Μαυρίκιος 22

(Ειχαμε ήδη αναφερθεί στην λεπτή γραμμή που χωρίζει το ονειρο απο την πραγματικότητα και ειχαμε εξηγήσει ότι σε αυτή ακριβώς την λεπτή γραμμή όπου σχεδον όλα είναι πιθανά διαδραματίζεται και το θεατρικό μας έργο.

Ετσι η Καλλιγραμμη των παραμυθιών έιναι η Milena της πραγματικότητας , για κάποιους είναι το ίδιο ή όπως έλεγε ένας παλιός φίλος :απο την πραγματικότητα του ονειρου στο όνειρο της πραγματικότητας.. )


...Η βραδυνή πτήση για τον Μαυρίκιο - μέσω Παρισίων διαρκεί πάνω από 12 ώρες και μετά από μια ορισμένη ώρα οι περισσότεροι επιβάτες κοιμούνται…

Εκείνη την ημέρα η διακεκριμένη θέση ήταν σχεδόν άδεια. Η Milena φορούσε ένα κόκκινο κοντό φόρεμα GF Ferre και ένα ζευγάρι υπέροχες μαύρες γόβες Prada.

Σε μια αποστροφή της κουβέντας για τον μικρούλι Jean Jacques , που τελικά είχε δειλιάσει να πηδήξει και την γλύτωσε - δεν θα την γλύτωνε όμως αργότερα , όταν θα τον καθάριζαν δύο πράκτορες της KGB επί της έδρας του Πανεπιστήμιο που δίδασκε Ιστορία του Δικαίου ...,η Milena ζαλισμένη από την σαμπάνια και ενθουσιασμένη από την προοπτική των διακοπών στις παραθαλάσσιες βίλλες του Paradis Hotel , στο Trou aux Biches , τον πλησίασε και του χάιδεψε τα μαλλιά - όμως δεν υπολόγισε καλά το βαθύ χαρακτηριστικό ντεκολτέ του Ferre …

Ο Εξορκιστής έβαλε βαθιά το χέρι του κάτω από την φούστα της και την έφερε από επάνω του - έβλεπε στο GPS του αεροπλάνου ότι περνούσαν επάνω από την Αιθιοπία …

Έφτασαν στο μικρό αεροδρόμιο του νησιού κατά τις 7 το πρωί. Τους παρέλαβε ο οδηγός του ξενοδοχείου και μετά από μία περίπου ώρα έφτασαν στο Paradis Hotel . Μόλις τακτοποιήθηκαν στην βίλλα παρήγγειλαν πρωινό και μπήκαν στο ντους .Για την μουσική φρόντιζε το lap -top του Εξορκιστή , που μέχρι εκείνη τι στιγμή δεν φανταζόταν τι ακριβώς μπορεί να κάνει κανείς με την κατάλληλη παρέα μέσα σε ένα ντούς.

Μετά το ντους γύρισαν στην τραπεζαρία της βιλίτσας που ήταν χτισμένη δίπλα σε μια κατάλευκη παραλία του Ινδικού Ωκεανού .

Μόλις έφαγαν βγήκαν στην βεράντα του σπιτιού .Μπροστά τους ο Ινδικός Ωκεανός στα πράσινα και εκείνη κρεμάστηκε σφιχτά επάνω του καί ανέπνευσε βαθειά στους ήχους του "talk to the wind" (Crimson King) …

Έλα , πάμε για μια βουτιά της πρότεινε. Δεν χρειάστηκε και πολύ σκέψη - η κατάλευκη παραλία ήταν ιδιωτική και απείχε μόλις 30 μέτρα από το σπίτι ...

Έτρεξαν όπως ήταν : φορούσαν και οι δύο τα μπουρνούζια τους και βούτηξαν γυμνοί στο ειδύλλιο. Μόλις βγήκαν ξάπλωσαν για λίγο μπρούμυτα στην άμμο .Η παραλία είχε αρχίσει πια να θερμαίνεται , καθώς η ημέρα προχωρούσε και ήθελαν και οι δύο να νιώσουν την ζεστή άμμο να μπαίνει στο υγρό δέρμα τους....

Ο Εξορκιστής έριξε μια φευγαλέα ματιά στις συγκλονιστικές καμπύλες της Milena που γυάλιζαν στον ήλιο , ήταν ξαπλωμένη δίπλα του και τον κοιταζε χαμογελαστή και μετά από λίγο βρέθηκε επάνω της , πίσω της , μπροστά της , δίπλα της και πάλι …

Γύρισαν σπίτι και κοιμήθηκαν πολλές ώρες. Όταν ξύπνησαν ήταν βράδυ και τους περίμεναν στο σαλόνι δύο υπέροχα διπλά espresso , μπισκότα ,αρκετά μπουκάλια μεταλλικό νερό και τρία cohiba robusto , όπως το είχαν θελήσει .

Η Milena προτίμησε να φορέσει ένα κοντό πράσινο βραδινό ARMANI που θύμιζε στον Εξορκιστή εκείνο το τραγούδι των Stones ( she’s a rainbow) .Oλα έδειχναν ότι η νύχτα θα έκρυβε ακόμα πολλά , όχι όμως και αυτό που συνέβη …