37. Endorphins

http://www.youtube.com/watch?v=rbIIwH9VsjM

Endorphins ("endogenous morphine") are endogenous opioid peptides that function as neurotransmitters. They are produced by the pituitary gland and the hypothalamus in vertebrates during exercise, excitement, pain, consumption of spicy food, love and orgasm, and they resemble the opiates in their abilities to produce analgesia and a feeling of well-being. (Wikipedia)

( Όταν προσπαθείς να γράψεις , είσαι μονός σου μπροστά στο Θεό και τον νιώθεις να σου βαραίνει τους ώμους , καθ’ ότι ξέρεις ότι αυτό που θα πεις πρέπει να έχει την ποιότητα της αιωνιότητας - και αυτό θα το κρίνεις μόνος σου , γιατί εκείνος ποτέ δεν θα σου απαντήσει ή θα σου φανερώσει της σκέψεις του .

Εκείνη την στιγμή όμως μιλά ο μικρός θεός μέσα σου και για αυτό καλύτερα να αφήνεις σκέψεις , ήχους και συναισθήματα να σε κατακλείσουν αδιαμαρτύρητα. Όμως καμία φορά …

..Όπως στην περίπτωση μας - τι αλλόκοτη ιστορία και τούτη ...Ξεκινά από ένα ατύχημα : σ’ ένα πολυτελές μεσογειακό εστιατόριο , δίπλα σε κοσμοπολίτικη πλαζ, ένας καλοστεκούμενος μποέμ , ένας λεβαντίνος μεσήλικας , μαχαιρώνει κατά λάθος ένα φλώρο , που είχε έρθει , από λάθος και αυτός , σε reunion παλαιών συμμαθητών .

Για τον ήρωα , που θα τον πούμε χάριν συντομίας « ο Γέρος », θα ξεκινήσει μια περιπέτεια , αφού συλλαμβάνεται , πέφτει θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος και καταλήγει στο κρεβάτι με δυο αλλοδαπές, κάπου στο Κολωνάκι , αφού πρώτα σοδομίσει μια μελαχρινή πολιτικό στις τουαλέτες κοσμικού μπαρ.

Από εκεί η κατρακύλα συνεχίζει και τον οδηγεί μακριά από του δικούς του, την γυναίκα του και την μικρή του κόρη , στο Αττικό Αργοσαρωνικό , στη Ύδρα , όπου γνωρίζει την μοιραία δημοσιογράφο που και αυτή κατά λάθος του παίρνει συνέντευξη , αφού τον παίρνει για άλλον , στα χιονοδρομικά των Αυστριακών Άλπεων, στην πράσινη γραμμή τη Κύπρου , κα τέλος στο Sidibu Said , έξω από την Καρχηδόνα, στην Τυνησία .

Και γύρω από όλα αυτά ,σαν αιμάτινη κλωστή πάνω σε άσπρο μεταξύ , σαν τον «δρόμο του μεταξιού» των τυχοδιωκτών θαλασσοπόρων και εξερευνητών , η ανάμνηση μιας μαυρομάλλας Ουκρανής αριστοκράτισσας .

Mια λεπτή γραμμή αίματος , πόθου και αμαρτίας , πλούτου και προδοσίας , που συνδέουν τόσες αγάπες , τόσο εύκολα προδομένες , αγάπες για τα σκουπίδια ..)

Τι είναι αυτή η περίεργη απόμακρη γυναικεία φωνή, αναρωτιόταν τώρα ο γέρος και τι είναι αυτός ο περίεργος ρυθμός μέσα μου , που δυναμώνει σιγά - σιγά και με στοιχειώνει - τι μου θυμίζει .. και πράγματι ένιωθε στο κεφάλι του μια βοή , που σαν να ερχόταν από τους πίσω δρόμους.

Ανατρέχοντας στην πρώτη φόρα που ένιωσε την ατομικότητα του , εκεί στο εφηβικό του κρεβάτι , εκεί στο παιδικό δωμάτιο, στην γκρι 48 όροφη πολυκατοικία της ψυχής του , εκεί που ίσως κείνται για πάντα οι αρχέγονες σκέψεις των τρυφερών και αμόλυντων καρδιών , ο γέρος την αναγνώρισε ….

Την είχε δει να περιφέρεται πριν λίγο καιρό στην περιοχή , άλλα δεν είχε δώσει τότε ιδιαίτερη σημασία , άλλα του είχε προκαλέσει εντύπωση ο τρόπος που τον κοίταζε με δυο απίστευτα μπλε- πράσινα μάτια κάτω από την πράσινη μεταξωτή , σίγουρα ινδικής προέλευσης bandana .

-Δεν με θυμάσαι ….

-Όχι δεν είμαι τόσο βέβαιος ..

- Είμαι η πρώτη σου αγάπη , η Άλεξ - η πρώτη σου προδοσία …η πρώτη που ξεγέλασες

- Κάτι άλλο είσαι …, άλλα γιατί επέλεξες να πάρεις αυτή τη μορφή ..

- Γιατί εγώ είμαι η τιμωρία που σου επιφυλάσσουν…

- Ποιοι;

- Γιατί μαζί μου θα ανατρέχεις συνεχεία στα πρώτα σου συναισθήματα , εκείνα τα ανοιξιάτικα βράδυ που έπεφτες στο κρεβάτι εξαντλημένος από τις βόλτες και τα φιλιά , ζαλισμένος από τις μυρωδιές της άνοιξης - και τις δίκες μου , και ένιωθες τη βεβαιότητα ότι έτσι είναι και έτσι θα είναι πάντα ….

- Άκουσα τις τελευταίες μέρες ότι ένας δορυφόρος βάρους 6 τόνων, που ξέφυγε από την τροχιά του βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με την Γή και κινδυνεύει να μας πέσει στο κεφάλι , μονό που δεν ξέρουν ακόμα ποιον θα πλακώσει – και τώρα εμφανίζεσαι εσύ - μήπως προσπαθείς να μου πεις κάτι ;

- Πάντα πνευματώδης - όπως πάντα … όμως να δω πως θα την γλυτώσεις τώρα: άκου ήρθε η ώρα να καταλήξεις σιγά - σιγά σχετικά με τη ζωή σου - δεν θα φύγεις πάλι δεν θα πάς πουθενά - πάρε το κινητό μου και πάρε με τηλέφωνο όταν το καταλάβεις – άλλα πρόσεξε καλά , αυτή είναι η τελευταία σου ευκαιρία …