33. Αγάπη στα Σκουπίδια : Walking Corpses* ..

http://www.youtube.com/watch?v=zuabq2-xQHE&feature=related

Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ , τότε όλες οι δυνάμεις του συμπαντος προσπαθούν να σου γαμησουν το κέρατο..

Dragon

Η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια… Κάποιοι συνάνθρωποι μας νομίζουν ότι πέθαναν και απλα στεκονται εκει διπλα μας αμετοχοι και αθανατοι - walking corpses ..

Και στην κατάσταση αυτή αποφεύγουν τις μυθοπλασίες και προσπαθούν να βρουν τι είναι αυτό που τους μένει αφαιρώντας τα συναισθήμτα και τις υπερκατασκευές γύρω τους.

Απομονώνουν εικόνες από συναισθήματα – δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς με τόσα αντικαταθλιπτικά δεν μενει τίποτα. Walking Corpse Syndrom..

Στα μεσοδιάστημα , ο γέρος βλεποντας μπρος τα που πηγαινε το πραγμα με τα ‘περιεργα και τα μυστήρια ‘ και τους ασθμαίνοντες ζητιάνους στη σειρά πίσω από την δημοσιογράφο , προφασίστηκε αδιαθεσία από τον καπνό και βγαίνοντας τρεκλίζοντας από το μπαρ μπήκε στο πρώτο ταξί για το αεροδρόμιο , αφήνοντας τους όλους σύξυλους και προδίδοντας την μοναδική γυναικά που τον αγάπησε ποτέ και κατευθύνθηκε προς το αεροδρόμιο – αγαπημένος του χώρος όπου από μικρός άνοιγε τις προς το παρελθόν και το μελλον και ανέβηκε στην πρώτη πτήση που έφευγε εκείνη τη στιγμή , αποφεύγοντας να καταλάβει για πού ο δρόμος .

Πηρε καφε , εστριψε τσιγαρο και κατεβασε τον καπνο βαθια μεσα του αδιαφοροντας για τις συνέπειες .Ευτυχώς δεν υπήρχε τριγύρω κάποιος ολλανδός τουρίστας για να του κάνει παρατήρηση και να του την σπάσει και έτσι σύντομα βρισκόταν μέσα σε ένα αεροπλάνο για άγνωστο για αυτόν και για μας προορισμό μετρώντας τα ανύπαρκτα συναισθήματα του για όλους , ενώ αναρωτιόταν πάλι πώς να είναι το αεροπορικό ταξίδι για τον άλλο κόσμο.

-Που πάω τώρα αναρωτιόταν πιέζοντας τις ωτοασπίδες του ακόμα πιο βαθειά μέσα στα αυτιά του και αποφεύγοντας να κοιτάξει γύρω του , που πάω ;

Η αεροσυνοδός , μια πανέμορφη κοκκινομάλλα του έφερε το ουίσκι που είχε ζητήσει πριν λίγο παριστάνοντας τον κωφάλαλο.

- Που πηγαίνουμε ; την ρώτησε με νοήματα αγγίζοντας της το χέρι

- Πρώτη φόρα πετάτε έτσι ; μην φοβάστε ο πιλότος είναι πολύ καλός;

- Όχι, όχι - είπε ο γέρος αφήνοντας κατά μέρος το προσχήματα - αλήθεια ρωτάω και μια και μιλάμε ναι πάντα φοβάμαι ότι και να κάνω , χρειάζομαι λίγο συντροφιά

- Λυπάμαι δεν μπορώ να σας βοηθήσω άλλo του απήντησε εκείνη κοφτά, ανασύροντας τον επαγγελματισμό της μέσα από τα παλιά της τα παπούτσια , που λίγο πριν είχε τόσο επιμελώς καταχωνιάσει .

(*) Cotard delusion (from Wikipedia, the free encyclopaedia)

The Cotard delusion or Cotard's syndrome or Walking Corpse Syndrome is a rare neuropsychiatric disorder in which people hold a delusional belief that they are dead (either figuratively or literally), do not exist, are putrefying, or have lost their blood or internal organs. In rare instances, it can include delusions of immortality. Neurologically, Cotard's delusion is thought to to result from a disconnect between the brain areas that recognize faces (fusiform face areas^[) and the areas that associate emotions with that recognition (the amygdala and other limbic structures). This disconnection creates a sense that the observed face is not the person's it purports to be, and therefore lacks the familiarity that should be associated with it. If it is a relative's face, it is experienced as an impostor's (Capgras); if the sufferer sees their own face they may feel no association between it and their sense of self, resulting in a sense that they do not exist.