Μαυρίκιος 21

-Τι ξέρει Καλλίγραμμη ;

-Να... είναι κάτι τρομερό και απάνθρωπο που δεν έχω αποκαλύψει παρά μόνο σε αυτή και μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να τα τινάξει όλα στον αέρα..

-Σε αυτή ….. γιατί δεν μου είπες τίποτα γλυκεία μου …

-Θεέ μου είμαι καταδικασμένη να είμαι μια ζωή στην σκιά της - δεν ξέρεις τι σημαίνει αυτό..

Τι να κρύβεται άραγε στο μυαλό μιας τόσο όμορφης γυναίκας σκεφτόταν τώρα ο εξορκιστής; Κοιτάζοντας τώρα το μελαγχολικό χαμόγελο της νέας θυμήθηκε ένα jazz κομμάτι που είχε χορέψει κάποτε με μια πόρνη στο Port of Spain , στο Trinidad , το κομμάτι the shadow of your smile...

-Πάμε της είπε , ξέρω ένα όμορφο cafe πάνω στη θάλασσα ..

Ποιο να είναι όμως το φρικτό μυστικό της Καλλίγραμμης που την οδηγεί στον όλεθρο ;
Τι έμαθε άραγε η Hot που την βάραινε τόσο και που ήθελε να πάρει μαζί της στον τάφο ;
Ποιο είναι το τρομερό λάθος που έκανε και που την βάραινε τόσο χρόνια .Και γιατί φοβάται τόσο πολύ μην αποκαλυφθεί

-Όταν ήμουν μικρή , άρχισε να λέει η Καλλίγραμμη μόλις ήρθε ο καφές τους στο όμορφο καφέ με θέα μια τεράστια παραλία , παραθερίζαμε οικογενειακώς στην Κριμαία . Κάθε χρόνο συναντούμαστε μια μεγάλη παρεά παιδιών στο Dolphin Hotel στην οδό Eroshenko . Πηγαίναμε αρχικά με τις γιαγιάδες μας και αργότερα ερχόντουσαν εκεί και οι γονείς μας για να φύγουμε πια οικογενειακώς για τις παραθαλάσσιες κατοικίες μας στην Μαύρη Θάλασσα .

Είμαστε πάντα η ίδια παρέα παιδιών και περιμέναμε πως και πως τα καλοκαίρια για να ξανασυναντηθούμε. Μέσα στην παρέα μας υπήρχε και ένα μοναχικό παιδάκι , ο Jean Jacques που ερχόταν πάντα με τον παππού του αφού η γιαγιά του είχε πεθάνει ….

Ο Jean Jacques ήταν πολύ καλός μουσικός και τα βράδια μετά το δείπνο μαζευόμαστε όλοι γύρω από το πιάνο της τραπεζαρίας και εκείνος μας οδηγούσε σε κόσμους ονειρικούς παίζοντας αποσπάσματα για κιθάρα , φλάουτο ή πιάνο από μουσικές των Camel που ήταν το αγαπημένο του συγκρότημα .

Το άτυχο παιδί ήταν τρελά ερωτευμένο μαζί μου και ένα βράδυ μου εξομολογήθηκε τον έρωτά του. Εγώ αντί να τον αντιμετωπίσω με ευγένεια ή κατανόηση του είπα ειρωνικά ότι για να μου αποδείξει την αγάπη του θα έπρεπε να ανέβει στην ταράτσα του τετραώροφου ξενοδοχείου μας και να πηδήξει στις λευκές μαρμάρινες σκάλες της εισόδου κρατώντας μια φωτογραφία μου ….