Παρά Φύση 22 : .... 21 γραμμάρια …..

http://www.youtube.com/watch?v=eyCEexG9xjw

..... Dr. Duncan MacDougall attempted to show in 1907 scientific proof of the existence of the immortal human soul by recording a small loss of body weight (representing the departure of the soul) immediately following death. The research by MacDougall attempted to follow the scientific method and showed some variance in results (21 grams is the reported weight loss from the death of the first patient). His final report was not fully recognized by the scientific community at the time.

…..MacDougall also measured fifteen dogs ...... MacDougall's complaints about not being able to find dogs dying of the natural causes that would have been ideal have led at least one author to conjecture that he was in fact poisoning dogs to conduct these experiments.

Wiki

Στην αρχή ήταν τόσο συναρπαστικό και αλλωστε φαινόταν τόσο ακίνδυνο  -  να σκαρώνεις δηλ. ιστορίες ....και δεν εβαζες με το νου σου τι θα ακολουθήσει . Κάποιοι όμως σε μπερδεύουν σε μια βρώμικη υποθεση και κατά λάθος ακούς μηνύματα , που απευθύνονται στους θεούς …και αυτά που τόσο αθώα είναι όταν τα γράφεις,  γίνονται πολλές φορές μια τρομερή  πραγματικότητα.. 

Και κάποια στιγμή βέβαια  συνειδητοποιείς ότι χωρίς να το θέλεις απλώνεις για χρόνια τα εσώψυχα  σου , σαν εσώρουχα , στον ήλιο  και ότι έρχεται μια στιγμή που ξοδεύεις και τα 21 σου γραμμάρια ψυχής που δικαιουσε  και νιώθεις ότι δεν μπορείς να μιλήσεις άλλο  ..

Εκείνη τη  στιγμή ,πιο σπουδαίοι τύποι από εμάς , τους κοινούς , αποφασίζουν να αποχωρίσουν , καθώς βλέπουν ότι επαναλαμβάνονται συνεχεια ,  ενώ εμείς θρηνούμε που μας στερουν αυτη τη γλυκεια επαναληψη - που κατα βαθος μας καθησυχαζει !

Από την άλλη ομως  ..πότε δεν ξέρεις πότε και πως ακριβώς θα αντιδράσουν οι απλοί καθημερινοί τύποι  - το μεγαλείο της ψυχής του ανθρώπου …

Εκείνος , μετά από το τραγικό συμβάν της Αθηνας - με το σφηνωμένο μπουκάλι στα οπίσθια ,  σκλήρυνε πολύ σαν άντρας και σύντομα δεν σκεφτόταν τίποτε άλλο από την πάρτη του - και την επιβίωση του στη φυλακή μέχρι την επόμενη ώρα . 

Είναι αλήθεια ότι η Εύα τον νοιαζόταν ακόμα και είχε έρθει μάλιστα να τον δει αμέσως σχεδόν μετά την φυλάκιση του και ερχόταν και μετά πολύ συχνά στα επισκεπτήρια - δεν θυμόταν πια πόσες φορές  -  , αναζητώντας την τρυφερότητα , που εκείνος δεν μπορούσε πια να της δώσει .

 Εκεινος αντιθετα που ειχε αλλες αναγκες , ειχε λαδώσει ένα λυγδη δεσμοφύλακα , για να τον αφήσει να χρησιμοποιήσει το γραφείο του –  δεν ήταν  δύσκολο  - υπό τον όρο όμως να του επιτρέψει να τους παίρνει  μάτι …

Φυσικά ο τύπος καλούσε και άλλους θεατές  - φύλακες και κρατουμένους - ζητώντας τους βέβαια να του καταβάλλουν ένα μεγάλο αντίτιμο και έκανε μια καλή μπάζα …. Με τα παλλόμενα  βυζιά και τα ολοστρόγγυλα κωλομαγουλα της Εύας έξω από το σηκωμένο μαύρο στενό φίνο φόρεμα ,να πάνε να ξεκολλήσουν από το σπρώξιμο ,  το  ….εισιτήριο  έφτασε σύντομα στα ύψη ..

Ένα βράδυ χωρίς φεγγάρι τον έπιασαν πάλι σπασμοί και τρομεροί πόνοι και ο υπεύθυνος της βάρδιας , που κατά σύμπτωση ήταν ο άνθρωπος του,  διέταξε να οδηγηθεί πάλι σε ένα άθλιο νοσοκομείο της Managua  .

Σε κάποια στροφη του δρόμου προς το νοσοκομείο τους περίμεναν αγανακτισμένοι αγρότες (ιαυτοχθονες ινδιανοι που ειχαν εκτοπιστει απο τα σπιτια τους )  με τρακτέρ και κάρα και ευθύς μόλις οι μπατσοι σταμάτησαν, τους επιτέθηκαν , τους έσυραν έξω από το λεωφορείο και τους λύντσαραν – εκείνος έμεινε πολύ καιρό στη σκηνή όπου τον περιποιήθηκε και πάλι ο ίδιος μυστηριώδης  μάγος …μόλις δυνάμωσε έφυγε για πάντα από την χώρα με τελικό προορισμό  το Μεξικό , τη θάλασσα του Cortez , όπου ένιωθε ότι υπήρχε ακόμα μια εκκρεμότητα ..

Στα μπαρ δίπλα στα χωριά των Mestizos γύρω από την Managua , σύντομα βρήκε τις άκρες του με τους έμπορους όπλων της περιοχής , για μια αρπαχτη με το ελικόπτερο  στο Σαλβαντόρ . Η ανταλλαγή  κανονίστηκε στην βαλτώδη περιοχή της Bajia Jiquilisco – Kalashnikov με κόκα .

Στη συνέχεια εκείνος ακλουθώντας τον ρου του ποταμού και κάνοντας μια στάση για ανεφοδιασμό στο χωριουδάκι της  Villa de Mendez  στη Γουατεμάλα ,όπου παρέδωσε το πράγμα και πληρώθηκε , πέρασε στην Tapachula στο Μεξικό  και από εκεί με τις τσέπες γεμάτες πια καρφί για θάλασσα του Cortez , σχεδόν συνετριβη κάπου στις κάτασπρες παραλίες και ευτυχώς δεν τον είδε κανείς …περπάτησε ώρες στον ήλιο και τελικά βρήκε καταφύγιο σε ένα μεξικάνικο μπαράκι που πλακώθηκε στις λεμονάδες και τις τεκίλας !

Βέβαια η πτήση δεν ήταν η καλύτερη και οι συνδιαλλαγές με τους αντάρτες είναι πάντα επικίνδυνες  , όμως η ανάμνηση των οπισθίων της καλλίγραμμης συζύγου του άξιζε τον κόπο …