Οι πυρόπληκτοι στους Αγίους Τόπους

Για τον ντιρλανταντα αφιερωμένο εξαιρετικά...
Ζαχάρω από Ελληνοφρένεια

Σαλπιγγολογχυπηνάδαι

Υπηρξε στα νιατα του εξαιρετικα φιλότριχος. Τοσο για τις δικες του όσο και για των άλλων τις τριχες εδειχνε παντα μεγάλο ενδιαφερον. Στο τελος ιδρυσε ομάδα ομοιοενδιαφερομένων και την ονόμασε "Σαλπιγγολογχυπηνάδαι". Περα απο το εμφανες προβλημα εκφορας του ονοματος της η ομαδα παρουσιασε και άλλα στοιχεία σοβαρης δυσλειτουργιας- ελάχιστοι πληρουσαν τις προυποθέσεις ένταξης και ακόμη λιγότεροι εμφανιζονταν συμμετοχικοι στις διαδικασιες της.



Η ιστορια του εχει πολλα κεφάλαια. Ο βιος του ανθρωπου που λατρευε τις τριχες υπηρξε και ειναι πολυκύμμαντος. Προκαλω-μιας και ειναι σε όλους μας γνωστος- την γραφη μιας εκ των ιστοριων που ο καθεις μας βιωσε (dragon ακους?) και στην οποία πρωταγωνιστουσε. Ο Zagor τον ειχε χτενισει μια βραδια του Μαη στην Χαλκιδική με μεγαλη δυσκολια, ο skotouls ειχε καταφερει μετα απο πρόκληση να γραψει το ονομα της ομαδας του (Σαλπιγγολογχυπηνάδαι)- στην οποια για συντομο διαστημα συμμετειχε, πριν τον ξεπεσμο των τριχων του προσώπου του σε αιδειόμορφου σχηματος μόρφωμα- στο μονο μερος που χωρανε να γραφουνε όλα και ακόμη παραπάνω. Η lola τον είχε ανταγωνιστει για την κυρια Zibeline... τον καιρο που δουλευε στο Παρισι ως ανταποκριτρια του κορυφαιου περιοδικου μοδας "Hair". Τελος παντων πολλα εχουμε να ιστορησουμε ας κανει κάποιος την αρχη



ΥΓ1 Σαλπιγγολογχυπηνάδαι = αυτοι που εχουν γενεια , άλλα σαν σαλπιγγες (σγουρά) και αλλα σαν λόγχες (ίσια) , από την λέξη υπήνη που σημαίνει γενειάδα
ΥΓ2 το ονομα του προς το παρον ας ειναι Σαλπι, αλλα δεχομαστε και προτασεις αναλογα με τις αναμνησεις σας.....

Μια επίκαιρη συνέντευξη , μέρος ΙΙ

(Σημ . Βρισκόμαστε σε ένα πολύ λεπτό σημείο της συζήτησής μας , καθώς ο Ανανδρούτσος μόλις μας εκμυστηρεύτηκε ότι την δεκαετία του 80 αν και παντρεμένος παρακολουθούσε από κοντά τις ανατροπές στη αμερικανική βιομηχανία πορνό ) . Ήδη η γοητευτική σύνοδος του και χορεύτρια Oriental στο σκυλάδικο που τραγουδούσε στα 70's ο πολυτάλαντος ΟΝΝΕΔΙΤΗΣ , έμπορος γυναικείων εσωρούχων και λαϊκός βάρδος αρχίζει να νιώθει άβολα , πράγμα που αναμφίβολα εκνευρίζει τον Ανανδρούτσο .)

ANANDROUTSO : Θα σου απαντήσω με ένα παραμύθι που μου έλεγε τις κρύες νύχτες του χειμώνα η παλαιοημερολογίτισσα γιαγιά μου :

Ήταν μια φορά και ένα καιρό ένα παλικάρι που ζούσε σε μια μακρινή χώρα , σε ένα μικρό χωριό. Οι κάτοικοι του χωριού ήταν όλοι πολλοί φτωχοί και οι πιο φτωχοί από όλους ήταν η οικογένεια του παλικαριού. Και σαν να μην έφτανε αυτό , η οικογένεια του παλικαριού ήταν πάρα πολύ τίμια. Και σαν να μην έφτανε ούτε αυτό όλοι στην οικογένεια ήταν προληπτικοί ,αγράμματοι. και εντελώς ηλίθιοι.

Ο πατέρας ήταν ξυλοκόπος και η μάννα ξενόπλενε. Ένα βράδυ λοιπόν ο πατέρας του αγοριού απογοητευμένος από τη ζωή που ζούσε στο χωριό αποφάσισε να ξενιτευτεί αναζητώντας καλύτερη τύχη στην πλησιέστερη πόλη.

Όμως στην πόλη έκανε κακίες παρέες και σύντομα πήραν τα μυαλά του αέρα .Έφτασε μάλιστα στο σημείο να μπλέξει με χασίσια και έτσι σύντομα έγινε πάμπλουτος .Όμως την οικογένεια του την είχε ξεχάσει και τίποτα δεν τον απασχολούσε στην καθημερινή του ζωή πάρα μόνο η καλοπέραση του.

Κάποτε και ενώ περνούσε ο καιρός και η οικογένεια του δεν είχε ειδήσεις , ο γιος αποφάσισε να πάει να τον βρει στην μεγαλούπολη . Μετά από ένα μακρύ ταξείδι , ένα ζεστό μεσημέρι το παλικάρι έφτασε στη πόλη ζεχνοντας από την απλυσά . Έψαξε και βρήκε τον πατέρα του σε ένα καφέ να πίνει κουστουμαρισμένος τον πρωινό του καφέ , ακολουθώντας ΄όπως λένε το αλάθητο ένστικτο των ανθρώπων της υπαίθρου .Το ένστικτό του όμως αυτό δεν τον προστάτευσε αρκετά και έτσι μπαίνοντας στο καφέ έχασε την ισορροπία του και χτύπησε θανάσιμα στην γωνία ενός τραπεζιού .Ο πατέρας του ντράπηκε να τον πλησιάσει και έτσι κανείς δεν έμαθε τι απόγινε η οικογένεια του παλικαριού ....

ORELLOS : Μα τι σχέση έχουν όλα αυτά ....με τον έρωτα..Μπορείτε να μας περιγράψετε τουλάχιστον την ζωή σας την περίοδο της νύχτας ;

ANANDROUTSO : Ξεκίνησα να τραγουδάω δεύτερη φωνή ( κόντρα) δίπλα στην Κούλα Σφυρόερα στον “Μαύρο Γάτο” στην Καλαμαριά .Σύντομα ανέβηκα και έκανα καριέρα στη νύχτα , καθώς ο πατέρας μου είχε γίνει εν τω μεταξύ γνωστός επιχειρηματίας της νύχτας στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα δούλεψα και με τον Φλωρινιώτη που εκείνη την εποχή ήταν στα πολύ επάνω του ...

ORELLOS : Ναι , όλοι θυμόμαστε τον φλογερό έρωτα που του είχατε εμπνεύσει..., ,τόσο σε αυτόν όσο και στο αργότερα καθιερωμένο τραγουδιστή “εθνικό σταρ”....

ANANDROUTSO :Εγώ βέβαια εκείνη την περίοδο ήμουν αρραβωνιασμένος με γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια του Θεσσαλικού Κάμπου ...

( Σημ. Στο τελευταίο μέρος της συνέντευξης μάθετε ποιο ήταν το αστέρι του Κάμπου που έσπρωξε τον Ανανδρούτσο στην πολιτική και που κατέληξε η σχέση τους).

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

- Πες μου ότι μου κάνεις πλάκα.
- Δε σου κάνω πλάκα.
- Θα μαζευτείτε Δευτεριάτικα πάλι όλοι εδώ, δέκα μαντραχαλάδες και θα μου το κάνετε το σπίτι κώλο?
- Έξι θα είμαστε.
- Θα παίζετε πάλι χαρτιά, θα μου το τεκεδιάσετε και θα μου ξυπνήσετε και τα παιδιά, αυτό μου λες...
- Θα κάτσουμε ήσυχα ήσυχα, άντε να πιούμε και ένα ουισκάκι, θα παραγγείλουμε, θα παίξουμε την ποκίτσα μας μέσα σε εκκωφαντική σιωπή και..
- Αν τυχόν έρθουν, σε χώρισα. (το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν ...)
- Σκέψου τα παιδιά, αγαπούλα.. (...τι πούστης!!...)
- Αυτά σκέφτομαι. Δικά σου.
Απέμεινα με το ακουστικό (και όχι μόνο) στο χέρι.

- Ελένη, φέρε μου τη μεζούρα.
- Τι τη θέλεις?
- Πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας, που λέει κι ο Βέγγος.

Έπρεπε να πάρω μια γρήγορη απόφαση. Αρχισα να γράφω:

«Δράκος, ετών 240, εκπαιδευμένος, πράσινος, μαλλιαρός, που όμως δε μαδάει, οικολογικός, αναζητά σύντροφο, χαμηλών τόνων, καπνίστρια, φιλόζωη, όμορφη, ποδοσφαιρόφιλη και δεινή μασέζ. Αναζητώ εσένα που ξέρεις να εκτιμήσεις έναν γνήσιο δράκο, εσένα που παίζεις ή θέλεις να μάθεις πόκα, εσένα που ψάχνεις μάταια μια ζωή γεμάτη περιπέτεια και δράση. Διαθέτω άνετη δρακοφωλιά, πλήρως εξοπλισμένη, με δύο υπέροχα δρακάκια που δεν θα σε αφήσουν να ησυχάσεις ή να πλήξεις ούτε δευτερόλεπτο. Η γκάμα των δρακοφίλων μου είναι ανεξάντλητη, και περιλαμβάνει ορισμένα από τα πιο σπάνια είδη της Ελληνικής πανίδας, που πραγματικά, αξίζει να γνωρίσεις. (Η δρακομάνα μου είναι... όχι, δεν κολλάει εδώ, θα το φέρω αλλιώς ...). Για να μην σε κουράσω με μια εξαντλητική λίστα προτερημάτων, σου απαριθμώ ενδεικτικά ότι είμαι ψηλός, όμορφος σαν αμαρτία, καπνιστής, πότης, καλοφαγάς, αιμοδότης, δύσπιστος, ατίθασος, κυκλοθυμικός, τρυφερός και αναποφάσιστος. Γνώσεις μαγειρικής ευπρόσδεκτες αλλά όχι απαραίτητες, καθώς υπάρχει και μια δρακομαμά που φροντίζει, με το αζημίωτο, για την δρακοτροφή μας ( ...εδώ κολλάει ...., το έφερα έμμεσα, να μη χτυπάει και μου τρομάξουν ...). Επιθυμητά προσόντα, η έλλειψη συγγενών, η κατοχή ακινήτων και/ ή άυλων τίτλων, η ενδελεχής γνώση της φροντίδας ζώων, η αστείρευτη υπομονή, η διακριτικότητα, οι ικανότητες στην διαχείριση και αντιμετώπιση κρίσεων αλλά και ηλικιωμένων με παράλογες, πολλές φορές, απαιτήσεις.( ...κι εδώ κολλάει ...). Τσουπωτός κώλος, προκλητικό στήθος και όμορφα, συμμετρικά δάκτυλα θα εκτιμηθούν ιδιαίτερα. Ηλικία αδιάφορη.»
Καλό είναι. Το στέλνω!

Σαρδανάπαλοι και kulampara

Στο τηλέφωνο ήταν κατηγορηματική: «Σε αυτή την συνάντηση δεν θα πας!».
Μάταια είχα προσπαθήσω να της εξηγήσω ότι η συνάντηση της Δευτέρας ήταν για μένα κάτι παραπάνω από μια κοινωνική συνάθροιση.
Η αγαπητή μου οικονόμος επέμενε ότι αυτές οι επαφές μόνο σε καλό δεν θα μου έβγαιναν τόσο από πλευράς υγείας («ανθυγιεινή διατροφή» είπε) όσο και από οικονομική άποψη («το ρεστοράν που έχετε επιλέξει είναι από τα πιο ακριβά της πρωτεύουσας»). Προσπάθησε με κάθε τρόπο να με αποτρέψει.
Η μεγαλύτερη ένσταση βέβαια της φράου Ζιμπελίνε αφορούσε το «ποιόν των ανθρώπων» με τους οποίους θα συνέτρωγα. Προέρχονταν όλοι από τον καλλιτεχνικό χώρο. Ανάμεσά τους ένας δημοφιλής ηθοποιός («αυτός είναι kulampara*» μου είπε), ένας βραβευμένος στο εξωτερικό συγγραφέας (τον χαρακτήρισε «ατάλαντο και φαντασιόπληκτο») και ένας σκηνοθέτης της τηλεόρασης, γνωστός για τον έκλυτο βίο του («σαρδανάπαλο» τον αποκάλεσε).
Ήταν πεπεισμένη ότι οι «συναναστροφές αυτές δεν ταίριαζαν με το κοινωνικό μου στάτους» ενώ πίστευε ότι «όλοι αυτοί διακρίνονται για την ελευθερία των ηθών τους και τον έκλυτο βίο τους». Ομολογώ ότι οι παρατηρήσεις και οι επισημάνσεις της με προβλημάτισαν. Επηρεάστηκα και προχώρησα σε δεύτερες σκέψεις. Γνώριζα ότι η φράου στο βάθος νοιαζόταν πραγματικά για μένα…

-Το πρωί εκείνης της Τρίτης ξύπνησα από τον θόρυβο της τηλεόρασης (είχα αποκοιμηθεί αφήνοντάς την ως συνήθως ανοιχτή). Το ένα έκτακτο δελτίο διαδεχόταν το άλλο με ζωντανές συνδέσεις από τον τόπο του «εγκλήματος». Η αστυνομία είχε αποκλείσει όλο το τετράγωνο στο Κολωνάκι. Στο διαμέρισμα του 30ου ορόφου της Μιαούλη 1018 είχαν βρεθεί αναίσθητοι και γυμνοί ο συγγραφέας Κ. Ο. που είχε πάρει βραβείο για το μυθιστόρημα του «Φαύνοι και Σάτυροι» και ο ηθοποιός Γ. Κ. που έγινε γνωστός από το σήριαλ «O εραστής του Πάνα». Τον τρίτο της παρέας, τον σκηνοθέτη Θ. Χ., της τηλεοπτικής σειράς «Οι μαστοί του Τειρεσία», τον κατέβασαν με το ζόρι από τα κάγκελα της βεράντας όπου είχε κρεμαστεί απαγγέλοντας ποιήματα του Γκιγιώμ Απολιναίρ. Οι εμπειρογνώμονες της ΕΛΑΣ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι και οι τρεις («σατανικά άτομα» τους χαρακτήρισαν) είχαν κάνει χρήση σερνικοβότανου** ακούγοντας ταυτόχρονα βυζαντινούς ύμνους...


*τουρκ.kulampara] ο) ουσ. ο συνουσιαζόμενος με άντρα έχοντας ρόλο ενεργητικό, αρσενοκοίτης.
**Αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό το Σερνικοβότανο ή Μανδραγόρας ανήκει στην οικογένεια σολανίδες. Η ρίζα του είναι σαρκώδης, μακριά και μοιάζει με ανθρώπινο σώμα με 2 πόδια. Ένας μύθος αναφέρει ότι ο μανδραγόρας προέρχεται από το σπέρμα σατανικών ανθρώπων. Σε έναν άλλο μύθο αναφέρεται ότι αν πιεις το αφέψημα της ρίζας του θα κάνεις αρσενικά παιδιά, εξ ου και η ονομασία του σερνικοβότανο.

ΚΑΝΟΝΑΣ #3: ΕΤΙΚΕΤΕΣ

Μπορείτε πλέον να φτιάχνετε ετικέτες για τις αναρτήσεις σας.

Απ' ότι είδατε βλογημένοι μου, μάζεψα τις αναρτήσεις της διάσημης πλέον Φράου καθώς και των πολυαγαπημένων σήριαλ της εβδομάδας, σε ετικέτες.

