Πάρα Φύση 9 : Anywhere Out of the World

http://www.youtube.com/watch?v=ZS_CQkPavyc

This life is a hospital, where every patient is possessed with the desire to change beds; one man would like to suffer in front of the stove, and another believes that he would recover his health beside the window. Charles Pierre Baudelaire - Anywhere Out of the World

(O Σαρλ Πιερ Μπωντλαίρ (Charles Pierre Baudelaire), Παρίσι, 1821 - 1867) ήταν ένας από τους σημαντικότερους ποητες της γαλλικης αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Κατά την διάρκεια της ζωής του, ο Μποντλαίρ υπέστη δριμεία κριτική για τις συγγραφές του και την θεματική του. Ελάχιστοι από τους σύγχρονούς του τον κατανόησαν. Η εφημερίδα Φιγκαρώ της 5ης Ιουλίου1857 έγραψε τα εξής σχετικά με την πρόσφατη εμφάνιση των Ανθέων του Κακού: «Σε ορισμένα σημεία αμφιβάλλουμε για την πνευματική υγεία του Κου Μποντλαίρ. Όμως ορισμένα άλλα δεν μας επιτρέπουν περαιτέρω αμφιβολίες. Κυριαρχεί, ως επί το πλείστον, η μονότονη και επιτηδευμένη επανάληψη των ίδιων πραγμάτων, των ίδιων σκέψεων. Η αηδία πνίγει την αχρειότητα — για να την καταπολεμήσει σμίγει με το μόλυσμα». (Wikipedia)

(O Θάνατος είναι από μόνος του μια ανωμαλία , μια απρέπεια , ένα πραγματικό κοινωνικό σκάνδαλο που μας αφήνει σοκαρισμένους και άφωνους ( οι Γερμανίδες μικροαστές θα έλεγαν ….eine Unverschaemtheit ) στην πράξη ο θάνατος είναι μια γενετικά προκαθορισμένη ανεπάρκεια ενός όντος που σκέπτεται , δρα , βρίσκεται , υπάρχει εν τέλει , βασιζόμενο μόνο και μόνο σε μια υπόθεση εργασίας : ότι είναι αθάνατο…

Και όταν έχεις πεθάνει το μεγαλύτερο σκάνδαλο (θα είναι ότι άλλα νομίζεις εσύ ότι έπαθες , άλλα νομίζουν οι άλλοι και άλλα ο Θεός σου . Όσον αφορά εσένα βέβαια υπάρχει και ένα άλλο λογικό πρόβλημα : ότι ακόμα κα οι σκέψεις που κανείς για τον θάνατο βασίζονται στην λανθασμένη υπόθεση ότι θα αντιλαμβάνεσαι αυτή την νέα κατάσταση ενσυνείδητα …

Και αν όλα ξεκινούν κάπου τώρα, από εσένα , τον αναγνώστη , που μόλις αυτή τη στιγμή ανοίγεις τα μάτια , κοιτάζεις γύρω σου και σκέπτεσαι σιωπηλά , βαλε με το νου σου τι θα έλεγε στους γύρω του ένας άνθρωπος που είναι ξαπλωμένος στο φέρετρο και είχε το δικαίωμα να αναστηθεί μονό για 5 δευτερόλεπτα …)

Η ταινία συνεχίζεται με τον τύπο ξαπλωμένο σε ένα ατσάλινο φέρετρο , βυθισμένο σε μαύρες σκέψεις , καθώς η μαγνητική που έκανε θα του επέτρεπε σύντομα να υπολογίσει επακριβώς το χρόνο που του έμενε – αν και εκείνος ποτέ δεν έδινε την πρέπουσα σημασία στο χρόνο που περνούσε , στους φόβους , στις σκέψεις ,στις φαντασιώσεις ή στις φιλοδοξίες και πάντα , πσντα....μέσα στα ηρεμιστικά και στη πρέζα για μειωμένες προσδοκίες αντιδράσεις και για να είναι αυτάρκης - δεν πειράζω κανένα δεν ακουμπώ κανέναν ….

Τώρα όμως είχε ελαττώσει τις δόσεις και κάτι τον γυρόφερνε ..

Τελικά υπάρχει και ένα τρίτο φύλλο σκέφτηκε , ούτε άνδρας , ούτε γυναικά , αλλά κάτι ενδιάμεσο – δεν είναι τυχαίο που οι ινδοί πιστεύουν ότι το κέντρο του σώματος και στους άνδρες και στις γυναίκες είναι στο ίδιο σημείο, κάτω από τα γεννητικά τους όργανα - και ούτε άσπρο, ούτε μαύρο (ούτε γκρίζο για αυτούς που ίσως το σκεφτούν ) αλλά κάτι σαν μην χρώμα και ούτε ζωή, ούτε θάνατος αλλά κάτι σαν παντοτινή παρουσία ή απουσία από κάτι ..

-Μην κουνιέστε κύριε παρακαλώ , του φώναξε στοργικά η νοσοκόμα από το θάλαμο λειτουργίας του τομογράφου - μην μιλάτε… είστε καλά ;

Πως είχε περάσει έτσι και η χθεσινή νύχτα … Τελικά , ο τύπος από το μπαράκι αξιοποιώντας τις επαφές του στην ρωσική μαφία , είχε ξεμπλέξει από τους μπάτσους και τους έψαχνε , όπως φάνηκε σε όλη την πόλη με τα τσιράκια του και τελικά τους είχε εντοπίσει - δυο γορίλλες είχαν χτυπήσει την πόρτα του δωματίου τους τα ξημερώματα για να τους πουν πολύ σιγά και ευγενικά ότι : εκείνη έρχεται - εκείνος μένει και για να τον κλωτσήσουν με λύσσα πολλές φορές εκεί που άλλοτε υπήρχαν γεννητικά όργανα ή για να του σπάσουν ένα Dimple στο κεφάλι ,,,

Εκείνη ντύθηκε καθισμένη στο κρεβάτι κλαίγοντας , φορώντας αργά – αργά , τις μεταξωτές της κάλτσες, ακόμα μούσκεμα από τα ποτά και ακόμα πονεμένη από τα παγάκια - δεν μπορούσε να περπατήσει και καλά , υποταγμένη όμως στην μοίρα της - μέχρι που εκείνος φώναξε απότομα :

- Πόσο έχει την αγοράζω…..

Μετά την σύντομη συνομιλία του με το αφεντικό του ο πιο έξυπνος γορίλας κατέληξε : εδώ αύριο 400.000 αν όχι θα σε σκοτώσουμε …..πήρε το άλλο μογκολο και εξαφανίστηκε . Η κοπέλα έσκυψε μπροστά του και ξεκίνησε την γνωστή ιεροτελεστία υποταγής , αλλά εκείνος της κράτησε το κεφάλι και της είπε : το δωμάτιο είναι κρατημένο - εγώ πάω μια βόλτα να πιω κάτι - εσύ κλείδωσε , κάτσε να ξεκουραστείς και τα λεμέ αύριο στο πρωινό ….

Τις σκέψεις του διέκοψε το τρίξιμο της πόρτας που κατάλαβε ότι άνοιξε διάπλατα για να μπει μέσα μια ξανθιά γιατρός με καρέ μαλλί που τον στραβοκοίταξε

– Tον ξέρω τον τύπο ψιθύρισε - τι κάνει εδώ;

-Είναι χάλια δεν βλέπεις του είπε η άλλη και του ‘δειξε τις μαγνητικές...

-Θα του κάνεις εσύ την ένεση Vivian ρώτησε ή νοσοκόμα