ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ (ΓΙΑ ΤΑ..) ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ - (Ερωτικό δράμα σε πενήντα πράξεις )

1η πράξη : reunion !

Ακούγεται : http://www.youtube.com/watch?v=0RiJMZQXa2o

(Είναι βράδυ - σε ένα από τα τραπέζια ,τα βυθισμένα στο λάγνο ημίφως κοσμοπολίτικου παραλιακού restaurant μεσογειακής μεγαλούπολης , μια πολύ κομψή κυρία με γκρι ταγέρ και βαθύ ντεκολτέ , βυθισμένη στον αναπαυτικό άσπρο καναπέ , συζητάει σε έντονο ύφος με ένα καλοβαλμένο ηλικιωμένο κύριο …

Εκείνη την βραδιά σε ένα σεπαρέ του εστιατορίου είχε συγκεντρωθεί μετά από χρόνια μια ομάδα συμμαθητών που κοιτούσαν γύρω τους κάπως μελαγχολικοί - αυτό ήταν λοιπόν ; Τίποτε δεν άλλαξε ποτέ αλλά και τίποτε δεν θα ήταν πια το ίδιο - ποτέ ..

Κάποτε είμαστε νέοι και νιώθουμε αθάνατοι - και τότε παίρνουμε κάπου -κάπου τον χρόνο μας να σκεφτούμε . Τώρα , στην επόμενη κατάσταση , σκεφτόμαστε περισσότερο …αλλά ποτέ δεν παίρνουμε τον χρόνο μας να κάνουμε και κάτι .)***

Η M a r g o t κατέβασε την εφημερίδα και κοίταξε επίμονα τον γέρο

- Άκου - τα έχουμε πει πολλές φορές - τελειώσαμε πια…. γύρνα στην οικογένεια σου , με περιμένουν και μένα κάτι δικοί μου εδώ πιο κάτω..

- Ο γέρος ζήτησε τον λογαριασμό και σηκώθηκε εξοργισμένος - αϊ στον Σουλεϊμάν τότε , της είπε !

- Δεν θέλω να χωρίσουμε έτσι είπε εκείνη - είπαμε : κάποτε σύζυγοι - τώρα θα μείνουμε για πάντα φίλοι..

- Τι σαχλαμάρες ..τουλάχιστον να μην μιλούσες ρε Margot..

- Πάντα ο ίδιος τόσα χρόνια - Θεέ μου what a waste!

Ο γέρος κοίταζε αφηρημένος μακριά με δάκρια στα μάτια , ενώ οι παλιοί συμμαθητές κοίταζαν γύρω τους αμήχανα σαν κάτι να περίμεναν ακόμα ...

- Ξέρεις όμως κάτι Margot – άστο έτσι και αλλιώς δεν έχω πια περιθώρια

- Μπα τί μας λές ..

- Αυτά κατάλαβες όλα και όλα τόσα χρόνια - Παίρνεις κάτι ;

Ξάφνου ακούστηκαν φωνές και γέλια από τους συγκεντρωμένους – έκοβαν την τούρτα και γέλαγαν ανακουφισμένοι ..