Αποτελέσματα ψηφοφορίας #3

Η πιο δημοφιλής ψηφοφορία του βλογ ως τώρα (ψήφισαν 13) απέδειξε πως η μάχη των αναρτήσεων για την καταγωγή του πλανητάρχη Μπάρκα δεν ήταν τυχαία. Και στις κάλπες η μάχη κρίθηκε στο νήμα:

Από που κατάγεται ο Μπάρακ Ομπάμα;

ψηφίσατε:

- 46% (6 ψήφοι): Μεγαλο Χωριο Ευρυτανιας, Ελλαδα
- 38% (5 ψήφοι): Μελικη Ημαθιας, Ελλαδα
- 15% (2 ψήφοι): Τύρναβος, Ελλάδα
- 0% (καμμία ψήφος): Νυανγκομα-Κογκελο, Κενυα

Αποτελέσματα ψηφοφορίας #2

Η ψηφοφορία για τα Τσαγούλια του Καρχαρία απέδειξε ότι είστε εντελώς άσχετοι.

Στην ερώτηση:
Ποιός ήταν ο σκηνοθέτης της ταινίας: "Τα τσαγούλια του καρχαρία"
ψήφισαν 10 αναγνώστες και τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

- 70% (7 ψήφοι): Θδρς Αγγλπλς
- 20% (2 ψήφοι): Φρνσς Φρντ Κπλ
- 10% (1 ψήφος): Ρνρ Βρνρ Φσμπντρ
- 0% (καμμία ψήφος): Στβν Σπλμπργκ<

ΜΑ ΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ; Τι πάτε και ψηφίζετε; Αναγνώστες είστε εσείς;
Μου φαίνεται ότι είστε παντελώς άσχετοι και έχετε άγνοια κινδύνου... Μάλλον δεν θα έχετε δει Αγγελόπουλο...

Αποτελέσματα ψηφοφορίας #1

Η ψηφοφορία για τον λεωντό**** τελείωσε.

Στην ερώτηση:
Τι είναι κατά τη γνώμη σας ο λεωντό*****;
ψήφισαν 12 αναγνώστες και τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

- 50% (6 ψήφους): Λιοντάρι που δεν έχει κόψει τα νύχια στα πόδια για καιρό 
- 25% (3 ψήφους): Αγαλμα λιονταριού με μεγαλα νύχια και το κεφάλι προς τα κάτω (μπηχτο......)
- 16,67% (2 ψήφους): Ακροκέραμο σε σχήμα ποδιού λιονταριού με νύχια
- 8,33% (1 ψήφος): Παράφραση αρχαίου γνωμικού 

Προσωπικά διαφωνώ με το αποτέλεσμα μια και τυχαίνει να γνωρίζω τι σημαίνει λεωντό***** και δεν ψήφισα στην τύχη όπως μερικοί-μερικοί, αλλά είμαι αναγκασμένος να σεβαστώ την πλειοψηφία...

Ψηφοφορίες

Λίγο καθυστερημένα λόγω έλλειψης χρόνου, δημοσιεύω σήμερα τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών. Θα συμπεριλάβω και τις παλαιότερες ψηφοφορίες. Παρακαλώ σχολιάστε ελεύθερα τα αποτελέσματα.

Συγχωρέστε με για την ολιγωρία. 

Συντονιστείτε...

και μια επίκαιρη συνέντευξη ...

Συνέντευξη με τον Αν(ΑΝ)δρούτσο ( ΜεροςΙ )

Τον συναντήσαμε προχθές Τρίτη 25 Νοεμβρίου , στο lobby του Ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία στην πλατεία Συντάγματος. Άνθρωπος του κόσμου μας υποδέχτηκε καπνίζοντας το πρωινό του πούρο και απολαμβάνοντας τον διπλό του espresso συζητώντας με την επώνυμη καλλονή χορεύτρια φίλη του , τους συνεργάτες και τους δικηγόρους του , για τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις .
Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός , όμως σύντομα άρχισε να μιλάει για όλους και για όλα με τον γνωστό μοναδικό του τρόπο. Θέλησε πάντως να διατηρήσει την ανωνυμία του και μας πρότεινε τον προσφωνούμε « Ανδρούτσο »
ORELLOS : Πώς νιώθετε σήμερα ;
ANADROUTSOS : Νιώθει πολύ κουρασμένος .... ( σημ. συνήθως μιλάει για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο). Την Παρασκευή ήταν η καταληκτική προθεσμία για το Κτηματολόγιο και είχε να διεκπεραιώσει πολλές εγγραφές για κάποιους φίλους ...
ORELLOS : Βρίσκεστε εδώ για να μιλήσουμε για όλους και για όλα . Να περιμένουμε κάποιες νέες αποκαλύψεις ;
ANADROUTSOS : Έχει πια βαρεθεί το ντόρο περί δήθεν ανάμιξης του στο σκάνδαλο και αυτό είναι και κάτι που έχει ήδη δηλώσει εδώ και καιρό...
ORELLOS: Δήθεν .. my ash , Ανδρούτσο..Λένε όμως ότι οι τελικές υπογραφές είναι δικές σας...
ANADROUTSOS : Υπάρχει σαφώς εμπλοκή του εξωγήινου παράγοντα . Εξηγούμεθα : Μας υπνώτισαν όλους με ακτίνες Χ και δεν καταλαβαίναντε τι καναντε ....
ORELLOS : ....
ANADROUTSOS : Ο Α(να) νδρούτσος είναι αϊτός και δεν φοβάται κανένα
ORELLOS : Μόνο τους εξωγήινους....
ANADROUTSOS : Φοράω όμως πανταλόνια και αυτό το γουστάρει ο Ελληνας….
ORELLOS : Αλήθεια Ανδρούτσο θα θέλατε να μιλούσατε στους αναγνώστες μας για τα παιδικά σας χρόνια ;
ANADROUTSOS : Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη , στη Ελλάδα του εμφυλίου. Καταγόμουν από μια πολύ φτωχή οικογένεια και αναγκάστηκα έτσι να δουλέψω από μικρός .Ο πατέρας μου ήταν ένας πολύ αυστηρός και μέθυσος Χίτης και όταν γύρναγε σπίτι το βράδυ έδερνε πρώτα την μητέρα και μετά εμένα. Μετά καλούσε τους καταδότες φίλους του και μας έδερναν και αυτοί. Μετά σειρά είχε και η υπόλοιπη γειτονιά που μας έδερνε οικογενειακώς μαζί με τους φίλους του. Στο τέλος συνήθως μας ξαναέδερνε ο πατέρας μου και μετά δερνε εμένα η μητέρα μου....
ORELLOS : Πότε ανακαλύψατε τον έρωτα και την τέχνη ;
ANADROUTSOS : Ανακάλυψα τον έρωτα στα καταγώγια της Θεσσαλονίκης ,με δασκάλες μου τις 2 ιερόδουλες και τις τραβέστες της Καλαμαριάς. Επίσης τότε πηγαίναμε συχνά τα βράδια στον κινηματογράφο και βλέπαμε ερωτικές ταινίες που στην ουσία ήταν ερωτικές σκηνές με πρωταγωνιστές κουμουνιστές και χίπιδες , συνδεδεμένες μεταξύ τους χωρίς σειρά και νόημα, κάτι που εμένα τουλάχιστον με πλήγωνε κατάφορα... ( σημ. Δακρύζει ) Ολα αυτά άλλαξαν βέβαια αργότερα με την επανάσταση που έφερε στο πορνό η αμερικάνικη χρυσή δεκαετία του 80 με την Γίνιιζερ Λιν ( μετάφραση : Ginger Lynn), τον Γιάννη τον Χόλμη ( John Holmes) την Σεκνα ( SEKA) και όλη εκείνη την γενιά των σπουδαίων ταλέντων.
ORELLOS : Συγχωρέστε μας Ανανδρούτσο , αλλά την δεκαετία του 80δεν είσαστε ήδη στην πολιτική , παντρεμένος και με παιδιά και μας λέτε ότι βλέπατε ακόμα τσόντες;

(συνεχιζεται)

KILL THEM ALL!!! (Döda dem alla)

Eνας κακός εργοδότης –προϊστάμενος βλάπτει σοβαρά την υγεία των υφισταμένων του. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Σουηδοί επιστήμονες οι οποίοι μελέτησαν δείγμα 3.000 εργαζομένων και διαπίστωσαν ότι υπάρχει στενή σχέση μεταξύ καρδιακών επεισοδίων και άσχημης συμπεριφοράς του εργοδότη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μελέτη, το προσωπικό που είχε κακή γνώμη για τον (άθλιο) προϊστάμενό του και θεωρούσε ότι καταπιεζόταν στη δουλειά, κινδύνευε 65,5% περισσότερο να εμφανίσει καρδιοπάθεια. Μάλιστα η έρευνα έδειξε ότι όσο μεγαλύτερο ήταν το διάστημα για το οποίο απασχολούνταν κάποιος σε μία επιχείρηση με τέτοιο εργοδότη, τόσο αυξανόταν και ο κίνδυνος εμφράγματος.

Υ.Γ.1 Θάνατος στα αφεντικά! Σκοτώστε τους πριν σας σκοτώσουν!*
*Παλιό σύνθημα που το συναντάς ακόμη γραμμένο στους τοίχους νεοκλασσικών στα Εξάρχεια.

Υ.Γ.2 Περιμένουμε και την επιστημονική γνώμη των ειδικών…

Ο ΤΡΟΧΟΣ

Μου τον είχε συστήσει η φράου Ζιμπελίνε. Τον είχε γνωρίσει στη Γερμανία τις δύσκολες εποχές. Είχε κάνει εξαιρετικές σπουδές πρώτα στο Κλουτζ στη Ρουμανία και κατόπιν στο ανατολικό Βερολίνο λίγο πριν την πτώση του τείχους. Στην Ελλάδα ήρθε όταν γνώρισε τη Μαρία και για λίγο καιρό έμειναν στο πατρικό της στην Μύκονο.
Εγώ τον γνώρισα στο ιατρείο του στη Γλυφάδα. Ηταν ένας μάλλον ήρεμος άνθρωπος που χαμογελούσε αμήχανα όποτε προσπαθούσες να του πιάσεις συζήτηση για τα προσωπικά του. Με το που έμπαινες στο διαμέρισμά του στον 10ο όροφο αντίκρυζες όλο τον Σαρωνικό μέχρι την Σαλαμίνα. Το διάλεξε γιατί τον ηρεμούσε, λέει η θέα και μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα.

Είχαν περάσει αρκετά λεπτά από την ώρα που είχα ξαπλώσει στην πολυθρόνα και ο θόρυβος του τροχού με έκανε να ανοίξω απότομα τα μάτια μου. Κοίταξα το μεγάλο ρολόι στον απέναντι τοίχο και τρόμαξα. Πρέπει να ήμουν ξαπλωμένη στην πολυθρόνα για περισσότερο από μιάμιση ώρα. Τον κοίταξα με την άκρη του ματιού μου. Σκυμένος πάνω από τον μικρό κλίβανο, όπου αποστείρωνε τα εργαλεία του, χαμογελώντας σιγοτραγουδούσε τον ύμνο της Δ Διεθνούς. Την ώρα που σηκώθηκα από την πολυθρόνα ένιωσα ένα μούδιασμα και έναν βουβό πόνο.
Κλείσαμε ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα για να μου βγάλει τα ράματα και να μου τοποθετήσει τα εμφυτεύματα.
Το βράδυ στις ειδήσεις έμαθα για την σύλληψή του. Τον κατηγορούσαν για πέντε βιασμούς ασθενών του. Τις νάρκωνε, λέει και τις βίαζε. Μαζί του είχαν πιάσει και την ηλικιωμένη κυρία που τον βοηθούσε στην καθαριότητα του ιατρείου. Ηταν η Μαρία. Το κορίτσι από την Μύκονο.
Υστερα από μία εβδομάδα η Ιντερπόλ βρήκε στο σπίτι όπου έμενε ως φοιτητής, δίπλα στον Σπρε, εκμαγεία από ανθρώπινα κρανία. Ως επιστήμονας ήταν άριστος…
Η φράου προσπαθεί ακόμη να συνέλθει...

Επέστρεψα...

... Τρέμετε ...

ΚΑΝΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΤΩΧΟΥΛΑ - ΤΟ ΜΕΛΟ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ

Η καταιγίδα λυσσομανούσε από το πρωί πάνω από την υπέροχη Ελισαβετιανή έπαυλη.
- Θέλω να εξαφανίσεις αμέσως αυτήν την κακόγουστη κασέλα με τα ποτά. Και το κουτί με τις Τζοκόντες να το δώσεις στον Rex. Δεν θέλω τίποτα μέσα στο σπίτι μου που να μου θυμίζει αυτό το γύναιο.
- Μητέρα, είστε άδικη. Εγώ την αγαπώ..
- Δεν την αγαπάς. Απλώς είναι καπάτσα και σε ξεμυάλισε. Και δεν επιθυμώ άλλη συζήτηση για το θέμα.
- Μητέρα, για μια φορά, αφήστε στην άκρη τον εγωισμό και προσπαθήστε να με καταλάβετε. Δεν έχουν μόνο τα χρήματα αξία σε αυτή τη ζωή. Η Ευτέρπη είναι ένας άγγελος, ένα αιθέριο πλάσμα. Με το υστέρημά της αγόρασε και σας έστειλε αυτά τα δώρα για να..
- Ευάγγελε, αυτή η γυναίκα δεν κάνει για σένα.
- Μητέρα, σας το δηλώνω για τελευταία φορά, εγώ έχω αποφασίσει να την παντρευτώ.
- Αχ, αχ. Αχ, βαχ. Βαχ, αχ.
Έπαιξε το τελευταίο της χαρτί. Το χέρι της στοργικής μανούλας αγκάλιασε το γέρικο βυζί της, τα γόνατα λύθηκαν, τρέκλισε μέχρι την πλησιέστερη μπερζέρα, όπου και σωριάστηκε με μια θεαματική κωλοτούμπα.
- Μητέρα, μητέρα, μιλήστε μου, είστε καλά? όρμησε γεμάτος ανησυχία ο ηλίθιος
- Δεν είναι τίποτα. Ένα μικρό έμφραγμα από την αναστάτωση. Φέρε μου λίγο νερό, αν μπορείς.
- Ανθρακούχο ή απλό? ρώτησε δουλικά το ξεχωριστής ευφιίας ον.
- Φέρε μου ένα νερό, ΤΩΡΑΑΑ, ούρλιαξε έξαλλη η βρωμόγρια.
Ο καλόβολος γιός κουτρουβαλιάστηκε στην κουζίνα, επιστρέφοντας με ένα κρυστάλλινο ποτήρι ανθρακούχο, χύνοντας το μισό στο πάτωμα από τη σπουδή του.
- Αχ, σα να συνέρχομαι λιγάκι.
- Επανήλθε το χρώμα σας, μητέρα.
- Tο colour analysis περιττεύει. Σου είπα, είμαι καλά. Απλώς αυτή τη γυναίκα, και μόνο που την ακούω, αρρωσταίνω, αυτό είναι όλο.
- Είστε άδικη μητέρα. Η Ευτ…
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρότασή του και η αδίστακτη γριά ξεκίνησε το πανούργο και δοκιμασμένο σενάριο της επιπλοκής.
- Ααααααααααααααχ.
- Τι πάθατε?
- Ένας πόνος, σαν σουβλιά, … αριστερά,…. στον θώρακα…, δεν είναι τίποτα,….θα περάσει, μούγκρισε η γριά με μισόκλειστα μάτια.
- Να φωνάξω γιατρό? ψιθύρισε ο δυναμικός νεαρός
- Να μη φωνάξεις κανένα. Εσύ να φροντίσεις να μην μου ξαναδώσεις ένα τέτοιο φαρμάκι. Έκανα τα πάντα για σένα. Στερήθηκα και την πορτοκαλάδα για να σε αναστήσω. Κι αυτό είναι σήμερα το ευχαριστώ. Εξαφανίσου από μπροστά μου και μην σε ξαναδώ μέχρι το δείπνο.
Ανακουφισμένος από την γρήγορη ανάρρωση της μητέρας του, ο ερωτοχτυπημένος υιός κλείστηκε στο μαρμάρινο μπάνιο, στον δεύτερο όροφο της έπαυλης, όπου ξεκινήσε να αποπατεί χαρούμενα, διαβάζοντας με γνήσιο ενδιαφέρον το Tide.
Δυό ορόφους και εικοσιεννέα δωμάτια παρακάτω, η γλυκιά μητέρα έριχνε ένα κλεφτό βλέμμα για να σιγουρευτεί ότι ήταν μόνη και μόλις βεβαιώθηκε, σηκώθηκε αποφασιστικά από την μπερζέρα όπου την παρατήσαμε σωριασμένη νωρίτερα στο κείμενο. Γελώντας σατανικά, ήπιε μια γουλιά νερό και ξετύλιξε ένα τζοκοντάκι πετώντας το με τέχνη στον αέρα. Το τζοκοντάκι, σκέφτηκε, ήταν η Ευτέρπη, και το ορθάνοιχτο γέρικο στόμα της, που το καρτερούσε ανυπόμονα, ήταν η σκληρή μοίρα που την περίμενε. Για κακή της όμως τύχη, το σοκολατάκι στην εναέρια διαδρομή του ακούμπησε ελαφρά στον πολυέλαιο Σβαρόφσκι, διέγραψε μια κοίλη τροχιά, παρέκαμψε έντεχνα τις αδηφάγες μασέλες και σφηνώθηκε με δεξιοτεχνία στο βάθος της (εστίας- λάθος) τραχείας της έκπληκτης γριάς. Ανήμπορη να ανασάνει, η μελίρρητη ηλικιωμένη έκανε να βήξει, πιάνοντας το λαιμό της, τρέκλισε πάνω στο μάρμαρο Καβάλας, πάτησε απρόσεκτα στα νερά που είχε χύσει το πολυαγαπημένο της βλαστάρι όταν της έφερνε τη Δουμπιά, γλίστρησε, πήρε ανάποδα φάλτσα, και έσκασε με το κεφάλι ακριβώς πάνω στην γωνία μιας κακόγουστης κασέλας με ρετσίνες Κουρτάκη που ήταν παρατημένη δίπλα ακριβώς στην μπερζέρα.
Η καταιγίδα είχε κωπάσει. Ο ήλιος έμπαινε χαρούμενος από τις χαραμάδες του ριντώ, το άψυχο κουφάρι κείτονταν στην μέση ακριβώς του σαλονιού σαν σπασμένη μαριονέτα, ο δαιμόνιος Rex είχε σκαρφαλώσει στην μπερζέρα τρώγοντας τα υπόλοιπα τζοκοντάκια με το ασημόχαρτο, μια φτηνή κάρτα δίπλα στο πτώμα μούλιαζε στο αίμα («Σας εύχομαι τα καλύτερα για τα γενέθλιά σας. Να τα εκατοστήσετε, με αγάπη, Ευτέρπη»), η μαγείρισσα στην υπόγεια κουζίνα χτύπαγε το αυγολέμονο για τον αστακό κι ο ανυποψίαστος γιός, έχοντας εξαντλήσει την μελέτη κάθε διαθέσιμου έντυπου υλικού, είχε ξεκινήσει την κατασκευή βαρκούλων με το κωλόχαρτο, εισερχόμενος στην τελική φάση μιας πραγματικά απολαυστικής αφόδευσης. Η ζωή συνεχιζόταν. Απλώς, όχι για όλους.

