Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Μαυρίκιος 41

Αναρωτιέμαι βέβαια τι να κάνετε αυτή τη στιγμή σύντροφοι - και τι να έχετε κανονίσει να κάνετε αύριο..(Ίσως αυτή η απορία να αποδίδει καλύτερα την απελπισία ενός μελλοθανάτου).

Παρακαλώ ακούστε όλοι το the last of the famous international playboys του Morrissey για να μεταφερθούμε όλοι μαζί στην απαρχή των νεανικών μου αναζητήσεων ..
Μού είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθώ την ματαιότητα των νεανικών μου επιδιώξεων -

θυμάμαι όμως καλά ότι στα 16 μου συνάντησα μια πολλή όμορφη κοπέλα και γυρνάγαμε τα βράδια στους κήπους της Μεσογειακής μεγαλούπολης -θυμάμαι ακόμα την μυρωδιά ..

Θυμάμαι και το πρώτο μεθύσι με το “out of the blue ” από το Viva των Roxy Music..

Πάντως τότε ένιωθα παντοδύναμος και θυμάμαι ότι διάβαζα ανελλιπώς στο ρομάντζο των γιαγιάδων μου για τις τελευταίες περιπέτειες των διεθνών playboys και εντυπωσιαζόμουν .

Γυρνούσaμε τότε με και με τους περίφημους ροκάδες του Αμαρούσιου και παίζαμε μουσική με γκρουπάκια της γειτονιάς - τουλάχιστον τότε οι μουσικοί συνήθιζαν να περιφέρονται - πάντα σε αυτή την ατέρμονη αναζήτηση της ωραίας ,που όπως το θέτει ο θείος Boris , θα τους οδηγούσε στις μικρές χαρές τις μικροαστικής ζωής – τις οποίες και αναζητούσαν τελικά διακαώς ..

Όμως τίποτα δεν ήταν και τίποτα δεν γινόταν όπως το ήθελα και έτσι βγήκα underground ..

Ξεκινήσαμε έτσι ένα βράδυ με τους συντρόφους μου αφισοκόλληση στο «Π » στην Φωκίωνος Νέγρης .Τα συνθήματα άκρως ρατσιστικά αλλά και η οργή μας άκρως δικαιολογημένη ..Ίσως και αυτή να ήταν και η πρώτη μας οργάνωση .

Δεν θυμάμαι πότε και πώς άρχισα να ασχολούμαι με τον αποκρυφισμό στην παλιά πόλη της Χαϊδελβέργης ούτε πώς εξέλαβα την ιδέα να δημιουργήσω την οργάνωση στην επικράτεια τις άλλοτε κραταιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας - όπως ανασυστάθηκε ως Βυζαντινή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Και το επάγγελμά του υπαλλήλου Διεθνούς Οργανισμού σίγουρα μου έδινε την απαραίτητη προκάλυψη για τα πολλά ταξίδια μου !

Ξέρω ακόμα ότι με απήγαγαν ..και με κρατούσαν χρόνια πολλά φυλακισμένο σε νησί στη μέση της Μεσογείου Θαλάσσης για να μην μιλήσω.


Το τηλέφωνο του Συνδεσμου χτύπησε.Εκείνος χλώμιασε και ψελλισε σαστισμένος:

Μα τί κάνουμε Θεέ μου - μόλις μίλησε με την Margot..

Η ατμόσφαιρα βάρυνε και έτσι πλημύρισε με ανακούφιση απο τους στίχους της Kristen Hersh στο YOUR GHOST from the album “Hips & Makers”)

If I walk down this hallway tonight
It’s too quiet
So I pad through the dark and call you on the phone
Push your old numbers and let your house ring
Til I wake your ghost
Let him walk down your hallway
It’s not this quiet
Slide down your receiver, sprint across the wire
Follow my number, slide into my hand
It’s the blaze across my nightgown
It’s the phone’s ring
I think last night you were driving circles around me
I can’t drink this coffee til I put you in my closet
Let him shoot me down, let him call me off
I take it from his whisper you’re not that tough
It’s the blaze across my nightgown
It’s the phone’s ring
I think last night, you were driving circles around me
(You were in my dream, you were driving circles around me)

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Μαυρίκιος 40

(Δεν γνωρίζουμε κάτι συγκεκριμένο για την επόμενη κατάσταση - μονο ότι δεν θα αλλάζει ποτέ..)

Η Καλλίγραμμη έφυγε σπινάροντας μόλις άκουσε τους πυροβολισμούς .Οι Οδηγίες της ήταν σαφείς αλλά η διάθεση της μαύρη. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενε πια τέτοια εξέλιξη .Θα οδηγούσε όλο το βράδυ μέχρι την Χιμάρα όπου θα συναντούσε τον Σύνδεσμο Νοτιοδυτικών Βαλκανίων , δηλ. την τύπα με το εξώγαμο!

Μετά και οι δύο μαζί , που κατά το παρελθόν είχαν μπλέξει σε μια αμφιλεγόμενη ερωτική περιπέτεια , θα έφευγαν αεροπορικώς για Αθήνα .Μόλις έφταναν θα ειδοποιούσαν την Οργάνωση για να συναντήσουν τον άνθρωπό τους στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία».

Εκείνο το απόγευμα η Καλλίγραμμη ήταν πιο όμορφη και κομψή από ποτέ . Η μέρα ήταν ζεστή , αλλά ευτυχώς στο foyer επικρατούσε εκείνη η δροσερή κοσμοπολίτικη αύρα που συναντά κανείς στα μεγάλα ξενοδοχεία απανταχού.

