Αγάπη στα Σκουπίδια 24 : randez vous 6: 02

http://www.youtube.com/watch?v=l8Quu3nb6इस

(Κάποιος μας έγγραφε τελευταία ότι ζαλίζεται με τις πολλές εναλλαγές χωρων/ χρόνου – χωροχρόνου .

Όμως αν το καλοσκεφτείς αυτή είναι και μοναδική απόλυτη ελευθερία των ανθρώπων , δηλ. να αναλογίζονται κατά το δοκούν στιγμές που έζησαν - που ίσως και να τους επιβλήθηκαν άλλωστε - και ίσως να εξάγουν κάποια συμπεράσματα που κάνεις δεν μπορεί να ελέγξει - ούτε να προβλέψει.

Και οτιδήποτε απρόβλεπτο είναι και αληθινό )

Ο φονιάς περίμενε πολύ ώρα κρυμμένος στα χαλάσματα .Το προηγούμενο βράδυ ήταν που είχε μιλήσει με την όμορφη γυναίκα του και την είχε παρακαλέσει να κάνει υπομονή και να γυρίσει κοντά του σ τα Κατεχόμενα. Όμως εκείνη ήταν ανένδοτη.

Τους περίμενε – παρακολουθούσε τον γέρο ένα μήνα τώρα και ήξερε όλα του τα χούγια .Και αυτό το cafe σε μια πάροδο της οδού Λήδρας , ήταν το μέρος όπου πάντα έπινε τον απογευματινό του καφέ. Γύρω στις 6 ..

Αυτός θα προχωρούσε μέσα από τα ερειπωμένα χαλάσματα των κτηρίων της πράσινης ζώνης της Λήδρας και θα τους περίμενε .Το όπλο το είχε προμηθευτεί εύκολα , έναντι αδράς αμοιβής ,από τον ιμάμη του χωριού του.

Με τον πρώτο πυροβολισμό ο γέρος γύρισε το τραπέζι μπροστά τους και ξάπλωσε στο πάτωμα. Έμεινε ακίνητος με την Aja και την Παστάκι κουλουριασμένες γύρω του, ενώ οι ριπές από το πυροβόλο γάζωναν τα πάντα γύρω του

Κάποια στιγμή ησύχασαν όλα. Έξω ακούστηκαν φωνές χαστούκια και σφαλιάρες - η Εθνοφρουρά είχε μόλις συλλάβει τον δράστη .

-Βλέπεις Παστάκι …πάντα φασαρίες γύρω μου , είπε ο γέρος ενώ σηκώθηκε σιγά - σιγά και κάθισε πίσω στη θέση του .Άναψε ένα hoyo epicure Nr.2 και ζήτησε πάλι espresso.

Tα πνεύματα ηρέμισαν και η Παστάκι έβγαλε μαγνητόφωνο , όμως κάτι την απασχολούσε ακόμα

-Και η κοπέλα, ρώτησε, είναι η γυναικά του τύπου έτσι δεν είναι; Ο γέρος χαμογέλασε…σω

- Όμως θελεις να με ρωτήσεις κάτι ; Δεν θα μιλήσω on camera είπε και εδειξε με το κεφάλι του κατά τον οπερατέρ από το διπλανό τραπέζι .

- Κανένα πρόβλημα του είπε αιφνιδιαστικά διαλεκτική η Παστάκη.Ας αρχίσουμε λοιπον

-Ας αρχίσουμε babe !

-Πως ...

-Ξέρεις Μαρία είπε, όταν κοιτάζω έναν άνθρωπο, νομίζω ότι διακρίνω μια εσωτερική κατεύθυνση στο πρόσωπο του .Δεν μπορώ να καταλάβω κάτι περισσότερο, όμως κάτι μου λέει ποιοι άνθρωποι γύρω μου με ενδιαφέρουν .Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να βλέπω ανθρώπους γύρω μου που με ενδιαφέρουν – ούτε να γράψω βέβαια αν αυτό θέλεις να με ρωτήσεις