ΑΓΑΜΙΑ - Η ΤΣΟΝΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Όπως σωστά επεσήμανε ένα άτακτο πλάσμα, τα θρίλερ έχουν αναπάντεχες τροπές:

"Αυτός όρμηξε, σαν κροκόδειλος του Αμαζονίου, παραμερίζοντας τα συναισθήματα για το γλυκό προσωπάκι της. Την άρπαξε από τον λαιμό και της φώναξε: Ήρθε η ώρα σου, μαντάμ! Τα ακονισμένα νύχια του, που είχε τέσσερα χρόνια να τα κόψει (από τότε που έχασε και τον νυχοκόπτη), τα έμπηξε στην σάρκα της μυρίζοντας το άρωμά της (λεβάντα πατσουλί)...
Αναρωτήθηκε για ποιο λόγο δεν μπορούσε να την σκίσει στα δύο.
Ξανασκέφτηκε...
Έκανε μια παύση μέχρι να πάρει το μικρό αξιόπιστο μαχαίρι Σογκούν που είχε κερδίσει σε κλήρωση από το τελεμάρκετινγκ. Εβαλε στην cdιέρα και το αντίστοιχο άσμα ασμάτων (Η Ζωή εδώ Τελειώνει..) και συνέχισε ως αιμοδιψής δολοφόνος μιμούμενος τον Anthony Perkins.
Έκείνη ούρλιαξε σαν αγρίμι, πασχίζοντας να απελευθερωθεί, τα λούτρινα χέρια του την έσφιγγαν σαν τανάλιες. Ένιωθε να παραλύει. Οι τρίχες του της ασκούσαν μια παράξενη γοητεία. Βλέποντάς την όμως κι αυτός φτιαγμένη και μακιγιαρισμένη, με τη μίνι φουστίτσα της και το βαθύ ντεκολτέ της, ο παράλυτος δεν μπόρεσε να αντισταθεί.
- Κουκλίτσα είσαι, μωράκι μου, ψιθύρισε ο ανώμαλος, βυθίζοντας την αξούριστη κουρούπα του ανάμεσα στα έκπληκτα βυζιά της σικάτης πλούσιας.
- Μη, μωρό μου, όχι τώρα, έχω κλείσει ραντεβού για πεντικιούρ σε ένα τέταρτο....
- Δυό λεπτά θα κάνουμε, πες πως σε βίαζε ένας ανώμαλος, δε θα αργούσες λίγο παραπάνω?
- Μωρό μου, σε παρακαλώ, δεν έχω διάθεση..
- Να δεις για πότε θα αποκτήσεις, μουρμούρισε ο κοντός σάτυρος, χαϊδεύοντας τα μπουτάκια της καλλονής.
Το ανήσυχο χέρι του μπεκρή παραπληγικού κατέβασε μαεστρικά το μπλουζάκι της πλούσιας, αποκαλύπτοντας ένα ζευγάρι στητά, νεανικά στηθάκια. Ο σάτυρος πιπίλησε αδηφάγα τις πεσμένες ρώγες, κατεβάζοντας παράλληλα τη ροζ φουστίτσα της πάμπλουτης διεστραμμένης, η οποία, αποδεχόμενη την κατάσταση, αποφάσισε να δώσει ένα ιδιότυπο τέλος στην ορμονική επανάσταση του φονιά της.
- Για να δω, είναι καβλωμένο το μωρό μου, ψιθύρισε μέσα στο αυτί του, κατεβάζοντάς του το φερμουάρ, και πιάνοντας γερά το σε μέγεθος στυλό BIC ορθωμένο πέος του.Με έμπειρες, ταχυδακτυλουργικές κινήσεις, που και ο Uri Geller θα ζήλευε, η γλυκειά παιδούλα ανεβοκατέβασε ρυθμικά το σάρκινο μολύβι του ανώμαλου, με κλιμακούμενη ένταση, ζουλώντας με το άλλο χέρι το κεφάλι του μέσα στα βυζιά της. Πριν καλά καλά καταλάβει τι έγινε, χαμένος από κάβλα και στα πρόθυρα ασφυξίας, ο επίδοξος δολοφόνος ανακούφισε την έξαψή του όρθιος, εκτονώνοντας του χυμούς του πάνω στα μπουτάκια της ακόμα πιο ανακουφισμένης αθώας κορασίδας..."

ΑΜΝΗΣΙΑ - ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Δύο ανθρώπους θυμόταν μόνο πολύ καλά. Τον πατέρα του κι έναν ακόμα. Μέχρι και σήμερα, δυο χρόνια μετά, δύσκολα κατάφερνε να προσαρμοστεί. Περπατούσε κουτσαίνοντας. Είχε μια ουλή στο δεξί μάγουλο που κατέβαινε χαμηλά μέχρι το λαιμό. Μιλούσε ελάχιστα και βραχνά. Κυρίως στην Ουκρανή. Αυτή σιγύριζε βουβά και τον ρώταγε που και που αν ήθελε να του φέρει κάτι. Αυτός απαντούσε μονολεκτικά. «Ναι», «όχι», «τσιγάρα». Ένα βράδυ, αργά, χτύπησε το κουδούνι. Μπήκε στο σπίτι αγέρωχη, αέρινη, σίγουρη για τον εαυτό της. «Δε με γνωρίζεις, αλλά ήρθα να σε βοηθήσω. Έχω πολλά χρήματα, ξέρεις.» Δεν απάντησε. Της πρόσφερε ένα ουίσκι της σειράς και τρέκλισε μέχρι την κουζίνα. Εκείνη δεν σταματούσε να χαμογελάει νευρικά.
Έκανε να φύγει.
«Ξέρω ότι το ατύχημα σου άλλαξε τη ζωή. Όμως όλα αυτά τελείωσαν. Θα ξανάρθω αύριο και σου υπόσχομαι ότι η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια».
Αυτός έγειρε απαλά μπροστά, σαν να πήγαινε να τη φιλήσει, έσκυψε απρόθυμα κι αυτή. Από το μανίκι του γλίστρησε ένα λεπτό κουζινομάχαιρο, της το κάρφωσε με δύναμη στην κοιλιά, στρίβοντάς το σαν σουβλί. Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα, το αίμα έσταζε ζεστό στο μωσαϊκό, το κορμί της διέγραψε ένα ανατριχιαστικό τόξο, δεν έβγαλε άχνα.
Έριξε πάνω της μια κουβέρτα, ρούφηξε μια γουλιά από το ουίσκι της και άρχισε να ψάχνει τα τσιγάρα. Ούτε θυμόταν που τα είχε αφήσει.
Δύο ανθρώπους θυμόταν μόνο πολύ καλά. Τον πατέρα του και έναν ακόμα.

Η ΣΠΑΡΤΗ, Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΙΕ

Γνωρίζετε όλοι πλέον πολύ καλά την καταγωγή μου αλλά και την Ελληνοκεντρική φύση μου, η οποία με ωθεί στο να διακονώ διαρκώς την μοναδικότητα της γλώσσας μας αλλά και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι όλες οι γλώσσες βασίζονται στην Ελληνική.
Νέα αδιάσειστα στοιχεία μου εστάλησαν σήμερα, που αποδεικνύουν περίτρανα ότι η Αγγλική γλώσσα είναι θυγατρική της Ελληνικής.Τα παραθέτω, χωρίς σχόλια:

Into the spot = είν’ του Δεσπότ’
Sleep for us = σλιπ φοράς
A nice party = ε, να η Σπάρτη
She has many = συ χεσμένη
Kill kiss = Κιλκίς
To you too funny = του γιού του Φάνη

ΚΑΙ Η ΚΟΡΩΝΙΔΑ

The necklaces = δεν έκλασες!

Ο ΠΑΝΙΚΟΣ (ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ EDGAR ALLAN POE)

Σε λίγες μέρες (στις 19 Ιανουαρίου του 2009) συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου συγγραφέα Edgar Allan Poe. Tο ακόλουθο απόσπασμα από το "Ημερολόγιο ενός Διεστραμμένου" είναι αφιερωμένο σε αυτόν!

Οι καμπάνες του κινδύνου ηχούν για μας, τους καταδικασμένους να ακολουθούμε τον Θεό Πάνα στα πιο σκοτεινά μονοπάτια! Όσο και αν προσπαθούμε να ξεφύγουμε, οι πιο μύχιες σκέψεις μας, μας οδηγούν στην αγκαλιά του!

Οι γλιτσεροί βάλτοι του μυαλού μας, ζωσμένοι ιερά τέρατα που τρομοκρατούν καταπίνοντας ό,τι τα βολοδέρνει, αποδρούν απ' το υποσυνείδητο και μετασχηματίζονται σε εφιάλτες που μας κατατρέχουν.

Άκου για λίγο τον χτύπο του απόλυτου τίποτα και φύγε! Άκου τον αχό της αιώνιας άκρας απελπισιάς και τρέξε! Το μυθικό Τέρας, που καταβροχθίζει τα συκώτια του Προμηθέα, σε ακολουθεί κατά πόδας. Είναι ο Αετός- ο σαρκοβόρος και αιματολάγνος-, αποκύημα της φαντασίας σου, μα τόσο αληθινός... Και μη νομίσεις ότι θα βρεθεί ο Ηρακλής, για να σε σώσει! Τον έχεις προ πολλού απαρνηθεί!

Φεύγα, φεύγα μακριά, κρύψου στον Άδη, στα Τάρταρα, οπουδήποτε, μα κρύψου! Σε βλέπω να χλωμιάζεις μπροστά στο πεπρωμένο σου... Μη φοβάσαι! Η έξοδος κινδύνου είναι από καιρό γκρεμισμένη!

Ο Παν συνεχίζει να παραμονεύει στη μέση του Τυφώνα, στον κόρφο της Έχιδνας. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει εκείνος που αναγκάστηκε να γίνει ακόλουθός του.
Ο αυλητής παιανίζει τον πένθιμο σκοπό! Πλησιάζει η ώρα... Στάσου ατρόμητος εμπρός στο αναπόφευκτο. ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΑ ας καούμε στην Πυρά του αέναου Τρόμου!

ΥΓ1: Κουλτούρα δε θέλετε; Θα σας πήξω! Χαχαχα!

ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Σε μία πρόσφατη περιήγησή μου στην περιοχή της Καρδίτσας (λίμνη Πλαστήρα) παρατήρησα μια επιγραφή έξω από το χωριό Μεσενικόλας. Η επιγραφή ήταν ξύλινη, ξεθωριασμένη από το χρόνο και είχε ζωγραφισμένο έναν δράκοντα με τρία κεφάλια που κυνηγούσε μία γυναικεία φιγούρα. Στο κάτω μέρος της επιγραφής με πολύ μικρά στοιχεία έγραφε: «Εδώ το 1768 γεννήθηκε ο Δράκων, ο Μέγας Ευεργέτης»…
Θεωρώ λοιπόν ότι τα περί γέννησης του Dragon σε χωριό του Μωριά είναι παντελώς ανακριβή και στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν τον λαό από τα πραγματικά προβλήματα.

Υ.Γ.1 Από το χωριό Μεσενικόλας κατάγεται και ο Νικολά Σαρκοζί (ως γνωστόν ο γάλλος πρόεδρος είναι κατά 78% Ελληνας). Το χωριό έχει πάρει το όνομα του από τον προπροπαπού του που οι συχωριανοί του τον φώναζαν κοροιδευτικά «μεσιέ Νικόλα» (το κανονικό του όνομα ήταν Νίκος Δραγώνας) γιατί του άρεσαν το φουά γκρα και το πατέ.

Υ.Γ.2 Γιατί ο Dragon κρύβει την αλήθεια; Τι και ποιόν φοβάται; Ποιά ήταν η γυναικεία φιγούρα που κυνηγούσε;
Τι ξέρει για τους Σαρκοζί και γιατί η περιοχή της λίμνης Πλαστήρα βρίθει κομμουνιστών; Τι απέγιναν τα ψάρια της λίμνης και τι σχέση έχει η εξαφάνισή τους με την οικονομική κρίση και τα τοξικά προιόντα των τραπεζών;

Υ.Γ.3 «… o Δράκων, ο Μέγας Ευεργέτης»…
Και αναρωτιέμαι: Τίνος ευεργέτης?

Υ.Γ.4 Θεωρώ ότι ο Kelsos με τις παρατηρήσεις του βάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Μπράβο Kelse, συνέχισε έτσι.

Υ.Γ.5 Προκαλώ τον Δράκοντα να απαντήσει!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΚΥΡΙΟ" ΔΡΑΓΩΝΑ (ΤΑ ΜΥΘΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ)

Το αυτοβιογραφικό σημείωμα του Δράγωνα μπορεί να συγκίνησε τους παρακολουθούντες το blog μας (αν κρίνω απ' τα αναρτημένα σχόλια και τις μετρήσεις της AGB), όμως για τον πραγματικό ερευνητή βρίθει ιστορικών ψευδών και ανακριβειών! Και συγνώμη για το απόλυτο ύφος μου, αλλά ως ΕΟΔ (Εξακριβωτής Οικογενειακών Δένδρων) που είμαι, τυγχάνει να γνωρίζω την αλήθεια.

Ο Δράγων (ή Δραγουμάνος όπως ονομάζεται πραγματικά) γεννήθηκε το 1666 κ όχι το 1768 ως αναφέρει. Σπούδασε όντως στο μονοθέσιο σχολείο του χωριού του, όπου και τον ανακάλυψε ο διάσημος κυνηγός ταλέντων Αλή Αλεφάντ Πασά, ο οποίος και τον προώθησε στην Υψηλή Πύλη ως Διερμηνέα (Δραγουμάνο) του Σουλτάνου το 1744. Έκτοτε ο ρόλος που ανέπτυξε καθ' όλες τις δύσκολες στιγμές του Γένους (Τουρκοκρατία, Μακεδονικοί Αγώνες, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Μικρασιατική Καταστροφή, Α' και Β' Παγκόσμιοι Πόλεμοι) υπήρξε σαφώς σκοτεινός και αντεθνικός!

