Μαυρίκιος 33

(Όπως θα θυμάστε η τελετή μύησης ξεκίνησε άμεσα , ενώ η Margot γύρισε στην καμπάνα της σκεφτική και ετοιμαζόταν να παραγγείλει πρωινό , όταν έκπληκτη διαπίστωσε ότι στην πόρτα υπήρχε ένα σημείωμα : στάσου πλάι μου …

Αντιλαμβανόμαστε έτσι ότι τελικά ο Εξορκιστής επεφύλασσε μια νέα έκπληξη στους μαθητές του . Και ο Μηνούσος όμως με την σειρά του θα επεφύλασσε μια έκπληξη στον Εξορκιστή !

Θα θυμόσαστε όμως τώρα πως είχαν περίπου ξεκινήσει όλα πριν καιρό – και λέω "περίπου" γιατί εκείνη την πρώτη στιγμή τα πράγματα ήταν ακόμα λίγο θολά γύρω μου. Αλλά όπως λέει και το γνωστό άσμα του Johnny Nash : I can see clearly now that the rain is gone (..) και έτσι αρχίζω σιγά - σιγά να εξιστορώ τι έβλεπα τότε με κάποιες διορθώσεις.

Έρχομαι δηλαδή τώρα από το παρελθόν για να διαμορφώσω το μέλλον .. αναδρομικά , με αναμνήσεις - ωστόσο - απο το μέλλον ..)

Κ α ι κάπως έτσι άρχιζαν όλα : Είναι βράδυ, επάνω στη σκηνή που φωτίζεται αργά φαίνεται μια παρέα να πίνει , να καπνίζει και να μιλάει συνωμοτικά σε ένα σκοτεινό μπαράκι κτισμένο κάτω από φοινικόδεντρα και με θέα την θάλασσα , που όπως μαθαίνουμε κατά τη διάρκεια της βραδιάς πρόκειται για παραλία στην βορειοδυτική πλευρά του Μαυρικίου και η θάλασσα είναι ο Ινδικός Ωκεανός .

Μαθαίνουμε ότι πρόκειται για μια παρέα Ελλήνων που προβληματίζεται για την εξαφάνιση του οικογενειάρχη φίλου τους , που ενώ ήρθε στο Μαυρίκιο για μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο , συνοδευόμενος από την ερωμένη του , εν τούτοις αυτός εξαφανίστηκε εκ νέου – πιθανότατα και αυτή τη φορά με άλλο νέο παρένθετο πρόσωπο , σε μια στιγμή ερωτικής παράκρουσης).

Δημοσιογράφος : .... και πότε είπατε τον είδαν τελευταία ;

Margot : ....ήταν εδώ πριν λίγο καιρό όμως έφυγε ένα βράδυ με πανσέληνο προς άγνωστη κατεύθυνση.

Καλλίγραμμη : ...και εγώ έχω καιρό να του μιλήσω

Dragon ( Ασημος Μελαμψος Αριστεριστης Διανούμενος ):.....Η αλήθεια είναι ότι και εμείς τον είχαμε αφήσει μόνο τελευταία...

Δημοσιογράφος : Πάντως εμένα δεν μου φαινόταν ποτέ καλά . Μήπως ήταν πούστης ;

Dragon : Ακούστε ...εγώ τον δικαιολογώ , είχε τραβήξει πολλά στη ζωή του.

Δημοσιογράφος : Ναι άλλα θα έπρεπε να έχει φερθεί σαν ώριμος ενήλικος και να μην προκαλεί με αυτά που κάνει και κυρίως αυτά που γράφει ....

Maria Dolores : ( που για πρώτη φορά μπαίνει στη συζήτηση ) Είχαμε έρθει εδώ στο Μαυρίκιο για να αρχίσουμε μαζί μια καινούργια ζωή. Αυτός θα έκανε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και εγώ θα ξεκινούσα μια δική μου εταιρεία. Όμως από τότε που συνάντησε εκείνη την Ιρανή φοιτήτρια του με ξέχασε τελείως , εμένα που από ότι τι μου έλεγε του είχα εμπνεύσει τόσο δυνατά συναισθήματα.

Dragon : Τώρα πια φίλοι μου είναι αργά. Αύριο γυρίζουμε πάλι στην Ελλάδα άπρακτοι και να δούμε τι θα πούμε στη γυναίκα του και την κόρη του.

Maria Dolores : Δε ξέρω ρε παιδιά , νομίζω όμως πώς ο άνθρωπος αυτός προσπαθούσε πάντα να πει κάτι που είχε στο μυαλό του , αλλά κανείς από εμάς δεν ενδιαφερόταν να τον αφήσει να ολοκληρώσει τις φράσεις του .

(.... επικρατεί σιγή και ανταλλάσσονται αμήχανα βλέμματα καθώς ολοι κατι νιώθουν να πλανάται την στιγμή που απο τα μεγάφωνα του μπαρ ακούγεται το Dear Mr Fantasy των Trafic... )