Και πάλι οι γνωστές αποκαλυπτικές φούστες και τα υπέροχα χαρακτηριστικά του προσώπου της προκάλεσαν τον θαυμασμό των θαμώνων .Ο Σύνδεσμος συνηθισμένος σε τέτοιου είδους συνομωσίες διάβαζε υπομονετικά την εφημερίδα του, όμως δεν περίμενε και τέτοια πρόκληση .

Μόλις είχαν καθίσει - δεν θα είχαν πει δύο κουβέντες , όταν του έγνεψε από μακριά ένας φίλος , Υπουργός της Κυβέρνησης Σωτηρίας - γνωστός για την αδυναμία του στο ασθενές φίλο , που προφανώς είχε δει την Καλλίγραμμη να μπαίνει στην αίθουσα και επιθυμούσε διακαώς να την γνωρίσει. Η Καλλίγραμμη δεν είχε και πολλά να κάνει - όλα θα κυλούσαν από μόνα τους.

Όμως εκείνη δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στον αξιωματούχο και στρέφοντας απότομα το βλέμμα της στον ξένο του το ξέκοψε: Άκου , καθάρισαν τον Εξορκιστή – αυτή τη φορά στα αλήθεια - πρέπει πια να συνεχίσουμε μόνοι μας …

Κάποιος ηλίθιος χωρικός τον σκότωσε τυχαία ..εγώ άκουσα τους πυροβολισμούς και έφυγα – αυτές ήταν και οι οδηγίες μου . Το ξέρω τα έχουμε όλοι χαμένα αλλά και εμένα ήταν ο έρωτας της ζωής μου .

Και δυστυχώς εκείνος εμπιστεύτηκε την οργάνωση σε μια αεροσυνοδό που είχε γνωρίσει στην Γερμανία - όμως άκου τώρα τον ίδιο από το γράμμα που μου είχε αφήσει τώρα τελευταία :

Ίσως αυτά να είναι τα τελευταία μου νέα – πάω τώρα – και απο αύριο ..μία από τα ίδια για πάντα ..

Διαβάστε την συνεχεια της επιστολής στο επομενο!

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Μαυρίκιος 39

(Πολλοί άνθρωποι έχουν την πεποίθηση ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω τους δεν τους αφορούν. Η ερώτηση είναι τελικά σε ποίον νομίζουν ότι αφορούν..

Ο Εξορκιστής είχε από παλιά διατυπώσει το θεώρημα του μάρτυρα της μιας στιγμής ( theorem of eyewitness) : είμαστε όλοι μάρτυρες της στιγμής – όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας αφορούν και εμάς στο βαθμό που αντιλαμβανόμαστε την μοναδικότητα τους.)


Μπαίνοντας στο σπίτι η Margot έβαλε δίπλα της μια μπουκάλα Jack Daniels και έσπευσε να βυθιστεί στους ήχους του Elephant Gun των Beirut .

If I was young, I'd flee this town I'd bury my dreams underground - As did I, we drink to die, we drink tonight και Let the seasons begin - it rolls right on - Let the seasons begin - take the big game down ...

Αφηρημένη άνοιξε τις ειδήσεις όπου άκουσε πώς ένας άφρων αγρότης επιστρέφοντας το απόγευμα σπίτι από τα χωράφια του , περιήλθε σε κατάσταση πανικού και εκτέλεσε εν ψυχρώ δύο χωριανούς του και έναν Ουκρανό επισκέπτη τους στην βεράντα του σπιτιού τους.

Στην αρχή δεν έδωσε σημασία - τελικά οι Βλάχοι θα μας πηδήξουν όλους μονολόγησε - μέχρι που πρόσεξε λίγο καλύτερα τις φωτογραφίες των θυμάτων .

Δεν μπορεί ..σκέφτηκε – μα μόλις πριν λίγο τον είδα .

Πράγματι ο Εξορκιστής στεκόταν πάλι εκεί μπροστά της και της χαμογελούσε καλόκαρδα ..

Η Margot σάστισε - που μυαλό τώρα για sex σκέφτηκε - εδώ σκότωσαν τον άνθρωπό μου - γι αυτό το τελευταίο όμως δεν ήταν και τόσο σίγουρη.

Πολλά θα γραφόντουσαν για τον μυστηριώδη επισκέπτη εκείνης της μοιραίας βραδιάς και τους μήνες που θα ακολουθούσαν πολλοί θα μιλούσαν για αυτόν.

Τα πράγματα ήταν πιο περίπλοκα , καθώς πολλοί χωρικοί μιλούσαν για την εμφάνιση μιας οπτασίας στο καφενείο του χωριού πού τους μιλούσε σε μια περίεργη διάλεκτο - ο Μηνούσος δίχως άλλο ..

Πολλοί λοιπόν θα μιλούσαν για το συμβάν ..

Πολλοί εκτός από την Καλλίγραμμη που απλά ήξερε τι συνέβη καθώς ήταν εκεί - δίπλα του όπως πάντα και έτοιμη για όλα .

Και την Margot , που ενώ ένιωθε ότι αυτό που συνέβη την αφορούσε, εν τούτοις νόμιζε ότι δεν μπορούσε να το καταλάβει .Τα βράδια θα την έβρισκαν πια σπίτι της , στο παραλιακό προάστιο της Μεσογειακής μεγαλούπολης , παρέα με τις μουσικές της , τον καλό της , τα βιβλία της και μια μπουκάλα Jack.

Δεν ξέρει κανείς βέβαια τι γνώμη θα είχε για τις βραδιές που ερχόντουσαν ο Εξορκιστής και οπως λενε και οι Beirut :

All I want is the best for our lives my dear,
and you know my wishes are sincere.