Έχοντας εκπαιδευτεί από τον καλύτερο (τον Αλή Αλεφάντ Πασά) στις μεθόδους ανορθόδοξου ποδοσφαίρου και πολέμου, ίδρυσε τη βδελλυρή Φιλική Εταιρεία, χρησιμοποιώντας ως αχυρανθρώπους τους αφελείς Τσακάλωφ και Σία!

Μέσω της Φιλικής Εταιρείας πέτυχε την έκδοση και καταδίκη σε θάνατο του άδολου πατριώτου Πήλιου Γούση! Ενώ επί χρόνια ο Δράγων εμφανιζόταν ως επιστήθιος φίλος του άμοιρου Πήλιου, στην πραγματικότητα τον διέβαλλε συστηματικά στους Έλληνες πατριώτες της ΕΠΕΝ, με σκοπό να κατορθώσει να υφαρπάξει τα αμύθητα πλούτη του (ως γνωστόν ο Πήλιος υπήρξε Ιδιοκτήτης της Μ.Κ.Ο. "Rassadel", η οποία εκείνη την εποχή μετρούσε κέρδη εκατομμυρίων €).

Ο Δράγων ήταν επίσης αυτός που κάρφωσε τον μέγα αγωνιστή και καλλιτέχνη Πασχάλη Αρβανιτίδη στον Αλή Πασά και όχι ο Ελληνολάτρης Πήλιος Γούσης! (Βλέπε το Αποκαλυπικό βιβλίο του Καπετάν Dirladada υπό τον τίτλον: " Στο βουνό με τον Άρη για ένα παπάρι")

Είναι ντροπή να ισχυρίζεται ο "κύριος" Δράγων ότι συνέβαλε στους Απελευθερωτικούς Αγώνες του Έθνους, εκτός και αν θεωρεί συμβολή όσα ανέφερα παραπάνω!

Συνεχίζοντας τις αποκαλύψεις μου θα παρακαλούσα τον Δραγουμάνο Δράγωνα να απαντήσει στα εξής καυτά ερωτήματα, τα οποία και πρωτοδημοσίευσα στην έγκριτη εφημερίδα "Στόχος":

1) Είναι αλήθεια ή όχι ότι ο Βασιλιάς των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της δεξιώσεως για την υποδοχή Του υπέστη τροφική δηλητηρίαση, επειδή ο "πατριώτης" Δράγων, ο διοργανωτής του κέτερινγκ, είχε ρίξει σκοπίμως φουντούνια μέσα στο φαγητό της Μαγαλειότητος, παρότι ήξερε πως ο Φιλάνθρωπος Βασιλεύς ήτο αλλεργικός στα φουντούνια; ( Βλέπε Sydney Pollack- The Interpreter)

2) Είναι αλήθεια ή όχι ότι ο κινητήριος μοχλός πίσω από τον προδότη Κολοκοτρώνη ήταν ο Δράγων και ότι χρησιμοποίησε όση επιρροή διέθετε προκειμένου να πείσει τον αφελή Γ. Τερτσέτη - ο οποίος σημειωτέον από εκεί που δεν είχε να φάει εμφανίστηκε μετά το πέρας της δίκης να διαθέτει τριώροφον εξοχικήν βίλλαν στο Καρπενήσι (βλέπε πόθεν έσχες Θ. Ρουσόπουλου)- να βγάλει μια αθωωτική απόφαση έκτρωμα, βασισμένη σε νομικίστικα τερτίπια και η οποία είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση του εξωμότη Κολοκοτρώνη από τις Φυλακές Ιτς Καλέ, όπου και κρατείτο;

Και για να έρθουμε σε πιο κοντινές εποχές:

Είναι αλήθεια ή όχι ότι ο Δράγων μετά της συμμορίας αυτού απήγαγαν τον Οκτώβρη του 1941 την καλλονή γυναίκα του διάσημου οικονομολόγου Ξενοφώντος Ζολώτα, προκειμένου να τον πείσουν να δεχτεί ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα της Τραπέζης Π. Ψυχικού, που είχε ο ίδιος εκπονήσει, ήταν δήθεν project του Δραγουμάνου Δράγωνος και ως τέτοιο να το παρουσιάσουν στους έκθαμβους για την αρτιότητά του Γερμανούς; (Βλέπε Αποκαλυπτικό Δελτίο Extra Channel της 7-7- 1977)

Να μας πει ο Δράγων που ήταν, όταν ο κάθε νομοταγής Έλλην πολίτης συνεργαζόταν με τους φίλους μας Γερμανούς! Στα βουνά ήταν ως συμμορίτης! ( Ας μας λέει ότι κάθισε 2 μέρες. Η αλήθεια είναι πως συμμετείχε ως υπουργός Λαϊκής Διαφώτισης στην "Κυβέρνηση του Βουνού")!!!

Και το κυριότερο: Ήταν αυτός και όχι ο Γλέζος με τον Σιάντο (οι άνθρωποι τόσα χρόνια δυσφημούνται και υφίστανται άδικες διώξεις), που τόλμησε να κατεβάσει την ένδοξη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη!

Αυτά για τώρα και αν ξαναπροκληθώ, θα επανέλθω!

ΣΕΞ ΚΑΙ ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ (ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΛΕΒΑ)

Κλείνουν σήμερα 56 χρόνια και 11 μήνες από τον μαρτυρικό εκείνο Δεκέμβρη του ’41 που έγραψα το επίτομο κλασικό έργο μου με τον εκκωφαντικό τίτλο «Βουβές Ωδές για δυό Χονδρές».
Σήμερα, αναρτώ αδημοσίευτο και ανεπεξέργαστο πρόλογο του έργου, που είχα χαρίσει στην πολυαγαπημένη και αδικοχαμένη μου φίλη, Αντυ Λέβα, ένα χιονισμένο χριστουγεννιάτικο βράδυ του 1941 στο φουαγιέ του King George. Το παραθέτω όπως γράφτηκε (με την αφιέρωση), πρωτόλειο, τραχύ, αληθινό. Ακόμα και σήμερα διατηρεί τη ζοφερή του λάμψη, αγγίζοντας φλέγοντα ζητήματα της περιόδου που γράφτηκε, όπως η παχυσαρκία, τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, η κοπρολαγνεία και η μαγειρική.


ΒΟΥΒΕΣ ΩΔΕΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΧΟΝΔΡΕΣ (1941 – ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ)

Χονδρή, εθύμιζε το σώμα σου ελέφα,
Φοιτούσες στις Σχολές του Κοντολέφα,
Ομοίαζες ολίγον με τη Βέφα.
Χονδρή, ήσουν και συ ως πιγκουίνι,
Σε είδα στα αυτοκόλλητα Panini,
Να καταπίνεις αστακούς με λινγκουίνι.
Χονδρές κι δυό σας λατρεμένες φιληνάδες,
Τρώτε βουβά ψωμιά, τυριά και φασουλάδες,
Πορδές αφήνοντας ξωπίσω σας μυριάδες
Ώσπου μια μέρα στα ξαφνά,
Με πήρε σβάρνα η μυρωδιά
Στους Κορυσχάδες.
Βωβή ωδή, σιγή πορδή,
Για μια χονδρή,
Βωβές πορδές, σιγές ωδές,
Για δυό χονδρές,
Βωβές πορδές μα και ωδές
Για τρεις χονδρές
Που τρώνε κλαίγοντας,
Βωβές ορδές από πορδές
Πέντε χοντρές,
Και πάει λέγοντας….


(Στην αγαπημένη μου Άντυ, με την οποία με συνδέει βαθιά και ειλικρινής φιλία.
Σε λατρεύω γλυκιά μου
Και να ξυρίζεις τα πόδια σου,

Με αγάπη,
Ο Δρακούλης σου)

Σ.τ.Σ. Το πρωτότυπο έργο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1942 από τις εκδόσεις «Αρτέμης Μάτσας». Ακολούθησαν 24 ακόμη εκδόσεις των δύο αντιτύπων, ενώ το έργο μεταφράστηκε το 1997 στην νοηματική.

DRAGON - ΕΓΩ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ

Ο Δράγων (ή Δράκων) γεννήθηκε το σωτήριο έτος 1768 σε ένα μικρό γραφικό χωριό του Μωριά από δύο καλοσυνάτους όσο και έκπληκτους γονείς. Αποφοίτησε από το τοπικό σχολείο μετά από τριάντα και πλέον κοπιώδη έτη φοίτησης, κερδίζοντας σειρά πρωτιών, επαίνων και αριστείων στο μικρό αλλά δυναμικό μονοθέσιο Δημοτικό – Γυμνάσιο – Λύκειο του χωριού, του οποίου είχε την τιμή να είναι, μέχρι και την μετατροπή του σε τζαμί, ο μοναδικός μαθητής. Η παρουσία του στα σχολικά έδρανα μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε από τους κατά καιρούς δασκάλους του, άλλοι εκ των οποίων οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία, άλλοι στην απόγνωση και άλλοι, οι πιο ψύχραιμοι και διορατικοί, στην συγγραφή μονογραφιών και πραγματειών που παραμένουν δραματικά επίκαιρες μέχρι και σήμερα (όρα μεταξύ άλλων Αντώνιος Σκαφίδας 1804 «Η πρόσβαση του ηλίθιου στη γνώση – Δικαίωμα ή χαμένος χρόνος?», Ηρώ Αντωνάκου 1817 «Χίλιοι και ένας λόγοι για να μην γίνετε εκπαιδευτικός» Εμμανουήλ Ροδάνθης 1819 «Προπαίδεια for Dummies – παίζω και μαθαίνω με φακές»).
Οπλισμένος με γνώσεις, με σπάνια για την εποχή του μόρφωση και μια ομολογουμένως τρομακτική εξωτερική εμφάνιση, ο Δράγων ήταν φυσικό να πρωτοστατήσει στον Αγώνα του Γένους κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ανήσυχη και ρηξικέλευθη φύση, βρέθηκε στο πλευρό όλων των πρωταγωνιστών της εποχής, όπως ο Μαυροκορδάτος, ο Πήλιος Γούσης, ο Κιουταχής, ο Θανάσης Βάγιας, ο Δημήτρης Νενέκος, κ.α.
Στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα, πρωτοστάτησε σε όλα τα σημαντικά γεγότα που σημάδεψαν το Έθνος μετά την Επανάσταση του 1821. Ενδεικτικά αναφέρονται η σύλληψη του Κολοκοτρώνη, η οργάνωση του κέτερινγκ για την άφιξη του Βασιλέα στο Ναύπλιο καθώς και η δολοφονία του Καποδίστρια.
Από τον πόλεμο του 1897, τους Βαλκανικούς πολέμους μέχρι και τον Πρώτο Παγκόσμιο, οι εξελίξεις βρίσκουν τον Δράγωνα στην πρώτη γραμμή του πυρός, στην πολύπαθη Γενεύη, να εργάζεται για μεγάλο Πιστωτικό Ίδρυμα εβραϊκών συμφερόντων.
Το 1941, κι ενώ οι Γερμανοί έχουν μπει στην Αθήνα, ο Δράγων τολμά και επιστρέφει στην πρωτεύουσα, για ένα αναπτυξιακό project της Τράπεζας στο Παλαιό Ψυχικό. Αδάμαστη κι αδούλωτη ψυχή, δεν αντέχει τη ναζιστική κατοχή και βγαίνει στο βουνό, λόγω πεποιθήσεων, όχι τόσο δικών του, όσο του γιατρού του Σ. Εμμάνογλου, που επέμενε ότι ο καθαρός αέρας της υπαίθρου θα ήταν ευεγερτικός για τα ταλαιπωρημένα από τη συστηματική χρήση χασίς πνευμόνια του. Πράγματι, στις 21 Δεκεμβρίου 1941 ανεβαίνει στο Ντράφι, από όπου επιστρέφει στις 23 του ιδίου μήνα, χτυπημένος άνανδρα από άγνωστο υιό (λετζιονέλα, υποθέτουμε σήμερα), από πλημμελώς συντηρημένα air condition. Άρρωστος, ταλαιπωρημένος και με τον πυρετό να τσουρουφλίζει τα πράσινα μάγουλά του, ο Δράγων ταμπουρώνεται στο King George, όπου και γράφει το επίτομο έργο του, που έμελλε αργότερα να γίνει κλασικό, με τίτλο «Βουβές ωδές για δυό χοντρές». Από εκείνα τα Χριστούγεννα, γράφει ασταμάτητα. Έργα επικά, συναισθηματικά, επίκαιρα. «Σπουδή στο Γουδί», «Σαν βγεις στο πηγαιμό για τα Άνω Λιόσια», «Ο κύκλος με το blanko», «Ο μαρουλόκηπος» είναι μερικά μόνο από τα πρωτότυπα διαμάντια που συνέγραψε ο αγωνιστής ποιητής και μυθιστοριογράφος. Σήμερα ζει και εργάζεται η γυναίκα του, προκειμένου να έχει ο ίδιος τον χρόνο και τα χρήματα για να συγγράφει ανενόχλητος με τους φίλους του στο blog τους.

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΑ

Γοργιανάδες Ευρυτανίας, 27 του Τρυγητή 1829. Ο Μπάρκας ο Μπάμιας τακτοποιούσε σε σειρές τις μελιτζάνες του, στο κατάστημα ειδών βιολογικής γεωργίας που διατηρούσε (πιστοποιημένο από την EUROCERT), ξύνοντας με πρωτοφανή μανία τον κώλο του. Ξαφνικά ένας χτύπος ακούστηκε, η πόρτα άνοιξε διάπλατα και ένας κακομούτρουλος Δικαστικός Επιμελητής χύθηκε σαν υγρασία μέσα στο μικρό μανάβικο.
- Ου Μπάρκας ου Μπάμιας?
- Ου ίδιους.
- Σι έχει βγάνει μια διαταγή πληρουμής ου Σολτάνους, για ένα καφάς ακτινίδια που τό στειλες και ήντουσαν χαλασμένα.
- Του μπούστη!, ψέλισε ο καλοσυνάτος οπωροπώλης.
Ήταν η τελευταία φορά που είδαν τον Μπάρκα τον Μπάμια στην περιοχή. Ούτε η Αστυνομία, ούτε η Βαγγελική Νικολούδη (γιαγιάς, ναι σωστά διαβάσατε, της Αγγελικής Νικολούλη), ούτε οι έρευνες του Σουλτάνου και ανδρών της ΕΜΑΚ στάθηκαν ικανές να τον εντοπίσουν. Μια πληροφορία ότι εθεάθη τον Οκτώβρη του 1830 σε ίντερνετ καφέ στην Μακρακώμη αποδείχθηκε απλή συνωνυμία με Τυρναβιώτη ή Γιαννιώτη ιχθυέμπορα (γεγονός που διασταυρώθηκε από έρευνα στα αρχεία του καταστήματος, όπου εξακριβώθηκε ότι το συγκεκριμένο άτομο έμπαινε επανειλλημένα στο redtube με username: ibarkasipsaras@limniioanninon.com). Φήμες λένε ότι μετεγκαταστάθηκε στην Αφρική, όπου αφιερώθηκε στο εμπόριο εξωτικών καρπών και φρούτων.

(απόσπασμα από το βιβλίο του Γερμανού περιηγητού Olaf Axiopistine (= αξιόπιστος είναι) με τίτλο « Χέζοντας και ατενίζοντας στις Ευρυτανικές ρεματιές - Κλανιές και Θύμησες»)

ΝΕΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ- ΠΡΟΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ Ο ΠΑΣΧΑΛΗΣ (Ή Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΥ ΛΑΘΟΥΣ)

Του Ανταποκριτού μας Γιάννη ΚαΤσικοΓιάννη

Τύρναβος 1764. Τουρκοκρατία. Ο Ήλιος χάιδευε στοργικά τον πολύπαθο Θεσσαλικό κάμπο. Ένα όμορφο, μελαχρινό, δεκαπεντάχρονο αγόρι, ο Πασχάλης (η Πασχαλς κατά την ντοπιολαλιά) σαλαγούσε όπως κάθε μέρα τα πρόβατα της οικογενείας του.

