Πάρα Φύση 7 : τα άκρα όρια..

Υπάρχει κάποια στιγμή στη ζωή σου που πρέπει να κάνεις κάτι αδιανόητα ακραίο για να συνεχίσεις να ζεις.

(Για την φιλική υπενθύμιση , Δρ. Λεία Βιτάλη )

ακουγεται http://www.youtube.com/watch?v=jLPHz8KT9No

(Μια φίλη σημείωνε τις προάλλες ότι ‘….είναι στη φύση μας να μη θέλουμε να τελειώσει ποτέ αυτή η παρά τη φύση - αναζήτηση ) ..

Ας συνεχίζεται σαν ένα όνειρο, μια κρυφή μυσταγωγία, στους κρύους διαδρόμους ενός υπουργείου ,όπου καλλιτεχνικές ψυχές έχουν φυλακίσει τους πιο υπέροχους φόβους μας. ας μην τελειώσει ποτέ αυτό το ταξίδι.’

Και εγώ αναρωτιέμαι πόσοι από μας είχαμε πότε αυτό το προνόμιο : να ζήσουμε σαν σε όνειρο )

Μέσα στο πολυτελές δωμάτιο του κεντρικού ξενοδοχείου της Βαλκανικής Πρωτεύουσας μπορούσες στην κυριολεξία να γευτείς τη βία , τα μαύρα εσώρουχα και τα βυζα γύρω σου . Οι εραστές κάθονταν αντικριστά στο σαλονάκι τού δωματίου και κατέβαζαν Dimple για να ζεσταθούν .

Η πιτσιρίκα ζήτησε να κάνει και ένα ζεστό μπάνιο και όταν βγήκε βρήκε τον Μασκοφόρο να στρίβει ένα βαρβάτο μεγάλο σαν πούρο τσιγάρο - κανείς δεν σου λέει μέχρι που θα φτάσεις σκέφτηκε αφηρημένος για να εισπράξει ένα παγωμένο βλέμμα και μια απορριπτική απάντηση ..

-Δεν θασαι καλά ρε φίλε , έχεις κοιταχτεί τελευταία στον καθρέφτη ….; Ακόμα μεθυσμένος είσαι ;

- Δεν είμαι μεθυσμένος , έχω ξενερώσει πια και έχω πιει πολλούς καφέδες , σκέψου το όμως λίγο και απλά πες μου τι καλύτερο έχεις να κανείς εδώ …να τον παίρνεις ασύστολα υποθέτω …

-Άκου , είμαι αρραβωνιασμένη και ξέρω ότι κάποια στιγμή θα γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου να παντρευτώ..

-Ναι ... καλά , άσε – τα λέγαν πολλοί αυτά .Έλα μαζί και εγώ χάλια είμαι , για αυτό σου λέω … Σε λίγο ξημερώνει - τι λες πάμε στο αεροδρόμιο για την πρώτη πτήση για Miami – και μετά Καραϊβική - έχω καλούς φίλους εκεί .

- Ναι αλλά όταν ..

- Ναι όταν …., αλλά το παιχνίδι παίζεται στο παρόν γλύκα , εσύ μου το πες προηγουμένως . Το ‘όταν’ είναι για τους loosers και όπως λέει και ο Ζάππα ο Χριστός μάλλον δεν συμπαθεί τους χαμένους ( Jesus don’t like ash holes) ..

- Ναι αλλά έτσι iπου είναι τα όνειρα και η ουτοπία , είπε εκείνη αιφνιδιαστικά ενημερωμένη ;

-Δεν ξέρω « που »είναι . Φαίνεται όμως ότι η μετρήσιμη διάσταση του χρόνου είναι δυνατή μονό στο παρόν και να σου πω και κάτι άλλο : θυμήσου και το νόμο του Murphy , ακριβώς επειδή μέσα σου φοβάσαι ότι αυτό που ονειρεύεσαι δεν θα γίνε ποτέ , για αυτό και μόνο είναι βέβαιο ότι αυτό που περιμένεις δεν θα γίνει ..

Απλά συνειδητοποίησε ότι μεταθέτοντας κάτι στο μέλλον , το μεταθέτεις στον φανταστικό κόσμο του πουθενά (Nowhere land ) . Είναι κάτι που τραγούδησε η Άλικη στην ’ Άλικη στη χώρα τον θαυμάτων (Alice in Wonderland) ‘ του Charles Lutwidge Dodgson «ωραία είναι και άλλου και εδώ είμαι έτσι κι αλλιώς » - όμως άλλου δεν υπάρχει...

Βλέπεις το Μέλλον δεν υπάρχει με τη φυσική έννοια του όρου - δεν έχω καταλάβει ακόμα πώς μπήκε στη ζωή μας .

Και τώρα κάτσε στα τέσσερα , σκύψε , άνοιξε τα πόδια σου και πιασε μου και κείνη τη Moet - αρκετά μιλήσαμε ..

Ο μασκοφόρος άρχισε να χύνει τη μια σαμπάνια μετά την άλλη ανάμεσα στα οπίσθια της μαυρομάλλας - πρέπει να ήπιε πολύ και όταν έπινε έλεγε και έκανε πράγματα που ποτέ δε φανταζόταν ότι μπορούσε . Με το ποτό έβλεπε τα πράγματα με μεγαλύτερη καθαρότητα και μιλούσε χωρίς πολλές περιστροφές .

Όταν ήπιε και την τέταρτη σαμπάνια και η ‘δικια’ του είχε αδειάσει ένα μπουκάλι Dimple , και είχαν κάνει και ένα τσιγάρο μαζί , της ζήτησε εκ νέου να τον ακολουθησει , ενώ με το δάχτυλο του την προετοίμαζε για τα χειρότερα : rear entry