Επιστροφή στον Μαυρίκιο 28

(Ο Yukio Mishima, αυτοκτόνησε κάνοντας seppuku στην ηλικία των 45 ετών .Πίστευε ότι μετά τα 45 αρχίζει η φθορά του σώματος και περίμενε έτσι μόνο την κατάλληλη στιγμή για να το κάνει .Λίγο πριν είχε ολοκληρώσει την τετραλογία του “The sea of fertility “ και όπως έλεγε στους φίλους του ένιωθε ότι δεν έχει τίποτα πια να πει )

Οι γυναίκες της συντροφιάς κοιτούσαν εκστατικά τον ρακένδυτο άνδρα με τα άσπρα μαλλιά χυτά ως τους ωμούς και τη μακριά γενειάδα, τυλιγμένο σ ένα μακρύ καφέ παλτό, μ ένα φλάουτο στο χέρι...

Μια νεαρή κοπέλα με περιποιημένη αλογοουρά και ασιατικά χαρακτηριστικά, σήκωσε το smartphone να τον φωτογραφίσει.

Ο Εξορκιστής έμεινε ακίνητος, στο μυαλό του το εξώφυλλο του Aqualung, στα χέρια του φίλου του , έφηβου τότε , που αποστήθιζε κάθε solo του Ian Anderson, με τις ώρες καθισμένος μπροστά από τα ηχεία.

Συνειδητοποίησε ότι είχε να τον δει πάνω από 15 χρόνια, τελευταία φορά στο γραφείο του στη Societe Generale στον 33ο όροφο των κτηρίων στη Mainzer Landstrasse, στη Φρανκφούρτη.

Πετυχημένος ήδη τότε ο Μηνούσος , του έλεγε για τις ευκαιρίες που μόλις άνοιγαν στην τότε αναδυόμενη Ανατολική Ευρώπη των αρχών του 90,ενω παράλληλα μιλούσε δυνατά σε ανοικτή ακρόαση με τα κεντρικά του στο Παρίσι. Ένας τεράστιος ήλιος έδυε πάνω από τα ψηλά γυάλινα κτήρια, βάφοντας πορφυρό το ποτάμι του Μαιν... το σύμπαν έσφυζε από δύναμη και αισιοδοξία........

Μηνουσο, ξαναείπε ο Εξορκιστής και ένας κόμπος στο λαιμό του έσπασε τη φωνή του. Η Καλλίγραμμη με τη Margot άλλαξαν ματιές, τα βλέμματα τους μαχαιριά κοφτερά.

Εξορκιστευςςς...πρόφερε βαθιά μέσα από τη γενειάδα του ο Aqualung ...“My friend...it’s only me”!

Οι δυο φίλοι αγκαλιάστηκαν, παραληρώντας έναν χείμαρρο από ακαταλαβίστικα λόγια και βγάζοντας αλλόκοτους ήχους.

Η ομήγυρη παρατηρούσε σιωπηλά τους άνδρες να απομακρύνονται , αγνοώντας τη τροπική μπόρα που μούσκευε με χλιαρό νερό και άφθονη μελαγχολία την παραλία και ο χρόνος είχε σταματήσει – από τα μεγάφωνα του ξενοδοχείου ακουγόταν η μουσική του Phillip Class για την ταινία Mishima.

Μετά από λίγο ο Εξορκιστής σταμάτησε : δεν είσαι ο Μηνούσος έτσι δεν είναι είπε – ηρθε η ώρα μάλλον…

Ο γέρος τον κοίταξε αμήχανα..