Ξάφνου κάτι σαν ηλεκτροσόκ τον χτύπησε. Βαγκιέστησα (βαρέθηκα) πια αναφώνησε!
Σιχάθηκα τον δυνάστη πατέρα μου, που το μόνο που ξέρει είναι να μου μιλάει για κάποιους «προγόνς»! Ποιοι στου μπούτσου είναι οι Λεουνίδες (Λεωνίδες) και οι Σκράτηδες (Σωκράτηδες); Εγώ είμαι πλασμένος για μεγάλα πράγματα! Κάθε βράδυ που παίζω τη φλογέρα μου και τραγουδάω με το συγκροτηματάκι μου, τους Pashalians, στις τοπικές στάνες, χαλάω κόσμο! Είμαι, όπως λένε και οι μορφωμένοι Σουλντ Ουτ (sold out). Εδώ με κάλεσε κοτζάμ Αλή Πασάς να ψυχαγωγήσω το χαρέμι του! Θα καβαλήσω την κουρσάρα μου, τον Θρυλικό γάιδαρο Φιόρδη Εσκόρδη (Ford Escort) και σε λίγες μέρες θα είμαι Γιάννενα. Να πα να γαμηθεί ο γέρος, η στάνη κι οι επαναστάσεις του! Είμαι έτοιμος για διεθνή καριέρα!

Κι έτσι ο Πασχάλης φορτώνει τα συμπράγκαλά του και τα καπλάνια τους φίλους του στον Φιόρδη Εσκόρδη και πηγαίνει να κάνει την τύχη του δίπλα στον Αλή Πασά!

Ο Αλή Πασάς, ένας γλυκομίλητος, μελίρρυτος και καλόβολος τύραννος, υποδέχτηκε τον Πασχάλη με ανοιχτές αγκάλες!
- Καλωσόρισες, ορέ Γκιαούρη! Χαίρομαι που εσύ είσαι αυτός που θα με διασκεδάζει! Για γύρνα να σε δω! Τι ωραίο κωλαράκι που έχεις Γιουσουφάκι μου! Θα περάσουμε καλά εμείς οι δυο! Θα’ ρθείς το βράδυ απ’ τον οντά μου, θα κάνεις τον μπιντέ σου, θα σε γαμήσω, ίσως φάμε και κάτι...

Ο Πασχάλης που ούτε καν μπορούσε να διανοηθεί μια τόσο θερμή υποδοχή εκ μέρους ενός τέτοιου σπουδαίου ανθρώπου, αποφάσισε να μη δυσαρεστήσει ποτέ τον προστάτη του! Έπεσε για ύπνο ονειρευόμενος γρόσια, δόξα, κουρσάρες, πρωτοσέλιδα... Με τέτοιους ανθρώπους να τον στηρίζουν η επιτυχία του ήταν εξασφαλισμένη!

Όπως πάντα όμως, τα όνειρα διαρκούν λίγο! Την επόμενη μέρα χτύπησε η καταστροφή! Για κακή τύχη του Πασχάλη, ο Αλή Πασάς είχε στο χαρέμι του μια σκουρόχρωμη, εκπάγλου καλλονής, μωαμεθανή οδαλίσκη, καταγόμενη απ’ τα βάθη της Αφρικής. Ο Πασχάλης την είδε να χορεύει το χορό της κοιλιάς και μαγεύτηκε. Πρωτόγνωρα συναισθήματα τον κυρίευσαν! Έπρεπε οπωσδήποτε να την κατακτήσει! Και αφού δεν ήταν καλός στα λόγια, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το απόλυτα μαγικό φίλτρο! Τη φλογέρα του!

Η σκουρόχρωμη οδαλίσκη είχε βαρεθεί να της την πέφτει ο κάθε μπουρτζόβλαχος, παγουράς βοσκός. Άκουσε τη μελωδία της φλογέρας του Πασχάλη και ξερόχυσε.
-Το θέλω αυτό το μελαχρινό, τρελό αγόρι! Το θέλω δικό μου, μόνο δικό μου!

Όπως είναι φυσικό, σα θέλει η νύφη και ο γαμπρός, τύφλα νά’ χει ο πεθερός! Το βράδυ έγιναν ζευγάρι! Έλα όμως που το άγρυπνο μάτι του κακού βεζίρη Πήλιου Γούση -ορντινάντσας του Αλή Πασά- παραμόνευε! Ο Πήλιος κάλεσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο και ενημέρωσε αυθωρεί και παραχρήμα τον Αλή Πασά!

Η οργή που κατέλαβε το μειλίχιο κατά τα άλλα Αλή Πασά υπήρξε ανείπωτη! Αποφάσισε να πνίξει το παράνομο ζευγάρι στη λίμνη των Ιωαννίνων! Έστειλε τον πιστό του Πήλιο, με δύο χειροδύναμα παλικάρια του, να εκτελέσουν τη βρώμικη αυτή δουλειά. Η εντολή του Αλή Πασά ήταν σαφής: Αργά και βασανιστικά! Και έτσι, τι πιο λογικό, ο Πήλιος αποφάσισε απλά να τους πετάξει στην παγωμένη λίμνη, όπου και αναμφίβολα θα ψόφαγαν από το κρύο!

Για καλή τύχη, όμως, του παράνομου ζεύγους γύρω στα μεσάνυχτα τους βρήκε σχεδόν ξεψυχισμένους, να χαροπαλεύουν, ο καλός ψαράς Μπάρκας Μπάμιας. Αφού τους φρόντισε κρυφά για πολλές ημέρες, το παράνομο ζεύγος ευτυχώς ανένηψε. Αποφάσισαν να διηγηθούν στο σωτήρα τους τη λυπητερή τους ιστορία και να ζητήσουν τη συμβουλή του.
Μη φοβάστε, εγώ είμαι εδώ, τους καθησύχασε ο Μπάρκας ο Μπάμιας! Θα κάνω ό,τι χρειαστεί! Εν ανάγκη θα πουλήσω και το κορμί μου στη Συγγρού, ορκίστηκε ο Μπάρκας!

Ο καιρός πέρασε και η κοιλιά της μελαχρινής οδαλίσκης άρχισε να φουσκώνει! Το παράνομο ζεύγος θα αποκτούσε παιδί. Η φτωχική ψαράδικη καλύβα του Μπάρμπα- Μπάρκα δε θα τους χωρούσε πια. Έπρεπε να βρουν τρόπο να διαφύγουν!

Μη σκιάζεστε, θα σας στείλω εγώ σε ένα συγγενή μου στην Αμερική, τους είπε ο Μπαρμπα- Μπάρκας.
-Τι λες ρε γαμημένε κωλόγερε, που θα τρέχω εγώ στου Διαόλου τη μάνα για ένα μούλικο, απάντησε ο Πασχάλης που είχε πια βαρεθεί. Εγώ έχω όνειρα ρε! Και που ξέρω, ρε κωλόγερα, αν το παιδί είναι δικό μου; Αυτή η καριόλα έχει πηδηχτεί με ό,τι αναπνέει! Ρε δε πα να γαμηθείτε! Άσε που σε έχω δει, ρε βρωμοπαγουροψαρά, πώς την κοιτάς, όταν κάνει μπάνιο! Σίγουρα είναι δικό σου το παιδί! Εγώ και αν τη γάμησα ήταν ένα στιγμιαίο λάθος! Φεύγω!

Τι να κάνει και ο Μπάρκας ο Μπάμπιας; Δε μπορούσε να αφήσει απροστάτευτη τη μελαχρινή οδαλίσκη. Αποφάσισε να πάει μαζί της στην Αμερική, όπου και τελικά γεννήθηκε ένα υγιέστατο ηλιοκαμένο αγοράκι, που ο Μπάρκας ο Μπάμιας αποφάσισε να αναγνωρίσει ως δικό του παιδί, ονομάζοντάς το Μπάρκα Μπάμια Τζούνιορ…

Ο Μπάρκας ο Μπάμιας Τζούνιορ, που το όνομά του με τον καιρό μετετράπη σε Μπάρακ Ομπάμα, είναι ο προπάππους του σημερινού πλανητάρχη!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ Ο ΟΜΠΑΜΑ! ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΠΟΤΑΜΟΣ ΕΓΚΡΙΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ

Νέες αποκαλύψεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καθώς Τύρναβος Θεσσαλίας και Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας ερίζουν για την καταγωγή του πλανητάρχη.
Ο έγκριτος γλωσσολόγος Ευάγγελος Χαρμουτζής εξηγεί: «Είναι γνωστό ότι στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας κατά την Τουρκοκρατία ζούσε ένας μανάβης, ο Αντώνιος Μπάρκας, ένας μετριοπαθής, αγαθός και καλοσυνάτος εμπορευάμενος, που οι συντοπίτες του του είχαν αποδώσει το παρατσούκλι «Μπάμιας». Ο Μπάρκας ο Μπάμιας (ου Μπάρκας ου Μπάμιας), όπως αποκαλείτο, διέφυγε νύχτα από το χωριό, καταδιωκόμενος για την αντιστασιακή του δράση, έχοντας στην τσέπη 1.000 τούρκικες λίρες και ένα χοτζέτι με το οποίο του παραχωρείτο ισόβειο δικαίωμα εκμετάλλευσης τοπικού πολυτελούς σαλέ στους Κορυσχάδες, τα οποία κατάφερε να υφαρπάξει από τον Σουλτάνο σε αντάλλαγμα για ένα καφάσι ακτινίδια. Μετανάστευσε στην Αφρική, όπου ξεκίνησε τον καλό του αγώνα από το μηδέν (σχεδόν), δουλεύοντας αρχικά ως χαμηλόμισθος υπάλληλος των Γαλλικών τοπικών αρχών (καθώς είχε πάρει σε άδηλο χρόνο το Σορμπόν και τα γαλλικά του φημίζονταν στο Καρπενήσι) και διαπρέποντας στη συνέχεια στο εμπόριο εξωτικών φρούτων. Το όνομά του στην Αφρική έγινε αρχικά Ουμπάρκα Ουμπάμια, για να καταλήξει στο Μπάρακ Ομπάμα, όνομα που έφτασε ως τις μέρες μας. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για τον προ-προ-προ- πάππου του Μπάρακ Ομπάμα, σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ.»
Σε ερώτηση προς τον γλωσσολόγο, κατά πόσο θεωρεί σοβαρές τις φήμες για καταγωγή του Προέδρου από τον Τύρναβο απάντησε κατηγορηματικά:«Πράγματι, υπήρξε και στον Τύρναβο ένας Μπάρκας. Όμως δεν υπάρχει καμιά καταγραφή που να αναφέρει ότι αποκαλείτο Μπάμιας. Υφίσταται όμως και σημαντικότερος λόγος που αποκλείει το ενδεχόμενο καταγωγής του Προέδρου από τον Τύρναβο. Ακόμα κι αν υπήρξε στον Τύρναβο κάποτε τέτοιο πρόσωπο με αυτό το προσωνύμιο, δεν θα τον αποκαλούσαν «Ου Μπάρκας Ου Μπάμιας», αλλά «Η Μπάρκς η Μπάμς» ή «Η Μπάρκς η Μπάμις», καθώς στον Τύρναβο δεν υπάρχει ως γνωστόν αρσενικό άρθρο και τα φωνήεντα στο τέλος των λέξεων συνήθως συναιρούνται. Δηλαδή ο Γιάννης ο Τσίκος αποκαλείται «Η Γιάνς η Τσιξ» ή «η Γιανς η Τσίκους». Θεωρώ πιθανότερο, αν ποτέ υπήρξε στον Τύρναβο πρόσωπο με το παρατσούκλι Μπάρκας ο Μπάμιας, δηλαδή «Μπάρκς η Μπαμις», να πρόκειται ενδεχομένως για μακρινό πρόγονο του διάσημου σήμερα κινουμένου σχεδίου «Μπαγκς Μπάνι».

Βραχνός προφήτης(;)

Εκείνη τη νύχτα ήμουν αποφασισμένη να λύσω το πρόβλημα. Κρυμμένη πίσω από τη μεγάλη γλάστρα με τα ουασικτώνια περίμενα υπομονετικά να εμφανιστεί.
Κόντευαν μεσάνυχτα. Είχα τσεκάρει τις κινήσεις της και ήξερα την ώρα που έκανε την εμφάνισή της. Ο Γερμανός διπλωμάτης της γειτονικής μεζονέτας άνοιγε πάντα την μπαλκονόπορτα ακριβώς στις 12.
Η μυρωδιά από το ολλανδικό γιασεμί, (το είχε φέρει ως δώρο γενεθλίων ο βαρώνος Φερσλάους) μου ερέθιζε ευχάριστα τα ρουθούνια και για μια στιγμή χαλάρωσα και προσπάθησα να απολαύσω την Οκτωβριανή νύχτα των βορείων προαστίων. Τότε ήταν που ένας θόρυβος με έκανε να πεταχτώ από την κρύπτη μου και να γλιστρήσω στα νερά που είχαν τρέξει από την γλάστρα (καταραμένη φράου). Κατάφερα να σηκωθώ και τέντωσα τα αυτιά μου. Μια πόρτα είχε κλείσει με πάταγο.
Αμέσως μετά ακούστηκε ένας γδούπος και μια βραχνή φωνή που έβριζε: «Ανορεξική κουράδα!.. Ε, ανορεξική κουράδα!.. Να πας πίσω!.. Στη μάνα σου!..».
Αιφνιδιάστηκα και εντυπωσιάστηκα ταυτόχρονα. Πρώτον γιατί η περιοχή που κατοικούσα φημιζόταν για την ησυχία της (εξού και τα 15 νοσοκομεία - γηροκομεία που βρίσκονται κοντά στο σπίτι μου) και δεύτερον και κυριότερο με ξάφνιασε αυτή καθεαυτή η βρισιά: Ανορεξική κουράδα! Από μόνη της έκρυβε ένα μεγαλείο, που ομολογουμένως δεν το έπιασα αμέσως.
Επειτα από δύο λεπτά ακούστηκε κι άλλος γδούπος και ξανά η βραχνή φωνή:
«Να φύγεις!.. Προβληματική κουράδα!.. Ε, προβληματική κουράδα!..».
Δεύτερη βρισιά με βάθος. Εντυπωσιάστηκα και πάλι με τον επιθετικό προσδιορισμό και συγχρόνως ένιωσα ένα μικρό τσίμπημα ζήλειας για το βεληνεκές της σκέψης του βραχνού προφήτη(;).
Εκείνη τη στιγμή και ενώ προσπαθούσα να μπώ στην ψυχολογία του, είδα με την άκρη του ματιού τον εισβολέα να ενεργείται και να φεύγει ανενόχλητος εκμεταλλευόμενος την σύγχυσή μου. Ταυτόχρονα άκουσα τον Γερμανό να φωνάζει:
«Κανελίνε, κομ χέαρ!.. Κανελίνε, έλα μέσα!..».
Τον είχα ακούσει να την φωνάζει πολλές φορές έτσι και όπως μου είχε εξηγήσει η φράου Ζιμπελίνα το κανελίνε στα γερμανικά σημαίνει Κανέλλα. Ποιος ξερει γιατί την φώναζε έτσι. Ισως από το κανελί χρώμα που έχει το τρίχωμα της…



Υ.Γ1 Επειτα από μία εβδομάδα η φράου Ζιμπελίνα με ξύπνησε άγρια μεσάνυχτα γιατί με ζητούσε ένας αστυνομικός. Ηθελε λέει να με ρωτήσει κάποια πράγματα. Ενας γείτονας είχε σκοτώσει την γυναίκα του που έπασχε από νευρική ανορεξία. Το έκανε για να την γλιτώσει, όπως είπε, από το μαρτύριο της. Είπα στο όργανο ότι δεν είδα και δεν άκουσα τίποτε. Η φράου κλήθηκε για συμπληρωματική κατάθεση, ως μάρτυρας, στην Ασφάλεια. Ποιος ξέρει τι θα τους είπε…

Υ.Γ.2 Η σχέση μου με την Αnorexia Nervosa έχει να κάνει μόνο με εκείνο το βράδυ και τις βρισιές του βραχνού προφήτη(;).

Υ.Γ.3 Από εκείνο το βράδυ σταμάτησα να στήνω ενέδρες για την Κανέλλα ή Κανελίνε και παίρνω βαλεριάνα για να κοιμηθώ. Οσο για το όνομα της γάτας νομίζω ότι η φράου μου λέει ψέματα και με λοιδωρεί.

