Μαυρίκιος 47 – Τέλος όλων ή αναζητώντας τον ρυθμό της παγκόσμιας συνείδησης

Μουσική Υπόκρουση : http://www.youtube.com/watch?v=Tna0Mmu1XlI

Στις εισαγωγικές παρατηρήσεις του βιβλίου του « Ψυχοπαγίδα» ο αγαπημένος φίλος - γνωστός γλύπτης και Καθηγητής της Ιατρικής Παναγιώτης Παπαναγιώτου αναφέρει χαρακτηριστικά :

«Το όργανα που διαθέτουμε για να προσεγγίζουμε το γύρω μας διαρκές γίγνεσθαι έχουν μια μυθική βιολογική τελειότητα - αλλά φευ - και μια απέραντη τεχνολογική ανεπάρκεια.

Αν δηλαδή χρησιμοποιήσουμε κριτήρια τεχνολογικά , πρέπει να θέσουμε εκτός μάχης την ικανότητα ορθής παρατήρησης ( Σημ. ..και κρίσης ) του ανθρώπου ..

Δεν ενδιαφέρει λοιπόν το γεγονός , η εικόνα , η κίνηση ..( Σημ. έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει το ένα και μοναδικό , το αληθές !)

Ενδιαφέρει ο τρόπος επεξεργασίας , η οπτική γωνία , οι μηχανισμοί μετατροπής που διαθέτει ο παρατηρητής και τα επιμέρους μέσα αποκρυπτογράφησης και στη συνέχεια : «…φαίνεται λοιπόν ότι οτιδήποτε και να επεξεργαστεί κανείς , ανάλογα με το μυθοπλαστικά μέσα που διαθέτει είναι δυνατόν να διαμορφώσει μια εξιστόρηση γεγονότων που εγγίζει τα όρια του χάους ..» (Σημ. : the sky is the limit)

********************************************************************************

Ν ο μ ί ζ ω όμως πως ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στον Μαυρίκιο , εκείνη την αποφράδα μέρα - πολλά χρόνια μετά , στην παρέα των παλιών συναγωνιστών και ήδη κοινών παραληπτών του μυστηριώδους μηνύματος του Εξορκιστή - και βεβαία και της Margot και του (be careful with that axe) Eugene - και να ζήσουμε μαζί τους την συνάντηση εκείνη , στίς παρυφές του χάους .

Γιατί πράγματι , αυτό θα ήταν και το τελευταίο που θα έβλεπαν ή θα άκουγαν ποτέ από τον Εξορκιστή , ή μάλλον αυτό θα ήταν το τελευταίο που θα μάθαινε ποτέ για αυτόν η Margot - τουλάχιστον σε αυτή τη ζωή ..

Θα θυμάστε τώρα ότι κάποια στιγμή η παρέα άκουσε πυροβολισμούς από τον δρόμο που περνούσε μπροστά από το ξενοδοχείο .

Ότι ο Εξορκιστής είχε μόλις πριν ειδοποιηθεί από την Υποδοχή , για μια παλιά φίλη από το Πανεπιστημίου του Μαυρικίου , την Docile , πού τον περίμενε έξω ..

Ότι έμαθαν αργότερα για δύο μυστηριώδεις σκιές που κυκλοφορούσαν εκείνη τη νύχτα

Όταν ακούστηκαν οι πυροβολισμοί , η Margot ήξερε και ευχήθηκε με όλη της την ψυχή να συναντήσει τον Εξορκιστή κάποια μέρα στον Παράδεισο.

( και ήταν βέβαιο ότι πλάσματα σαν την Μargot - πλάσματα πράγματι απόκοσμα - θα περίμεναν φιλότιμα τον καλό τους στον Παράδεισο ..)

Όμως η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει – τρείς πράξεις μέχρι την μεγάλη αποκάλυψη βλέπεις - ( εξ ου άλλωστε και η μουσική υπόκρουση .. )

Είναι λυπηρό να σκεφτείς τι σχεδίαζαν κάποτε οι φίλοι μας στον Μαυρίκιο , και τι θα γινόταν τελικά στην ζωή τους.