Υ.Γ.4 Εχω την αίσθηση ότι ο Γερμανός γλυκοκοιτάζει την φράου Ζιμπελίνα. Αυτό μού έλειπε μόνο…

ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ - ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

- Έχει πάρει τρεις φορές ο Αντωνίου για τη μελέτη του.
- Ποιά μελέτη του, ρε Ελένη, αφού την παραδόσαμε την Παρασκευή.
- Του την παραδώσαμε, του άρεσε, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα.
- Τι πρόβλημα?
- Στο εξώφυλλο, στην επικεφαλίδα, υπάρχει ένα Αλφα παραπάνω. Θέλει να το βγάλεις.
- Να το βγάλω. Απλώς, πάρτον ένα τηλέφωνο και ρώτα τον, από πού να το βγάλω.
Από το Μα, από το -Λα ή από το -Κας? Ο τσιγγούναρος εκτυπωτή δεν έχει? Μπλάνκο δεν έχει?
- Ελα, άσε την γκρίνια, θα το φτιάξω εγώ. Πες μου μόνο που το έχεις σώσει. Αντε για να τελειώνουμε. Μη μας πάθει τίποτα. Έχεις δει πόσο έχει αδυνατίσει.
- Αφού έκανε δίαιτα, μου είπε.
- Εγώ φοβάμαι ότι έπαθε στα γεράματα νευρική ανορεξία. Τον έχεις δει πως έχει γίνει. Σαν σκελετός με κουστούμι. Την Παρασκευή που ήρθε να πάρει τη μελέτη, κοιταζόταν μια ώρα στον καθρέφτη στην είσοδο και μου έλεγε: "Έχω παχύνει πολύ, Ελένη."
- Πλάκα θα σου κανε.
- Οχι, το έλεγε σοβαρότατα. Ένα από τα κλασσικά συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας - το ξέρω από την ξαδέρφη μου - είναι ότι ο ασθενής, όσο αδύνατος και να είναι, βλέπει πραγματικά τον εαυτό του χοντρό.
- Ελένη, να σε ρωτήσω κάτι?
- Περιμένω τη μαλακία σου.
- Μήπως έχω και εγώ νευρική ανορεξία και δε μου το λέτε?
Ακουσα μόνο το κοπάνημα της πόρτας και τους ήχους από τα τακουνάκια που απομακρύνονταν έξαλλα.

Τα μελαγχολικά ποντίκια, οι διαδρομιστές και ο νεφεληγερέτης Dragon

Ο δυνατός πόνος στον δεξί ώμο με επανέφερε στην πραγματικότητα. Τα 568 κιλά μάλλον ήταν πολλά. Επρεπε να θυμηθώ να πω στη φράου Ζιμπελίνα να τηλεφωνήσει στο φυσιοθεραπευτή.
Σηκώθηκα από τον πάγκο και έβγαλα τα βάρη που είχα προσθέσει. Τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να ξαναρχίσω πρόσεξα τους δύο μάλλον κοντούς νεαρούς με το περίεργο κούρεμα και τους υπερμεγέθεις μυς. Μόλις είχαν τελειώσει τις άρσεις και κάθονταν ακουμπισμένοι στον τοίχο κοιτάζοντας με απλανές ύφος την σιδερένια επένδυση του ταβανιού. Σκέφτηκα ότι κάτι δεν πάει καλά και αποφάσισα να σταματήσω τα βάρη για να τους παρατηρήσω καλύτερα. Ανέβηκα στο διάδρομο και ξεκίνησα με χαλαρό τροχάδην. Ετσι μπορούσα να βλέπω πιο καθαρά τις κινήσεις τους.
Οι δύο νεαροί κατέβασαν τα μάτια τους από το ταβάνι και το απλανές ύφος μετατράπηκε σε μελαγχολικό.
Για περίπου 15 λεπτά είχαν καρφωμένο το βλέμμα στα νύχια των χεριών τους κοιτάζοντάς τα επίμονα μα συνάμα και αδιάφορα. Τα παρατηρούσαν σαν να είχαν τελειώσει μόλις μανικιούρ – πεντικιούρ και έκαναν επιθεώρηση. Μου έδωσαν την αίσθηση ότι μετρούσαν τους κόμπους από τα δάχτυλά τους. Ηταν σαν να έφταναν μέχρι το δέκα και ξανά πάλι από την αρχή.
Είχα αρχίσει να λαχανιάζω και μείωσα λίγο την ταχύτητα στο διάδρομο. Το μυστήριο παρέμενε. Τα δύο παιδιά εξακολουθούσαν να κοιτάζουν επίμονα τα δάχτυλα των χεριών τους, μόνο που τώρα είχαν αρχίσει να τραβάνε και τις πέτσες από τους κάλους της παλάμης, Το «ξεψείρισμα» της παλάμης συνεχίστηκε για άλλα 15 λεπτά και οι νεαροί επέστρεψαν και πάλι στο μέτρημα των κόμπων των δαχτύλων τους.
Εκλεισα τον διάδρομο και κατευθύνθηκα προς τα ντους, Επρεπε να θυμηθώ να πώ στην Φράου να ειδοποιήσει τον φυσιοθεραπευτή για τον ώμο μου…


Υ.Γ.1
Από τότε παρατήρησα και άλλες φορές τους δύο νεαρούς στο γυμναστήριο. Ποτέ δεν τους είδα να χαμογελάνε. Συνέχισαν να σηκώνουν εκατοντάδες χιλιάδες κιλά και κατόπιν να αυτοσυγκεντρώνονται για ώρες στα νύχια τους και στο «καθάρισμα» της παλάμης των χεριών τους. Πίστευα ότι ήταν ένα είδος διαλογισμού που τους βοηθούσε πριν και μετά την άρση βαρών.
Y.Γ.2
Εάν δεν υπήρχαν τα Blogs και bloggers σαν τον υπέροχο, καταπληκτικό, παντογνώστη, επιστήμονα, φιλάνθρωπο ανεπαίσχυντο, ειρηνικό κλπ. Dragon ποτέ μα ποτέ δεν θα μάθαινα το μυστικό των δύο βοδιβιλδεράδων. Δηλαδή οτι τα δύο συμπαθή παλικάρια ενέπιπταν στην περίπτωση του Συνδρόμου των Διδύμων Υπερμεγέθων Νάνων (Δ.Υ.ΝΑ.). που απαντάται σε όλα μαόλα τα γυμναστήρια.
Υ.Γ.3
Αν δεν υπήρχαν δυνατοί. συνεπείς και εξεγερτικοί (κατά το διεγερτικοί) bloggers σαν τον skotouls να θίξουν το λεπτό θέμα της εκγύμνασης και τα οφέλη που πιθανόν να προκύψουν από αυτή θα ήμουνα ακόμη στο σκοτάδι. Kάποιοι άλλοι απαξιούν να ασχοληθούν με το blogging και να προβούν σε αναρτήσεις κρατώντας μας στο σκοτάδι της ημιμάθειας.
Υ.Γ.4
Η φράου Ζιμπελίνα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με περιπαιχτική διάθεση το Βlogging. Πιστεύω οτι την επηρεάζει και η πεθερά μου με την οποια έχουν γίνει πλέον κολλητές. Τι να κάνω;
Υ.Γ.5
Ο Zagor που είναι; Ελπίζω να μην έχει το θράσος να μας κάνει καμιά παρατήρηση περί συναφών θεμάτων και περί ανάρτησης στη θέση των σχολίων.

THE CONFIRMATION ( Η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ)

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ Δ.Υ.ΝΑ.

Οδεύοντας και πάλι προς τα γυμναστήρια, μετά από το post-φωτιά του skotouls, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια επιστημονική ανακάλυψη που κάναμε με τον συναγωνιστή γιατρό, εκείνα τα ατελείωτα δευτερόλεπτα που κάναμε έρπειν στο διάδρομο του γυμναστηρίου, μια ανακάλυψη που οι αναγνώστες του Ρέλλου θα έχουν την τύχη να διαβάσουν ΠΡΩΤΟΙ, αρκετές βδομάδες πριν τη δημοσίευσή της στο Science και την προβολή του σχετικού ντοκυμαντέρ από το Animal Planet.
Συνειδητοποιήσαμε αίφνης, ότι σε κάθε γυμναστήριο κατοικοεδρεύει ένα ζευγάρι σπονδυλωτών, γνώριμο στον απλό κόσμο, αλλά μη επιστημονικά καταχωρημένο. Πρόκειται για δύο θηλαστικά, πάντοτε αρσενικά, μικρά στο μέγεθος, στο όριο του νανισμού, φίλοι μεταξύ τους, που όμως διαθέτουν τεράστιες και εντυπωσιακές μυικές ομάδες, δυσανάλογες με το μέγεθός τους. Προσεκτική παρατήρηση, επίμονη εργαστηριακή μελέτη αλλά και ενδελεχής έρευνα πεδίου, τεκμηρίωσε ότι σε ΚΑΘΕ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ, απαντάται το Σύνδρομο των Διδύμων Υπερμεγέθων Νάνων (Δ.Υ.ΝΑ.). Για να γίνει κατανοητό και στον πιο απλοϊκό blogger, πρόκειται για δύο παραπλησίου ύψους (χα!) νάνους, ντυμένους με την τελευταία λέξη της αθλομόδας, με μπράτσα Ποπάυ (συχνά καλυμμένα με συνταρακτικά τατουάζ, βλ. ΙΖΗ ΡΑΙΝΤΕΡ, ΑΓΑΠΟ ΤΕΙΝ ΜΑΝΟΥΛΑ,κλπ), κουρεμένους γουλί ή ημιγουλί (ή αναγουλί), ενδελεχείς γνώστες κάθε πιθανής και απίθανης τεχνικής άρσης βαρών, δεινούς διαδρομοδρομείς, συνήθως χαμηλής νοημοσύνης και κατά κανόνα αγέλαστους. Τα θηλαστικά αυτά αναπτύσσουν μια αξιοθαύμαστη τεχνική αύξησης της μυικής τους μάζας, όπου το ένα σταθερά και αγόγγυστα επικουρεί, νουθετεί και συμβουλεύει το άλλο, προκειμένου να επιτευχθεί η ένταση της άσκησης και το βέλτιστο αποτέλεσμα μέσα σε ένα αφιλόξενο και εχθρικό περιβάλλον (είδες, άμα βλέπεις ΣΚΑΙ, πώς βελτιώνεται η γραφή, φοβερό, ε?).
Αν τα συναντήσετε (γιατί θα τα συναντήσετε), να γνωρίζετε ότι τα θηλαστικά αυτά, παρά την ομολογουμένως τρομακτική τους όψη, είναι μάλλον ακίνδυνα, αλλά αρκετά επιφυλακτικά, σπάνια αναζητώντας την παρέα άλλων ζώων.
Τα υπόλοιπα επί του πιεστηρίου (και επί του γυμναστηρίου..)

Το γυμναστήρι

Παρατήρησα χθες που με έπιασε πάλι εγκεφαλικο για τα παραπανίσια κιλά μου, πως η τελευταία συνδρομή που είχα κάνει ακόμη δεν έχει λήξει. Λέω να ξαναρχίσω να πηγαίνω γυμναστήρι και ψάχνω παρέα να χάσουμε μαζί όλα τα περιττά πατσοκοιλάκια.

Πόσες φορές θα ξεκινήσω γυμναστήριο στη ζωή μου... 

Βαρέθηκα να πληρώνω...

Ο Γιωργάκης στο σχολείο

Ενας ακόμη Αποστολής παιχταράς.
Ακούστε τον.

Κορόιδο Μουσολίνι

Το φανάρι στην Κηφισίας αργούσε να γίνει πράσινο. Το πόδι μου χάιδευε απαλά το γκάζι και τα 1.682 άλογα της ασημί Πόρσε μου ανυπομονούσαν να ξεχυθούν στη λεωφόρο. Μόλις είχα φύγει από το γραφείο αφήνοντας στη μέση μια βαρετή σύσκεψη και επέστρεφα σπίτι. Στο διπλανό Χιουντάϊ ένας καράφλας με ξανθό περουκίνι, μου έκλεισε το μάτι. Δεν έδωσα σημασία αν και κάποιες θα τον έβρισκαν αρκετά νόστιμο… Τότε ήταν που ένιωσα το πρώτο τσίμπημα. Ηταν ένας μικρός πόνος λίγο πιο κάτω από το πίρσιγκ που είχα κάνει το περασμένο καλοκαίρι στη Μύκονο. Δεν έδωσα σημασία ώσπου η ενόχληση επέστρεψε εντονότερη.
Το φανάρι έγινε πράσινο και το Χιουντάι έφυγε σπινιάροντας.
Στα 100 μέτρα και 1,5 δευτερόλεπτο αργότερα ένιωσα κάτι σαν μαχαιριά στο μαλακό υπογάστριο. Με έκοψε κρύος ιδρώτας. Ανακάθησα στο μπάκετ κάθισμα της Πορς. Ο πόνος υποχώρησε, αλλά το ένιωθα: θα ξαναρχόταν. Προς στιγμήν σκέφτηκα να κατευθυνθώ προς το Ιατρικό Κέντρο που ήταν κοντά αλλά δεν το βρήκα καλή ιδέα γιατί δεν γουστάρω τους γιατρούς.
Δεν είχε κίνηση και σύμφωνα με έναν πρόχειρο υπολογισμό το πολύ σε 5 λεπτά θα βρισκόμουν σπίτι. Σε 3 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα αργότερα παρκάριζα στο υπόγειο γκαράζ της μεζονέτας. Τρέχοντας κατευθύνθηκα στο 2ο όροφο (όπου και το δωμάτιο του Winston Leonard Spencer-Churchill). Πήρα μια βαθιά ανάσα, κάθησα αναπαυτικά και έκανα τη συνήθη κίνηση: άπλωσα το χέρι να πιάσω ένα περιοδικό από το ράφι κάτω από το νιπτήρα.
Αδειο! Κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Ούτε ένα έντυπο, μια εφημερίδα, ένα φυλλάδιο! Πως έγινε αυτό; Πριν από τρεις ημέρες εγώ η ίδια είχα αγοράσει όλα τα μηνιαία περιοδικά από το ψιλικατζίδικο του Μπάμπη. Ο πόνος είχε φύγει αλλά σίγουρα αυτό ήταν παροδικό, οπότε άρχισα να σκέφτομαι γρήγορα για λύσεις.
Η φράου Ζιμπελίνα ήταν σπίτι γιατί άκουγα την αγαπημένη της μουσική από το σαλόνι. Αρον άρον κατέβηκα στο ισόγειο για να την συναντήσω. Ο πόνος επέμενε αν και είχε μετριαστεί. Την βρήκα να ξεσκονίζει την αγαπημένη της βιβλιοθήκη σιγοτραγουδώντας το "κορόιδο Μουσολίνι". Χωρίς να διστάσω την ρώτησα για την τύχη των περιοδικών. Με σνομπ ύφος και μην μπαίνοντας καθόλου στον κόπο μου με πληροφόρησε ότι η πεθερά είχε αποφασίσει να πετάξει από το σπίτι κάθε είδους χαρτικό με τον ισχυρισμό ότι μαζεύουν κατσαρίδες. Μορφάζοντας κατευθύνθηκα βιαστικά προς το γραμματοκιβώτιο.
Η ανακούφισή μου ήταν μεγάλη όταν ανακάλυψα ότι ήταν γεμάτο από διαφημιστικά του LIDL, του Electro World και άλλων καλών επιχειρήσεων που νιώθουν τον καταναλωτή και δεν τον βλέπουν μόνο σαν πελάτη.
Ηρεμος πλέον αποφάσισα να συνεχίσω τη ζωή μου (γιατί τι είναι η ζωή πέρα από τις μικρές απολαύσεις - καφεδάκι, τουαλέτα ΜΕ περιοδικά κ.α) και πήρα την απόφαση ότι κανένας από εδώ και μπρος δεν πρόκειται να μου τη χαλάσει.
Και όπως είπε και ο Γκαίτε «αν η λήθη είναι αρετή, η μνήμη είναι χρέος».

Υ.Γ.1 Χθες συνάντησα πάλι σε ένα φανάρι στην Καρόλου τον καράφλα με το περουκίνι. Εκανε πως δεν με είδε…

Υ.Γ.2 Ου παντός πλείν ες Κόρινθον.

Υ.Γ. 3 Η φράου αντιμετωπίζει με μάλλον περιπαιχτική διάθεση το Βlogging. Τι να κάνω;

Ο YODA ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΙ

- Ξέρετε, εγώ, δεν έχω κανένα πρόβλημα να πληρώσω όσο – όσο, αν μου λύσετε το πρόβλημά μου…
(που ήσουνα εσύ, πουλάκι μου, τόσον καιρό?)
- Και να ξέρετε, ότι θελήσετε, από τη θέση που βρίσκομαι, μα ότι θελήσετε, μη διστάσετε να μου το πείτε..
(εμείς να διστάσουμε αποκλείεται, εσύ μην αρχίσεις και μας τα γυρίζεις..)
- Γιατί, να ξέρετε, εγώ είμαι γυναίκα που εκτιμώ ιδιαίτερα τους ανθρώπους που με βοηθούν, και ξέρω να το ανταποδίδω… (στο «ανταποδί-», στο «δί», οι ρώγες της κόλλησαν στην μπροστινή πλευρά του γραφείου, λές και είχε μαγνήτη)
- Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ, ψέλλισα πρωτότυπα, πίνοντας μια γουλιά νερό, περισσότερο για να μεταφέρω το ποτήρι που με εμπόδιζε να επιθεωρήσω καλύτερα το αβυσσαλέο ντεκολτέ της.
- Θα ξανάρθω την Τετάρτη, να μου πείτε που βρισκόμαστε.
(βρισκόμαστε στον Αεροδιάδρομο 1 και το Κόνκορντ είναι έτοιμο για απογείωση.)
- Θα χαρώ να σας δω.(…εσύ, αγόρι μου, ξέρεις να μιλάς στις γυναίκες, τι ετοιμόλογος, τι ατάκες, τόχεις, αγόρι μου, τόχεις..)
Στο "θα χαρώ", στο "-ρώ", οι ρώγες ξεκόλλησαν απότομα και με αποχαιρέτησαν χαρωπά.
Στο δωμάτιο μπήκε φουριόζος ο Yoda, ένα πολυλογούδικο, πιστό, ηλικιωμένο πελατάκι, που φημίζεται για τις μαγικές του ικανότητες.
Πράγματι, σε μόλις πέντε λεπτά, ο πονοκέφαλος είχε επανέλθει, το κόνκορντ ξανάγινε γαριδάκι κι η Τετάρτη φαντάζει πλέον έτη φωτός μακριά.

ΒΙΤΣΑ, ΛΟΥΤΣΑ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑ

- Μην ανησυκεί γκιά τίποτα. Εγκώ πρώτα ξύσει, μετά τρίψει με σβουράκι, μετά περάσει μίνιο, μετά βάψει τρία κέρια.
Το είπε με τέτοιο στόμφο και μαστόρικη βεβαιότητα που τσίμπησα.
Πήγα από περιέργεια να δω τι έκανε.
Ούτε τρίψι, ούτε ξύσι, ούτε μίνιο περάσει, μόνο βάψι, κι αυτό ένα κέρι σιφοριασμένο. Το κάγκελο έμοιαζε σαν μπούτι εξηντάρας με τρίχες και κυτταρίτιδα. Της πουτάνας το κάγκελο, δηλαδή.
- Ρε Ηλία, εσύ πρώτα βάψι και μετά ξύσι και τρίψι?
- Γκιατί, έτοιμο είναι. Εγκώ ξύσι, τρίψει και μετά βάψει.
- Τι έτοιμο είναι? Δες το μόνος σου.
- Το έβαψε το μαλάκα το Ίγκορ, κωρίς ρωτήσει. Εγκώ τώρα το κάνει από αρκή, τρίψι και ξίσι.
Ε, ρε ένα γκαμήσι που σας χρειάζεται, μα ένα γκαμήσι!

I WANNA BE A SOD (ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΕΘΥΣΤΑΚΑΣ)

I wanna be a sod
a lazy, lazy sod
με σπίτια σε Μπουργκχάουζεν, Φρουτοπία...
Να' ρθούν οι AC/DC, o Lemmy και οι Free
να κάνουνε για μένα συναυλία!

Και ο Παρασκευάς
να παίζει για εμάς
διπλά μες στη Βetfair και να πληρώνει
η Στόουκ (Stoke) στο οκτώ, η Πάλας (Palace) εκατό,
το τζόκερ σε εμένα να κληρώνει!

Να γίνω ο Καρεμπέ
να αράζω σε σαλέ
να πίνω ζεστό ρούμι μες στο χιόνι...
Κι η Σκλεναρίκοβα με νάζι και χαρά
στον πούτσο μου επάνω να ξαπλώνει!!

ΓΛΩΣΣΑΡΙ

I wanna be a sod, a lazy lazy sod = Θέλω να γίνω μέθυσος, ένας τεμπέλης, τεμπέλης μέθυσος

Μπουργκχάουζεν: Γερμανική πόλις, διάσημη για την ομώνυμη ποδοσφαιρική της ομάδα

Φρουτοπία: Αυτόνομο Πριγκιπάτο, με Βασίλισσα τη Lola

AC/DC και Free: Διάσημες Ελληνικές μπάντες, με καριέρα στο εξωτερικό ανάλογη του Sakis

Lemmy: Διάσημος Μόδιστρος, γνωστός για τη Γαλλική του φινέτσα

Παρασκευάς: Γκουρού του Στοιχήματος

Βetfair: Ανταλλακτήριο Στοιχημάτων

Στόουκ και Πάλας: Αναμφίβολα οι μεγαλύτερες Αγγλικές ομάδες

Τζόκερ: Τυχερό Παίγνιο

Καρεμπέ: Αφροαμερικάνος σύμβουλος του Obama, σαβουρογάμης

Σκλεναρίκοβα: Άσημη μοντέλα

Σάββατο πρωί - απολύτως τίποτα

Συγνώμη που σχολιάζω ανάρτηση με νέα ανάρτηση αλλά πως να βάλω φωτό στα σχόλια - δεν γίνεται.

GATES (Αρατε πύλας) - O κήπος με τα καλαμάκια, ο σκοτεινός ρόλος της φράου Ζιμπελίνα και τα Β.Π.

Σάββατο πρωί, μέσα Οκτωβρίου.
Ξύπνησα με αρκετά καλή διάθεση (πράγμα σπάνιο για μένα) αποφασισμένη να περάσω μία ήσυχη ημέρα χωρίς να κάνω απολύτως τίποτε (ως συνήθως).
Ο καιρός ήταν ζεστός και ότι έπρεπε για να απολαύσω στον κήπο έναν βαρύ γλυκό, τη συνοδεία ενός Cohiba club (από αυτά που καπνίζει και ο Μάκης).
Είχα πιεί δύο γουλιές καφέ και ετοιμαζόμουν να ανάψω το πουράκι όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Βρίζοντας τον ενοχλητικό που τολμούσε να ταράξει την ηρεμία μου και να μου χαλάσει τη ζωή (γιατί τι είναι η ζωή πέρα από τέτοιες μικροαπολαύσεις - καφές, «τουαλέτα» κα.) έτρεξα προς το εσωτερικό του σπιτιού για να σηκώσω το ακουστικό. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η πεθερά που ήθελε να με ενημερώσει για διάφορα (αδιάφορα).
Μετά το πέρας της συνομιλίας μας επέστρεψα ελαφρώς εκνευρισμένη στον κήπο για να πιώ τον καφέ μου. Στην τρίτη γουλιά η ευαίσθητη μύτη μου «έπιασε» μια ακαθόριστη μυρωδιά. Σαν κάποιοι να είχαν κοπρίσει (σσ κοπρίζω: εμπλουτισμός του χώματος με περιττώματα ζώων) τον διπλανό κήπο. Πέρασαν λίγα λεπτά και η μυρωδιά γινόταν όλο και πιο έντονη, τόσο που αναρωτήθηκα αν είχαν κοπρίσει και τον δικό μου κήπο. Εγώ όμως δεν θυμόμουνα να είχα ζητήσει κάτι τέτοιο από τον ελληνικής υπηκοότητας αλβανό κηπουρό μου (Χρήστος το όνομά του, από το Σαλί).
Αποφάσισα πάραυτα να πάρω τηλέφωνο την οικονόμο μου, την αγαπητή μου φράου Ζιμπελίνα (την είχα στείλει στο σούπερ μάρκετ για ψώνια) και να την ρωτήσω αν είχε δώσει εντολή στον κηπουρό να κοπρίσει τον κήπο. Η έκπληξη στη φωνή της ήταν έκδηλη γιατί ποτέ, όπως είπε, δεν θα έκανε τίποτε χωρίς προηγουμένως να με ρωτήσει.
Τότε σκέφτηκα να επικοινωνήσω με τον γείτονα (έναν γερμανό διπλωμάτη) για να τον ρωτήσω σχετικά με την κοπριά. Για κακή μου τύχη ο Γερμανός έλειπε. Η διάθεσή μου είχε αρχίσει να χαλάει.

Πέντε κιλά ανθότυρο
και γλυκό σύκο από τη Γεωργία
Αποφάσισα να ανοίξω το λαπ – τοπ και να περιηγηθώ στο διαδίκτυο. Σκέφτηκα ότι ίσως αυτό να μου έφτιαχνε το κέφι. Εις μάτην. Εξακολουθούσα να νιώθω «σκατά». Κάποια Blogs που άνοιξα με εκνεύρισαν περισσότερο με τις ανοησίες που έγραφαν (ο κάθε ένας πλέον ανοίγει ένα blog και γράφει ότι του καπνίσει).
Ρουφώντας βαθιές τζούρες από το δεύτερο Cohiba Club που είχα ανάψει άκουσα ξανά τον εκνευριστικό ήχο του τηλεφώνου. Τότε βεβαιώθηκα ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να περάσω ένα ήσυχο πρωινό στον (ακριβοπληρωμένο) κήπο μου. Πηγαίνοντας στο σαλόνι για να απαντήσω στην κλήση παρατήρησα κάτι μαύρα στίγματα στην (ολόλευκη) μαρμαρίνη του πατώματος.
Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν η φράου που ήθελε να με ρωτήσει αν είχαμε ανθότυρο στο ψυγείο. Της είπα να περιμένει και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα όπου στα (πάλευκα) πλακάκια της διέκρινα τα ίδια μαύρα στίγματα που είχα δεί και στο σαλόνι. Στο ψυγείο υπήρχε ικανοποιητική ποσότητα ανθότυρου (γύρω στα 5 κιλά) και ενημέρωσα την οικονόμο για αυτό. Αφού έκλεισα το τηλέφωνο αποφάσισα να ασχοληθώ με την υπόθεση «μαύρα στίγματα» (μαύρος γάτος, άσπρος γάτος ποντίκια τρώει - ρήση του Μάο).
Αποτέλειωσα τον βαρύ γλυκό (που δεν τον είχα ευχαριστηθεί), έσβησα το (πανάκριβο) πουράκι μου και έσκυψα πάνω από ένα μαύρο στίγμα προσπαθώντας να το βγάλω από το πάτωμα χρησιμοποιώντας το Nailmultitool, τις χρήσεις του οποίου είχα διαβάσει σε ένα blog.
Αποτέλεσμα μηδέν. Το στίγμα ήταν εκεί, κολλημένο στο πάτωμα. Οντας πρακτικός άνθρωπος αποφάσισα να διερευνήσω το υλικό. Φανταζόμουν ότι μπορεί κάποιος να είχε πατήσει κάποια τσίχλα ή να έριξε σταγόνες από το σιρόπι του γλυκού (σύκο) που έστειλαν συγγενείς μου από τον μακρινό Καύκασο (Γεωργία μεριά). Ετσι έσκυψα να το μελετήσω καλύτερα. Βλέποντας το από κοντά το μαύρο χρώμα μου φάνηκε τώρα καφέ. Τότε σκύβοντας ακόμη περισσότερο αποπειράθηκα να το μυρίσω…

Το τετράποδο τριφύλι
και οι τσιλιαδόροι
Από εκείνο το Σάββατο, αφού πέταξα στα σκουπίδια ένα ζευγάρι (πανάκριβα) παπούτσια και φώναξα ειδική ομάδα καθαρισμού και απολύμανσης (χάλασα δύο λίτρα χλωρίνης), έλαβα δραστικά(;) μέτρα:
-Γέμισα τον κήπο με καλαμάκια (από σουβλάκια).
-Αγόρασα «μολυβάκια» για το αεροβόλο.
-Εβαλα τους δύο υπαλλήλους μου, τον Τζόρτζ και τη Μάριον να κρατάνε τσίλιες (με βάρδιες).
-Επιφόρτισα τη φράου με το καθήκον να έρθει σε συνενόηση με τους υπαίτιους της καταστροφής
-Αγόρασα σπόρους (τριφυλιού) και τους έσπειρα μπας και καλυφθούν οι μαύρες τρύπες του γκαζόν.
-Πετάγομαι κάθε τόσο αιφνιδιαστικά έξω από το σπίτι μπας και τσακώσω επ’ αυτοφώρω κάποιο τετράποδο να αποπατεί.
-Κυνηγάω όλες τις γάτες της γειτονιάς όπου τις βρω πετώντας τους διάφορα πράγματα (έχω σπάσει μια καρέκλα σκηνοθέτη).
-Αγόρασα από pet shops ειδικά ζελέ και σπρέι (εις μάτην) για να ραντίζω τα επίμαχα σημεία.
-Βγαίνω στο μπαλκόνι φωνάζοντας Τσσσσιτ και Κσσσσστ μπας και καμιά γάτα ενεργείται (προβαίνει σε εχθρικές ενέργειες) κάτω από τους ασφόδελους και τις σάλβιες του (ατιμασμένου πλέον) κήπου μου.
Εχετε να προτείνετε κάτι άλλο;

Υ.Γ.1
Ποιος άραγε φταίει;
-Οι διαρροϊκές γάτες του γερμανού διπλωμάτη ή τα δυσκοίλια τετράποδα της γειτονιάς που έχουν μετατρέψει σε απόπατο το γκαζόν του (ακριβοπληρωμένου) κήπου μου;
-Τα δύο τηλεφωνήματα (πεθερά και φράου) που με ανάγκασαν να κατευθυνθώ δύο φορές στο εσωτερικό του σπιτιού με αποτέλεσμα να πολλαπλασιασθούν τα καφέ - μαύρα στίγματα στο πάτωμα;
-Ο Αλβανός που δεν έλαβε κατάλληλα μέτρα (και σπόρους) ώστε να καλυφθεί όλος ο κήπος με γκαζόν;
-Το ότι άφησα την φράου Ζιμπελίνα να με πείσει να εγκαταλείψω το σούπερ λουξ διαμέρισμά μου στο Κολωνάκι για να μετακομίσω στα Β.Π. (Βρωμερά Προάστια);

Υ.Γ.2
Λέτε να έχει δίκιο;
Η φράου μου λέει πως πρέπει να είμαι και ευχαριστημένη γιατί ο κήπος κοπρίζεται δωρεάν και τα σπάνια εξωτικά φυτά (ορχιδέες, πασσιφλόρες, ουασικτώνια, χουμέλις κλπ) μπορούν να αναπτυχθούν καλύτερα. Λέτε να έχει δίκιο;

ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ Ο ΚΕΛΣΟΣ ΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΑ

Οι φήμες περί Τσιτουρίδα είναι ανυπόστατες. Κατ' αρχάς ο άνθρωπας είναι δεξί μπακ κ όχι αμυντικός μέσος. Κατά δεύτερον πηγές προσκείμενες στον FATBOY SLIM PRIMEMINISTER
μου ανέφεραν χαρακτηριστικά πως ο Χοντρούλης δεν θα αφήσει τον Τσιτουρίδα να φύγει με κάτω από 1 τρισ. δολλάρια. Που θα βρει τόσα λεφτά ένας απλός Πλανητάρχης; Παιδιά, μην δημοσιεύεται τρέλες! Ο Τσιτουρίδας δεν πάει πουθενά! Ο Εφραιμόπουλος πακέτο με Τάσο Πάντο όμως... είναι άλλη ιστορία!!!! Run Lola Run!!!

Ακόμα περιμένω

Που είναι οι υπόλοιπες πέννες;;;

Εεεε;

(Βαβα μιλάω)

BREAKING NEWS: ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗ Ο ΟΜΠΑΜΑ!

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα στο ειδησεογραφικό πρακτορείο της αγουροξυπνημένης Λόλας. Ένα απομαγνητοφωνημένο τηλεφώνημα στάθηκε ικανό να αλλάξει το εξώφυλλο της Κυριακάτικης εφημερίδας της.
“-Good morning mr. Prime Minister. This is Barak Obama.”
“-Good morning to you too my dearest friend.”
“-Costas, I am calling you because I need a favour. I want to buy Tsitouridis in order to use him in my new government”
“-Barak, I have nothing against black people, but, as you know, Tsitouridis is a valuable component of my Greek team.”
“-Costas, I have nothing against fat people, but, as you know, I want to buy Tsitouridis and I am giving land and water in order to incorporate him in my American team” (σε πολλές περιοχές της Αθήνας της Γεωργίας – που φυσικά είναι Ελληνική – χρησιμοποιείται η έκφραση «γη και ύδωρ» σε πιστή μετάφραση, - βλ. και Λιακόπουλος – Βιομηχανία Υποταγής Συνειδήσεων, σελ. 892)
Η Λόλα έτρεξε άλλο(λα)παρμένη (καλό, εεε?) να επιβεβαιώσει την είδηση-βόμβα. Άρχισε έξαλλη τα τηλεφωνήματα σε σημαίνοντα πρόσωπα:
«- Όταν στα έλεγα εγώ, ήμουνα γραφικός. Ο Τσιτούρ είναι τρεχαλατζής και μαντουμαδόρος. Αυτός κι ο Καστίγιος θα χαλάσουν κόσμο.» ήταν η απάντηση ανθρώπου που γνωρίζει καλά πρόσωπα και πράγματα και που ήθελε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Η Λόλα δεν χρειαζόταν περισσότερες επιβεβαιώσεις. Είχε στα χέρια της όλα τα στοιχεία που έχει ανάγκη μια έγκριτη δημοσιογράφος.
Η συνέχεια στο πρωτοσέλιδο της Κυριακής….

ΚΑΝΟΝΑΣ #2: ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ & ΣΧΟΛΙΑ

Νέες αναρτήσεις κάνουμε για όποιο θέμα επιθυμούμε (ΚΑΝΟΝΑΣ #1) όταν αυτό δεν αφορά σχολιασμό προηγούμενης ανάρτησης.

Οταν θέλουμε να σχολιάσουμε μια προηγούμενη ανάρτηση προσθέτουμε σχόλια και ανοίγει έτσι ο διάλογος.

Με κάθε σχολιασμό που θα κάνει κάποιος σε μια ανάρτηση θα λαμβάνουν όλοι ένα email με το περιεχόμενο του σχολιασμού.

ΚΑΝΟΝΑΣ #1: ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεματολογία ή κατηγοριοποίηση των αναρτήσεων. Οποιος θέλει γράφει ό,τι θέλει για οποιοδήποτε θέμα.

Λειτουργία βλογ

Πολύτιμη η παρέμβαση-πρόταση του ρέλλου zagor για τους κανόνες. Διακρίνω στο πρόσωπο του μια οργανωτική ικανότητα και ίσως θα έπρεπε να αναβαθμιστεί ο ρόλος του σε νομοθέτη του βλογ. Φιλε zagor στον ελάχιστο και πολύτιμο χρόνο σου σε παρακαλώ να βοηθήσεις με τους κανόνες.

Εγκαινιάζω λοιπόν το σύστημα κανόνων του βλογ, στο οποίο δεν υπάρχουν φυλετικές ή εταιρικές διακρίσεις. 

Παρακαλώ σχολιάστε στους κανόνες έτσι ώστε να εμπλουτιστούν.

Προς βλογοργκανάιζερς

Δημοσιεύστε το καταστατικό του βλογ (ξεκαθαρίστε τα θεμελιώδη ζητήματα, π.χ. είναι βλογ φιλικό προς τους ομοφυλόφιλους ή όχι, μπορεί να συμμετάσχει ο οιοσδήποτε ή πρέπει να έχει πελατειακή σχέση με την βελελλάς κ.ά. σημαντικά) και βάλτε κανόνες (ώστε να μπορούμε να επιδεικνύουμε παραβατική συμπεριφορά).
Τέλος, για να μην είμαστε μονοεπίπεδοι, μήπως θα ‘πρεπε να έχουμε μια -δυο μόνο αναρτήσεις και να γράφουμε όλοι τις παπαριές μας στα σχόλια;
Τις e-βλογίες μου

Υ.Γ. τσξξξξξ! Προσελκύσαμε βλέπω ένα τσιξάκι
Υ.Γ.2 σαουθζαγκόρ πώς πάει το γυμνό που λέγαμε;

ΤΟ ΝΥΧΙ MULTITOOL: ENA ΕΡΓΑΛΕΙΟ, ΧΙΛΙΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ!!

Ο κύριος και η κυρία Εμμανουηλίδη, συνεπείς στο ραντεβού τους, κατέφτασαν στο γραφείο μου περί ώραν δεκάτη πρωινή. Η κυρία Εμμανουηλίδη, μια καλοβαλμένη τριανταπεντάρα, φορούσε ένα κολλητό πράσινο μπλουζάκι, που βοηθούσε στο να διαγράφονται πεντακάθαρα ένα ζευγάρι τεράστιες, απειλητικές ρώγες, ικανές να κάνουν ακόμα και το πιο φαγούδικο μωρό να παρακαλάει να τελειώσει η περίοδος του θηλασμού.
Ο κύριος Εμμανουηλίδης πάλι, στα late fifties, ντυμένος με την τελευταία λέξη του Παρασκευόπουλου (ντυθείτε γαμπρός, ή σαν γαμπρός..), από ρώγες δεν ξέρω πώς κρατιότανε, πάντως διέθετε ένα μαλλί σε απόχρωση κομοδίνου θείας Γιαννούλας.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν κατάφερε να μου αποσπάσει την προσοχή, από το θέμα το οποίο είχαν έρθει να συζητήσουμε. Μέχρι εκείνη την αναθεματισμένη στιγμή… Ο κύριος Εμμανουηλίδης, έβγαλε από το χαρτοφύλακά του ένα συμβόλαιο και το απίθωσε προσεκτικά στο τραπέζι. Κοκκάλωσα. Άρχισε να γυρίζει αργά τις σελίδες, ανασηκώνοντάς τις χαριτωμένα με το τεράστιο νύχι του μικρού του δακτύλου. Αδύνατον να συγκεντρωθώ. Ζήλεψα τόσο, όσο δεν περιγράφεται.
Πέρασα την επόμενη ώρα, καταγράφοντας νοητικά όλες τις δυνητικές χρήσεις αυτού του υπέροχου πολυεργαλείου. Τελειώνοντας το ραντεβού, αποφάσισα να τις καταγράψω και να σας τις παραδώσω, συστηματοποιημένες κατά χρήση.
MANUAL ΧΡΗΣΕΩΝ ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ (NAILMULTITOOL)
1. ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΙΝΗ
Α. Ενδελεχής καθαρισμός στα πιο δύσκολα σημεία των ακουστικών οδών. Ακόμα και εκεί που και η πιο αδιάκριτη μπατονέτα αδυνατεί να εισχωρήσει, το nailmultitool, λειτουργώντας ως μικρός μετροπόντικας ανασύρει κάθε εμπόδιο, όσο βαθιά, όσο σκληρό κι αν είναι.
Β. Ικανοποιητικός καθαρισμός των βλεννογόνων της μύτης, αφού προσφέρει τη δυνατότητα ανάσυρσης της μύξας σε ένα τεμάχιο και με μια και μόνο κίνηση, δίνοντας στον χρήστη την ευκαιρία να δημιουργεί καλύτερα και πιο στρόγγυλα μπαλάκια.
Γ. Απομάκρυνση υπολειμμάτων, κυρίως λαχανικών, από τα μπροστινά δόντια.
Δ. Καθαρισμός των νυχοπόδαρων από την επίμονη βρωμιά, με συνέπεια την έγκαιρη πρόληψη τοπικών μολύνσεων και γάγγραινας.
2. ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΕΤΟΛΟΓΙΑ
Α. Αποτελεσματική αφαίρεση σπυριών, σπιθουρακίων και καρούλων. Για ένα λείο, απαλό και νεανικό δέρμα.
Β. Το nailmultitool, αν χρησιμοποιηθεί με την πλαΪνή όψη – λεπίδα, αποτελεί ένα αξιόπιστο ξύστρο, που αφαιρεί τα μαύρα στίγματα από τη μύτη και άλλα σημεία του προσώπου, για λάμψη που διαρκεί.
3. ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ
Α. Λειτουργώντας ως εναλλακτικό απλικατέρ, προσφέρει δυνατότητες επάλειψης της Proctosinalar ακόμα και στις πιο καλά κρυμμένες εσωτερικές αιμορροίδες.
Β. Προσεκτική απομάκρυνση των αγκαθιών του αχινού, ακόμα και από τις πιο σκληρές και απαιτητικές φτέρνες.
Γ. Ως μικροχειρουργικό εργαλείου, ενδείκνυται για την σωστή αφαίρεση της ύπουλης πουτσότριχας που παγιδεύτηκε στο πετσάκι, χωρίς να τραυματιστεί η βάλανος.
4. ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
Α. Άνοιγμα φακέλων χωρίς να καταστρέφεται, ούτε το περιεχόμενο, ούτε ο φάκελος.
Β. Ανασήκωμα των σελίδων σε σετ εγγράφων, όταν αυτές έχουν κολλήσει μεταξύ τους, ανεξαρτήτως αιτιολογίας (παρατεταμένο επίμονο φτύσιμο των σελίδων από ηλικιωμένο, έγγραφα που έχουν να χρησιμοποιηθούν χρόνια, πορνογραφικό υλικό, κ.ο.κ.)
Γ. Αφαίρεση γραμματοσήμων, χωρίς να καταστρέφονται τα δοντάκια, προσδίδοντας έτσι added value στην προσωπική συλλογή του χρήστη.
5. ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Α. Ένα εργαλείο απαραίτητο, ειδικά αν στο σπίτι υπάρχουν παιδιά. Το nailmultitool, με μια και μόνο κεφαλή, βιδώνει και ξεβιδώνει κάθε παιχνίδι που περιέχει μπαταρίες. Το ανασήκωμα των μπαταριών γίνεται παιχνίδι, με το υπέροχο αυτό πολυεργαλείο. Εντυπωσιάστε τα παιδιά σας, βοηθείστε τη σύζυγο, γίνεται το επίκεντρο της προσοχής σε κάθε σπίτι που σας καλούν και υπάρχουν παιδικά παιχνίδια.
Β. Πόσες φορές δεν έχετε ταλαιπωρηθεί για να κόψετε την ταινία γύρω από το Famous? Με χέρια που τρέμουν από τη στέρηση, πόσες φορές έχετε επιστρατεύσει κατσαβίδια, μαχαίρια, κοφτάκια για να αφαιρέσετε αυτήν την αναθεματισμένη ταινία? Το nailmultitool δίνει τέλος σε αυτό το μαρτύριο. Με μια γρήγορη κίνηση, το ειδικά σχεδιασμένο εργαλείο κόβει την ταινία σαν ξυράφι, ώστε να μπορέσετε να θηλάσετε το στόμιο του μπουκαλιού με την ησυχία σας.
Γ. Το ξεφλούδισμα των ξηρών καρπών γίνεται απόλαυση με το νέο σας εργαλείο!! Αποφλοιώνει επίσης αποτελεσματικά μανταρίνια και πορτοκάλια, γρήγορα και χωρίς να τραυματίζεται η σάρκα.Και να φανταστεί κανείς ότι αυτές είναι μερικές μόνο χρήσεις ενός σωτήριου εργαλείου, που το κάθε αρσενικό που σέβεται το εαυτό του πρέπει να διαθέτει. Και πάνω από όλα, είναι ΤΖΑΜΠΑ!!! )

Διαμαρτυρία!

Αναμένουμε μέλη με δυνατή πέννα που δεν έχουν κάνει ακόμη την εμφάνιση τους. 

Τι συμβαίνει; 

Υπάρχει παρασκηνίο; 

Μήπως υπάρχει όντως έλλειψη χρόνου;;; (!!!)

ΣΚΟΥΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Η εκλογή του Σκούρου έχει δώσει άλλον αέρα στο ευblogημένο μας χώρο!
Νέες συμμετοχές, νέες διχόνοιες, νέες έριδες.
Να ναι καλά το αραπάκι, να μας ευblogεί και να μας φυλάει!!

Το Μακεδονικό

Πατήστε το 5!
Για σου ρε Αποστόλη παιχταρα!

Ζαγκόρ, Ομπραξ ή Κοκομπίλ;

Ρε συ Zagor, τώρα που το καλοσκέφτομαι, πως μας προέκυψες Ζαγκόρ ενώ θα ήθελες να είσαι ο Κοκομπίλ (ο καουμπόι που πίνει χαμομήλι, έχει το μοναδικό άλογο που καπνίζει και συναγελάζεται με σκουλίκια που μιλάνε και σαλάμια που έρπουν) ; Μήπως κάπου στη μέση έχασες το δρόμο; Γιατί αν είναι έτσι κάτι σάπιο συμβαίνει στο βασίλειο του Βορρά.
Αλήθεια, ο ιμιτασιόν Ζαγκόρ (southzagor) ποιός είναι;

αφιχθην πριν φυγω. δεν ειμαι ακομη καταλληλα προετοιμασμενος-το username ειναι προσωρινο. Παω βορεια-εχει καλα αλογα εκει που παω, αλογες και σαλαμια. Θα προσπαθησω για γυμνο zagor συναδελφε, αλλα δεν υπόσχομαι τιποτα. Καλη αρχη.

Ακομα καλύτερα

Χαιρετίζοντας τα νέα μέλη, βλέπω πως αρχίζει και δημιουργείται ένα σοβαρό ενδιαφέρον για την οργάνωση και λειτουργία του παρόντος βλογ! Μάλλον θα πρέπει να οργανωθούμε λίγο καλύτερα και ο zagor βλέπω να έχει ταλέντο προς αυτή την κατεύθυνση!

Αναμένουμε προτάσεις και ιδέες...

Προβληματισμοί

Αγαπητέ skotouls, όπως γνωρίζεις αντιμετωπίζουμε πάντοτε θετικά όλες αυτές τις πρωτοβουλίες των νέων ανθρώπων σαν και του λόγου σας, ιδίως δε όταν εμπλέκουν και τη χρήση νέων τεχνολογιών. Επειδή όμως δεν έχουμε τόσο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μας όσο εσύ, φοβάμαι ότι το εγχείρημα αυτό θα στεφθεί με αποτυχία αν δεν οργανωθεί λίγο καλύτερα. Τι κίνητρα μας παρέχονται λοιπόν; Πώς θα αμοιβόμαστε για τις συμμετοχές μας; Έχετε βρει χορηγό; Μήπως χρειάζεται και λίγο γυμνό για να ανεβεί η επισκεψιμότητα;

ΝΕΟΥΣ ΟΥΡΑΙΟΥΣ ΨΑΧΕΙ...

Ψάχνω απεγνωσμένα ένα λεωντόνυχο μπηχτοκέφαλο.
Χρώματος κεραμυδί, να κοσμήσει την είσοδο του τσιφλικιού μου.
Τον αγοράζω μετρητοίς, ή τον ανταλλάσω με FIFA 09.

Τι θα κάνω τώρα;

Κατάρα... Παραιτήθηκε ο Ντέμης. Πέτρινα χρόνια βλέπω νά 'ρχονται.
Ας μείνει τουλάχιστον ο Δώνης

Ψάχνουμε υλικό

Ζητούνται ρέλλοι: Γιατροί, δημοσιογράφοι, αρχιτέκτονες, καθηγητές (δευτεροβάθμιας & τριτοβάθμιας εκπαίδευσης!), δικηγόροι, διαφημιστές, βιβλιοδέτες...
Οσοι πιστοί προσέλθετε.

Ντολμαδάκια

Μετά τα ντολμαδάκια της Μαρίκας μας προέκυψαν και τα ντολμαδάκια της Αντρειωμένης. Και βέβαια δεν αναφέρομαι στην Ντόρα της Μαρίκας...
Οι εξελίξεις αναμένονται καταιγιστικές!

Ουαί !

Ουδείς μωρότερος των ιατρών (βλ. Μ.Σ.) εάν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι (βλ. Ο.Π.)